- 14 Temmuz 2008
- 6.615
- 95
Minik prensesimizin artık biizmle olduğunu bildiğimiz gün ölecektik heyecandan, sevinçten, artık günler geçmek bilmiyordu, doktor randevularını iple çekiyor, her an onu görmek istiyordum,hergün onunla konuşuyor, elimi karnımdan hiiç eksik etmiyordum, inatçı çıktı bizimki ama, taaa 5. ayda gösterdi cinsiyetini, o zamana kadar çatladım bebğimin cinsiyetini öğrenmek için... öğrendiğim gün herkese gülümseyerek yürüdüğümü hatırlıyorum, o kadar mutluydum kii herkese sarılmak istiyordumm
neyse günler bööylee heyecanlı heyecanlı geçti, karnım kocaman oldu, artık sancılarım artmaya başladı, ama daha zaman vardı, nihayetinde henüz 8 ay 1 hafta geçmişti, çalışıordum, ogün işten geldim, yemeğimizi yedik, akşam saat 8 gibi yürüyüşe çıktık eşimle, yürürken zorlanıyordum sancıdan ama normal rutin sancı diye aldırış etmiyordum, yürüyüşten döndük, üzerimi değiştim, hadi kızım ne olur gelll, çok özledim seni dediiiiimm, içeri koltuğa tam oturacakkennn, suyum patlayıverdiii, foşur foşurrr nasıl geliyorrr, hemen eşime seslendiimm, suyum geldi aşkım dedimm, eşim kıs kıs gülüyorrr, çabuk gel kızım diyordun bak geliyor diyor, hemen ambulansı aradık, doktorumuzu aradık, ambulans 5 dakika içinde geldi, ambulans gelene kadar doğum çantamı bulayım dedim, evin altını üsütüne getirdik, doğum çantamı bulamadık heycandan, evi bir görecektiniz hırsız girmiş gibiydi, n
neyse ambulans geldi beni aldılar, tam hareket ettilerr, durun dedim, eşim daha gelmedi, 2-3 dakika eşimi bekledik, geldi, meğerse bizim şaşkın çelik kapının anahtarını içerde unutmuş, kapıyı öylece çekmiş gelmiş::))):roflol::roflol:
hemen acile gittik, ilk müdahale yapıldı, doktorum sordu çabuk karar ver normal mi istiyorsun sezeryan mi diye sordu:uhm:, biz 10 dakika oldu henüz karar veremedik, o arada doktor geldi, elini alttan sokunca ben hastaneyi yıktım, sordum normal doğum yaparsam daha da mı fena acıyacak dedim, bu ne ki ? dedi doktor, :1shoknun üzerine sezeryan olsun dedim.. ve kendi doktorum sabaha kadar beklesin diye haber göndermiş,
ama mümkün müü sancıya dayanmak, saat gece 1 oldu benim sancı sıklığım dakikada 1 e düştü, suyum kalmadı, sancıdan saçımı başımı yoluyordum, ellerimi ısıra ısıra mahvetmişim...
benim çığlıklarıma dayanamayan anestezi uzmanı yanıma geldi, böyle giderse sen dayanamayacaksın belli oldu dedi ben ekibi topluyorum dedi, gece 1 de ekibi toplayıp beni ameliyathaneye aldılar:a015:, belden iğne yapacaklar, ama ben sancıdan eğilemiyorum, o iğneyi nasıl yaptılar bilmiyorum
heyecandan korkudan tir tir titriyorumdelikafadulden, tek derdim, Allah ım ne olur bana bebeği göstermesinler diye dua ediyorum, çünkü korkuyorum,görmeye hazır değlim,
meğerse bebğim tersmiş, zaten normal de doğuramaz mıışım
ameliyat sırasında doktorum benimle dalga geçiyor, he heeee hani sen normal doğuracaktın ne olduuu? alkisalkisalkisdiye diye...
