- 4 Ekim 2007
- 3.320
- 115
canim bence hic üzülme
bende 24 yasindayim ablamda 30 olacak..
ikimizinde hayatinda kimse yok sevgilimizde olmadi..
ayni senin gibiyiz.. niye kimse yok falan diye sorariz kendimize :)
fakat artik ikimizde farkli düsünmeye basladik..
ben dedim ki ablama, bir düsünsene evliligi, ne varki evlilikte ?
ev isi, temizlik bulasik, bide kocanin derdi, oda yetmiyormus gibi
kaynanan, kayinbaban, eltiler görümceler.. isin yoksa bütün bunlari dert et, bu bekar hayatini sorunsuz yasarken ?
bunca sorumlulugu neden üstümüze yükleyip dahada mutsuz edicez kendimizi ?
bide cocuk dogur, ona bak büyüt, ne kadar büyük bir sorumluluk bir insan yetistirmek..
herkes cocuk doguruyor ama acipta bir kitap okumuyor dogru yetistirirmiyim diye..
evleneceksin esine belki asik olup evleneceksin ask bitecek hersey monotonlasacak..
bide kocan kiskancsa, etek giyme makyaj yapma, oraya gitme , sunu yapma, arkadaslarinla görüsme..
sen , sen olamadiktan sonra ne anlami var askin ve hayatin ?
birde artik o kadar cok bosanan ve sürekli mutsuz evlilik görüyoruzki, ben evlenirsem yüzde yüz mutsuz olurum diye
düsünmekten kendimi alamiyorum.. etrafimda üstelik canli örnegini gözlerimle görürken..
ben bebeklere bayilirim cocuklarida severim fakat kücükken o kadar cok cocuk baktimki komsunun cocuklarina, akraba cocuklarina..
bu yüzden hic bir zaman cocuk hayalim olmadi ve hala yok.. bu durumda evlilik bana ters bile düsüyor..
bunlari okuyup bide benim baktigim pencereden bakmani isterim..
bekarlik sultanlik bana göre..
bende 24 yasindayim ablamda 30 olacak..
ikimizinde hayatinda kimse yok sevgilimizde olmadi..
ayni senin gibiyiz.. niye kimse yok falan diye sorariz kendimize :)
fakat artik ikimizde farkli düsünmeye basladik..
ben dedim ki ablama, bir düsünsene evliligi, ne varki evlilikte ?
ev isi, temizlik bulasik, bide kocanin derdi, oda yetmiyormus gibi
kaynanan, kayinbaban, eltiler görümceler.. isin yoksa bütün bunlari dert et, bu bekar hayatini sorunsuz yasarken ?
bunca sorumlulugu neden üstümüze yükleyip dahada mutsuz edicez kendimizi ?
bide cocuk dogur, ona bak büyüt, ne kadar büyük bir sorumluluk bir insan yetistirmek..
herkes cocuk doguruyor ama acipta bir kitap okumuyor dogru yetistirirmiyim diye..
evleneceksin esine belki asik olup evleneceksin ask bitecek hersey monotonlasacak..
bide kocan kiskancsa, etek giyme makyaj yapma, oraya gitme , sunu yapma, arkadaslarinla görüsme..
sen , sen olamadiktan sonra ne anlami var askin ve hayatin ?
birde artik o kadar cok bosanan ve sürekli mutsuz evlilik görüyoruzki, ben evlenirsem yüzde yüz mutsuz olurum diye
düsünmekten kendimi alamiyorum.. etrafimda üstelik canli örnegini gözlerimle görürken..
ben bebeklere bayilirim cocuklarida severim fakat kücükken o kadar cok cocuk baktimki komsunun cocuklarina, akraba cocuklarina..
bu yüzden hic bir zaman cocuk hayalim olmadi ve hala yok.. bu durumda evlilik bana ters bile düsüyor..
bunlari okuyup bide benim baktigim pencereden bakmani isterim..
bekarlik sultanlik bana göre..