Erkek kardeşim için yardım edin :(

jeri

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Kasım 2023
5
6
25
Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.:KK61:
Şimdiden teşekkür ederim.
 
Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.:KK61:
Şimdiden teşekkür ederim.
Çocuğun gibi görüyor olsanda yaşıtı gibi konuşmalısın zaten öyle yapıyorsundur belkide baya ıkınız konusarak olaya dısardan bakın. Gerekırse okul değişsin. Ben sorun yaşamıstım lisede ailem düzenim bozulmasın diye almamıstı benı ama hala keşke alsalardı dıyorum cok kötü anılar olarak kaldı benım için mesela
 
Çocuğun gibi görüyor olsanda yaşıtı gibi konuşmalısın zaten öyle yapıyorsundur belkide baya ıkınız konusarak olaya dısardan bakın. Gerekırse okul değişsin. Ben sorun yaşamıstım lisede ailem düzenim bozulmasın diye almamıstı benı ama hala keşke alsalardı dıyorum cok kötü anılar olarak kaldı benım için mesela
Aslında kendisi bir kere açmıştı konuyu, kız gibi hissetmediğini söyledi. Niye herkes böyle diyor gibi şeyler söyleyip ağlamaya başladı orda kapattım ben. Şu an okuduğu liseden memnun, mutlu ama yine de arkadaşlık kurarken temkinli. Özellikle erkek yakın arkadaş konusunda biraz tedirgin. Tercihi ne olursa olsun mutlu olsun yeter ama benim derdim asosyalleşmesi, zorbalanması vs.
Yakınımızda oturan yaşıtı yok o sebeple okul dışında vakit geçirip, arkadaş olabileceği bir ortam arıyorum :KK43:
 
Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.:KK61:
Şimdiden teşekkür ederim.
Arkadaşının ithamından dolayı belli ki bilinç altında bir karmaşa yaşıyor.Kadın ağırlıklı ortamda büyüyen çocuklarda bu gibi davranışların gözlemlenmesi normal fakat cinsel yönelimi farklı olacak diye bir kural yok elbette. Eğer psikolojik olarak akran zorbalığına uğruyor ise okul değiştirmenizi tavsiye ederim. Günümüzün en büyük sorunlarından birisi en küçüğünden, en büyüğüne sosyal iletişim becerilerinde sorun yaşıyor çocuklar. Maddi durumunuzla bağlantılı olarak mutlaka ilgi alanlarının olduğu bir kursa yazdırın kendisi gibi düşünen çocuklarla muhtemelen daha rahat iletişim kuracaktır.Elini meşgul edecek uğraşlar zihnini de farklı konularla meşgul edecektir.
 
Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.:KK61:
Şimdiden teşekkür ederim.
Merhaba içinde ne yaşadigni tam olarak asla bilemezsiniz.Toplum baskısı normlar dışlanma korksusu gibi durumlar içinde yaşadığı duygulari bastirmasina neden olabilir.Bu gibi durumlarda ne yapılır bilmiyorum ama içine erişmek lazım.Yoksa asla emin olamadan ergenliğini yaşayacak ve ne kadın ne de erkek olarak hayatına karmakarışık devam edecek.
 
Aslında kendisi bir kere açmıştı konuyu, kız gibi hissetmediğini söyledi. Niye herkes böyle diyor gibi şeyler söyleyip ağlamaya başladı orda kapattım ben. Şu an okuduğu liseden memnun, mutlu ama yine de arkadaşlık kurarken temkinli. Özellikle erkek yakın arkadaş konusunda biraz tedirgin. Tercihi ne olursa olsun mutlu olsun yeter ama benim derdim asosyalleşmesi, zorbalanması vs.
Yakınımızda oturan yaşıtı yok o sebeple okul dışında vakit geçirip, arkadaş olabileceği bir ortam arıyorum :KK43:
Cevrenizde spor ile alakali kurslar varsa yazdirabilirsiniz.

Hatta bence zorbalanan cocuk (dovsun diye degil) bir dovus sanatlari kursuna giderse, hem zor durumlarda kaldiginda sureci yonetmeyi ogrenir, hem maskulen bir tavir gelistirir, hem de yeri gelirse kendini zorbalardan korumayi ogrenir.

Sozlerim yanlis anlasilmasin, eger cidden gay olmak ya da baska bir farkli yonelimi varsa saygi duyarim, cocuklar uzulmesinler mutlu olsunlar sadece. Siz kiz gibi / gay gibi olmakla zorbalandi deyince aklima istemedigi halde feminen bir tarzi / tavri varmis gibi geldi.
 
Kafa karışıklığının olduğu yaşlar bunlar zaten kendisi etkilenmiş bu olaydan sizin yardımcı olmanız zor bence bir destek alsa daha iyi olur birkaç yıla herşey oturur. Bazı insanlarda oluyor ergenlik döneminde kafa karışıklığı bu çok normal üstüne fazla gitmemek tepki göstermemek lazım.dediğim gibi çok sıkıntılı bir durum varsa mutlaka destek alsın.
 
bence kardeşiniz heteroseksüel ama efemine olabilir. aslında bunu en iyi siz anlarsınız konuşmasından yürüşünden tavrından.

benim böyle yakın bir arkadaşım vardı kadınlardan hoşlanıyordu biliyorduk ama liseden beri çocukla hep gey diye dalga geçtiler. feminen bir tarzı vardı britney spears ve avril lavinge konuşurduk sürekli lisede kendisiyle mesela. şokopop izlerdik sürekli. ufak tefek cinayetler takip ederdik deli gibi
 
Bende eğerki içinde olan duygu erkek olmaksa kesinlikle özgüven kazanması için boks tekvando gibi şeyler yapmasını spora gitmesini öneririm sert bi yön kazandırmak için. Ama bunu kendisine sorun bir yargılamadan neden böyle düşünüyorsun istediğin gibi hayat yaşayabilirsin başkaları istediğini desin senin ne hissettiğin önemli gibi belki daha doğru kurulabilecek cümleler vardır. Bazı erkek cocukları daha sakin kibar oluyor diye arkadaşları böyle davranıyor durduk yere aklına girilmiş olmasın doğru tespit önemli olan.
 
Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.:KK61:
Şimdiden teşekkür ederim.
Kardesinize çok üzüldüm. Yeri geliyor insana en büyük kötülüğü de arkadaşı yapabiliyor. Bu çok zalimce ama 14 yas olgun bir yas değil zaten dediginiz gibi ergenler daha. Ağızdan bir söz çıktığında bunun nelere sebep olabileceğini düsunemiyorlar. Ben sizin yerinizde olsam spora falan yazdıririm biraz ortamını değiştirmeye çalışırdım. Mesela savunma sporlarına inanın özgüvenleri bile artıyor. Benim kızım okulunda basarili bir öğrenci ilde çok iyi bir derece yaptı. Sırf bu yüzden bile dalga geçiyorlar lakap takıyorlar kıskançlıklar oluyor. Hatta bazıları adini olduğu gibi değil möö x seklinde dalga geçerek söylüyorlar. Umursamamasini söylüyorum ama çocuklar farkında olmadan çok bencilce davranabiliyorlar 🙉
 
Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.:KK61:
Şimdiden teşekkür ederim.
müzik aletleri kursu olur( gitar, keman, piyano vb. ), çizim resim kursları olur, spor dallarından biri olur mesela futbol, basketbol, hangileriyle ilgileniyorsa, dil kursları olur henüz yaşı küçük ve hemen öğrenir, bir sürü topluma kazanacağı kurslar var yaşıtlarıyla kaynaşacağı
 
Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı.
Bir öğretmen olarak şunu söylemek istiyorum. Çocuklar o kadar zorba ki, birbirlerinin geleceklerini mahvediyorlar. O kadar kötü aileler var ki ve saçma sapan yetiştirdikleri çocuklar diğer çocukların hayatlarını mahvediyor.
Okulda hala bu durum devam ediyor mu? Bu da önemli.
 
