HUZURLU ORTAMDAN RAHATSIZ OLMA

Ay ben seboreik dermatiti niye yok edemiyorum 😑travmam da yok ki hani yokluyorum kendimi, keyfine çıktı bu bence
Travmalar daha anne karnında iken başlar, çok derin bir mevzu, detaylı bilgi ve çok fazla özveri gerektiriyor, 2 yıldır yakından ilgileniyorum bu travma çalışmaları ile ilgili, çok fazla okumak ve anlamak lazım ...
 
Travmalar daha anne karnında iken başlar, çok derin bir mevzu, detaylı bilgi ve çok fazla özveri gerektiriyor, 2 yıldır yakından ilgileniyorum bu travma çalışmaları ile ilgili, çok fazla okumak ve anlamak gerekiyor ...
O zaman ikna oldum 😔 canım annem dayak yiye yiye bu yaşa geldiği için!!!! Ben görmedim tabi, annem ablalarim anlatırlar iyi ki gormedim, gormedigim duyduğum halde elim ayağım titriyor aklıma geldikce
 
Eşiniz bu durumları bilmediği için ailenizle ilgili konularda hep sizi haksız görecektir, bence anlatmalısınız ve ailenizle de aranıza mesafe koymalısınız. Babanneniz köye gittiğinizi kimden öğreniyor ki? Diğerleri de eve kabul edip barıştırma konuşması yapıyorlar. Bunlara maruz kalmak zorunda değilsiniz.
 
Ben çok etkilendim bu yaşadıklarından, senin hissettiklerini anlamakta bile zorlanıyorum.
Eşim nasibini alıyor demişsin sinirinden, bunu yapma paylaş eşinle, huzur bulacaksın,
Annenin anlatma demesi de, eşin anne babana tepki gösterecek, tavır alacak olmasından, yine seni düşündüklerinden değil emin ol,
 
O zaman ikna oldum 😔 canım annem dayak yiye yiye bu yaşa geldiği için!!!! Ben görmedim tabi, annem ablalarim anlatırlar iyi ki gormedim, gormedigim duyduğum halde elim ayağım titriyor aklıma geldikce
Bakin annemiz ne yaşarsa daha biz küçücük bir fetüs iken olumlu ve olumsuz tüm duygular bize aktarılıyor, bak bir örnek vereyim , kadın hamile iken intihara kalkıyor ama ne bebek ne kendisine bişey olmuyor hayatta kalıyorlar, bebek doğuyor ve büyüyor fakat çocuğun ergenliği falan çok ağır geçiyor, hatta hayati boyunca ergenlikten 30 yaşına kadar sebepsiz ihtihar girişimlerinde bulunuyor, durduk yere aşırı mi aşırı depresif ve mutsuz bir çocuk, psikoloğa falan da gidiyor ama yine de sonuç alamıyor, en son bu travma çalışmalarını baya derinlestirip travmaların daha anne karnında iken başladığını öğreniyor, ve annesine soruyor anne sen naptin başına ne geldi de ben sürekli bu haldeyim , baya baya annesini sorguya çekiyor, annesi yıllarca anlatmamasina rağmen kızının ısrarı uźerine daha kızına hamileyken intihara kalkıştığını çok zor günler geçirdiğini anlatıyor ve kız da tamamen fetüs travmasina çalışıyor, sonunda kız tüm sorularının cevabını almış ve ağır depresyondan kurtulmuş bir şekilde hayatına devam ediyor, ve bunu canlı yayında anlattı ben de bizzat dinledim , yani daha nice vakalar var hangisini anlatayım bilemiyorum, o yüzden anne karnı travmaları önemsenmeli ve üzerine çalışılmalı, eğer normalde bir travma bulunamıyorsa anne karnı fetüs çalışması yapılmalı...
 
Son düzenleme:
Direkt bana uygulanan bir şiddet gormedim ama benimde cocukluk travmam var. Iciniz yanacak, hatirlayacak uykusuz kalacaksiniz, bagirip cagiracaksiniz kimse anlamayacak, en yakin gördüğünüz kisiye anlatsaniz bile zaman gecmis üzerinden unut boyle hayatina devam edemezsin diyecek ama nafile kabuk baglayan yaraniz her seferinde soyulup kanayacak ama emin olun geçecek. Yaraniz sonsuza kadar kanamayacak sekilde kabuk baglayacak ve kotu anılarınızı kalbinizin en derinine gömüp üstünü orteceksiniz. Bunun icin Ilk adiminiz size bunlari yasatan insanlarin yuzune bakmamak olsun. Onlari gordukce yaraniz iyilesmeyecek.
 
