haksızlık mı ediyorum?

lavinharper

lavinharper

dünya ne taraftan dönüyor?
Pro Üye
25 Mart 2022
359
825
İyi haftasonları.
Cumartesi cumartesi asfalyalarımı -artık- attıran bir şeyi paylaşmak istiyorum. Akşam eşimle birşeyler yapalım diye sözleştik ama ne yapacağımızı belirlemedik havada kaldı. Az önce beni aradı akşam ne yapalım diye ki genelde ne yapacağımızı ne yiyeceğimizi ne giyeceğimizi alenen bana sorar o mu şu mu bu mu gibisinden seçenek yaratmaz -yarattıklarını da ben beğenmiyormuşum- seçenek sundum sunduğum seçeneklerin içinden kendim seçtim.Kalktı bu sefer de orada neresi demez mi? Bana da geldiler açıkçası. Bu olay spesifik bir örnek sadece hayatımızın geneli bu şekilde olduğu için ben artık bunalmış vaziyetteyim kendisine de söyledim bütün organizasyonları neden ben yapıyorum niye bana soruyorsun alttan alttan defalarca rahatsız olduğumu sana söyledim alenen birşeyi de organize etmeyi becer mi demem lazım diye de ekledim,çirkin bir ekleme oldu ama taştım artık.Çünkü artık tutamadım kendimi hiç kadın gibi hissedememeye başladım bazı konularda yönetilmeye olmasa da yönlendirilmeyi bişeyin de benim yerime karşı taraf tarafından karar verilmesine istek ihtiyaç duyuyorum.Ve o bunu görmüyor. Gözümde erkeksiliğini,erilliğini kaybetmeye başlıyor ve bu beni çok üzüyor çünkü ilişkilerdeki kadın erkek rollerine belli başlı dinamiklere inanan bir kadınım.Ne evliliğimde bana ebeveyn arkadaş gibi davranılsın ne ben karşı tarafa bu rolü üstlenip davranayım diye çok dikkat ediyorum. Onun savunması ise senin istediğin şeyleri yapalım bunu önemsiyorum oluyor iyi hoş bu çok güzel birşey nankörlük etmek kesinlikle istemiyorum ama artık herşeye karar verme sorumluluğu içimi kıyıyor o benim içimi kıydıkça ben yükseliyorum yükseldikçe resmen benim erilliğim artarken o dişilleşiyor. Pasif agresif bir karakter oldu iyice çok kuruluyorum kuruldukça öfkem katman katman yayılıyor. Napacağım? Yersiz mi bu durum yersiz olsa bile bana böyle hissettiren bir durum var ortada. Nasıl bir aksiyon alacağım?
 
Kendi adıma benimde eşimde ara ara eleştirdiğim bir konu bu. Genelde programları bana bırakır. Özel günlerde kendisi bir program hazırlar. Bahsettiğiniz kadar abartılacak bir durum olduğunu sanmıyorum.
Beni mutlu edecek şeyi yapmayı önemsiyor ki bana soruyor. Arada başka seçenek sunduğu olur ama ben uygun bulmuyosam eliyoruz yine o seçeneği. Tel sorun buysa biraz fazla doldurmuşsunuz bu konuda bence kendinizi
 
Ben de aynı şekildeyim sizi çok iyi anlıyorum ama muhtemelen değişmeyecek.
 
Ben de bana birakilinca sinirleniyorum. Kendisi bi fikirle gelince de begenmiyorum. Ben begenmeyince adam kendi fikrini soylemeye cekinir oluyor. Kisir dongu😂😂
 
Çok uzun yıllarım 'sen ne istersen,bana uyar' diyen erkeklerle geçti. Onca sene tüm haftasonu etkinliklerini, tüm tatilleri, kalacak yerleri,tiyatroları, aktiviteleri hep ben planladim, hep seve seve eşlik ettiler.
O kadar igrenc bir şey ki yaşamayan anlamaz. Kadınlar kulubune konu bile açmıştım. Neyse ki şimdi hayatımda olan insan 'sen ne istersen' diyen, iki saniye düşünüp plan yapmaktan aciz biri değil. Şimdiki ilişkimde üstümden kalkan yükü görünce eski ilişkilerimin beni ne kadar yorduğunu daha iyi görebiliyorum.
O yüzden ben sizi anladım.
Bir plan yapılmaya niyet edilmiş. Nereye nereye, ebenin nikahına. Çok mu zor açıp haritayı ilçe adını yazıp yanına kafe yazıp bir yer bulmak?
 
