Bunalıyorum , sıkılıyorum

Emily19

Üye
Kayıtlı Üye
15 Aralık 2022
342
361
Çok sıkılıyor ve bunalıyorum. Her şeyden bikmis gibiyim. Sınava {yks} hazırlanıyorum . Sınava 3 ay kaldi ama çalışamıyorum. Masaya oturasim, dışarı çıkasım, hiçbir aktiviyeyi yapasım gelmiyor . Birisi böyle göğsümün tam ortasına oturmuş gibi . Ağlamak istiyorum sürekli sanki diğerleri çok mutlu da benmi çok mutsuzum gibi geliyor . Böyle avazimin çıktığı kadar bağırıp Ağlamak istiyorum. Ders çalışmadığım zaman diken üstünde gibiyim , masaya oturdugum zaman da ağlayasım geliyor direkt elim telefona gidiyor ve saatler geçiyor. Bundan nasıl kurtulurum. Lütfen bana biraz fikir verin . Cooook sıkıldım.
 
Ders çalışman gerektiği halde çalışmamanın vicdan azabıdır o. Ne fikir verelim? YKS’ye hazırlanıyormuşsun. Oturacak, çalışacaksın. Okumak için bu kadar nazlanmayın. Yeni nesili anlamıyorum. Biz bir kitap için ana babamıza yalvarıyorduk. Şimdi habire depresyon, naz niyaz.
 
Ben aynı şeyi yaşadığımda o zamanlar dışarı çıkıp yürüyüş yapardım müzikle. Böyle yeşillik sessiz yerlerde. Baya konu eksiğim vardı. Soruların yarısı yanlış çıkıyordu. Mart ayında başlayıp yuruyuslere eve gelince iki üç saat çalışıp 10 saat calismisim gibi ozumsuyordum konuyu. Hatta tüm coğrafya iki haftada bitmişti. Kendi alanimdan da sadece 1 yanlış 1 boş çıkarmıştım. Nasıl yaptım ben de bilmiyorum ama konuları anladıkça daha çok çalıştım sanırım. Bunaldım dediğim an hop yuruyus. Bir kahve ya da su al eline güzel bir sahil bul yürü. Günde dört kere ciktigimi biliyorum başta. Zamanla azaldı. Baktım son ay çıkmıyorum bile. Genç beyin her şeyi anlar. Şimdi beynim okuduğum şeyi üç dakikada unutuyor. Sen bu avantajı kullan. Üç ayda ben yaptiysam Sen hayli hayli yaparsın.
 
konu çalışmak yoruyorsa ve yapamıyorsan böyle anlarda deneme çözmeni öneririm. netlerinin gidişatını görmek için iyi bir fırsat olur. ben deneme çözerken hiç yorulmuyor gibi hissediyordum ve kötü bir net gelirse en azından beni kendime getiriyordu.
 
Ders çalışman gerektiği halde çalışmamanın vicdan azabıdır o. Ne fikir verelim? YKS’ye hazırlanıyormuşsun. Oturacak, çalışacaksın. Okumak için bu kadar nazlanmayın. Yeni nesili anlamıyorum. Biz bir kitap için ana babamıza yalvarıyorduk. Şimdi habire depresyon, naz niyaz.
Ne alaka ya... Çektiğiniz zorlukların sebebi ben miyim ? Banane . Aman sen naz niyaz yapma ablacıgım
 
Ben aynı şeyi yaşadığımda o zamanlar dışarı çıkıp yürüyüş yapardım müzikle. Böyle yeşillik sessiz yerlerde. Baya konu eksiğim vardı. Soruların yarısı yanlış çıkıyordu. Mart ayında başlayıp yuruyuslere eve gelince iki üç saat çalışıp 10 saat calismisim gibi ozumsuyordum konuyu. Hatta tüm coğrafya iki haftada bitmişti. Kendi alanimdan da sadece 1 yanlış 1 boş çıkarmıştım. Nasıl yaptım ben de bilmiyorum ama konuları anladıkça daha çok çalıştım sanırım. Bunaldım dediğim an hop yuruyus. Bir kahve ya da su al eline güzel bir sahil bul yürü. Günde dört kere ciktigimi biliyorum başta. Zamanla azaldı. Baktım son ay çıkmıyorum bile. Genç beyin her şeyi anlar. Şimdi beynim okuduğum şeyi üç dakikada unutuyor. Sen bu avantajı kullan. Üç ayda ben yaptiysam Sen hayli hayli yaparsın.
😃😘🤩🤩🤩
 
Kısa hedefler belirleyerek oturma sürenizi uzatmaya çalışın. 100 soru sonra telefonu elime alacağım gibi. Hedeflere tik attıkça şevk gelecektir. Ödüller koyun kendinize süreç sonunda. Yeni nesli eleştirenlere de onları haklı çıkaracak cevaplar vermeyin boşverin.
 
