Bebeğimi kaybettim

03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğim 😔 Nasıl dayanıcam bilmiyorum
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum negatif çıktı ama acaba o an corona mıydım. Kafamda bir sürü soru işaretiyle gitti bebeğim 😔
Benzer durumu yaşayan var mı
Güzel kardeşim göz yaşları içinde okudum paylaşımı 😔 seni okadar iyi anlıyorum ki çok cok zor yaşadığın şey ilk 2 gebeliğin 8. Haftalarında kürtajla sonuçlandı suan rabbime şükürler olsun 5 yaşında bir oğlum var. Veren Allah mutlaka vardir bir hikmeti oyle düşün ve sabır dile. Kıyamet günü senin yavruna cennet kapısı açıldığında Annemi de isterim diyerek sama şefaat edecek inşallah Rabbim cenettinde kavuştursun❤
 
Allah Sabri cemil versin inşallah. Bende bir cennet annesiyim, dört buçuk ay oldu oğluma.. çok acı cok. Hala ilk gün ki gibi yanıyor yüreğim. Allah'ım kolaylaştirsin, hafifletsin ins hepimizin yangınını..
Beni sezaryene aldıklarında önce uyaniktim, oğlumun akıbetini görünce uyutmuslar, uyandığımda oğlumun önünde duruyorlardı görmemiştim, idrak da edemedim, onunla ilgilenin beni bırakın dedim, sonrasında keşke bakmak isteseydim dedim, keşke bedenimden ayrıldığı ilk anlarda ona dokunabilseydim dedim. Sen o anları anlatınca kötü oldum, eminim çok zor geçmiştir senin için 🥺
Vardır elbet Allah'ın bı bildiği, anlatmak, dertleşmek istersen yazabilirsin bana.
 
03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğim 😔 Nasıl dayanıcam bilmiyorum
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum negatif çıktı ama acaba o an corona mıydım. Kafamda bir sürü soru işaretiyle gitti bebeğim 😔
Benzer durumu yaşayan var mı
gözlerim yaşardı resmen. böyle durumlarda bir şey söylemek çok zor. Rabbim büyük sabırlar versin çok üzüldüm .
 
03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğim 😔 Nasıl dayanıcam bilmiyorum
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum negatif çıktı ama acaba o an corona mıydım. Kafamda bir sürü soru işaretiyle gitti bebeğim 😔
Benzer durumu yaşayan var mı
Başın sağolsun canım bende bir kayıp yaşadım yaşadığın ne aşıdan ne coronadan ben ne corona oldum nede aşı ama yine gidecek olan gitti geçen sene regaip kandilinde de benim oğlum doğmadan melek oldu ihmal yüzünden diyorum ama hepsi takdiri ilahi ilk zamanlar hep bir suçlu arıyorsun kendini asssla suçlama çünkü bizlerin elinde olan bişey değil şuan sana kim ne söylese boş biliyorum rabbim cennetinde kavuştursun
 
Keşke sizi teselli edebilseydim 😢 tek tesellim oğlunuzun yok olmayışı, cennette sizi bekleyecek olması, tekrar kavuşacak olmanız inşallah
Rabbim size sabırlar versin.Şefaatçiniz olacak yavrunuz Allah'ın izniyle...

Eğer ki aşılarınızı olmamış olsaydınız da bu bilinmeyen bir çok sebebi aşısız olmanıza da bağlayabilirlerdi...Aşı yaptırmayan bir çok gebe doğumda hayatını kaybediyor ... Biliyorum insan sebep aramak istiyor ki annelik iç güdüsüdür bu " ben mi hatalıydım" demek...Hayır siz kendinizi fanus içinde de tutsaydınız 9 ay boyunca bazı şeyler kontrolümüz dışında gerçekleşiyor....

