- 26 Aralık 2016
- 302
- 52
- Konu Sahibi justicewarrier
- #1
Öncelikle herkese iyi geceler, hayırlı ramazanlar, saat itibariyle şu an okuyanlara da hayırlı sahurlar dilerim. Şu mübarek günlerde canım gerçekten çok sıkkın a dostlar… 30 yaşındayım 2,5 yıllık evliyim. Allaha şükür ailelerimizin de desteği ve kendi imkanlarımızla bir ev satın aldık 1 yıla yakın süredir oturuyoruz. Apartmanımız genelde sessiz sakin, kimsenin birbirini pek tanımadığı ama görse selam verdiği türden ancak yan komşumuzla evlerimiz gerçekten çok yakın. Sokak kapımız, tuvaletimiz banyomuz o kadar paralel o kadar yakın ki duvarlar da bir o kadar ince afedersiniz tuvalette olan her şey duyuluyor. Benim evvelden beridir ailemden öğrendiğim ve çok dikkat ettiğim şeyler vardır mesela babam hep derdi diş fırçanızı yavaş temizleyin, terliklerinizi çıkarın ya da halıya basın kimseye ses olmasın diye babamın evinde halıdan halıya süzülerek yürüdüğümü bilirim. Çok uzattın sadede gel diyebilirsiniz kusuruma bakmayın. Ben bu kadar dikkatliyken şansıma da hep gürültülü komşular geldi. Yan komşumuz 60 küsür yaşlarında bir hanım. 1 yıldır aramızda hiçbir husumet geçmedi. İyi ki siz geldiniz yan daireme, çok dua etmiştim öncekiler çok kavga ediyordu falan demişti öylece aramızda bir güven ortamı oluşmuştu. Bir ihtiyacı olsa kapımızı çalar eşim de ben de hep güler yüz nezaket gösterdik ama şöyle bir durum vardı bu hanımda, her sabah kalkıp işe gittiğini söylüyor erken saatlerde 6 gibi ama o tuvalet kapılarını öyle bir çarpıyor, o sokak kapısını öyle bir çarpıyor öyle bir kilitliyor ki kaç kez uykumdan sıçrayarak uyandım kalbim çarparak. Akşam eve gelir basbas telefonda konuşur yüksek oktavlı bir sesi de var. Eşimle dedik kırmadan incitmeden bir uyarsak duvarlar zaten ince ve yakın az dikkatli mi olsa diye neyse dedik tek yaşıyor zaten eşi arada bir geliyor (her geldiğinde de kavga ediyorlar bu arada) üzmeyelim kadını idare ederiz dedik. Hatta insanlık hali olur ya, bizim de illa ki tartışmamız sesimiz duyuluyordur diye kusura bakma teyze demiştik, insanlık hali olur öyle şeyler bizde de oluyor demişti iletişimimiz bu şekilde güzeldi yani.. benimle sohbet etmişti sen nerelisin yani ailen nereli gibi.. Ben şu an kurum sınavlarına hazırlanıyorum önceki işimden çıkmak zorunda kaldım, bu sebepten evdeyim. Gecelerim ders çalışarak, eşim işteyken evde gereken düzeni sağlayarak ve yine ders çalışıp sınavı kazanmaya çalışmakla geçiyor. Eşimin gece 1.30da işten gelip sabah 6da tekrar işe gittiği vardiyalar oluyor. Tüm bu zor şartlarda yarım saat daha fazla uyusun eşim, ben biraz daha dinleneyim derken haftasonları bile pazar günü sabah 6.30da bu hanımın ev makineledigini bilirim. Hepsine sustuk idare ettik hatta bizim bir kusurumuz oluyorsa da kusura bakma teyze dedik. Her neyse geçen akşam kapımızı çaldı, ben size şikayete geldim dedi. Herhalde geçen gün kavga ediyordunuz kapı çarptınız ben kalbim çarparak uyandım söylemek istedim dedi. Eşim açmıştı kapıyı, ben de gittim yanlarına tüm sakinliğim ve saygımı koruyarak, “peki biz de aynı şeyi senden rica edebilir miyiz teyze ? “Dedim. Eşimin geç geldiği, sabah erkenden geri gittiği vakitler oluyor azıcık uyku uyuyor ben de sürekli uykumdan sıçrayarak uyanıyorum emin ol dedim. Savunmaya geçti ben yapmıyorum da ben evde değilim de. Dedim Teyzecim allah şahit sana yemin de ederim sabahları giderken, akşamları geldiginde, lavaboya giderken kapıları çok sert kapatıyorsun ve biz sen üzülme diye bir şey diyemedik dedim. Hala savunuyor kendini ben yapmıyorum diye. Dedim bak sen komşu olarak bana talebini söyledin ben seni anlıyorum, ben de senden komşun olarak aynı şeyi talep ediyorum ikimiz de dikkat edelim dedim. Başladı sizi attırırım burdan imza toplarım da bilmem ne. Sen dedim bizi önceki her gün kavga eden komşularınla mı karıştırdın teyze dedim sen bizim gibi komşun oldugu için mutluydun dedim haksızlık yapma dedim. Diyecek lafı mı kalmadı utandı mı bilmiyorum bana çok acı bir yerden saldırdı. Memleketimden… Ankara’nın bir kazası babamların memleketi ismini söylemeyim şmdi hemşehrilerim de üzülsün istemem gayet sevilen güzel sevimli bir yerdir.. sen X yerlisin işte senin toprağın belli ben seninle uğraşamam sana yetişemem dedi küçümseyen aşagılayan bir yüz ifadesiyle çarptı kapısını girdi. Eşim de ben de donduk… kanım çekildi gözlerim doldu. Gözümden tüm ölmüşlerim, yaşayanlarım atalarım geçti.. ne demek senin topragın belli bu nasıl bir laftır!. Aç kapıyı teyze sen benim aileme ölmüşlerime nasıl laf edersin dedim çıldırdım. Git diyor polis çagırıcam öyle mi dedim ben gidiyorum polise ve senden şikayetçi olacağım. Davacı ve şikayetçi oldum şu an kendisinden. Neye yarar bilmiyorum ama herkes haddini bilecek! O kadar kanıma dokundu ki günlerdir aglıyorum. Babannem, dedem, babam, amcam, tanıdığım tanımadıgım tüm bağlarım atalarım kökenlerim… bu çok zoruma gitti dostlar sizlerle paylaşmak istedim bana bir yardım edin içim soğumuyor Allahıma havale ettim onun adaletine bıraktım ama içim sogumuyor……
İnsanlar anın öfkesiyle böyle şeyler söyleyebiliyor, olay zaten yargıya taşınmış, sakinleşin ve sonuçları bekleyin.
Bu konularda biraz daha güçlü olup dik durabilmeö gerekiyor…