lavinharper .!.:
İyi haftasonları.
Cumartesi cumartesi asfalyalarımı -artık- attıran bir şeyi paylaşmak istiyorum. Akşam eşimle birşeyler yapalım diye sözleştik ama ne yapacağımızı belirlemedik havada kaldı. Az önce beni aradı akşam ne yapalım diye ki genelde ne yapacağımızı ne yiyeceğimizi ne giyeceğimizi alenen bana sorar o mu şu mu bu mu gibisinden seçenek yaratmaz -yarattıklarını da ben beğenmiyormuşum- seçenek sundum sunduğum seçeneklerin içinden kendim seçtim.Kalktı bu sefer de orada neresi demez mi? Bana da geldiler açıkçası. Bu olay spesifik bir örnek sadece hayatımızın geneli bu şekilde olduğu için ben artık bunalmış vaziyetteyim kendisine de söyledim bütün organizasyonları neden ben yapıyorum niye bana soruyorsun alttan alttan defalarca rahatsız olduğumu sana söyledim alenen birşeyi de organize etmeyi becer mi demem lazım diye de ekledim,çirkin bir ekleme oldu ama taştım artık.Çünkü artık tutamadım kendimi hiç kadın gibi hissedememeye başladım bazı konularda yönetilmeye olmasa da yönlendirilmeyi bişeyin de benim yerime karşı taraf tarafından karar verilmesine istek ihtiyaç duyuyorum.Ve o bunu görmüyor. Gözümde erkeksiliğini,erilliğini kaybetmeye başlıyor ve bu beni çok üzüyor çünkü ilişkilerdeki kadın erkek rollerine belli başlı dinamiklere inanan bir kadınım.Ne evliliğimde bana ebeveyn arkadaş gibi davranılsın ne ben karşı tarafa bu rolü üstlenip davranayım diye çok dikkat ediyorum. Onun savunması ise senin istediğin şeyleri yapalım bunu önemsiyorum oluyor iyi hoş bu çok güzel birşey nankörlük etmek kesinlikle istemiyorum ama artık herşeye karar verme sorumluluğu içimi kıyıyor o benim içimi kıydıkça ben yükseliyorum yükseldikçe resmen benim erilliğim artarken o dişilleşiyor. Pasif agresif bir karakter oldu iyice çok kuruluyorum kuruldukça öfkem katman katman yayılıyor. Napacağım? Yersiz mi bu durum yersiz olsa bile bana böyle hissettiren bir durum var ortada. Nasıl bir aksiyon alacağım?
Genişletmek için tıkla...
Konu başımda hak verdim size erillik falan deyince orada koptum. Ne alaka yani
 
lavinharper .!.:
İyi haftasonları.
Cumartesi cumartesi asfalyalarımı -artık- attıran bir şeyi paylaşmak istiyorum. Akşam eşimle birşeyler yapalım diye sözleştik ama ne yapacağımızı belirlemedik havada kaldı. Az önce beni aradı akşam ne yapalım diye ki genelde ne yapacağımızı ne yiyeceğimizi ne giyeceğimizi alenen bana sorar o mu şu mu bu mu gibisinden seçenek yaratmaz -yarattıklarını da ben beğenmiyormuşum- seçenek sundum sunduğum seçeneklerin içinden kendim seçtim.Kalktı bu sefer de orada neresi demez mi? Bana da geldiler açıkçası. Bu olay spesifik bir örnek sadece hayatımızın geneli bu şekilde olduğu için ben artık bunalmış vaziyetteyim kendisine de söyledim bütün organizasyonları neden ben yapıyorum niye bana soruyorsun alttan alttan defalarca rahatsız olduğumu sana söyledim alenen birşeyi de organize etmeyi becer mi demem lazım diye de ekledim,çirkin bir ekleme oldu ama taştım artık.Çünkü artık tutamadım kendimi hiç kadın gibi hissedememeye başladım bazı konularda yönetilmeye olmasa da yönlendirilmeyi bişeyin de benim yerime karşı taraf tarafından karar verilmesine istek ihtiyaç duyuyorum.Ve o bunu görmüyor. Gözümde erkeksiliğini,erilliğini kaybetmeye başlıyor ve bu beni çok üzüyor çünkü ilişkilerdeki kadın erkek rollerine belli başlı dinamiklere inanan bir kadınım.Ne evliliğimde bana ebeveyn arkadaş gibi davranılsın ne ben karşı tarafa bu rolü üstlenip davranayım diye çok dikkat ediyorum. Onun savunması ise senin istediğin şeyleri yapalım bunu önemsiyorum oluyor iyi hoş bu çok güzel birşey nankörlük etmek kesinlikle istemiyorum ama artık herşeye karar verme sorumluluğu içimi kıyıyor o benim içimi kıydıkça ben yükseliyorum yükseldikçe resmen benim erilliğim artarken o dişilleşiyor. Pasif agresif bir karakter oldu iyice çok kuruluyorum kuruldukça öfkem katman katman yayılıyor. Napacağım? Yersiz mi bu durum yersiz olsa bile bana böyle hissettiren bir durum var ortada. Nasıl bir aksiyon alacağım?
Genişletmek için tıkla...
Yok be muhtemelen üşengeç adam senin planı yapman kolayına geliyor yap gitsin ne güzel kız
 