O zaman ikna oldum 😔 canım annem dayak yiye yiye bu yaşa geldiği için!!!! Ben görmedim tabi, annem ablalarim anlatırlar iyi ki gormedim, gormedigim duyduğum halde elim ayağım titriyor aklıma geldikce
Hamile kadınlar bilseler ki karnındaki çocuk herşeyden haberdar ve etkileniyor ve gelecekte travmalar aktarılıyor emin olun ne konuştuklarına herşeye dikkat ederlerdi , sahabe dönemine bakıldığında birçok örneği var , abdestsiz bebek emzirmeme , yediğine içtiğine konuştuğuna dikkat etmek bunlar çok önemliydi fakat şuan hepsi unutuldu , kimse biseye dikkat etmiyor ve hamile kadınlara bakış açısı değişti, kimse hamile kadına karşı ehemmiyet göstermez oldu ..
 
Arkadaşlar merhaba ,
26 yaşındayım 3 senelik evli ve 16 aylık oğlum var .
bana birşeyler oldu herkese sataşmaya başladım iş yerinde alt birimimde çalışanların burnundan getirmeye başladım zaten mükemmelliyetçi biriydim iyice iş beğenmemeye başladım . evde agresif en ufak bir olaya parlayan biri oldum. kimse de karşılık vermiyor kavga da edemiyorum kendi kendime söylenen biri oldum .

psikoloğa gitmeye karar verdim,
zaten gidiyordum bırakmıştım tekrar devam etmeye karar verdim,
psikoloğum zaten herşeyi biliyor size de özet geçeyim,

ben 5 yaşında iken ailem sürekli tarla işlerine gidip beni babaanneme bırakıp 1 sene 2 sene gelmezlerdi çalışırlardı hiç göremezdim ailemi ,
ben de 6 yaşında ana sınıfına vermişler 2 sene ana sınıfı okudum ama babaannemden ağır şiddet gördüm 6 yaşında çocuktan çok büyük işler beklediği ve ben yapamadığım için örn. 15 tane inek vardı beni dağa gütmeye yollamıştı ben peşinden koşamadığım için yarısı önden eve kaçtı bende mecbur diğerlerini götürdüm eve en ağır şiddeti o zaman gördüm sopa ile evire çevire dövdü beni köyün içinde kaçmaya çalışırken elindeki sopayı fırlattı göğüsüme geldi o gündür astımım var o dayak yüzünden mi bilemiyorum bayıldım o fırlattığı sopadan sonra ilk şiddet bu şekilde oldu dedem almış elinden ,

babamlar geldi 7 yaşındayım, ilk okula başlayacağım beni köy okuluna vermedi amcamın yanına yolladı amcam özürlü havale geçirmiş bir eli ve ayağı tutmuyor özürlü kadrosu ile devlet memuru olmuş .
amcamın yanında okumaya başladım ailem yine çalışmaya gidiyor ben zaten görüşemiyorum babaannem annemden nefret ettiği için sürekli annemi kötüler para mevzuları yüzünden babama bişey diyemez beni döverdi

amcamın yanında babaanem yok diye sevinirken bu kez de amcamın stres topu oldum sürekli her gün dövüyordu psikolojisi bozuktu,
evlendi eşine aynı sürekli şiddet uyguladı şiddet bana azaldı eşine çok uyguladı bu sefer eşi bana eziyet etmeye başladı mutfağı kitleyip aç kaldım . duş almama izin vermezdi haftada 1 yaz ayında bile her şekilde eziyet etti çok ağladım yapma diye bu kez okuldaki kimse benimle arkadaş olmak istemedi pis olduğum için halbuki elimde değildi 8 yaşındaydım daha , babam bana para bırakırmış haberim hiç olmadı yemiş paramı ev amcamla babamın ortak aldığı bir evmiş bize baktığı için yarı parasını ödemiş babam, ona rağmen babamın bana bıraktığı para olmasına rağmen aç kaldım amcama da diyemedim yengemi gene dövecek diye

17 yaşıma geldim bir şekilde üniversiteyi sırf sığıntı olmaktan kurtulayım diye başka bir şehirde okudum ve pdikolojik destek almaya bu yaşta başladım,

bunlar benim geçmişimde yaşadığım kimseye anlatamadığım şeyler psikoloğum dışında kimseye anlatamadığım şeyler ama son zamanlarda bayramdan döndüğümden beri psikolojim çok kötü onları köyde görmek bana hiç iyi gelmedi .