neyseee, doğum gerçekleşti, bebğin sesini duymadım, başımda duran anestezi ekibinden birine sordum neden sesini duymadım dedim, bekle birazdan ortalığı inletir dedi... 5 dakika sonra sadece 1 kez ciyakladı, o ses kulağımdan ömür boyu gitmez sanırım
2 kilo 340 gr doğduu 47 cm, tam bir su damlasıydı..:asigim:
bana bebğimi hemen göstermediler, erken doğduğu için tedbir olsun diye o gece küvezde kaldı, neyse ki sağlığı yerindeydi, ertesi gün saat 11 civarı getirdiler meleğimi, hayatımın en güzel anıydı onu gördüğüm annnn
haaa bu arada gece 2 den sonra eşim eve gidip çilingir aramış osaatee kapıyı açtırmak içinn,çilingiri bulmuş ama bu sefer kilit uymamış, o gece kapı açık yatmak zorunda kalmış, ertesi gün sabah taktırmış kilidi , çok komik oldu yaaa, kızımdan süper bir hatıra oldu:roflol::roflol:
neyse günler bööylee heyecanlı heyecanlı geçti, karnım kocaman oldu, artık sancılarım artmaya başladı, ama daha zaman vardı, nihayetinde henüz 8 ay 1 hafta geçmişti, çalışıordum, ogün işten geldim, yemeğimizi yedik, akşam saat 8 gibi yürüyüşe çıktık eşimle, yürürken zorlanıyordum sancıdan ama normal rutin sancı diye aldırış etmiyordum, yürüyüşten döndük, üzerimi değiştim, hadi kızım ne olur gelll, çok özledim seni dediiiiimm, içeri koltuğa tam oturacakkennn, suyum patlayıverdiii, foşur foşurrr nasıl geliyorrr, hemen eşime seslendiimm, suyum geldi aşkım dedimm, eşim kıs kıs gülüyorrr, çabuk gel kızım diyordun bak geliyor diyor, hemen ambulansı aradık, doktorumuzu aradık, ambulans 5 dakika içinde geldi, ambulans gelene kadar doğum çantamı bulayım dedim, evin altını üsütüne getirdik, doğum çantamı bulamadık heycandan, evi bir görecektiniz hırsız girmiş gibiydi, n
neyse ambulans geldi beni aldılar, tam hareket ettilerr, durun dedim, eşim daha gelmedi, 2-3 dakika eşimi bekledik, geldi, meğerse bizim şaşkın çelik kapının anahtarını içerde unutmuş, kapıyı öylece çekmiş gelmiş::))):roflol::roflol:
hemen acile gittik, ilk müdahale yapıldı, doktorum sordu çabuk karar ver normal mi istiyorsun sezeryan mi diye sordu:uhm:, biz 10 dakika oldu henüz karar veremedik, o arada doktor geldi, elini alttan sokunca ben hastaneyi yıktım, sordum normal doğum yaparsam daha da mı fena acıyacak dedim, bu ne ki ? dedi doktor, :1shoknun üzerine sezeryan olsun dedim.. ve kendi doktorum sabaha kadar beklesin diye haber göndermiş,
ama mümkün müü sancıya dayanmak, saat gece 1 oldu benim sancı sıklığım dakikada 1 e düştü, suyum kalmadı, sancıdan saçımı başımı yoluyordum, ellerimi ısıra ısıra mahvetmişim...
benim çığlıklarıma dayanamayan anestezi uzmanı yanıma geldi, böyle giderse sen dayanamayacaksın belli oldu dedi ben ekibi topluyorum dedi, gece 1 de ekibi toplayıp beni ameliyathaneye aldılar:a015:, belden iğne yapacaklar, ama ben sancıdan eğilemiyorum, o iğneyi nasıl yaptılar bilmiyorum
heyecandan korkudan tir tir titriyorumdelikafadulden, tek derdim, Allah ım ne olur bana bebeği göstermesinler diye dua ediyorum, çünkü korkuyorum,görmeye hazır değlim,
meğerse bebğim tersmiş, zaten normal de doğuramaz mıışım
ameliyat sırasında doktorum benimle dalga geçiyor, he heeee hani sen normal doğuracaktın ne olduuu? alkisalkisalkisdiye diye...
neyseee, doğum gerçekleşti, bebğin sesini duymadım, başımda duran anestezi ekibinden birine sordum neden sesini duymadım dedim, bekle birazdan ortalığı inletir dedi... 5 dakika sonra sadece 1 kez ciyakladı, o ses kulağımdan ömür boyu gitmez sanırım
2 kilo 340 gr doğduu 47 cm, tam bir su damlasıydı..:asigim:
bana bebğimi hemen göstermediler, erken doğduğu için tedbir olsun diye o gece küvezde kaldı, neyse ki sağlığı yerindeydi, ertesi gün saat 11 civarı getirdiler meleğimi, hayatımın en güzel anıydı onu gördüğüm annnn
haaa bu arada gece 2 den sonra eşim eve gidip çilingir aramış osaatee kapıyı açtırmak içinn,çilingiri bulmuş ama bu sefer kilit uymamış, o gece kapı açık yatmak zorunda kalmış, ertesi gün sabah taktırmış kilidi , çok komik oldu yaaa, kızımdan süper bir hatıra oldu:roflol::roflol:
Son düzenleme: