- 15 Şubat 2011
- 7.011
- 20
- Konu Sahibi mutedeyyin
- #1
Arkadaslar önceki,konularımda acıklamıstım.
Eşimle neredeyse 1 senedir sorunlarımız var.Ve o sorunları atlatamadık,atlatamayacagız gibi görünüyor
Eşimin ailesi 4-5 günlüğüne bize kalmaya geleceklerdi.Eşime " böyle devam edersen, babana bütün yaptıklarını anlatacagım" dedim.
Oda onlar gelmeden öyle bi iyiydi ki, sormayın...
İçimden " ailesi burda diyemi iyi davranıyor, yoksa içindenmi geliyor" diye düşünüyordum ki, hislerimde yanılmadım.
Ailesi gitti, bizim kuzu canavar oldu yine...
Sabah baslayıp akşama kadar süren laf sokmalar, baskılar, küfürler....
En son bugün artık patlak verdik.O benim aileme gelmedigi için, bende onun ailesine gitmeme kararı almıstım.
eşim bugün yegenine gidecekti.Babası,annesi,ablaları ordaydı.
İyi hoş gitsin.Buraya kadar hersey iyi...
Görümcemi aradı.Görümcem " eşin gelmiyor mu " dedi.
Oda " yok gelmeyecek,istersen oglanı getireyim " dedi.
Benim görümcemde " getiiir " dedi tabi.Sanki cocuga cok bakıyorlarmış gibi.Oğlum daha 3 yasında bu arada...
Eşim" oglanı hazırla cıkıyoruz biz" dedi.Kaç kere oglumu kalmaya götürme dememe ragmen...
Böyle deyince cok sinirlendim,dısarı cıktım.1 saat sogukta dolasmama ragmen,arkamdan gelipte bakmadı.
BU kadın akşam akşam nerelere gider,basına bişey gelir mi?...
Üstüne bana mesaj atmş" bu tavırlar cokda önemli degil.Nerde oldugunu haber ver yeter" diye
Sokaklarda deli gibi dolasıp aglıyorum...
1 saat sonra eve geldim, gitmişlerdi... Oturdum yine agladım...
Görümcemi aradım." siz ne bicim insansınız,kücücük cocugun annesinden ayrılmayacagını bilmiyormusunuz?neden gelsin diyorsunuz" dedim.
Oda " dur ben eşini arayayım,cocgu getirmesin" dedi.
" ne yaparsanız yapın artık" dedim,kapadım teli.
Ne yapacagımı bilmiyorum.Pazartesi boşanma dilekcesi vermeyi düşünüyorum.Ama sadece düşünce bu...
gercekten bitmeli mi bilmiyorum
en cok ogluma üzülüyorum.Cocugun dengeside bozuldu bizim yüzümüzden...
Mesaj atmış" Çocugun altını baglasınlar mı " diye..
Bende: " Gece her zaman baglıyoruz. baglasınlar tabi" dedim.
Oda: " tek kelime yaz, boş konusma" diye mesaj atmış...
Aglamaktan,düşünmekten artık gözlerim yanıyor...
"Ben hiçbirşey yapmıyorum,sen sıkıntı yapıyorsun" diyor.
"sen sıkıntı yapmazsın, cünkü herseyi sen yapıyorsun" diyorum,sırıtıyor karsımda...
Sabredeyim desem, 23 yasında yoruldum ve bıktım...
Gönlümde,zihnimde, bedenimde sabırdan zerre kalmadı artık
Bitireyim desem, annemin babamın yanına cocugumla gitmek istemiyorum
Orda rahat olamayacagımdan degil, eskisi gibi olamayacagından...
ACABA GİTMEK Mİ ZOR, KALMAK MI?
Eşimle neredeyse 1 senedir sorunlarımız var.Ve o sorunları atlatamadık,atlatamayacagız gibi görünüyor
Eşimin ailesi 4-5 günlüğüne bize kalmaya geleceklerdi.Eşime " böyle devam edersen, babana bütün yaptıklarını anlatacagım" dedim.
Oda onlar gelmeden öyle bi iyiydi ki, sormayın...
İçimden " ailesi burda diyemi iyi davranıyor, yoksa içindenmi geliyor" diye düşünüyordum ki, hislerimde yanılmadım.
Ailesi gitti, bizim kuzu canavar oldu yine...
Sabah baslayıp akşama kadar süren laf sokmalar, baskılar, küfürler....
En son bugün artık patlak verdik.O benim aileme gelmedigi için, bende onun ailesine gitmeme kararı almıstım.
eşim bugün yegenine gidecekti.Babası,annesi,ablaları ordaydı.
İyi hoş gitsin.Buraya kadar hersey iyi...
Görümcemi aradı.Görümcem " eşin gelmiyor mu " dedi.
Oda " yok gelmeyecek,istersen oglanı getireyim " dedi.
Benim görümcemde " getiiir " dedi tabi.Sanki cocuga cok bakıyorlarmış gibi.Oğlum daha 3 yasında bu arada...
Eşim" oglanı hazırla cıkıyoruz biz" dedi.Kaç kere oglumu kalmaya götürme dememe ragmen...
Böyle deyince cok sinirlendim,dısarı cıktım.1 saat sogukta dolasmama ragmen,arkamdan gelipte bakmadı.
BU kadın akşam akşam nerelere gider,basına bişey gelir mi?...
Üstüne bana mesaj atmş" bu tavırlar cokda önemli degil.Nerde oldugunu haber ver yeter" diye
Sokaklarda deli gibi dolasıp aglıyorum...
1 saat sonra eve geldim, gitmişlerdi... Oturdum yine agladım...
Görümcemi aradım." siz ne bicim insansınız,kücücük cocugun annesinden ayrılmayacagını bilmiyormusunuz?neden gelsin diyorsunuz" dedim.
Oda " dur ben eşini arayayım,cocgu getirmesin" dedi.
" ne yaparsanız yapın artık" dedim,kapadım teli.
Ne yapacagımı bilmiyorum.Pazartesi boşanma dilekcesi vermeyi düşünüyorum.Ama sadece düşünce bu...
gercekten bitmeli mi bilmiyorum
en cok ogluma üzülüyorum.Cocugun dengeside bozuldu bizim yüzümüzden...
Mesaj atmış" Çocugun altını baglasınlar mı " diye..
Bende: " Gece her zaman baglıyoruz. baglasınlar tabi" dedim.
Oda: " tek kelime yaz, boş konusma" diye mesaj atmış...
Aglamaktan,düşünmekten artık gözlerim yanıyor...
"Ben hiçbirşey yapmıyorum,sen sıkıntı yapıyorsun" diyor.
"sen sıkıntı yapmazsın, cünkü herseyi sen yapıyorsun" diyorum,sırıtıyor karsımda...
Sabredeyim desem, 23 yasında yoruldum ve bıktım...
Gönlümde,zihnimde, bedenimde sabırdan zerre kalmadı artık
Bitireyim desem, annemin babamın yanına cocugumla gitmek istemiyorum
Orda rahat olamayacagımdan degil, eskisi gibi olamayacagından...
ACABA GİTMEK Mİ ZOR, KALMAK MI?
Son düzenleme: