Telefo numaramı bile silmiş olabilirler. Birde konusunca hemen aglamaya başlıyorum. çok fazla duygusalım. Aslında direk onları bırak dememişti ex görüşeceğimiz zaman problem çıkarıyordu. onlarda diğer grubumuzu çağırıyorlardı. erkekler olan bende Çağırmayın çağıracaksanız ben gelmem diyordum saygı duymamışlardı o zamanlar öyle karışık gelişmişti olaylar
Ben onlar için zamanında herşeyi yaptım. o insan hayatıma girip beni bulutların üstüne çıkarıp sonrada aşağı attı. doldurdu onlara karşı değilki sadece kuzenlerim öz ablam onlar affetti beni. akraba oldukları için mi bilmiyorum.Bana hep derdi benle barışmaya bu kadar yalvaracağına git arkadaşlarına yalvar affederler seni diye. İşte yüzsüzlük yapmakta istemiyorum. Sevgliyle olan ilişki tksikti yapıyordum. Ama arkadaşlarımla çok daha sağlıklı birilişkim vardı.
O zaman bir adım atın görüşmek istediğiniz söyleyin direk yüz yüze görüşün. Sonrası gelir zaten iyi ya da kötü
Nasıl yani ablanız ve kuzeninize de mi küsmüştünüz? Niye o demez adama bu kadar adadiniz kendinizi
Ondan başka kimsenin bana değer verdiğine inandırmıştı. Çok saçma toksik hareketlerim olduğu içinde kuzenlerim uzaklaştı hiçbir görüşmeye gitmiyordum. Ablamda kıyefetlerim hayat yaşam tarzımı değiştirdiğim bunun ben olmadığım konusunda uyardı onuda dinlemedim. Kimseyi dinlememiştim. Çok sevdiğine inanmıştım.
Sizin ciddi sorunlarınız var lütfen önce bunları çözün. Robot gibi bir şey olmuş komuta göre hareket etmişsiniz. Arkadaşlarınız sizi eskisi gibi göremez. Kendinizi duzeltmezseniz benzer bir tavrı yine takinirsiniz onlara güven vermezsiniz zaten.
Ay pardonda aşkımdan ölsem kimse için ne dostumdan ne kuzenimden vazgeçerim. Siz bir de ablanızı bile gözden çıkarmışsınız.
Sizde akıl yok mu yahu? O “inandırmamış”, sizin inanasınız varmış, inanmışsınız. Karakteriniz problemli, sizin gibi biri insanın hayatında gereksiz yükten başka bir şey olmaz. Onlar da aile bireyi olduğunuz için mecbur affetmek zorunda kalırlar ama insanın size tekrar sempati beslemesi imkansız bir şey.
Benim arkadaşım olup bu süreci yaşamış olsaydık okkalı bir mesajla cevap verirdim. Buraya yazamıyorum, banlanmak istemiyorum.
Ben affetmezdim sizi sonuçta yılların arkadaşıyız sevgilin için direk satmışsın böyle arkadaşa birdaha güven olmaz.Sevgilinizde sizden ayrılmış ortalikta kalarak cezanızı almışsınız.
Bunu diyen bir insan ile daha da muhatap olmam.
ben o kadar çok şeyi affettim ki herkesi kendim gibi sanıyorum herhalde o yüzden bu affedilme isteğim. Buraya yazarken olumlu yorumlar alırım sanmıştım. İçimdeki nefret sanırım kendime ne yaptığımı çok iyi biliorum çünkü
eğer bu arkadaşlar sana da zamanında senin yaptığının aynısını yaptıysa ve sende onları affettiysen
