Her doğumda bebekler ağlar anneler güler ama bu sefer..

canım basın saolsun
aglaya aglaya okudum
allah sana sabır versın
bebegınde bı melek zaten

çok üzüldüm başınız sağolsun rabbim tekrar yaşatmasın

DefneDeniz .!.:

Her doğumda anneler babalar güler, bebekler ağlar.. Oysa benim doğumumda ben ağladım eşim ağladı herkes ağladı da bi bebeğim ağlayamadı..

1.5 senelik evliydim. Eşimle bebek sahibi olmayı çok istiyorduk. Hatta sözlenince çok severek içtiğim sigarayı bi çırpıda bıraktım sırf hamileliğime bir engel/bebeğe bir zararı olmasın diye..6 ay evvelden folik asit kullanmaya başladım.

Birgün çok ağır bronşit oldum eşim acile götürdü doktor çok kuvvetli antibiyotik tedavisi uyguluycaz dedi ilacı istemedim.. Adetime daha 1 hafta var ama içimde değişik bir yürek çırpıntısı,değişik bir heyecan var. Doktor boş boş yüzüme baktı nasıl yani durumuznuz daha da kötüleşebilir dedi. Bende iyide daha ne istiyorsunuz işte bilinçli bir anne adayı var karşınızda şimdiden özen gösteriyorum siz değilmiydiniz bilinçli anneler sağlıklı toplum diye bas bas bağıran.. Anlamadı tabi gözlerini devirdi..Bana rapor yazdı ertesigün çok daha fenalaştım eşimi aradım iş dönüşü bana bi test al eğer negatifse hiç olmazsa bi ağrı kesici içeyim dedim. Eşim geldi hemen testi yaptım banyoya bıraktım. İlk başta sadece tek çizgi çıktı, mutfağa geçtik yemek hazırlıyoruz bu arada ben tekrar bi ara banyoya gittim Aman Allahım bi de ne göreyim ikinci çizgide orda salına salına duruyor. İnanın o sevinçle baş ağrısı filan umrumda bile değildi. Ertesigün beta değerim için kan testi yaptırdık. Dünyanın en güzel rakamları bi araya gelmiş resmen dansediyorlar.. 40.97 :)) Gerçekten hayatımın en güzel anıydı o an..Ailelere haberler verildi her iki tarafında ilk torunu olacaktı herkes çok mutluydu ve böylese ertesigünden başlayarak doktor kontrolleri başladı.

İlk başta kahverengi akıntılar ve 2 ay sonra pembe akıntılar geldi ilk öğrendiğim andan itibaren progestan kullandım. Artık3.5 aylık olmuştu doktorum bu kanamaların benim normal sürecim olduğunu artık ilacı bırakabileceğimi ve rahatlamam gerektğini ama yinede kanama olursa gelmem gerektiğini söyledi. Yüreğimiz ferahladı eve döndük. Fakat birgün iş yerinde kanamam azıcık fazla olunca doktora gittim aynı hastanede başka bi doktora,bana bu bebeğin suyu az gelişemez sakatlık belirtisi olabilir dedi. 2li testi neden yaptırmadfığımı hemen yaptırmam gerektiğni söyledi.Hemen yaptırdık herşey normaldi, ense kalınlığı güzeldi,burunkemiği vardı, olması gereken herşey vardı. Doktorum en se kalınlığının iyi olması organların çalışacağının bir göstergesidir biraz daha büyüsün 3lü testte herşey çıkar dedi 2 gün rapor verdi haftasonuyla 4gün birleştirdin bol bol su içtim hiç haraket etmeden yattım pazartesi malesef suyunun dahada azaldığını ama şuan kendisine yetecek düzeyde olduğunun öğrendik. Ertesi gün Acıbaden hastanesinde perinatoloğa gittim ve beni ayrıntılı ultrasona aldı. Kİm neden böyle demiş anlamadım ama suyu gayet iyi dedi. Keyfini çıkar tadına var herşey yolunda güle güle dedi.. O an 4.ayım bitmişti 5.ayıma girmiştim.

Bu olaydan tam 6 gün sonra bir akşam iş çıkışına yakın kanamamın biraz fazla olduğunu gördüm eşim geldi hemen hastaneye gittik ama içimiz rahattı gidip bi bakıp eve dönecektk hatta dizimi izliycektm.. Nöbetçi doktor ''kalp atışlarıı göremiyorum'' dediği anı size tarif edemem inanın anlatamam.. tarifi yok çünkü.. Sedyeden kaçtım inanın kaçtım doktor dur noluyo bekle nereye filan dedi ama koşarak kaçtım eşim yetişemedi arkamdan hastanenin dışında yakaladı beni.. Ağlayarak bağırarak son kez kustum..İnanamadım 2 kere daha başka hastanelere gittim. Doktorlara yalvardım düzelmezi nolursunuz birşey yapın yalvarırım nolursunuz dedim '' yetişkin bir insanın kalbi durduğunu düşünün bir daha yaşarmı aynı şekilde düşünün lütfen '' dediler..

Veremedim hemen bebeğimi.. o kara gün çarşambaydı cumayı bekledim.. İçimde yinede bir ümit işte.. Hemde hep isterdim cuma doğum yapayım.. Cuma sabah 11de yatış yapıldı ağız ve vajınal yolla 3 saatte bir ilaç vericez doğum gerçekleşecek ama bir kaç günde sürebilir hazırlıklı olun dediler. Akşam saat 8 oldu sancılarım dayanılmaz olmuştu eşimle odada yürüyorduk ona sarılıyordum tam o anda bir anda bebeğim doğdu. Haykırmaya başladım ama acıdan değil.. Sancılar ne kadar şiddetliyse bebeğim bir o kadar ağrısız doğdu sinek ısırığı bile hissetmedim.. Daha sonra bebeğin eşi gelmediği için kürtaja alındım.. uyanır uyanmaz bebeğimi getirin dedim, getirdiler. Kız olarak bildiğim bebeğim oğlanmış meğersem..Herkesin evladı kendine güzel olur elbette. Benim dünyada gördüğüm en güzel şeydi o.. Birkere sarılayım dedim yapmayın dağılır derisi zar gibi dediler o zaman namaz baş örütümü uzattım ben ona hamiletyken hep bu örtüyle namaz kıldım bununla dua ettim sarın kokumu hisstsin dedim ama çok ince dediler. Gündüzden annemlere kefenini aldırmıştım zaten onuda verdik zaten küçücüktü ama o bile çok gelmiş minicik bir parça almışlar.. Bebeğim 14 cmdi zaten. önce namaz örtümle sonrada kefeniyle sarıcaz dediler..O gecenin nasıl geçtiğini benim gibi evladını kaybetmiş anneler çok iyi bilirler.. Sabah kalktık hastaneye gittik morga indik. Bebeğimi aldım. Kimseye vermedim bana morga inme bebeği sen tutma dediler dinlemedim bırakım acımı en db,ne kadar yaşayayım bebeğimi bu kadarcık olsun göeryim hissedeyim dedim. Eşimle arabanın arkasına geçtik beraber tuttuk oğlumuzu..