sürekli rüyamda eşimden şiddet gördüğümü görüyorum beni öldürdüğünü halbuki kötü sözünü bile duymuşluğum yok her gece aynı rüya
bana neler oluyor çok kötüyüm psikoloğum geçmişindeki herkesi affet bırak geçmişte kalsınlar diyor nasıl olacak
Allah yardimciniz olsun, cok cok zor seyler yasamissiniz. mutlaka bir psikologa gitmeye calisin ama isinin ehli olmasi lazim, yoksa yaralarinizi daha cok deser
 
öyle yapmak istiyorum çok iyiydim ama son güne kadar hayatım bayramda tepetaklak oldu onları tekrar görünce
trauma sonrasi stres bozuklugu da yasiyor olabilirsiniz. kesinlikle onlarla gorusmeyin ve affetme vs islerine girmeyin. Allaha havale edin. bana da travma yasamis hastalar geliyor, hepsine tavsiyem travma yaratan aile uyeleriyle gorusmeyin. bwlki uzu nsure bir kac yil terapi aldiktan sonra yuzlesebilirsiniz ama su duruma her gordugunuzde tetiklenir. agresifliginiz de travma semptomlari ile alakali olabilir. bir psikiyatriste de gidebilirsiniz, zaten verdikleri ilaclar cok basit antidepresanlar, fayda gorebilirsiniz
 
ben ailemi görmeye gidiyorum eşimin yaşadığım hiç bir olaydan haberi olmadığı için tepki de veremiyorum yanıma geldiklerinde çok özlüyorlar gibi sarılmaları midemi bulandırıyor ama elimden hiçbirşey gelmiyor
Bu aileyi hayatınızda esamesi kalmayacak şekilde çıkartın.
 
Arkadaşlar merhaba ,
26 yaşındayım 3 senelik evli ve 16 aylık oğlum var .
bana birşeyler oldu herkese sataşmaya başladım iş yerinde alt birimimde çalışanların burnundan getirmeye başladım zaten mükemmelliyetçi biriydim iyice iş beğenmemeye başladım . evde agresif en ufak bir olaya parlayan biri oldum. kimse de karşılık vermiyor kavga da edemiyorum kendi kendime söylenen biri oldum .

psikoloğa gitmeye karar verdim,
zaten gidiyordum bırakmıştım tekrar devam etmeye karar verdim,
psikoloğum zaten herşeyi biliyor size de özet geçeyim,

ben 5 yaşında iken ailem sürekli tarla işlerine gidip beni babaanneme bırakıp 1 sene 2 sene gelmezlerdi çalışırlardı hiç göremezdim ailemi ,
ben de 6 yaşında ana sınıfına vermişler 2 sene ana sınıfı okudum ama babaannemden ağır şiddet gördüm 6 yaşında çocuktan çok büyük işler beklediği ve ben yapamadığım için örn. 15 tane inek vardı beni dağa gütmeye yollamıştı ben peşinden koşamadığım için yarısı önden eve kaçtı bende mecbur diğerlerini götürdüm eve en ağır şiddeti o zaman gördüm sopa ile evire çevire dövdü beni köyün içinde kaçmaya çalışırken elindeki sopayı fırlattı göğüsüme geldi o gündür astımım var o dayak yüzünden mi bilemiyorum bayıldım o fırlattığı sopadan sonra ilk şiddet bu şekilde oldu dedem almış elinden ,

babamlar geldi 7 yaşındayım, ilk okula başlayacağım beni köy okuluna vermedi amcamın yanına yolladı amcam özürlü havale geçirmiş bir eli ve ayağı tutmuyor özürlü kadrosu ile devlet memuru olmuş .
amcamın yanında okumaya başladım ailem yine çalışmaya gidiyor ben zaten görüşemiyorum babaannem annemden nefret ettiği için sürekli annemi kötüler para mevzuları yüzünden babama bişey diyemez beni döverdi

amcamın yanında babaanem yok diye sevinirken bu kez de amcamın stres topu oldum sürekli her gün dövüyordu psikolojisi bozuktu,
evlendi eşine aynı sürekli şiddet uyguladı şiddet bana azaldı eşine çok uyguladı bu sefer eşi bana eziyet etmeye başladı mutfağı kitleyip aç kaldım . duş almama izin vermezdi haftada 1 yaz ayında bile her şekilde eziyet etti çok ağladım yapma diye bu kez okuldaki kimse benimle arkadaş olmak istemedi pis olduğum için halbuki elimde değildi 8 yaşındaydım daha , babam bana para bırakırmış haberim hiç olmadı yemiş paramı ev amcamla babamın ortak aldığı bir evmiş bize baktığı için yarı parasını ödemiş babam, ona rağmen babamın bana bıraktığı para olmasına rağmen aç kaldım amcama da diyemedim yengemi gene dövecek diye

