Evlilik, eş tayini, babayla konuşma.

öncelikle yeni işiniz hayırlı olsun.
benim takıldığım neden tek başına olmayı bu kadar takıyorsunuz?
mesajınızın sonundaki "aklı almıyor neden baban seni o şehre yalnız yollamayı tercih eder diyor." cümlesi sevgilinizin de bu durumu bir sorun olarak gördüğünü gösteriyor. hele "Zaten ders çalışamıyorum senin tek başına koca bir şehirde yalnız olacağını düşündükçe..." demesi ayrı bir sorun ya neyse (ben olsam ciddi kavga çıkardı bu cümleden ya neyse)
açıkçası ben bu konuda ortada bir sorun göremiyorum.

anladığım kadarıyla eğitimli, başarılı, güzel bir şehirde iş imkanı bulmuş genç bir kadınsınız.
mezun olduktan ilk iş deneyiminiz ve bence mezun olur olmaz kendinizi evlilik sorumluluğu içine atmak yerine kendi başına olmanız sizin için çok daha yararlı olacaktır.(kendim de iyi bir mesleği olan, aileden uzak bir şehirde kendi başına yaşayan biriyim ve bence insana çok şey katan bir deneyim).
sevgiliniz de bu arada kariyerini yoluna koyar. böylece evlendikten sonra o sınavı kazanamadı, bu sınava hazırlanıyor streslerinden de kurtulmuş olursunuz. çünkü sizin onun istediği sınavı kazanıp onun kazanamamış olması da ileride bir sorun olarak karşınıza çıkabilir (ne yazık ki...)

babanızla ilgili konuya gelince yalnız da yaşanız tek kuruş vermeyin. bir zahmet abiniz kendisi çalışıp alabiliyorsa ev alsın.
ne kadar kadar çirkefleşseler de kavga çıkarsalar da kararlı durun. çünkü şimdi para vermeye başlarsanız devamı gelir. zaten alışmış burslarınızı yemeye, şimdi daha da sömürme imkanları var. eğer dikkatli olmazsanız gerisi çorap söküğü gibi gelir.
kavgaysa kavga, küslükse küslük... ama eninde sonunda sizin tek kuruş vermeyeceğinizi anlarlar. bu arada da hem düğün için para biriktirirsiniz hem de biraz olsun kendinize harcarsınız (hayatta en özgür olacağınız zamanlar bunlar. başınızda ne babanız, ne kocanız olmayacak. hayatınız üzerinde tek söz sahibi kişi siz olacaksınız)
hem babanız da zaten bu süreçte sizden para beklememeyi öğreneceği için düğün süreciniz de daha az olaylı olur belki...

yani babanıza tek kuruş vermeyin, kredi çekip abiye ev alma olaylarına girmeyin, evlilik işinde de acele etmeyin.
güzel bir şehirde saygın bir mesleği olan genç bir kadın olarak biraz hayatın tadını çıkarın derim
:)
Konu sahibi arkadaşım bu aklı başında yorumu lütfen dikkate alın.
Ne babanıza para vermeyi kabul edin, ne de acele edip nikah kıyın.
Biraz çalışıp neler olup biteceğini görmenizde fayda var.
Sevdiğiniz adamın bazı tavırları da rahatsız edici.
Uzun vadede sorun çıkması muhtemel.
Aşk herşeyi halletmiyor tek söyleyeceğim bu.
 
Çok teşekkür ederim eleştiriler için de güzel dilekleriniz için de. Biraz problemli şehirlerde büyüdük okuduk. Yan yanayken bile kadın olmanın zorluklarını çok yaşadım. Biraz gözünü korkutuyor sanırım.

yenilikler her zaman korkutur insanı.
ama risk alırsanız karşılığını fazlasıyla alırsınız.
hangi şehre gideceksiniz bilmiyorum ama yalnız başınıza çok rahat edeceğiniz bir şehre gidiyor olabilirsiniz.
kadın olmak bu ülkede zor zaten, ben de çok yaşadım bu zorlukları ama özellikle kendi başıma yaşamaya başlamadan önce yaşadım. elbette ki yalnız yaşadığınızda hayatınız dikensiz gül bahçesi olmayacak ama sırf kadın olduğunuz için hayatınızda söz sahibi olduğunu düşünen erkekler (baba, abi, sevgili hatta akrabalar) yerine hayatınızın kontrolü kendinizde olacak.
bence bu her kadının yaşaması gerken bir deneyim.
hatta bence bir iki yılı bu şekilde kendinize ayırmak kendiniz için yapabileceğiniz en büyük iyilik olabilir.
evlilik çok büyük bir sorumluluk. ondan önce hayatı tanımak, hayatın tadına varmak ve kişiliğinizin oturması için kendinize zaman tanımalısınız bence.
evlilik, ev, çocuk, meslek derken hayatınız bir sorumluluklar silsilesi halinde devam edecek zaten.
bence risk almaktan çekinmeyin. hayat çok güzel süprizler çıkarabilir önünüze :)
 
Sonraki süreç nasıl oldu düğününüz olmadı mı? Olduysa aileniz yanınızda oldu mu?