Eşimin aile mezarlığına eşimin büyük amcasının mezarına defnettik ilk göz ağrımızı.. Büyük amca 20 yaşında organları birdenbire iflas ettiği için vefat etmiş. Adı da Mehmet'miş. Hiç çocuğu olmadığı için önce Allah'a sonra sana emanet dedik adııda Mehmet verdik..

01.02.2013'te yaptım doğumu..2 hafta geçti üzerinden veya dün yaptım bilemiyorum acı aynı acı.. Her ateş düştüğü yeri yakar ama bu ateş sürekli harlanıyor bunu biliyorum. Artık ölümden daha az kokuyorum evladım beni karşılıycakmış ebedi hayatta hep bebek olucakmış annem babam olmadan cennete girmem diyecekmiş öyle diyorlar.. Rabbim hiç kimseye evlat acısı vermesin dayanılması çok zor bir acı..

Genişletmek için tıkla...

başınız sağolsunnn inan aglayarak okudum hepsini rabbim sabır versin inşallah..bende pazartesi doguma giricem ama benim bebegiminde sıkıntıları cok büyük yasamaz deniliyo rabbim dayanamayacagımız acılarla sınamsın kimseleri dermansız dert vermesin hiçkimseye...

defnedeniz .!.:

her doğumda anneler babalar güler, bebekler ağlar.. Oysa benim doğumumda ben ağladım eşim ağladı herkes ağladı da bi bebeğim ağlayamadı..

1.5 senelik evliydim. Eşimle bebek sahibi olmayı çok istiyorduk. Hatta sözlenince çok severek içtiğim sigarayı bi çırpıda bıraktım sırf hamileliğime bir engel/bebeğe bir zararı olmasın diye..6 ay evvelden folik asit kullanmaya başladım.

Birgün çok ağır bronşit oldum eşim acile götürdü doktor çok kuvvetli antibiyotik tedavisi uyguluycaz dedi ilacı istemedim.. Adetime daha 1 hafta var ama içimde değişik bir yürek çırpıntısı,değişik bir heyecan var. Doktor boş boş yüzüme baktı nasıl yani durumuznuz daha da kötüleşebilir dedi. Bende iyide daha ne istiyorsunuz işte bilinçli bir anne adayı var karşınızda şimdiden özen gösteriyorum siz değilmiydiniz bilinçli anneler sağlıklı toplum diye bas bas bağıran.. Anlamadı tabi gözlerini devirdi..bana rapor yazdı ertesigün çok daha fenalaştım eşimi aradım iş dönüşü bana bi test al eğer negatifse hiç olmazsa bi ağrı kesici içeyim dedim. Eşim geldi hemen testi yaptım banyoya bıraktım. Ilk başta sadece tek çizgi çıktı, mutfağa geçtik yemek hazırlıyoruz bu arada ben tekrar bi ara banyoya gittim aman allahım bi de ne göreyim ikinci çizgide orda salına salına duruyor. Inanın o sevinçle baş ağrısı filan umrumda bile değildi. Ertesigün beta değerim için kan testi yaptırdık. Dünyanın en güzel rakamları bi araya gelmiş resmen dansediyorlar.. 40.97 :)) gerçekten hayatımın en güzel anıydı o an..ailelere haberler verildi her iki tarafında ilk torunu olacaktı herkes çok mutluydu ve böylese ertesigünden başlayarak doktor kontrolleri başladı.

Ilk başta kahverengi akıntılar ve 2 ay sonra pembe akıntılar geldi ilk öğrendiğim andan itibaren progestan kullandım. Artık3.5 aylık olmuştu doktorum bu kanamaların benim normal sürecim olduğunu artık ilacı bırakabileceğimi ve rahatlamam gerektğini ama yinede kanama olursa gelmem gerektiğini söyledi. Yüreğimiz ferahladı eve döndük. Fakat birgün iş yerinde kanamam azıcık fazla olunca doktora gittim aynı hastanede başka bi doktora,bana bu bebeğin suyu az gelişemez sakatlık belirtisi olabilir dedi. 2li testi neden yaptırmadfığımı hemen yaptırmam gerektiğni söyledi.hemen yaptırdık herşey normaldi, ense kalınlığı güzeldi,burunkemiği vardı, olması gereken herşey vardı. Doktorum en se kalınlığının iyi olması organların çalışacağının bir göstergesidir biraz daha büyüsün 3lü testte herşey çıkar dedi 2 gün rapor verdi haftasonuyla 4gün birleştirdin bol bol su içtim hiç haraket etmeden yattım pazartesi malesef suyunun dahada azaldığını ama şuan kendisine yetecek düzeyde olduğunun öğrendik. Ertesi gün acıbaden hastanesinde perinatoloğa gittim ve beni ayrıntılı ultrasona aldı. Kim neden böyle demiş anlamadım ama suyu gayet iyi dedi. Keyfini çıkar tadına var herşey yolunda güle güle dedi.. O an 4.ayım bitmişti 5.ayıma girmiştim.