Aslında kendisi bir kere açmıştı konuyu, kız gibi hissetmediğini söyledi. Niye herkes böyle diyor gibi şeyler söyleyip ağlamaya başladı orda kapattım ben. Şu an okuduğu liseden memnun, mutlu ama yine de arkadaşlık kurarken temkinli. Özellikle erkek yakın arkadaş konusunda biraz tedirgin. Tercihi ne olursa olsun mutlu olsun yeter ama benim derdim asosyalleşmesi, zorbalanması vs.
Yakınımızda oturan yaşıtı yok o sebeple okul dışında vakit geçirip, arkadaş olabileceği bir ortam arıyorum :KK43:
İşte temkınlı olmayacagı daha rahat olacağı bir ortam daha önemli. Bazen kibar erkekler de öyle algılanabılıyor.
 
Benim erkek kardeşim 14 yaşında aramızda 17 yaş var , şimdi öncelikle biz kardeşimi babasız büyüttük annemle biz bu tarz durumları hep aşıladık ona zorbalamaması gerektiği bu insanların da var olduğunu. Bu arada gay’ de olabilirdi. Biz her türlü destektik.
5 yasından beri tekvandoya gidiyor son 2 senedir de kickbox’a
Muhtemelen kardeşiniz nazik biri. Hayvan gibi höd hödlere alışmış bazı kişiler , zorbalanması bu yüzdendir.
Kardeşinize her konuda destek olduğunu belirtin gay de olabilir dediğim gibi bu onun hayatı kimse bisey diyemez.
Bu süreçte sporla ilgilenmesi çok iyi olur. Kesinlikle kickbox’a yazdırın eril enerjisi çok yüksek bir spor. Hem içine attıklarını da dışarı vurmasını sağlar. Fiziksel atmış olur. 👍🏻 Benim kardeşimin sınıfında bir tane eşcinsel varmış annem hep tembihledi sakın ötekileştirmeyin biri bisey derse savun falan gibi söyledik. Bu bir ayrım olmamalı. İnsan insandır.
Aynı zamanda dil kursuna da gönderin böyle yobaz rezil ailelerin yetiştirdiği homosaphien tarzı hödüklerle yaşamasın pırlanta gibi çocuk belli
 
Spor en güzeli, özellikle vücut geliştirme erkekler için testosteron hormonunu arttırdığı için kardeşinin gelişimine önemli ölçüde katkı verecektir. Ayrıca, psikolog demişsin ama o yaşta bir çocuk için en iyi desteği bir pedagog verecektir.
 
Hepinize çok teşekkür ederim destekleriniz için. Toplu cevap vermek istedim, kardeşim günlük hayatında yumuşak huylu ve naif ve pozitif biridir. Oyun oynarken vs tam tersi bir karaktere bürünüyor, feminen tarafı var evet ama kız gibi diyebileceğim davranışları yok.
Yürümesi, konuşması, ilgi alanları vs. kadınsı değil. Yaşadığımız yerde yaşıtları olan erkekler daha maço ve haylaz olduğu için garipsiyorlar. Kızlarla daha iyi anlaşma sebebi, her türlü konuyu konuşabilmek olduğunu söylemişti. Erkekler futbol ve (kabaca olacak ama) karı kız muhabbeti yapıyorlar sadece, saçma geliyor demişti.
Önerdiğiniz gibi özgüvenini yerine getirebilecek ve sosyalleşebileceği aktiviteler araştırıyorum🌸
 
Bir öğretmen olarak şunu söylemek istiyorum. Çocuklar o kadar zorba ki, birbirlerinin geleceklerini mahvediyorlar. O kadar kötü aileler var ki ve saçma sapan yetiştirdikleri çocuklar diğer çocukların hayatlarını mahvediyor.
Okulda hala bu durum devam ediyor mu? Bu da önemli.
Şu an liseye yeni başladı, buradaki sınıfında mutlu olduğunu söylüyor.
Yorumunuz için teşekkür ederim bu arada ☺️
 
Bizim ortaokulda da sesi falan ince diye bir oğlana böyle lakap takmıştı bir kız. Liseye geçince kurtulmuştur bu lakaptan sanıyordum. Çocuğa iyice baskı yapmaya başlamışlar. Bir zorba lakap takınca diğer çocuklar da uyuyor.Siz lisede de bunun devam edip etmediğini öğrenmek için her gün mümkünse arayıp ne yapıyor, okul nasıl gidiyor falan gibi sorun. Direkt zorbalık yapıyorlar mı diye sormayın sakın, her gün iletişim halinde olursanız sorun yaşarsa anlatır.
 
X