BEn düğün sevmem, nikah yapıcam tayin için dedim
Annem babamı ikna etti ben doğuda terör bölgesinde çalışmaya başlamıştım 21 yaşındaydım
Egeliyim normalde doğunun zorluklarını bilmiyordum.
Babam hiç memnun olmadı ama tamam dedi
Eşimi aldım çalıştığım yere gittik
Nikah yaptık orada kimse yoktu ailemden
Zaten benim için nikah bir formaliteden ibaret
Neyse sonra o yıl eş durumuyla memleketimize yakın bir şehre geldik. Babam hiç memnun değildi damadını sevmediği için, benim de erkenden evlenmem hiç hoşua gitmediğinden psikolojik eziyet etti bayağı ama küslük falan olmadı. Zaten o sırada annemin hastalığı falan çıktı diye düğün kutlama filan da yapmadık.
7 yıldır da evliyiz, mutluyuz, babam hala mutlu değil ama bişey dese ne demese ne artık :)
 
Tıp okuyup doktor olduğunuzu ve TUS’ta aile hekimliği kazandığınızı tahmin ediyorum. Sevgiliz de doktorsa zaten aday memurluk süresince eş durumu bile olsa tayin isteyemez. O da 1 yıl sürüyor o sırada babanıza belirli bir miktar gönderip sırtını sıvazlarsınız. Bu sırada sevgiliniz de sınava çalışır olursa ne ala olmazsa eş durumundan yanınıza gelir. Çalışmaya devam eder sınava. Eğer kazanırsa bence hangi şehirde olursa olsun gitsin. Senin zaten çok değil uzmanlık süren sonra sen eş durumundan gidersin
 
Tıp okuyup doktor olduğunuzu ve TUS’ta aile hekimliği kazandığınızı tahmin ediyorum. Sevgiliz de doktorsa zaten aday memurluk süresince eş durumu bile olsa tayin isteyemez. O da 1 yıl sürüyor o sırada babanıza belirli bir miktar gönderip sırtını sıvazlarsınız. Bu sırada sevgiliniz de sınava çalışır olursa ne ala olmazsa eş durumundan yanınıza gelir. Çalışmaya devam eder sınava. Eğer kazanırsa bence hangi şehirde olursa olsun gitsin. Senin zaten çok değil uzmanlık süren sonra sen eş durumundan gidersin
Sevgilim diş hekimi açıktan atamayla atandı. Ben de ne doktorum ne diş hekimiyim. Ama kazandığım sınavın yönetmeliği tıpta uzmanlık yönetmeliğine göre işliyor. Bu yönetmeliğe göre de eşim aynı yönetmeliğe tabi olmadığı sürece ki öyle değil istediği zaman yanıma gelebilir kısıtlama olmadan. Aday memurlar da artık tayin isteyebiliyor zaten.
 
Peki uzun mesafe ilişkisi? :KK43:
Bir sürü uzun mesafe ilişkisi yaşayan var.Hem siz yıllarca aynı şehirde yaşamışsiniz direkt uzun mesafe baslayanlarinki daha zor. Hem bunu ilişkiniz için bir sınav gibi düşünün. Hatta sınav başlamış bile sayılır:) çünkü sevgilinizin düşünce yapısı biraz kapalı geldi bana.
 
Peki uzun mesafe ilişkisi? :KK43:

sevgililikle evlilik arasında dağlar kadar fark var.
şimdi okulda görüşüyorsunuz, zaman geçiriyorsunuz, sonra evinize gidiyorsunuz.
evlendiğinizde sizden beklenecek olan sorumluluklarınız yok.
yeni bir şehirde iş yaşamına alışmaya çalışırken bir de evli olduğunuzu düşünün.
büyük ihtimalle ev işi, yemek vs. hep sizin sorumluluğunuz olacak.
mali anlamda daha paranızı kazanmaya başlamadan, ekonomik özgürlüğü tatmadan en iyi ihtimalle ortak bir bütçenin, borçların, harcamaların içine gireceksiniz. en kötü ihtimalle ise paranızı nasıl harcadığınıza sürekli karışan bir eş nedeniyle kazancınızın keyfini çıkaramayacaksınız.
yani bu sorumlulukları böylesine genç yaşta üstlenmektense uzun mesafe ilişki yürütmek çok daha kolay olsa gerek.