Bu olaydan tam 6 gün sonra bir akşam iş çıkışına yakın kanamamın biraz fazla olduğunu gördüm eşim geldi hemen hastaneye gittik ama içimiz rahattı gidip bi bakıp eve dönecektk hatta dizimi izliycektm.. Nöbetçi doktor ''kalp atışlarıı göremiyorum'' dediği anı size tarif edemem inanın anlatamam.. Tarifi yok çünkü.. Sedyeden kaçtım inanın kaçtım doktor dur noluyo bekle nereye filan dedi ama koşarak kaçtım eşim yetişemedi arkamdan hastanenin dışında yakaladı beni.. Ağlayarak bağırarak son kez kustum..inanamadım 2 kere daha başka hastanelere gittim. Doktorlara yalvardım düzelmezi nolursunuz birşey yapın yalvarırım nolursunuz dedim '' yetişkin bir insanın kalbi durduğunu düşünün bir daha yaşarmı aynı şekilde düşünün lütfen '' dediler..

Veremedim hemen bebeğimi.. O kara gün çarşambaydı cumayı bekledim.. Içimde yinede bir ümit işte.. Hemde hep isterdim cuma doğum yapayım.. Cuma sabah 11de yatış yapıldı ağız ve vajınal yolla 3 saatte bir ilaç vericez doğum gerçekleşecek ama bir kaç günde sürebilir hazırlıklı olun dediler. Akşam saat 8 oldu sancılarım dayanılmaz olmuştu eşimle odada yürüyorduk ona sarılıyordum tam o anda bir anda bebeğim doğdu. Haykırmaya başladım ama acıdan değil.. Sancılar ne kadar şiddetliyse bebeğim bir o kadar ağrısız doğdu sinek ısırığı bile hissetmedim.. Daha sonra bebeğin eşi gelmediği için kürtaja alındım.. Uyanır uyanmaz bebeğimi getirin dedim, getirdiler. Kız olarak bildiğim bebeğim oğlanmış meğersem..herkesin evladı kendine güzel olur elbette. Benim dünyada gördüğüm en güzel şeydi o.. Birkere sarılayım dedim yapmayın dağılır derisi zar gibi dediler o zaman namaz baş örütümü uzattım ben ona hamiletyken hep bu örtüyle namaz kıldım bununla dua ettim sarın kokumu hisstsin dedim ama çok ince dediler. Gündüzden annemlere kefenini aldırmıştım zaten onuda verdik zaten küçücüktü ama o bile çok gelmiş minicik bir parça almışlar.. Bebeğim 14 cmdi zaten. önce namaz örtümle sonrada kefeniyle sarıcaz dediler..o gecenin nasıl geçtiğini benim gibi evladını kaybetmiş anneler çok iyi bilirler.. Sabah kalktık hastaneye gittik morga indik. Bebeğimi aldım. Kimseye vermedim bana morga inme bebeği sen tutma dediler dinlemedim bırakım acımı en db,ne kadar yaşayayım bebeğimi bu kadarcık olsun göeryim hissedeyim dedim. Eşimle arabanın arkasına geçtik beraber tuttuk oğlumuzu..

Eşimin aile mezarlığına eşimin büyük amcasının mezarına defnettik ilk göz ağrımızı.. Büyük amca 20 yaşında organları birdenbire iflas ettiği için vefat etmiş. Adı da mehmet'miş. Hiç çocuğu olmadığı için önce allah'a sonra sana emanet dedik adııda mehmet verdik..

01.02.2013'te yaptım doğumu..2 hafta geçti üzerinden veya dün yaptım bilemiyorum acı aynı acı.. Her ateş düştüğü yeri yakar ama bu ateş sürekli harlanıyor bunu biliyorum. Artık ölümden daha az kokuyorum evladım beni karşılıycakmış ebedi hayatta hep bebek olucakmış annem babam olmadan cennete girmem diyecekmiş öyle diyorlar.. Rabbim hiç kimseye evlat acısı vermesin dayanılması çok zor bir acı..

Genişletmek için tıkla...

canım içim parçalandı. Bende bebeğimi 3ay önce kaybettim 23 haftalıktı. Seni çok iyi anlıyorum. O hastaneden boş dönmek o kadar kötüki. Ben kızımı hiç görmedim. Eşimde bende dayanamadık meleğimizi görmeye. çok merak ediyorum. Rabbıme hergun dua ediyorum rüyama gelsin diye. Gecen gördüm.doya doya emiyordu sütlerim fışkırıyordu. Diordum ay allahım bu doymuyor ben bunu bırakıp nasıl gitcem işe. Rüyadan hiç uyanmak istemedim.

2 hafta önce güle oynaya gittiğim kontrolde 19 haftalık bebeğimin kalbinin atmadığını öğrendim.Dünya yıkıldı sanki , bu 2 hafta nasıl geçti bilmiyorum.Allah bizimle aynı şeyleri yaşayanlara sabır versin ve bir daha bu acıyı yaşatmasın...

rabbim sana sabır versin

DefneDeniz .!.:

Her doğumda anneler babalar güler, bebekler ağlar.. Oysa benim doğumumda ben ağladım eşim ağladı herkes ağladı da bi bebeğim ağlayamadı..

1.5 senelik evliydim. Eşimle bebek sahibi olmayı çok istiyorduk. Hatta sözlenince çok severek içtiğim sigarayı bi çırpıda bıraktım sırf hamileliğime bir engel/bebeğe bir zararı olmasın diye..6 ay evvelden folik asit kullanmaya başladım.