lavinharper .!.:
İyi haftasonları.
Cumartesi cumartesi asfalyalarımı -artık- attıran bir şeyi paylaşmak istiyorum. Akşam eşimle birşeyler yapalım diye sözleştik ama ne yapacağımızı belirlemedik havada kaldı. Az önce beni aradı akşam ne yapalım diye ki genelde ne yapacağımızı ne yiyeceğimizi ne giyeceğimizi alenen bana sorar o mu şu mu bu mu gibisinden seçenek yaratmaz -yarattıklarını da ben beğenmiyormuşum- seçenek sundum sunduğum seçeneklerin içinden kendim seçtim.Kalktı bu sefer de orada neresi demez mi? Bana da geldiler açıkçası. Bu olay spesifik bir örnek sadece hayatımızın geneli bu şekilde olduğu için ben artık bunalmış vaziyetteyim kendisine de söyledim bütün organizasyonları neden ben yapıyorum niye bana soruyorsun alttan alttan defalarca rahatsız olduğumu sana söyledim alenen birşeyi de organize etmeyi becer mi demem lazım diye de ekledim,çirkin bir ekleme oldu ama taştım artık.Çünkü artık tutamadım kendimi hiç kadın gibi hissedememeye başladım bazı konularda yönetilmeye olmasa da yönlendirilmeyi bişeyin de benim yerime karşı taraf tarafından karar verilmesine istek ihtiyaç duyuyorum.Ve o bunu görmüyor. Gözümde erkeksiliğini,erilliğini kaybetmeye başlıyor ve bu beni çok üzüyor çünkü ilişkilerdeki kadın erkek rollerine belli başlı dinamiklere inanan bir kadınım.Ne evliliğimde bana ebeveyn arkadaş gibi davranılsın ne ben karşı tarafa bu rolü üstlenip davranayım diye çok dikkat ediyorum. Onun savunması ise senin istediğin şeyleri yapalım bunu önemsiyorum oluyor iyi hoş bu çok güzel birşey nankörlük etmek kesinlikle istemiyorum ama artık herşeye karar verme sorumluluğu içimi kıyıyor o benim içimi kıydıkça ben yükseliyorum yükseldikçe resmen benim erilliğim artarken o dişilleşiyor. Pasif agresif bir karakter oldu iyice çok kuruluyorum kuruldukça öfkem katman katman yayılıyor. Napacağım? Yersiz mi bu durum yersiz olsa bile bana böyle hissettiren bir durum var ortada. Nasıl bir aksiyon alacağım?
Genişletmek için tıkla...
Onun önereceği bir yere zamanında kötü yorum yaptınız mı ? Yoksa hiç olmadı mı bu öneri ? Yapmıştır ama siz begenmemissinizdir de o yüzden cekiniyordur. Bilemedim. Ben şahsen rahatsız olmadığım için bu durumdan tezcanliyim seçenekle uğraşamam hemen karar verilsin uygulansın isterim 😂 o yüzden bilemedim.
 