ayrıca dr_yad dr_yad 'e katılıyorum. bunu ilişkiniz açısından bir sınav gibi düşünün.
sevgilinizin sizi ne kadar destekleyeceği ya da sizi baskı altına almaya çalışıp çalışmayacağını anlamak için bir fırsat bence bu durum.
ilk mesajımda belirtmiştim, sevgilinizin "Zaten ders çalışamıyorum senin tek başına koca bir şehirde yalnız olacağını düşündükçe..." ifadesi benim için ciddi kavga sebebidir. çünkü doğrudan güvensizlik olarak algılanabilecek bir cümle.
size "ben sana güveniyorum ama etraf kötü. başına bir hal gelmesinden korkuyorum" diyebilir ama en temelinde bunlar sadece bahane olur.
 
Herkese merhaba arkadaşlar izninizle içimi dökmeye ve dışardan bir gözle bakmaya geldim. Ben üniversiteden geçtiğimiz haziran ayında mezun oldum. 23 yaşındayım. Kısmetse birkaç gün içinde işime başlayacam. İşim hem maaş olarak hem kariyer olarak gayet iyi. Dört buçuk yıldır bir aksilik olmazsa hayatımı devam ettirmek istediğim adamla beraberim. Aynı üniversitede tanıştık aynı anda mezun olduk. Okulumuz benim memleketimde. Onun memleketi de buraya iki saat mesafede. Mesleklerimiz çok yakın ve güzel meslekler. Şimdi ilk sorunumuzdan başlayayım. Biz erkek arkadaşımla beraber mezun olduktan sonra mesleki bir sınava girdik ve ben kazandım o kazanamadı. Onun çok istediği ve emek verdiği bir sınavdı. Bu sınav sonucu neticesinde de ben mesleğimi üniversite okuduğumuz şehire yani benim memleketime epey uzak bir şehirde yapmaya başlayacağım. Bir nevi eğitim gibi düşünün ve bu eğitim için üç yıl orda olmak zorundayım. Batının çok güzel bir şehrinde olacağım. O da kazanamayınca farklı bir alanda şansını denedi ve bir aydır kendi memleketinin bir ilçesinde işe başladı. Gel gelelim ben gidince şehrin iki ucunda uzak mesafe ilişkisi sürdürmek zorunda kalacağız. Sınavı kazanamamanın üzüntüsü hırsının üzerine bir de bu eklenince son zamanlarda çok kötü günler geçiriyoruz. İlişkimize de yansıyor. Seneye sevgilim mesleki sınav için şansını tekrar denerse benle aynı şehri kazanması için derece yapması lazım ve bu onu çok geriyor. Zaten ders çalışamıyorum senin tek başına koca bir şehirde yalnız olacağını düşündükçe diyor. Ben o şehri kazanamam yanına gelemem evlenelim, eş tayiniyle gelirim neden yok yere seni üç yıl bekleyeyim diyor. Maddi olarak benden ve benim ailemden bir beklentisi yok. Baban isterse düğünü sonra yaparız aynı evde de yaşamayız diyor. Evlilik sürecinde ailesi en çok da kendisi her şeyi üstlenmeye hazır. Maddi durumu da buna müsait. Benim de evlilik konusunda bir şüphem yok. Ama kızlar asıl sorun burda başlıyor. :KK43: Babam. Diğer aileler gibi normal bir şekilde ben evlenecem diyemiyoruz. Okudum bugünlere geldim ama hayatım boyunca bana varlık içinde yokluk yaşattı.
Şimdi de henüz alamadığım ilk maaşıma bile göz dikti. Lisede burs alırdım bursumu alırdı. Üniversiteye geldim öğrenim kredisiyle okudum bazen yetmedi birgün aç mısın tok musun diye sormadı. Yeri geldi mesleğimle dalga geçti. Afedersiniz bir bok olamadın dedi. (mesleğim saygı duyulan bir meslek tanınmamak için ayrıntı vermiyorum) Bu muamele ailedeki tüm kız çocukları için geçerli. Sağolsun ablalarım kız kardeşlerim maddi manevi birbirimize destek olduk hepimizin mesleği var. Henüz olmayanlar da okuyor. Bu adam her zaman öğrenciyken yüzümüze bakmaz, para kazanmaya başlayınca sömürür. Bizden alır yastık altına atar bazen oğluna verir. Oğlu da öz abim olur. Abim iş değiştirip maaşı azalınca sömürüler artmaya başladı. Kız çocuk bekarken kıymetli, evlenecem diyince ahlaksız ilan edilir. Ailede kimsenin nişanı düğünü insan gibi olmamıştır. Bunları niye anlatıyorum kızlar çünkü aranızda bazıları diyecek babandır yardım et. Ama zerre iyiliği dokunmadı bana ve ihtiyacı yok. Kendisinin ve annemin emekli maaşı var bir ablam mecburen her ay belli miktarlarda para yolluyor evli olduğu halde. Kardeşlerime sonuna kadar destek olacam parasal anlamda ama o birikim yapsın abimin sırtını sıvazlayıp cebini doldursun diye gözüm çıkana kadar üniversite okumadım. Şimdi de bana kredi çektirip abime ev aldırma planı yapıyor, konuşurlarken duydum. Ben bir yıl kadar ona hiç istemesem de bir miktar para verip daha sonra evlilik konusunu açmayı planlıyordum ama bu şartlarda ben de evlenmek istiyorum. Koca şehirde yalnız başıma bir hayat kuracağıma evlenip kocamla kurmayı tabiki tercih ederim. Ben ancak otuzumda evlenmek istersem bana insan gibi tamam evlen hayırlısı der. Daha erken olunca her türlü iğrenç bir muameleyle evden uğurlanırım.
Şimdi kızlar. Uzun oldu özele de girdim farkında olmadan ama siz olsanız nasıl bi yol izlerdiniz? Maksatım babamın gönlünü yapmak değil bu işi en az kavgayla halletmek. Sevgilime çok üzülüyorum aklı almıyor neden baban seni o şehre yalnız yollamayı tercih eder diyor. Sizce durum nedir? Çok teşekkürler sabırla okuyanlara.