Birgün çok ağır bronşit oldum eşim acile götürdü doktor çok kuvvetli antibiyotik tedavisi uyguluycaz dedi ilacı istemedim.. Adetime daha 1 hafta var ama içimde değişik bir yürek çırpıntısı,değişik bir heyecan var. Doktor boş boş yüzüme baktı nasıl yani durumuznuz daha da kötüleşebilir dedi. Bende iyide daha ne istiyorsunuz işte bilinçli bir anne adayı var karşınızda şimdiden özen gösteriyorum siz değilmiydiniz bilinçli anneler sağlıklı toplum diye bas bas bağıran.. Anlamadı tabi gözlerini devirdi..Bana rapor yazdı ertesigün çok daha fenalaştım eşimi aradım iş dönüşü bana bi test al eğer negatifse hiç olmazsa bi ağrı kesici içeyim dedim. Eşim geldi hemen testi yaptım banyoya bıraktım. İlk başta sadece tek çizgi çıktı, mutfağa geçtik yemek hazırlıyoruz bu arada ben tekrar bi ara banyoya gittim Aman Allahım bi de ne göreyim ikinci çizgide orda salına salına duruyor. İnanın o sevinçle baş ağrısı filan umrumda bile değildi. Ertesigün beta değerim için kan testi yaptırdık. Dünyanın en güzel rakamları bi araya gelmiş resmen dansediyorlar.. 40.97 :)) Gerçekten hayatımın en güzel anıydı o an..Ailelere haberler verildi her iki tarafında ilk torunu olacaktı herkes çok mutluydu ve böylese ertesigünden başlayarak doktor kontrolleri başladı.

İlk başta kahverengi akıntılar ve 2 ay sonra pembe akıntılar geldi ilk öğrendiğim andan itibaren progestan kullandım. Artık3.5 aylık olmuştu doktorum bu kanamaların benim normal sürecim olduğunu artık ilacı bırakabileceğimi ve rahatlamam gerektğini ama yinede kanama olursa gelmem gerektiğini söyledi. Yüreğimiz ferahladı eve döndük. Fakat birgün iş yerinde kanamam azıcık fazla olunca doktora gittim aynı hastanede başka bi doktora,bana bu bebeğin suyu az gelişemez sakatlık belirtisi olabilir dedi. 2li testi neden yaptırmadfığımı hemen yaptırmam gerektiğni söyledi.Hemen yaptırdık herşey normaldi, ense kalınlığı güzeldi,burunkemiği vardı, olması gereken herşey vardı. Doktorum en se kalınlığının iyi olması organların çalışacağının bir göstergesidir biraz daha büyüsün 3lü testte herşey çıkar dedi 2 gün rapor verdi haftasonuyla 4gün birleştirdin bol bol su içtim hiç haraket etmeden yattım pazartesi malesef suyunun dahada azaldığını ama şuan kendisine yetecek düzeyde olduğunun öğrendik. Ertesi gün Acıbaden hastanesinde perinatoloğa gittim ve beni ayrıntılı ultrasona aldı. Kİm neden böyle demiş anlamadım ama suyu gayet iyi dedi. Keyfini çıkar tadına var herşey yolunda güle güle dedi.. O an 4.ayım bitmişti 5.ayıma girmiştim.

Bu olaydan tam 6 gün sonra bir akşam iş çıkışına yakın kanamamın biraz fazla olduğunu gördüm eşim geldi hemen hastaneye gittik ama içimiz rahattı gidip bi bakıp eve dönecektk hatta dizimi izliycektm.. Nöbetçi doktor ''kalp atışlarıı göremiyorum'' dediği anı size tarif edemem inanın anlatamam.. tarifi yok çünkü.. Sedyeden kaçtım inanın kaçtım doktor dur noluyo bekle nereye filan dedi ama koşarak kaçtım eşim yetişemedi arkamdan hastanenin dışında yakaladı beni.. Ağlayarak bağırarak son kez kustum..İnanamadım 2 kere daha başka hastanelere gittim. Doktorlara yalvardım düzelmezi nolursunuz birşey yapın yalvarırım nolursunuz dedim '' yetişkin bir insanın kalbi durduğunu düşünün bir daha yaşarmı aynı şekilde düşünün lütfen '' dediler..

Veremedim hemen bebeğimi.. o kara gün çarşambaydı cumayı bekledim.. İçimde yinede bir ümit işte.. Hemde hep isterdim cuma doğum yapayım.. Cuma sabah 11de yatış yapıldı ağız ve vajınal yolla 3 saatte bir ilaç vericez doğum gerçekleşecek ama bir kaç günde sürebilir hazırlıklı olun dediler. Akşam saat 8 oldu sancılarım dayanılmaz olmuştu eşimle odada yürüyorduk ona sarılıyordum tam o anda bir anda bebeğim doğdu. Haykırmaya başladım ama acıdan değil.. Sancılar ne kadar şiddetliyse bebeğim bir o kadar ağrısız doğdu sinek ısırığı bile hissetmedim.. Daha sonra bebeğin eşi gelmediği için kürtaja alındım.. uyanır uyanmaz bebeğimi getirin dedim, getirdiler. Kız olarak bildiğim bebeğim oğlanmış meğersem..Herkesin evladı kendine güzel olur elbette. Benim dünyada gördüğüm en güzel şeydi o.. Birkere sarılayım dedim yapmayın dağılır derisi zar gibi dediler o zaman namaz baş örütümü uzattım ben ona hamiletyken hep bu örtüyle namaz kıldım bununla dua ettim sarın kokumu hisstsin dedim ama çok ince dediler. Gündüzden annemlere kefenini aldırmıştım zaten onuda verdik zaten küçücüktü ama o bile çok gelmiş minicik bir parça almışlar.. Bebeğim 14 cmdi zaten. önce namaz örtümle sonrada kefeniyle sarıcaz dediler..O gecenin nasıl geçtiğini benim gibi evladını kaybetmiş anneler çok iyi bilirler.. Sabah kalktık hastaneye gittik morga indik. Bebeğimi aldım. Kimseye vermedim bana morga inme bebeği sen tutma dediler dinlemedim bırakım acımı en db,ne kadar yaşayayım bebeğimi bu kadarcık olsun göeryim hissedeyim dedim. Eşimle arabanın arkasına geçtik beraber tuttuk oğlumuzu..

Eşimin aile mezarlığına eşimin büyük amcasının mezarına defnettik ilk göz ağrımızı.. Büyük amca 20 yaşında organları birdenbire iflas ettiği için vefat etmiş. Adı da Mehmet'miş. Hiç çocuğu olmadığı için önce Allah'a sonra sana emanet dedik adııda Mehmet verdik..