Aklıma "Babam ve Oğlum" filmindeki replik geliyor bazı zamanlarda...
"Açaydım kollarımı da gitme diyeydim..Önünde dursaydım" diyor babası....Oğlunun vefatından kendini sorumlu tutmak istiyor... Ama diğer oğlu gitmek istediği yön için babasını ittirip geçiyor....

Yani eğer ki kaderimizde bu yazılıysa onun önünde duramıyoruz...Veren de Rabbim,alanda... Rabbim size, bu acıyı yaşayan herkese çifter mutluluklar nasip etsin..

Sağlıklı,hayırlı,imanlı,uzun ömürlü çocuklar nasip etsin inşallah 🤲
Ne kadar güzel yazıp ne kadar güzel teselli vermişsiniz.Çok teşekkür ederim💐 Allah razı olsun.Amin inşallah 🙏
O kadar zor ve dayanılmaz bir acı ki Allah kimseye yaşatmasın. Sadece kaderimizde varmış,böylesi hayırlıymış demek düşüyor bize😔
 
Allahu Teala sabırlar versinn. Bebeğinizin vakti o kadarmış. Siz pamuklara sarsanızda taktiri ilahi, elinizden birşey gelmezdi. Ne desek boş, sadece o çok mutlu en güzel cennet bahçelerinde oynuyor bunu düşünün. 🤲
 
Boğazım düğümlendii.. canım benim..kader arkadaşım.. oğlumun cennette bir arkadaşı daha oldu.. çok iyi bilirim yaşadıklarınıı Rabbim sabrlar versin İnşallah 🤲 Rabbim cennette kavuştursun sizi 🤲 bende 36 haftada doğumdan sonra kaybettim güzel yavrumu..😔
Ahhhh.. 😔Allah size de sanır versin.Bugün tam 1 ay oldu oğlum gideli yıllarda geçse unutamam ben onu.. Siz ne zaman kaybettiniz cennet kuşunuzu
 
Merhaba yazını okurken kendimi gördüm bende aynı şekilde ikiz kızlarımı sezeryan ile 23.hafta da kaybettim. 12 saat yaşadı oldu kalbinde ki sorundan dolayı. Sonra tekrar gebe kaldım ama kalp durmasıyla kaybettim. Üzülmeyin veren allah alan allah maalesef elimizden bisey gelmiyor keske gelse ateş düştüğü yeri yakıyor kim ne derse desin o acı geçmiyor umarım tez zamanda sağlıklı bi evlat kucağınıza alırsınız
 
Başın sağolsun canım bende bir kayıp yaşadım yaşadığın ne aşıdan ne coronadan ben ne corona oldum nede aşı ama yine gidecek olan gitti geçen sene regaip kandilinde de benim oğlum doğmadan melek oldu ihmal yüzünden diyorum ama hepsi takdiri ilahi ilk zamanlar hep bir suçlu arıyorsun kendini asssla suçlama çünkü bizlerin elinde olan bişey değil şuan sana kim ne söylese boş biliyorum rabbim cennetinde kavuştursun
Sizin de başınız sağ olsun 😔 Evet insan hep bi sebep ve suçlu arıyor. Bide birden olan bişey olduğu için daha da kafada soru işaretleri bitmiyor. 😔 Sizin de mi ilk yavrunuzdu
 
Merhaba yazını okurken kendimi gördüm bende aynı şekilde ikiz kızlarımı sezeryan ile 23.hafta da kaybettim. 12 saat yaşadı oldu kalbinde ki sorundan dolayı. Sonra tekrar gebe kaldım ama kalp durmasıyla kaybettim. Üzülmeyin veren allah alan allah maalesef elimizden bisey gelmiyor keske gelse ateş düştüğü yeri yakıyor kim ne derse desin o acı geçmiyor umarım tez zamanda sağlıklı bi evlat kucağınıza alırsınız
Amin Allah razı olsun inşallah Allah tez zamanda size de sağlıklı bir evlat nasip etsin 🙏 Sorun birebir aynı mıydı sizinde
 
X