17 yaşıma geldim bir şekilde üniversiteyi sırf sığıntı olmaktan kurtulayım diye başka bir şehirde okudum ve pdikolojik destek almaya bu yaşta başladım,

bunlar benim geçmişimde yaşadığım kimseye anlatamadığım şeyler psikoloğum dışında kimseye anlatamadığım şeyler ama son zamanlarda bayramdan döndüğümden beri psikolojim çok kötü onları köyde görmek bana hiç iyi gelmedi .

sürekli rüyamda eşimden şiddet gördüğümü görüyorum beni öldürdüğünü halbuki kötü sözünü bile duymuşluğum yok her gece aynı rüya
bana neler oluyor çok kötüyüm psikoloğum geçmişindeki herkesi affet bırak geçmişte kalsınlar diyor nasıl olacak
Anne ve babanıza hesabını sormuyor musunuz şimdi ? Doğurdun beni sağa sola bıraktın heba oldum demiyor musunuz ?
Parayı fakirliği bahane etmesinler

Böyle modeller var hala çocuğu teyzeye bırakan ananeye bırakan babanneye bırakan haftaiçi
Bırakıp haftasonu alan o kadar çok insan görüyorum ki

Bunların hesabı sorulmalı
 
her şey için çok geçmiş olsun. büyüğümdür diyip bu insanlarla bidaha görüşmemeni öneririm. ilaçlara devam, insana iyi geliyor. olanlar olmuş, bu insanları hayatınızda tutmayın gerekirse iletişimi sıfırlayın sizden önemli değil hiçbiri. bundan sonra musmutlu bir hayatınız olsun.
 
ilaç kullanmak istemedim neden bilmiyorum çocuğuma kızamam ama genelde nasibini eşim alıyor sinirden
Kullanın size bir hemşire olarak söylüyorum kulaktan dolma bilgileri bosverin hepsi yalan uyku yapıyor vs doğru ilaca denk gelirseniz hayatta huzuru bulursunuz ..sonra kendinizi manevi olarak yükselttiginiz vakit yavaş yavaş ilacı bırakırsınız....ilac kullanmayı sevmeyen doğal yolları tercih eden biri olarak söylüyorum hayatınız kurtulur ciddi manada
 
Çocuğunuz 5 yaşına gelince onada kızmaya bağırmaya başlarsınız bu yüzden ilaç kullanıp ondan destek alıp geçmişinizi o şekilde Temizleyin
 
Bence o korkunç zamanlardan lurtulup bir eseve cocuga sahip olduğunuzu ve geçmişe bakıp kazandığınızi düşünün. O günler bitti geride kaldı. Başardınız. Bu sekilde bakarsanız mutlu olabilirsiniz
 
Çok üzüldüm yaşadıklarınıza. Babaanneniz, amcanız kadar anne babanızda suçlu. Ama dediğiniz gibi konu anne baba olunca insan küçükte olsa bir sebep bulup affetmek istiyor.

Eşinize yaşadıklarınızı kendi ruh sağlığınız için anlatmalı ve köye gitmemelisiniz. İlk etapta tüm detayları anlatmayın, annem babam çalıştığı için onlara bıraktı, çok dayak yedim, o yüzden onlarla görüşmek istemiyorum, dersiniz. Daha fazlasını anlatmak isterseniz anlatırsınız. Ama en azından bu kadarını eşiniz bilmeli. Hem siz rahatlarsınız hem de eşiniz sizin bu agresif tavırlarınızın sağlam bir nedeni olduğunu bilip, size destek olur.
 
Arkadaşlar merhaba ,
26 yaşındayım 3 senelik evli ve 16 aylık oğlum var .
bana birşeyler oldu herkese sataşmaya başladım iş yerinde alt birimimde çalışanların burnundan getirmeye başladım zaten mükemmelliyetçi biriydim iyice iş beğenmemeye başladım . evde agresif en ufak bir olaya parlayan biri oldum. kimse de karşılık vermiyor kavga da edemiyorum kendi kendime söylenen biri oldum .