01.02.2013'te yaptım doğumu..2 hafta geçti üzerinden veya dün yaptım bilemiyorum acı aynı acı.. Her ateş düştüğü yeri yakar ama bu ateş sürekli harlanıyor bunu biliyorum. Artık ölümden daha az kokuyorum evladım beni karşılıycakmış ebedi hayatta hep bebek olucakmış annem babam olmadan cennete girmem diyecekmiş öyle diyorlar.. Rabbim hiç kimseye evlat acısı vermesin dayanılması çok zor bir acı..

Genişletmek için tıkla...

ahhhhh çok iyi bilirim bu acıyı doğuma gidipte kızımın kalp atışlarının olmadığını öğrendim haykırdım hayır ya hayır ya daha gece oynuyodu tekmeler atıyodu diye.55 cm 4 kilo doğdu kızım.ah ne büyük acıdır o ağlama sesini duymamak.ne büyük acıdır evladını sevip koklayıp orda bırakıp eve eli boş dönmek.bütün gece yeniden yeniden jontrol edip hazırladığım çantasını yeniden eve getirmek.4,5 ay oldu geçmiyor yürek sızım geçmiyor............allah yardımcın olsun ağlayarak okudum yazını başın sağolsun...

Allah sabır versin ve bir an önce acıların dinsin inşallah. Aynı acıları bizler de yaşadık ama ilk zamanlar daha da zordur biliriz.. İnşallah bir an önce iyileştirsin de önce karnın sonra da kucağın dolar. Tekrar başın sağolsun

bu kelimeyi sevmiyorum ama demek gerekiyo basın saolsun cnm.bende 5 ay önce kaybettim melegimi.12 gün yasadı üstelik. gittim geldim hergün umutla.ama malesef sonuc hüsrandı.Allah daha cok sevmiş meleklerimizi cnm.şükretmek Yaradana sıgınmak gerekiyo.Rabbim yerini doldursun inş.

Başınız sağosun. Rabbim bu acıyı unutturacak başka dert keder vermesin inş.

hully .!.:

canım basın saolsun
aglaya aglaya okudum
allah sana sabır versın
bebegınde bı melek zaten

Genişletmek için tıkla...

allah razı olsun, rabbim kimseye yaşatmasın çok zor.

aysenazzz .!.:

bu kelimeyi sevmiyorum ama demek gerekiyo basın saolsun cnm.bende 5 ay önce kaybettim melegimi.12 gün yasadı üstelik. gittim geldim hergün umutla.ama malesef sonuc hüsrandı.Allah daha cok sevmiş meleklerimizi cnm.şükretmek Yaradana sıgınmak gerekiyo.Rabbim yerini doldursun inş.

Genişletmek için tıkla...

Allah daha çok sevmiş... ne güzel demişsin.. Seninde başın sağolsun güzel kardeşim.

belelim .!.:

ahhhhh çok iyi bilirim bu acıyı doğuma gidipte kızımın kalp atışlarının olmadığını öğrendim haykırdım hayır ya hayır ya daha gece oynuyodu tekmeler atıyodu diye.55 cm 4 kilo doğdu kızım.ah ne büyük acıdır o ağlama sesini duymamak.ne büyük acıdır evladını sevip koklayıp orda bırakıp eve eli boş dönmek.bütün gece yeniden yeniden jontrol edip hazırladığım çantasını yeniden eve getirmek.4,5 ay oldu geçmiyor yürek sızım geçmiyor............allah yardımcın olsun ağlayarak okudum yazını başın sağolsun...

Genişletmek için tıkla...

benim acımda çok derin ama senin acın yada 12 gün bebeği yaşayan arkadaşımızın acısı daha başkadır eminim. çünkü geçen hergün daha çok sevip benimsiyorsun. Rabbimin bize verdiği son imtihandır umarım. en kısa zamanda her ne kadar onların yerini doldurmayacak olsada kucaklarımızı doldursun inşallah.. Başın sağolsun çok üzüldüm. nasrettin hoca eşekten düşmüş doktor çağırmışlar ''bana doktor değil eşekten düşmüşü getirin'' demiş. işte bizimkide o misal dinmeyen gözümün yaşını doğru dürüst kimse anlamıyor hatta annem bile anlamıyor daha gençmişim yine yaparmışım herkesin başına gelirmiş ya bana bişey olsaymış. Anne sen evladını düşünüyorsunda ben düşünmüyormuyum sanki, sen hiç yaşadınmı dedim. Eşim ve kayınvaldem anlıyor beni bi tek. eşiminde çocuğu olduğu için, kayınvaldemde aynısını yaşadığı için. Allah onlardan razı olsun.

DefneDeniz .!.:

Her doğumda anneler babalar güler, bebekler ağlar.. Oysa benim doğumumda ben ağladım eşim ağladı herkes ağladı da bi bebeğim ağlayamadı..

1.5 senelik evliydim. Eşimle bebek sahibi olmayı çok istiyorduk. Hatta sözlenince çok severek içtiğim sigarayı bi çırpıda bıraktım sırf hamileliğime bir engel/bebeğe bir zararı olmasın diye..6 ay evvelden folik asit kullanmaya başladım.

Birgün çok ağır bronşit oldum eşim acile götürdü doktor çok kuvvetli antibiyotik tedavisi uyguluycaz dedi ilacı istemedim.. Adetime daha 1 hafta var ama içimde değişik bir yürek çırpıntısı,değişik bir heyecan var. Doktor boş boş yüzüme baktı nasıl yani durumuznuz daha da kötüleşebilir dedi. Bende iyide daha ne istiyorsunuz işte bilinçli bir anne adayı var karşınızda şimdiden özen gösteriyorum siz değilmiydiniz bilinçli anneler sağlıklı toplum diye bas bas bağıran.. Anlamadı tabi gözlerini devirdi..Bana rapor yazdı ertesigün çok daha fenalaştım eşimi aradım iş dönüşü bana bi test al eğer negatifse hiç olmazsa bi ağrı kesici içeyim dedim. Eşim geldi hemen testi yaptım banyoya bıraktım. İlk başta sadece tek çizgi çıktı, mutfağa geçtik yemek hazırlıyoruz bu arada ben tekrar bi ara banyoya gittim Aman Allahım bi de ne göreyim ikinci çizgide orda salına salına duruyor. İnanın o sevinçle baş ağrısı filan umrumda bile değildi. Ertesigün beta değerim için kan testi yaptırdık. Dünyanın en güzel rakamları bi araya gelmiş resmen dansediyorlar.. 40.97 :)) Gerçekten hayatımın en güzel anıydı o an..Ailelere haberler verildi her iki tarafında ilk torunu olacaktı herkes çok mutluydu ve böylese ertesigünden başlayarak doktor kontrolleri başladı.