Bizim zamanımızda şeklinde başlayan cümleler o zamanın tüm şart ve koşullarıyla ele alınmalı. Şimdiki zamanın da şart ve koşulları göz önünde bulundurulup öyle eleştirilmeli konu sahibi.
Ders çalışması gerektiğini kendisi de biliyor, oturup çalışmadığı için yardım istemeye gelmiş.
 
Çok sıkılıyor ve bunalıyorum. Her şeyden bikmis gibiyim. Sınava {yks} hazırlanıyorum . Sınava 3 ay kaldi ama çalışamıyorum. Masaya oturasim, dışarı çıkasım, hiçbir aktiviyeyi yapasım gelmiyor . Birisi böyle göğsümün tam ortasına oturmuş gibi . Ağlamak istiyorum sürekli sanki diğerleri çok mutlu da benmi çok mutsuzum gibi geliyor . Böyle avazimin çıktığı kadar bağırıp Ağlamak istiyorum. Ders çalışmadığım zaman diken üstünde gibiyim , masaya oturdugum zaman da ağlayasım geliyor direkt elim telefona gidiyor ve saatler geçiyor. Bundan nasıl kurtulurum. Lütfen bana biraz fikir verin . Cooook sıkıldım.
Sabredip telefondan internet ve tv den uzak durarak. Kendini kontrol edemiyorsan 3 ay hayatından geçici çıkarman gerekiyor. Üzgünüm başka çaresi yok. 3 ay kalmış alıştırma vs evresi kalmamış.
 
Bizim zamanımızda şeklinde başlayan cümleler o zamanın tüm şart ve koşullarıyla ele alınmalı. Şimdiki zamanın da şart ve koşulları göz önünde bulundurulup öyle eleştirilmeli konu sahibi.
Ders çalışması gerektiğini kendisi de biliyor, oturup çalışmadığı için yardım istemeye gelmiş.
Cooook teşekkür ederim . Onların zamanının sorumlusu ben miyim ki bana şikayet ediyorlar anlamadım. Eski kafa işte
 
Cooook teşekkür ederim . Onların zamanının sorumlusu ben miyim ki bana şikayet ediyorlar anlamadım. Eski kafa işte
Eski yeni milleti bırak şu an bile şurda olmaman lazım :) sen kendini kurtarmaya bak akademik bir kariyer istiyorsan iyi bölüm iyi üniversite. Üç ay sıkacaksın dişini maalesef. Tv pc tablet internet hiç biri olmamalı iraden bu konuda zayıfsa. Üç ay çıkar hayatından sınavdan sonra acısını çıkarırsın :)
Yoksa o sevmediğin derslere 1 sene daha çalışmak zorunda kalacaksın en baştan
 
Çok sıkılıyor ve bunalıyorum. Her şeyden bikmis gibiyim. Sınava {yks} hazırlanıyorum . Sınava 3 ay kaldi ama çalışamıyorum. Masaya oturasim, dışarı çıkasım, hiçbir aktiviyeyi yapasım gelmiyor . Birisi böyle göğsümün tam ortasına oturmuş gibi . Ağlamak istiyorum sürekli sanki diğerleri çok mutlu da benmi çok mutsuzum gibi geliyor . Böyle avazimin çıktığı kadar bağırıp Ağlamak istiyorum. Ders çalışmadığım zaman diken üstünde gibiyim , masaya oturdugum zaman da ağlayasım geliyor direkt elim telefona gidiyor ve saatler geçiyor. Bundan nasıl kurtulurum. Lütfen bana biraz fikir verin . Cooook sıkıldım.
Ben sınav olsa da olmasa da böyleyim.
 
Çok sıkılıyor ve bunalıyorum. Her şeyden bikmis gibiyim. Sınava {yks} hazırlanıyorum . Sınava 3 ay kaldi ama çalışamıyorum. Masaya oturasim, dışarı çıkasım, hiçbir aktiviyeyi yapasım gelmiyor . Birisi böyle göğsümün tam ortasına oturmuş gibi . Ağlamak istiyorum sürekli sanki diğerleri çok mutlu da benmi çok mutsuzum gibi geliyor . Böyle avazimin çıktığı kadar bağırıp Ağlamak istiyorum. Ders çalışmadığım zaman diken üstünde gibiyim , masaya oturdugum zaman da ağlayasım geliyor direkt elim telefona gidiyor ve saatler geçiyor. Bundan nasıl kurtulurum. Lütfen bana biraz fikir verin . Cooook sıkıldım.
Seneye aile evinde " yine sınava çalışacağım, yine aynı masadayım. Diğerleri üniversiteye gitti. Ben aile evinde tıkıldım kaldım" demek istemiyorsan " yok içim sıkılıyor, bunalıyorum, geldiler bana" vs demeden çabucak kendini toparla, düzenli çalışmaya başla. Yoksa bu yaz arkadaşların üniversite okumaya başka şehre giderken arkalarından el sallarsın.
 
X