Davranış Bozuklukları Korkulari ve bagirmasi neden?

Merhaba size biraz oglumdan bahsetmek istiyorum,oglum benim ilk cocugum ilk oldugu icinde onunla dogdugundan beri surekli cok ilgileniyordum,normal bir gelisimi oldu,1 yasinda yurudu,birbucuk yasinda konusmaya 2 yasindada konusarak kendini ifade ediyordu,bazi gelisim evreleri bizide heyecanlandirmisti,arada tablet veriyorduk ama kendisi sıkilip almazdi,ordan bir cok seyide ogrendi(ingilizce meyveleri,sebzeleri, sayilari,renkleri),2 yasinda puzzel yapardi,legolarla gorselde kaydettiklerini yapabiliyordu( 18 aylikken elektrik supurgesinin sapini yapmisti). Dinozorlara cok merakliydi halada oyle,butun dinozor cesitlerini ve isimlerini bilirdi,daha cok buyuk canlilara karsi ilgisi var. Birsey soyledigimizde tehlikeli onu yapmamalisin dedigimizde sozumuz iki olmazdi mesela asla prizlere dokunmazdi. Tuvalet aliskanligini 3 bucuk yasinda zor bela kazandirdik,tuvalete gitmesi gerektiginin bilincindeydi fakat o israrla ben bezime yapmak istiyorum boyle daha rahat derdi. 3 yasina kadar hersey cok guzel gidiyordu oglumla tabi fazlaca zaman gecirebiliyordum kitaplara karsi ilgisi olmadi,boyamayida pek sevmez,ama oyun hamuru ile hafizasinda izlediklerini cok guzel yapar,daha cok sayilarla ilgilenir. 3 yasindayken kiz kardesi dogdu,ister istemez onunla cok ilgilenemedim,bu bende fazlaca vijdan yapmama neden olsada cok ilgilenemiyordum yapamiyordum digeride kucuktu emzirmem gerekiyordu,altini degistirmem gerekiyordu vs yani ozellikle yaninda olmam gereken zamanlarda kizin yaninda oluyordum cok yoruluyordum iki evladi olan annelerimiz beni cok iyi anlayacaklardir. Oglum normalde huzunlu bir sarki ciktiginda,ninni soyledigimde aglama moduna gecen bir cocuk oldu herzaman,ben bu tarz sarkilar soyledigimde beni susturur yada muzik varsa onu kapatmami isterdi. Velhasil kelam kizim oldu kiskanclik diz boyu,birde korkularimiz had saffada,tuvalete yanliz gitmez,giyinmeye yanliz gitmez,avm de yerler kayicak dusucem diye elimi sıki sıki tutar,karanlikta asla bir odadan digerine gidemez,illaki yaninda bizi ister. Su anda 5 yasinda okula verdim,4,5 yasinda ilk ana sinifi tecrubemizde bir hafta gitmek istemedi cok zorlandim aglaya zirlaya zorla alisti,suanda toplama ve cikartma islemlerini kendisi yapabiliyor,100 e kadar ingilizce ve turkce sayabiliyor(bunda tablet etkisi var tabi),size bunlari anlatiyorum cunku hani zeka ile sıkintimiz yok ama neden korkuyor onu anlamadim,arada cok bagariyor evin icinde bagirtisi hic eksik olmaz,dun parka goturdum arkadaslarida yoktu belki ondan ama surkeli bir bagirti hali,bazen korkutuyor bizi,sonra biz kizinca guluyor. Bazen biseyi yapma dedigimizde siz beni sevmiyorsunuz kardesimi daha cok seviyorsunuz,anne beni sevsene ki zaten sabah aksam belki milyon kere sarilip operim ve sevdigimi soylerim,elimden geldigince parka onunla yanliz gitmeye calisirim yalniz biseyler yapmaya calisirim cunku o oyle istiyor ve daha mutlu oluyor,kardesi uyurken odada yokken cok ses cikartmaz ama kardes yanindayken hep bir bagirti hali. Sesimiz cok yukselince anne sessiz olurmusun der,bisey istediginde rica eder,tesekkur etmesini bilir,cogu zaman kibardir,kardesine zarar vermez zaten oglum kimseye zarar vermek istemez biri ona vursa dahi karsilik vermez,kardesi ile hicbiseyini paylasmaz ama arkadaslariyla herseyini paylasir,arkadsslari ile uyumu iyidir,kurallara uymayi sever,ama bize cok cektiriyor elimden geldigince kardesi ile ayni ortamlarada sokmak niyetindeyim ama o istemiyor surekli onunla yanliz biseyler yapmamizi istiyor,cogu zamanda yapmaya calisiyorum ama sanirim bu yetmiyor ona ama baska bir cocuk daha olunca ister istemez yapamiyorum,bazi konularda bisey sordugumda mesela oglum sen bugun okulda ders zamani ayakta kaldin ve gezdin sinif icinde ben seni disaridan gordum ogretmenin surekli sana otur diyordu neden boyle yaptin dedigimde bana anne o bana benzeyen biridir ben degilim dedi bende olurmu ama senin kiyafetlerin vardi ustunde diyince de oda benim gibi giyinmisti diyor,bes dakika sonrada saka o bendim diyor yani her soruya verecek mantikli bir cevabida var,kendini iyi ifade eden biri ama.korkulari neden ve neden evde bu denli bagirti cagirti yapiyor anlamiyorum. Cokca uzun yazdim belki daha iyi anlarsiniz durumu diye bu durumda olan annelerimiz yada bu durumu yasayan cevresinde gorup bu konuda nasil bir yol izlediklerini yazarlarsa bir nebzede olsa banada tercuman olabilirler, nasil bir yol izleyecegim neler yapmaliyim, bu normal bir durummudur gibi bir suru aklimi kurcalayan soru var. Uzun yazimi okuyup cevap yazacak annelerimize ve uzman gozuyle bakip cevap yazan herkese simdiden tesekkur ederim.