İlk başta kahverengi akıntılar ve 2 ay sonra pembe akıntılar geldi ilk öğrendiğim andan itibaren progestan kullandım. Artık3.5 aylık olmuştu doktorum bu kanamaların benim normal sürecim olduğunu artık ilacı bırakabileceğimi ve rahatlamam gerektğini ama yinede kanama olursa gelmem gerektiğini söyledi. Yüreğimiz ferahladı eve döndük. Fakat birgün iş yerinde kanamam azıcık fazla olunca doktora gittim aynı hastanede başka bi doktora,bana bu bebeğin suyu az gelişemez sakatlık belirtisi olabilir dedi. 2li testi neden yaptırmadfığımı hemen yaptırmam gerektiğni söyledi.Hemen yaptırdık herşey normaldi, ense kalınlığı güzeldi,burunkemiği vardı, olması gereken herşey vardı. Doktorum en se kalınlığının iyi olması organların çalışacağının bir göstergesidir biraz daha büyüsün 3lü testte herşey çıkar dedi 2 gün rapor verdi haftasonuyla 4gün birleştirdin bol bol su içtim hiç haraket etmeden yattım pazartesi malesef suyunun dahada azaldığını ama şuan kendisine yetecek düzeyde olduğunun öğrendik. Ertesi gün Acıbaden hastanesinde perinatoloğa gittim ve beni ayrıntılı ultrasona aldı. Kİm neden böyle demiş anlamadım ama suyu gayet iyi dedi. Keyfini çıkar tadına var herşey yolunda güle güle dedi.. O an 4.ayım bitmişti 5.ayıma girmiştim.

Bu olaydan tam 6 gün sonra bir akşam iş çıkışına yakın kanamamın biraz fazla olduğunu gördüm eşim geldi hemen hastaneye gittik ama içimiz rahattı gidip bi bakıp eve dönecektk hatta dizimi izliycektm.. Nöbetçi doktor ''kalp atışlarıı göremiyorum'' dediği anı size tarif edemem inanın anlatamam.. tarifi yok çünkü.. Sedyeden kaçtım inanın kaçtım doktor dur noluyo bekle nereye filan dedi ama koşarak kaçtım eşim yetişemedi arkamdan hastanenin dışında yakaladı beni.. Ağlayarak bağırarak son kez kustum..İnanamadım 2 kere daha başka hastanelere gittim. Doktorlara yalvardım düzelmezi nolursunuz birşey yapın yalvarırım nolursunuz dedim '' yetişkin bir insanın kalbi durduğunu düşünün bir daha yaşarmı aynı şekilde düşünün lütfen '' dediler..

Veremedim hemen bebeğimi.. o kara gün çarşambaydı cumayı bekledim.. İçimde yinede bir ümit işte.. Hemde hep isterdim cuma doğum yapayım.. Cuma sabah 11de yatış yapıldı ağız ve vajınal yolla 3 saatte bir ilaç vericez doğum gerçekleşecek ama bir kaç günde sürebilir hazırlıklı olun dediler. Akşam saat 8 oldu sancılarım dayanılmaz olmuştu eşimle odada yürüyorduk ona sarılıyordum tam o anda bir anda bebeğim doğdu. Haykırmaya başladım ama acıdan değil.. Sancılar ne kadar şiddetliyse bebeğim bir o kadar ağrısız doğdu sinek ısırığı bile hissetmedim.. Daha sonra bebeğin eşi gelmediği için kürtaja alındım.. uyanır uyanmaz bebeğimi getirin dedim, getirdiler. Kız olarak bildiğim bebeğim oğlanmış meğersem..Herkesin evladı kendine güzel olur elbette. Benim dünyada gördüğüm en güzel şeydi o.. Birkere sarılayım dedim yapmayın dağılır derisi zar gibi dediler o zaman namaz baş örütümü uzattım ben ona hamiletyken hep bu örtüyle namaz kıldım bununla dua ettim sarın kokumu hisstsin dedim ama çok ince dediler. Gündüzden annemlere kefenini aldırmıştım zaten onuda verdik zaten küçücüktü ama o bile çok gelmiş minicik bir parça almışlar.. Bebeğim 14 cmdi zaten. önce namaz örtümle sonrada kefeniyle sarıcaz dediler..O gecenin nasıl geçtiğini benim gibi evladını kaybetmiş anneler çok iyi bilirler.. Sabah kalktık hastaneye gittik morga indik. Bebeğimi aldım. Kimseye vermedim bana morga inme bebeği sen tutma dediler dinlemedim bırakım acımı en db,ne kadar yaşayayım bebeğimi bu kadarcık olsun göeryim hissedeyim dedim. Eşimle arabanın arkasına geçtik beraber tuttuk oğlumuzu..

Eşimin aile mezarlığına eşimin büyük amcasının mezarına defnettik ilk göz ağrımızı.. Büyük amca 20 yaşında organları birdenbire iflas ettiği için vefat etmiş. Adı da Mehmet'miş. Hiç çocuğu olmadığı için önce Allah'a sonra sana emanet dedik adııda Mehmet verdik..

01.02.2013'te yaptım doğumu..2 hafta geçti üzerinden veya dün yaptım bilemiyorum acı aynı acı.. Her ateş düştüğü yeri yakar ama bu ateş sürekli harlanıyor bunu biliyorum. Artık ölümden daha az kokuyorum evladım beni karşılıycakmış ebedi hayatta hep bebek olucakmış annem babam olmadan cennete girmem diyecekmiş öyle diyorlar.. Rabbim hiç kimseye evlat acısı vermesin dayanılması çok zor bir acı..

Genişletmek için tıkla...

