Kızlar benim bir sürü derdim var. Arkadaşım yok konuşabileceğim

Hayatımdan kısa bir kesit paylaşıcam.Ben 5 yaşımda öğrendm babamla annem her ne kdr evli de olsa, babamın anneme tecavüzü sonucu ve benden öncekini dayaklarla düşürmesi sonucu annemin bana hamile kaldığını.. hayatım kavga dövüş içinde geçti.. Bakın ben daha küçük yaşta böyle 6,7 maks. çat pat hatırladığım bir sahne var gözümde bana zarar veren biri ve bu kişi rahmetli babamdı. O sahnenin sonrası var kafamda ama öncesi travma hatrlamıyorum ve yıllarca kendime söylemeye bile cesaret edemediğim bir konuydu. Utandığım kendime kızdığım.. sonra sevgilim oldu 16 ımda ve beni bu yüzden terk etti 2 senelik ilişkinin sonunda ve benim hayatım o günden sonra değişti. Henüz kimsenin elini bile tutmamşken inanılmadm ve büyük bir laf yedm Sırf haketmek için bana ettiği lafı biriyle oldum. Ve aylarca beni aileme söylemekle tehdit etti ve bedenim hakkında psikolojik baskı yaptı, iğrenç laflara maruz kaldım yine de boyun eğmedim ama o laflar yetti. O günden sonra hayatım Psikologlar, kendini beğenmemeler, nefret etmeler, intihar düşünceleri, hatta düşünceleri faaliyete geçirme gibi şeylerle doldu. Bi gün cesaret ettim anneme söyledm ilk baş yanındayım diyen kadın her kavgamızda yüzüme tokat gibi çarptı.. evden kovmalar başladı..Sonra kendimi sevmeyi öğrendm. Beni üzene 2. Şansı vermemeyi. Sonra Üniyi kazandım başka şehirde.okudum. O dönemlerde bir kuaförün tecavüzüne maruz kaldım. 2 ay kimseyle el sıkılaşamadım.. şikayet etmeye korktm sonra birileri beni telefondan rahatsız edince onunla bağlantısı olacağını düşünüp dava açtım. Gözetimli ceza aldılar.. anneme diyemedim.. içimde kaldı. Sonra gel zaman git zaman derken nişanlımla tanıştım ve ilk 3 sene sevgili olduğumuzu gizledm annemden çünkü öğrenirse ne kdr çağdaşta olsa edeceği laflar geldi aklıma sustum.. bi kere güvenimi kırdı çoktan. Sonra 7 senelik dostumun beni satıp herşeyi anlatmasıyla ben yerle bir oldum evden kovuldum ve onunla yaşamam gerekti.. sonra annemin abime herşeyimi anlatması abimin tehditleri, 2 sene beni aramamaları benimle ilgilenen ve bana destek olan tek kişinin nişanlım olması.. ve o dönem o kdr çok kazık yedm ki dostum dedklerimi bir anda hayatımdan çıkartışım..sonra annemle barıştık ve nişanlanırsanız abin affedecekmş dedi nişanlandık ve nişanımda abim bile yoktu. Meğer adını koymakmış.. şu an son 1 senedir abimle konuşuyoruz ve yanımda, arkamda, pişman. Nişanlımla yaşadığımı biliyor. Annemde öyle. Kimsenin bir sorunu yok ama benim yaşadıklarım ne olacak? Bana yaşatılanlar..
 
Hayatımdan kısa bir kesit paylaşıcam.Ben 5 yaşımda öğrendm babamla annem her ne kdr evli de olsa, babamın anneme tecavüzü sonucu ve benden öncekini dayaklarla düşürmesi sonucu annemin bana hamile kaldığını.. hayatım kavga dövüş içinde geçti.. Bakın ben daha küçük yaşta böyle 6,7 maks. çat pat hatırladığım bir sahne var gözümde bana zarar veren biri ve bu kişi rahmetli babamdı. O sahnenin sonrası var kafamda ama öncesi travma hatrlamıyorum ve yıllarca kendime söylemeye bile cesaret edemediğim bir konuydu. Utandığım kendime kızdığım.. sonra sevgilim oldu 16 ımda ve beni bu yüzden terk etti 2 senelik ilişkinin sonunda ve benim hayatım o günden sonra değişti. Henüz kimsenin elini bile tutmamşken inanılmadm ve büyük bir laf yedm Sırf haketmek için bana ettiği lafı biriyle oldum. Ve aylarca beni aileme söylemekle tehdit etti ve bedenim hakkında psikolojik baskı yaptı, iğrenç laflara maruz kaldım yine de boyun eğmedim ama o laflar yetti. O günden sonra hayatım Psikologlar, kendini beğenmemeler, nefret etmeler, intihar düşünceleri, hatta düşünceleri faaliyete geçirme gibi şeylerle doldu. Bi gün cesaret ettim anneme söyledm ilk baş yanındayım diyen kadın her kavgamızda yüzüme tokat gibi çarptı.. evden kovmalar başladı..Sonra kendimi sevmeyi öğrendm. Beni üzene 2. Şansı vermemeyi. Sonra Üniyi kazandım başka şehirde.okudum. O dönemlerde bir kuaförün tecavüzüne maruz kaldım. 2 ay kimseyle el sıkılaşamadım.. şikayet etmeye korktm sonra birileri beni telefondan rahatsız edince onunla bağlantısı olacağını düşünüp dava açtım. Gözetimli ceza aldılar.. anneme diyemedim.. içimde kaldı. Sonra gel zaman git zaman derken nişanlımla tanıştım ve ilk 3 sene sevgili olduğumuzu gizledm annemden çünkü öğrenirse ne kdr çağdaşta olsa edeceği laflar geldi aklıma sustum.. bi kere güvenimi kırdı çoktan. Sonra 7 senelik dostumun beni satıp herşeyi anlatmasıyla ben yerle bir oldum evden kovuldum ve onunla yaşamam gerekti.. sonra annemin abime herşeyimi anlatması abimin tehditleri, 2 sene beni aramamaları benimle ilgilenen ve bana destek olan tek kişinin nişanlım olması.. ve o dönem o kdr çok kazık yedm ki dostum dedklerimi bir anda hayatımdan çıkartışım..sonra annemle barıştık ve nişanlanırsanız abin affedecekmş dedi nişanlandık ve nişanımda abim bile yoktu. Meğer adını koymakmış.. şu an son 1 senedir abimle konuşuyoruz ve yanımda, arkamda, pişman. Nişanlımla yaşadığımı biliyor. Annemde öyle. Kimsenin bir sorunu yok ama benim yaşadıklarım ne olacak? Bana yaşatılanlar..
sen çok değerli ve kıymetlisin yazdıkların senin suçun değil
:KK200:
ayrılman lazım hızlı bir şekilde yanlış olan ne yaptınsa yaptın
biran önce destek almaya başlaman lazım
Allah yardımcın olsun
 
X