- 19 Ağustos 2010
- 9
- -52
Merhabalar.. Nerden başlasam bilmiyorum.. Evliyim bir evladım var, öğretmenim,4 sene evvel bir okuldan aradılar ücretli olarak işe başladım,onunla ilk karşılaşmam böyle oldu.. Üstümdü,etrafca saygı duyulan sosyal girişken biriydi. Ben yeni evlenmiştim eşimle de severek, birbirimizi 6 sene bekleyerek evlendik.Hemen hamile kaldım ve zor geçiyor diye işi bıraktım. Oğlum doğdu,6 aylık oldu o zamana kadar bu kişiyi hatırlamıyordum bile.. Telefonu rehberimde kayıtlıymış silmemişim wtsptan durum paylaşıyordum ki birine cevap verdi.Ben de aynı yerde çalıştık gayet normal bir şekilde muhabbet ettim öyle başladı..Nasıl oldu nasıl yaptım bilmiyorum ama zamanla konuşmamız ilerledi ona alışmaya başladım bu süreçte de eşimle sorunlarımız var ama çözülemeyecek şeyler değildi.. O da kendi evliliğinden bahsediyor mutsuz olduğunu eşinin ona iyi davranmadığını vs anlatıyordu..Ben bi müddet sonra doğru olmadığını konuşmayı kesmek istediğimi söyledim bana aşık olduğunu asla bırakmayacağını dile getirmeye başlayınca iyice bunaldım tiksindim ondan hattımı değiştirdim.. Çok pişman olmuştum ama sonunda kurtulduğumu düşünüyodum o zamandan bu zamana 3 sene geçti.. Koskoca üç sene içinde bana öyle şeyler yaşattı ki intihar etmeyi düşündüm evladım olmasa muhtemelen ederdim.Ben hattı değiştikten altı ay sonra instagram hesabı açtım bu kez burdan buldu beni.. Gel zaman git zaman ben bi boşluğa düştüm beni kendine inandırdı onlarla mutlu olmadığımıza bizim birbirimiz için yaratılmış olduğumuza aptal gibi inandım.. Eşime kusur bulmaya ondan uzaklaşmaya başladım.. Ama bi zaman geldi ben yine vicdan azabı duyarak reddettim ta ki o zaman beni tehdit etmeye başladı.. Kendisini kullandığımı aşık ettiğimi yarı yolda bıraktığımı iddia etmeye başladı bundan sonra da benim kabusum başladı.. Fotoğraflarımı yazılarımı ekran görüntüsü almış bunları gösteriyo senin için her şeyi yaparım şöyle yaparım böyle yaparım.. Hayatımın bundan sonrası hep korkuyla geçti yapabileceğine bana çok aşık olduğuna o kadar inanmıştım ki eşim duyar herkes duyar oğlumu benden alırlar diye antidepresanlarla ayakta durmaya çalıştım.. Köle etmişti beni kendisine.. Eşim yurtdışına çalışmaya gitti benim zorlamamla çünkü evde huzur mutluluk zaten kalmamıştı beni ona yaklaştırmıyo sürekli görüntülü arıyordu evi dinlemek istiyordu.. Eşim gitti ama ben oğlumla çok zorlandım sürekli geri gelmesini istedim sekiz ay sonra geldi eve artık benim uzak duruşuma dayanamadığını ailemle konuşacağını söyledi.Aileme karşı bi şey diyemiyordum çünkü eşimin bana karşı en ufak yanlışı olmadı ben soğudum ondan dedim halbuki eşimi seviyordum ama bu süreçte o adam beni ondan kopardı yanına yaklaştırmadı aynı odada yatırmadı daha neler neler.. Yalvardım beni bırak ne olur çocuğum var ona acı o tehditlere devam etti evinin kapısında biterim şöyle böyle her seferinde pustum sindim korktum.. Cehenneme çevirdi hayatımı..1 ay evvel eşimle dışarı çıkmıştık ne olduysa o gün oldu küfür kıyamet sen benden habersiz onunla nasıl dışarı çıkarsın en son bu yazılanları silme sana lazım olur artık buraya kadarmış beni delirttin herkes öğrenecek yazdığı an telefon elimden düşecek gibi oldu bayılacak gibiydim eşimi tuttum elinden parkta bi banka oturttum ağlaya ağlaya her şeyi anlattım ne olursa olsun ister öldür ister boşa beni dedim sen bana emanetsin sana bi söz verdim ailene de söz verdim sevdiğim kadın çocuğumun annesisin asla bırakmam seni dedi ne yaşadıysan yaşadın geçmişte kaldı yanındayım dedi o an dünyanın tüm yükü sırtımdan kalktı hafifledim o pislik sabaha kadar aradı ikimizin elinde telefon biz eşimle sohbet ediyoruz her şeyi en baştan anlattım ona o ise tehdit ediyor arıyordu hala en son baktı ki ne mesaja cevap ki normalde ben korkudan elli defa yazmış olmalıydım bir şeyler farketti kendisi korkmaya başladı telefon eşimin eline geçti diye bu sefer sil her şeyi bana ait olan arkadaşlığın değerliydi bilmem ne paçayı kurtarma çabaları velhasıl ben ondan kurtuldum bu kadar kolay olacağını eşimin bu kadar olgun davranacağını bilsem o kadar zaman cehennemi yaşatmazdım kendime.. O pisliğin dediği tek bir şeyi yapamayacak kadar korkak olduğunu ise üç gün sonra öğrendik.. İnstagramdan bi kıza ulaştık bu daha önce bana yazmış ben konuşmamıştım o kişi hakkında ne biliyosun diye o da her şeyi anlattı meğer onla da görüşüyomuş bekar bi kız o da bizle aynı sektörden ona da bekar diye tanıtmış kendisini aylarca ikimizi birlikte idare etmiş ve kızın dediğine göre başkaları da varmış.. Bu adam dışardan bakıldığında saygın bi konumda büyük bi kurumun başında hayır işleri yapan evli iki çocuklu bi adam.. Kız da ben de o gece arayıp sayıp sövdük hemen tutuştu ona benim onun peşini bırakmadığımı evini dinlediğimi krısından ayırmaya çalıştığımı söylemiş ilk defa o kadar korktuğunu gördüm işini itibarını karısını her şeyini kaybetme korkusu.. Ben de ona meyil vermiştim çok hatalar yaptım boşanmayı düşündüm boşanıp onunla evlenirsem her şey kapanır biter diye bana başka yol bırakmıyodu çünkü ama ona güvenmiyodum da.. Eşimin böyle tepki vereceği aklımın ucundan geçmemişti olgun davranır ama boşanır benden diyodum boşanırsa çocuğu göstermez diyodum ama o gece parkta son noktaya geldim her şeyi göze alıp itiraf ettim sonuçta iyi ki anlattım diyorum ama en ufak bi tartışmada acaba o konudan dolayı mı bana böyle davrandı diyorum.. Haksızlık etmeyeyim asla hissettirmiyo iyi olmam için çabalıyo birlikte aşıyoruz mutluyuz amaa içim soğumuyor o adama yaptıklarına.. intikam almak istiyorum.. Eşine her şeyi anlatmak istiyorum bilmesi gerek ama çocukları da düşünüyorum.. Ve ucu bana aileme dokunur diye de elimden bişey gelmiyor bu öyle bi olay ki kimseyle paylaşılmıyor size anlatmak istedim çünkü boğuluyorum..