öncelikle başın sağolsun arkadasım hıçkıra hıçkıra okudum yazını çünkü 3 gün önce bende aynı acıyı yaşadım. ben kalp atışını duymadım ama varlığını hissettim. hala kendime gelemedim sürekli ağlıyorum çok yıprandım psikolojim alt üst oldu...

14 şubatta adet olmam gerekiyordu fakat ben olmadım. 16 şubata kadar bekleyip test yaptım. aslında beklenen bir gebelik değildi ama ilk saniyede çift çizgiyi görünce dünyalar benim oldu sanki zaman durdu ben farklı bir boyuta gitmiştim.
o sıralarda hem gribe yakalandım hemde sırt ağrım vardı bana test yapmadan önce ilaç içmem tavsiye edildi ama ben içmedim. içimden bir his içmemem grektiğini söylüyordu ağrılarımdan ağladığım halde yinede ilaç içmedim.
16 şubatta 2 test yaptım ikiside pozitif çıkınca 18 şubat p.tesi için randevu aldım doktordan hemen.
doktor keseyi göremediği için kan ve idrar testi istedi benden ve sonuçlar salı 14:30 da çıkacak dedi
benim için salı olmak bilmedi.
hakikaten adı gibi sallandı.
sonra 14:30 da doktorumu aradım sonuçları sormak için.
problem var 15 dk sonra ara dedi.
15 dk 1 saat derken tam 3 saat geçti 17:30 da doktorum aradı değerlerin 1600 bu değerde keseyi görmemiz lazım dış gebelik olabilir seni tekrar muayene edicem hemen gel dedi
o an ağlamaya başladım. o doktora güvenmeyip başka doktora gittim. oradada aynı teşhis koyuldu sol tüpteymiş kese acilen kürtaj olman gerek dedi.
o an o hastane başıma yıkıldı sandım. sedyeden kalkıp kaçasım geldi.
doktor kürtaj olman lazım iç kanama olacak beklersen diyo ben hala orada yaşayamazmı diyorum. doktor hayati risk diyo ben olsun ben dikkat ederim ona diyorum
sonra doktor sen şoktasın ne söylesem boş eşinle konuşayım dedi.
hamile olduğumu öğrenmemle onu kaybetmem yarım saatlik süreydi.
4 doz sakinleştiriciye rağmen banamısın demedi. hiç uyuşmadım sakinleşmedim.
diri diri içimden parça kopardılar. canlı canlı aldılar onu. koptuğunu hissettim.
oda inat etti kopmamak için bende inat ettim vermemek için.
ama olmadı aldılar onu benden.
hep kız istemiştim.
p.tesi rüyamda doktur 4 hafta 3 günlük gebeliğini sonlandırmamız lazım demişti.
rüyam gerçek oldu ve 19 şubat 2013de saat 18:20de tam 4 hafta 3 günlükken gebeliğim sonlandırıldı.
salı gecesinden beri sürekli rüyamda siyah saçlı beyaz tenli ela gözlü kız bebek görüyorum.
sürekli ağlıyo bana anne beni neden bıraktın sen beni sevmiyomuydun diyo sevdirmiyodu kendini
yatarken ağlıyodum kalkarken ağlıyodum
sabah eşim işe gittikten sonra dalmışım.
yine geldi o kız bana
yine kızdı anne neden beni sevmiyosun neden verdin beni dedi ağladı
bende kızım olurmu ben seni çok seviyodum ama aldılar benden ben vermedim dedim
tamam o zaman dedi ilk defa geldi sarıldı boynuma
öptü beni. sildim gözyaşlarını kokladımbastım bağrıma
ben böyle bi koku duymadım o ne güzel bi kokudur ya rabbim. kopasım gelmedi ama gitti bu sefer
hemde ağlamadan gülerek gitti.
hıçkıra hıçkıra uyandım.
aklıma geldikçe kokusunu hissettikçe yine ağlıyorum
hatta şuan hem senin hikayene hemde kızımın kokusuna ağlıyorum.

canım benim kendime o kadar yakın hissettimki seni.

dilerim rabbim en kısa zamanda sana çok sağlıklı bir gebelikle birlikte sağlıklı ve dünya tatlısı bir bebek verir.

cennete gönderdiğin meleğin sana şefaatçi olacak orada buluşacaksınız ve dediğin gibi sen olmadan cennete girmeyecek. derlerki cehennemin kapısında beklermiş bebekler annelerini ve onları alıp cennete götürürlermiş.

Allah sabır versin dualarım seninle...

cimcimesultan .!.:

öncelikle başın sağolsun arkadasım hıçkıra hıçkıra okudum yazını çünkü 3 gün önce bende aynı acıyı yaşadım. ben kalp atışını duymadım ama varlığını hissettim. hala kendime gelemedim sürekli ağlıyorum çok yıprandım psikolojim alt üst oldu...