Ben dört yıl aileme yardım ettim(tüm maaşımı verdim) evleneceğimi söylediğimde yine de tam olarak para meselesi yüzünden kötü oldum,yıllarca da küs kaldık,çok da umrumda değil açıkçası. Herşeyi göze alıp evlenin. Korkunun ecele faydası yok.
 
Ben dört yıl aileme yardım ettim(tüm maaşımı verdim) evleneceğimi söylediğimde yine de tam olarak para meselesi yüzünden kötü oldum,yıllarca da küs kaldık,çok da umrumda değil açıkçası. Herşeyi göze alıp evlenin. Korkunun ecele faydası yok.
Evlilik ve düğün zamanı yanınızda olmadılar mı? Şimdi aranız nasıl? Eşinizle ilişkileri nasıl?
 
okumussun isinde var duzende kurabileceksen kac yasinda evlenmeknistesigin bundan sonra kimseyi ilgilendirmez
cok iyi baba olsa kizina o muameleyi layik gormez degilmi
oyuzden babani cokta takmayacaksin yani sen planini kendin yap
 
Evlilik ve düğün zamanı yanınızda olmadılar mı? Şimdi aranız nasıl? Eşinizle ilişkileri nasıl?

Onlardan para istememem için benimle küstüler,eşimin maddi durumu iyiydi,ilişkimizin de beş yıllık bir evveliyatı olduğu için eşim tüm düğün masraflarını karşıladı,maddi manevi kesinlikle yanımda olmadılar,hergün çıkan hır gür de cabası. Sonrasında düğün olayı vs bitince bu sefer maaşımdan para istediler her ay düzenli olarak,tek kuruş vermedim. Yaklaşık üç yıl bir küs bi barışık geçti sonrasında ben hepinizi öldü sayıyorum size para vermiyorum dedim( iki emekli maaşı artı,bir ev kirası alıyorlardı kendi oturdukları daire hariç,o yüzden maddi durumları iyiydi gönül rahatlığıyla reddettim onları),sonra iki yıl tamamen küstüm,beş yılın sonunda onlar pes etti tamam beş kuruş istemiyoruz yeter ki bizimle görüş dediler. İki yıldır ben affettim onları ,çok sıkı fıkı değil ama hergün haberleşen ortalama bi ilişkimiz var. Eşim kin tutan tavır yapan biri değil o yüzden geldiklerinde çok güzel ağırlar,aman siz iyi olun da modunda takılır. Ailem ilk beş yıl düşmandı eşime şimdi öve öve bitiremiyorlar.
 