lavinharper .!.:
İyi haftasonları.
Cumartesi cumartesi asfalyalarımı -artık- attıran bir şeyi paylaşmak istiyorum. Akşam eşimle birşeyler yapalım diye sözleştik ama ne yapacağımızı belirlemedik havada kaldı. Az önce beni aradı akşam ne yapalım diye ki genelde ne yapacağımızı ne yiyeceğimizi ne giyeceğimizi alenen bana sorar o mu şu mu bu mu gibisinden seçenek yaratmaz -yarattıklarını da ben beğenmiyormuşum- seçenek sundum sunduğum seçeneklerin içinden kendim seçtim.Kalktı bu sefer de orada neresi demez mi? Bana da geldiler açıkçası. Bu olay spesifik bir örnek sadece hayatımızın geneli bu şekilde olduğu için ben artık bunalmış vaziyetteyim kendisine de söyledim bütün organizasyonları neden ben yapıyorum niye bana soruyorsun alttan alttan defalarca rahatsız olduğumu sana söyledim alenen birşeyi de organize etmeyi becer mi demem lazım diye de ekledim,çirkin bir ekleme oldu ama taştım artık.Çünkü artık tutamadım kendimi hiç kadın gibi hissedememeye başladım bazı konularda yönetilmeye olmasa da yönlendirilmeyi bişeyin de benim yerime karşı taraf tarafından karar verilmesine istek ihtiyaç duyuyorum.Ve o bunu görmüyor. Gözümde erkeksiliğini,erilliğini kaybetmeye başlıyor ve bu beni çok üzüyor çünkü ilişkilerdeki kadın erkek rollerine belli başlı dinamiklere inanan bir kadınım.Ne evliliğimde bana ebeveyn arkadaş gibi davranılsın ne ben karşı tarafa bu rolü üstlenip davranayım diye çok dikkat ediyorum. Onun savunması ise senin istediğin şeyleri yapalım bunu önemsiyorum oluyor iyi hoş bu çok güzel birşey nankörlük etmek kesinlikle istemiyorum ama artık herşeye karar verme sorumluluğu içimi kıyıyor o benim içimi kıydıkça ben yükseliyorum yükseldikçe resmen benim erilliğim artarken o dişilleşiyor. Pasif agresif bir karakter oldu iyice çok kuruluyorum kuruldukça öfkem katman katman yayılıyor. Napacağım? Yersiz mi bu durum yersiz olsa bile bana böyle hissettiren bir durum var ortada. Nasıl bir aksiyon alacağım?
Genişletmek için tıkla...

Benim bir ilişkim bu şekildeydi, eski sevgilim hiçbir şekilde bir mekan, yer araştırmazdı. Başlarda sorun etmiyordum, ama zamanla "neden her planı ben ayarlıyorum, fikirleri ben öne sürüyorum" diye rahatsız olmaya başladım, sitem ettim. Bir gün geldi,müze planı yapmış, müzenin açık/kapalı günlere, saatlere bakmamış, yola da bakmamış. Ben yine yola baktım, bir gittik müze kapalı. Benimki arkadaşlarıyla her haltı yiyordu, gezme tozma, kamplar vs. bana gelince böyle beyninin fişini çekiyordu. Sürekli onun beceriksizliğinden fenalık geçirip ayrılmıştım. Öyle baskın, dediğim dedik birisi değilim. Arkadaşlarımla çok güzel anlık buluşmalar, planlamalar yapıyorum, ya da başkalarına çok rahat ayak uydururum. Bu ilişkimde ise fenalık geçiriyordum. 😄 Şimdi yazdıklarımı hatırlayınca ağlayasım geldi.

İnsan içten içe kırılıyor böyle şeylere.
 
Bazı insanlar bu şekilde oluyor aslında bana denk gelse bu kadar sinirlenmezdim sanırım.
Yer araştırmayı, istediğim yerlere gitmeyi severim.

Yani benim için abartılacak bir konu değil, seve seve yaparım hep bana kalsa. Karakter meselesi biraz da sanırım ama eril dişil kavramları bu kadarcık şeyden de yok olmaz yaaa, bu kadar kafa yormayın o bölümüne.
 
Öncelikle eril dişil bambaşka birşey 😊
Kontrolcüyseniz bu hayatınızın ve hayat arkadaşınızın her noktasına sirayet etmiş demektir. Anı yaşayamadığınız, karşı taraf plan yapmadığında yapmak mecburiyetinde hissettiğiniz için eriliniz artıyor. O yapmıyorsa sizde yapmayın. Akışına bırakın. Bakın bakalım o zaman ne oluyor? Yapma ihtiyacı duyuyor mu? Belki sizde o şekilde daha mutlu olursunuz.

Rahatsız edici olduğunu biliyorum, anlayabiliyorum ama şunu sorgulamak bence sizin sorununuzu çözer. ‘Neden planlara bağlı yaşamak istiyorum? Neden o plan yapmadığında yapmak zorunda hissediyorum? Akışına bıraktığımda ne olur?