14 şubatta adet olmam gerekiyordu fakat ben olmadım. 16 şubata kadar bekleyip test yaptım. aslında beklenen bir gebelik değildi ama ilk saniyede çift çizgiyi görünce dünyalar benim oldu sanki zaman durdu ben farklı bir boyuta gitmiştim.
o sıralarda hem gribe yakalandım hemde sırt ağrım vardı bana test yapmadan önce ilaç içmem tavsiye edildi ama ben içmedim. içimden bir his içmemem grektiğini söylüyordu ağrılarımdan ağladığım halde yinede ilaç içmedim.
16 şubatta 2 test yaptım ikiside pozitif çıkınca 18 şubat p.tesi için randevu aldım doktordan hemen.
doktor keseyi göremediği için kan ve idrar testi istedi benden ve sonuçlar salı 14:30 da çıkacak dedi
benim için salı olmak bilmedi.
hakikaten adı gibi sallandı.
sonra 14:30 da doktorumu aradım sonuçları sormak için.
problem var 15 dk sonra ara dedi.
15 dk 1 saat derken tam 3 saat geçti 17:30 da doktorum aradı değerlerin 1600 bu değerde keseyi görmemiz lazım dış gebelik olabilir seni tekrar muayene edicem hemen gel dedi
o an ağlamaya başladım. o doktora güvenmeyip başka doktora gittim. oradada aynı teşhis koyuldu sol tüpteymiş kese acilen kürtaj olman gerek dedi.
o an o hastane başıma yıkıldı sandım. sedyeden kalkıp kaçasım geldi.
doktor kürtaj olman lazım iç kanama olacak beklersen diyo ben hala orada yaşayamazmı diyorum. doktor hayati risk diyo ben olsun ben dikkat ederim ona diyorum
sonra doktor sen şoktasın ne söylesem boş eşinle konuşayım dedi.
hamile olduğumu öğrenmemle onu kaybetmem yarım saatlik süreydi.
4 doz sakinleştiriciye rağmen banamısın demedi. hiç uyuşmadım sakinleşmedim.
diri diri içimden parça kopardılar. canlı canlı aldılar onu. koptuğunu hissettim.
oda inat etti kopmamak için bende inat ettim vermemek için.
ama olmadı aldılar onu benden.
hep kız istemiştim.
p.tesi rüyamda doktur 4 hafta 3 günlük gebeliğini sonlandırmamız lazım demişti.
rüyam gerçek oldu ve 19 şubat 2013de saat 18:20de tam 4 hafta 3 günlükken gebeliğim sonlandırıldı.
salı gecesinden beri sürekli rüyamda siyah saçlı beyaz tenli ela gözlü kız bebek görüyorum.
sürekli ağlıyo bana anne beni neden bıraktın sen beni sevmiyomuydun diyo sevdirmiyodu kendini
yatarken ağlıyodum kalkarken ağlıyodum
sabah eşim işe gittikten sonra dalmışım.
yine geldi o kız bana
yine kızdı anne neden beni sevmiyosun neden verdin beni dedi ağladı
bende kızım olurmu ben seni çok seviyodum ama aldılar benden ben vermedim dedim
tamam o zaman dedi ilk defa geldi sarıldı boynuma
öptü beni. sildim gözyaşlarını kokladımbastım bağrıma
ben böyle bi koku duymadım o ne güzel bi kokudur ya rabbim. kopasım gelmedi ama gitti bu sefer
hemde ağlamadan gülerek gitti.
hıçkıra hıçkıra uyandım.
aklıma geldikçe kokusunu hissettikçe yine ağlıyorum
hatta şuan hem senin hikayene hemde kızımın kokusuna ağlıyorum.

canım benim kendime o kadar yakın hissettimki seni.

dilerim rabbim en kısa zamanda sana çok sağlıklı bir gebelikle birlikte sağlıklı ve dünya tatlısı bir bebek verir.

cennete gönderdiğin meleğin sana şefaatçi olacak orada buluşacaksınız ve dediğin gibi sen olmadan cennete girmeyecek. derlerki cehennemin kapısında beklermiş bebekler annelerini ve onları alıp cennete götürürlermiş.

Allah sabır versin dualarım seninle...

Genişletmek için tıkla...

Canım benim malesef aynı şeyleri yaşamışız...

Ahhh ne diyebilirimki kendimden biliyorum hiçbir teselli cümlesi kar etmiyor.İçin cayır cayır yanıyor.. Dün gece bende rüyamda gördüm yine. Sabah allak bullak kalktım yataktan.Kendimi hiçbir yere sığdıramıyorum hiç bir şeyden keyif alamıyorum. Geçecek diyorlar tek ilacı zaman ama ben inanmıyorum.Geçmeyecek zaten geçmesinede izin vermiycem.Son nefesime kadar bebeğimi sayıklıycam istrese bundan sonra 5 çocuğum olsun o benim ilk göz ağrım, ilk heycanım..

Korunma süresi verdimi doktor sanada? bana laosa kanamam bittikten sonra 2 adet dönemi geçsin dedi, 15 gün sürdü bitti laosa kanamam şimdi 2 adet dönemi geçsin diye bekliyorum.Rabbim hayırlısıyla biranevvel nasip etsin sanada banada tüm bekleyenlerede..

DefneDeniz .!.:

Canım benim malesef aynı şeyleri yaşamışız...

Ahhh ne diyebilirimki kendimden biliyorum hiçbir teselli cümlesi kar etmiyor.İçin cayır cayır yanıyor.. Dün gece bende rüyamda gördüm yine. Sabah allak bullak kalktım yataktan.Kendimi hiçbir yere sığdıramıyorum hiç bir şeyden keyif alamıyorum. Geçecek diyorlar tek ilacı zaman ama ben inanmıyorum.Geçmeyecek zaten geçmesinede izin vermiycem.Son nefesime kadar bebeğimi sayıklıycam istrese bundan sonra 5 çocuğum olsun o benim ilk göz ağrım, ilk heycanım..

Korunma süresi verdimi doktor sanada? bana laosa kanamam bittikten sonra 2 adet dönemi geçsin dedi, 15 gün sürdü bitti laosa kanamam şimdi 2 adet dönemi geçsin diye bekliyorum.Rabbim hayırlısıyla biranevvel nasip etsin sanada banada tüm bekleyenlerede..

Genişletmek için tıkla...

ben methotrexate sonrası ilk kanımı verdim akşam yarım saat sonra sonuçları alacağım. henüz bişey demedi doktor kan değerlerime göre tedaviye yön verecekmiş. eşime söylediğine göre erken farkedildiği için %90 lık bir başarı sağlanacakmış ama her ihtimale karşı %10 luk başarısızlığı gözardı edemeyiz iyi istirahat etsin şüpheli bir durum olursa hemen arayın yatış yaparız demiş. dua ediyorum yarım saat sonra sonuçlarda bi terslik çıkmasın inşallah banada 2 aylık süre verir inşallah fazla vermez çünkü dayanmaya gücüm yok.
herkes üzülme diyor ama üzülme diyenlerin hiçbiri evlat acısı yaşamadıki. beni anlayacak olanlar benimle aynı acıyı yaşayanlar olacak.
sen çalışıyorsun en azından kafanı meşgul edebileceksin mecburen. sanada dua edicem inşallah rabbim bu 2 ayı sana su gibi geçirsin ve hemen tekrar bebeğini hissedersin hemde hiç sorunsuz alırsın kucağına...

Allah sabır versin dediğiniz gibi cennette karşılar dilerim sizi