Güzel bir batı şehrine mi tek başına nasıl yollarmış hayret ettim bu cümleye. Ona neymiş. Sevgi göstergesi mi tek başına yollamaması. Babam beni doğudaki köye 4 yıl yolluyor valla tek başına. Sevgili de bi acayip
 
Ben de tek başınıza en azından birkaç yıl hayatınızı yaşayıp,kazandığınız paranın keyfini sürüp,daha sonra evlilik fikrini değerlendirmeniz gerektiğini düşünüyorum.
İyi giden bir evliliğim ve dünyalar güzeli bir yavrum var şu an..hayatımın en güzel yıllarını sorsalar,işe başladığım-hayatımda kimsenin olmadığı-komşularımla-kız arkadaşlarımla doyasıya gezip,tozduğum yılları tek geçerim.
Bizim ailde de oğlan sevicilik üst düzeyde. İnanın o maddi beklentinin sonu yok,baştan nasıl tutum takınırsanız öyle gider. Sizin öğrenciyken bursunuzu alıp yiyen babaya karşı olabildiğince ketum ve duygusuz yaklaşın lütfen.
 
Konu sahibi arkadaşım bu aklı başında yorumu lütfen dikkate alın.
Ne babanıza para vermeyi kabul edin, ne de acele edip nikah kıyın.
Biraz çalışıp neler olup biteceğini görmenizde fayda var.
Sevdiğiniz adamın bazı tavırları da rahatsız edici.
Uzun vadede sorun çıkması muhtemel.
Aşk herşeyi halletmiyor tek söyleyeceğim bu.
Ben de sevdiği adamın bazı tavırlarını rahatsız edici buldum.Konu sahibi sınavı kazanıp kendisi kazanamadığı için hırs ve kıskançlık oluşmuş gibi.Ne babadan ne erkek arkadaştan medet umun derim ben de.Yıllarca yalnız yaşadım evlenmeden önce , hiçbir şey olmadı.Bu erkeklerin "Seni koruyorum." gibi düşüncelerinin altında aslında "Sen kendini koruyamazsın , bana / bir erkeğe muhtaçsın." düşüncesi oluyor.Sağlıklı bir durum değil bu.
 
Canim para falan verme. Hele o abin ev alsın diye kredi altına hiç girme. Birzahmet çalışsın kazansin alsin. Ev alacaksan da kendine al abiye tek değil. Afedersin el şeyi ile gerdege girilmez diye bir laf var.
Babanla kusme olayına gelince kuserse küssun. Abin evladi da sen degilmisin.
Elini versen kolunu kaptirirsin.
Evlilik için de acele etme sakin en az 1 yil çalış kazan. Ya hiç hayatin tadını çıkar.
Sana başarılar diliyorum.
NOT: ilk maasinla altın al. Paran bereketli olur derler. Dene küçük bir takı al kendine.
 
Yapmanız gereken ne sevgilinizi, ne de babanızı dinlememek.

1. Si babanıza en fazla ev için bir iki küçük yardım, hediye olabilir. Gerisi hiç lazım değil. Abinize evi ise kesinlikle almayın.

2. Si 10 yıllık evlilik tecrübesiyle söyliyeyim: evlilik aceleye gelmez.

Siz hiç evlilik mevzusunu katmadan atandığınız yere gidin. Orada tek başınıza bir ayaklarınızın üstünde durun.

3. Sevgilinizin baban seni başka bir şehre basıl yek gönderiyor lafını hiç beğenmedim. Bu da yine başında erkeksiz yapamazsın zihniyetinin sevgi sosuna batırılmış hali.

Siz paranızı kazanıp işinizi aldıktan sonra, 1 yıl geçer. Siz de kendinizden emin olur, de güçlü ve kendine yetebilen bir kişi olarak, babanızdan kaçmak için değil, istediğiniz için evlenirsiniz.

Uzakta olduğunuz ve artık kendinize yettiğiniz için, babanız da şimdi ki kadar karışamaz.

Eşimle evlilik öncesi, 3 yıl farklı şehirlerde yürüttük ilişkimizi. Gayet oluyor. Yalnızca başta korkutucu geliyor ama ilişki sağlamsa, yürüyor gayet. Bizim niyetimiz zaten evlenmekti, ve şartlar oluşunca evlendik. Birbirimizden emindik, 10 yıldır da kavga da olsa, yine aynı şekilde bağlıyız çok şükür.

Evlendiğimdeyse, bambaşka bir adamla karşılaştım, onu da söyliyeyim. Öncesi, sonrası durumu kesinlikle var. O yüzden aceleye gelmemek gereken bir karar bu.
 
X