Eşiniz hep böyledir yapısı budur bunu değiştiremezsiniz konuşarak. Önce siz bir değişmeyi deneyin. Nedenleri bularak.
 
ya eril dişil olmakla ne alakası var
plan becerisi zayıf olabilir bazı insanlar böyledir
benim bi arkadaşım var asla plan insanı değil ne zaman plan yapsa plan günü gelince iptal edesi gelir
çünkü plan dahilinde yaşayamıyor onunla yapılacak maksimum plan ya akşam için olmalı yada ertesi gün olmalı
asla uzak tarihlere plan yapamaz
siz neden sürekli plan yapma gereği duyuyorsunuz spontan takılsanıza
akşam ne yapalım diye aranmak bile insanı bayar sürekli böyleyse bayıcı bi durum bence
akşam gelince eve, hadi kalk bi yerlere gidelim diyin
nereye gideceğinize de yolda karar verin belki pat diye bi sahile sürersiniz aracı
belki yolda gördüğünüz herhangi bi yerde yemek yersiniz kahve içersiniz
adam senin fikirlerini isteklerini önemsiyor belli ki sen ne istersen öyle olsun kafasında
bazı insanlar sevdiğim yanımda olsunda nerde olduğumuzun ne yaptığımızın önemi yok modunda
 
Bu erilleşmek disilleşmek falan bence ne idugu belirsiz tipler çıkıp kadınları ve erkekleri kalıplara sokuyor . Sizin örneğinizde olduğu gibi bazı insanlarda bunu ilişkisine yansıtıp sorun çıkarıyor .

Insanların karakterleri bellidir . Kimi kararsız kimi organizatör kimi başka. Eminim adam yıllar öncede aynıydı . Siz hep karar verdiniz uyum sağladı . Siz karar mercii olduginuza göre adamın da dediği üzere seçici belki yenilik sevmeyen birisiniz o da kararsız biri . Bunu neden erkekliğe bağlıyorsunuz? Gözümde dişilleşti nasıl bir laf Allah aşkına? Ben bazı şeylerin artık simariklik olduğunu düşünüyorum . Siz herhalde buraya gideceğiz höt hot dese eril bulacaksınız. Hepimizin iyi ve kötü huyları vardır. Bu kadar karşınızdakini ezmeyin beceriksiz falan diye bir gün erilliği tutuverir
 
lavinharper .!.:
İyi haftasonları.
Cumartesi cumartesi asfalyalarımı -artık- attıran bir şeyi paylaşmak istiyorum. Akşam eşimle birşeyler yapalım diye sözleştik ama ne yapacağımızı belirlemedik havada kaldı. Az önce beni aradı akşam ne yapalım diye ki genelde ne yapacağımızı ne yiyeceğimizi ne giyeceğimizi alenen bana sorar o mu şu mu bu mu gibisinden seçenek yaratmaz -yarattıklarını da ben beğenmiyormuşum- seçenek sundum sunduğum seçeneklerin içinden kendim seçtim.Kalktı bu sefer de orada neresi demez mi? Bana da geldiler açıkçası. Bu olay spesifik bir örnek sadece hayatımızın geneli bu şekilde olduğu için ben artık bunalmış vaziyetteyim kendisine de söyledim bütün organizasyonları neden ben yapıyorum niye bana soruyorsun alttan alttan defalarca rahatsız olduğumu sana söyledim alenen birşeyi de organize etmeyi becer mi demem lazım diye de ekledim,çirkin bir ekleme oldu ama taştım artık.Çünkü artık tutamadım kendimi hiç kadın gibi hissedememeye başladım bazı konularda yönetilmeye olmasa da yönlendirilmeyi bişeyin de benim yerime karşı taraf tarafından karar verilmesine istek ihtiyaç duyuyorum.Ve o bunu görmüyor. Gözümde erkeksiliğini,erilliğini kaybetmeye başlıyor ve bu beni çok üzüyor çünkü ilişkilerdeki kadın erkek rollerine belli başlı dinamiklere inanan bir kadınım.Ne evliliğimde bana ebeveyn arkadaş gibi davranılsın ne ben karşı tarafa bu rolü üstlenip davranayım diye çok dikkat ediyorum. Onun savunması ise senin istediğin şeyleri yapalım bunu önemsiyorum oluyor iyi hoş bu çok güzel birşey nankörlük etmek kesinlikle istemiyorum ama artık herşeye karar verme sorumluluğu içimi kıyıyor o benim içimi kıydıkça ben yükseliyorum yükseldikçe resmen benim erilliğim artarken o dişilleşiyor. Pasif agresif bir karakter oldu iyice çok kuruluyorum kuruldukça öfkem katman katman yayılıyor. Napacağım? Yersiz mi bu durum yersiz olsa bile bana böyle hissettiren bir durum var ortada. Nasıl bir aksiyon alacağım?
Genişletmek için tıkla...
Gereksiz ve ilişkiyi yıpratan bir konumdasınız.Bana da bu dişil eril muhabbetinden gına geldi. Benim eşimde öyle program yapamaz ben istediğim yeri söylerim ( bu ekonomide o da hayâl oldu) gideriz( dik) Sizi düşünüyor,plan yapamıyor sebep neyse ne ....huzursuz olmaya gerek yok
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X