psikoloğa gitmeye karar verdim,
zaten gidiyordum bırakmıştım tekrar devam etmeye karar verdim,
psikoloğum zaten herşeyi biliyor size de özet geçeyim,

ben 5 yaşında iken ailem sürekli tarla işlerine gidip beni babaanneme bırakıp 1 sene 2 sene gelmezlerdi çalışırlardı hiç göremezdim ailemi ,
ben de 6 yaşında ana sınıfına vermişler 2 sene ana sınıfı okudum ama babaannemden ağır şiddet gördüm 6 yaşında çocuktan çok büyük işler beklediği ve ben yapamadığım için örn. 15 tane inek vardı beni dağa gütmeye yollamıştı ben peşinden koşamadığım için yarısı önden eve kaçtı bende mecbur diğerlerini götürdüm eve en ağır şiddeti o zaman gördüm sopa ile evire çevire dövdü beni köyün içinde kaçmaya çalışırken elindeki sopayı fırlattı göğüsüme geldi o gündür astımım var o dayak yüzünden mi bilemiyorum bayıldım o fırlattığı sopadan sonra ilk şiddet bu şekilde oldu dedem almış elinden ,

babamlar geldi 7 yaşındayım, ilk okula başlayacağım beni köy okuluna vermedi amcamın yanına yolladı amcam özürlü havale geçirmiş bir eli ve ayağı tutmuyor özürlü kadrosu ile devlet memuru olmuş .
amcamın yanında okumaya başladım ailem yine çalışmaya gidiyor ben zaten görüşemiyorum babaannem annemden nefret ettiği için sürekli annemi kötüler para mevzuları yüzünden babama bişey diyemez beni döverdi

amcamın yanında babaanem yok diye sevinirken bu kez de amcamın stres topu oldum sürekli her gün dövüyordu psikolojisi bozuktu,
evlendi eşine aynı sürekli şiddet uyguladı şiddet bana azaldı eşine çok uyguladı bu sefer eşi bana eziyet etmeye başladı mutfağı kitleyip aç kaldım . duş almama izin vermezdi haftada 1 yaz ayında bile her şekilde eziyet etti çok ağladım yapma diye bu kez okuldaki kimse benimle arkadaş olmak istemedi pis olduğum için halbuki elimde değildi 8 yaşındaydım daha , babam bana para bırakırmış haberim hiç olmadı yemiş paramı ev amcamla babamın ortak aldığı bir evmiş bize baktığı için yarı parasını ödemiş babam, ona rağmen babamın bana bıraktığı para olmasına rağmen aç kaldım amcama da diyemedim yengemi gene dövecek diye

17 yaşıma geldim bir şekilde üniversiteyi sırf sığıntı olmaktan kurtulayım diye başka bir şehirde okudum ve pdikolojik destek almaya bu yaşta başladım,

bunlar benim geçmişimde yaşadığım kimseye anlatamadığım şeyler psikoloğum dışında kimseye anlatamadığım şeyler ama son zamanlarda bayramdan döndüğümden beri psikolojim çok kötü onları köyde görmek bana hiç iyi gelmedi .

sürekli rüyamda eşimden şiddet gördüğümü görüyorum beni öldürdüğünü halbuki kötü sözünü bile duymuşluğum yok her gece aynı rüya
bana neler oluyor çok kötüyüm psikoloğum geçmişindeki herkesi affet bırak geçmişte kalsınlar diyor nasıl olacak
Psikolog değiştirin. Geçmişteki herkesi affet demekle olmuyor o iş. Bunun ciddi bir terapi yöntemi var. Hem de alet edevat kullanıyorlar bayağı. Benim psikoloğum bana bir kere bile affet demedi ama uyguladığı terapi sayesinde zamanla o anılarım hafifledi. Affetmedim ama bana acı da vermemeye başladı anılarım. Düzgün terapi en iyi çözüm derim
 
Anne ve babanıza hesabını sormuyor musunuz şimdi ? Doğurdun beni sağa sola bıraktın heba oldum demiyor musunuz ?
Parayı fakirliği bahane etmesinler

Böyle modeller var hala çocuğu teyzeye bırakan ananeye bırakan babanneye bırakan haftaiçi
Bırakıp haftasonu alan o kadar çok insan görüyorum ki

Bunların hesabı sorulmalı
sordum görüşmedim de kavgalar ettim ama herşeyi sizin için yaptık iyi bir geleceğiniz olsun diye yaptık kardeşim diye güvendim annem diye güvendim dediler. görüşmedim uzun bir süre ama evlenince eşimin ailesinin eşime tavır ve davranışları kıskanmama ve ailemi affetmeme sebeb oldu eşimin ailesini kıskandım hep hala da kıskanıyorum
 
X