4-6 yaş arası çocuklarda yükseklik, ebeveynleri kaybetme... gibi korkular oluyormuş. Benim oğlumda 5 yaşında aniden yükseklik korkusu peyda oldu. Özellikle merdiven çıkarken sorun yokta inerken korkuyorum diyor başta anlam veremedim naz yapıyor sandım ama araştırırken bir yazı gördüm bu dönemde normal korkularmış bunlar.
Muhtemelen bu da bir dönem içinize sinmeyen bir şeyler varsa bir uzmandan yardım alın.

Yaşı için korkuları normal kardeş kıskançlığı olabilir birde tuvaleti zor bıraktırdık dediniz bağlılık olabilir sizi kaybedecrğini düşünebilir kendine ait olanları kaybetmek istemez yaşıda artık korkularının başladığı yaş olunca üst üste gelmiştir korkma demektense güven dengesi kurmak lazım yanında kıskançlıktan bahsetmeyin ilgi çekmek içinde tekrarlar korkusa varsa yanında olduğunuzu karanlıktan korkuyorsa senin için kapıyı açık bırakabilirim diyin o zaten kardeşini sever üstüne gitmeyin birde evinizin resmini çizdirin anlattırın o resmi ipuçları bulacaktırsınız

Büyük oğlum şu an 7 yaşında. 5 yaşındayken o da böyle bir süreçten geçmişti. Sürekli korkuyorum diyip yanımıza gelirdi geceleri. Tuvalete tek başına gidemezdi. Karanlıktan korkardı. İlk başta kızdım biraz anlayamadım şımarıklık sandım. Sonra baktım bu yaşlarda normalmiş korkular. Rüya görme ve anlamdırma yetisi gelişmeye başladığı için korkabilirlermiş geceleri. O yüzden o geceleri bizim yanımıza gelince elinden tutup odasına gidip ona o uyuyana kadar yanında duracağımı o uyuduktan sonra da gideceğimi söylerdim. Bunu bir ara epeyce yaptık sonunda gece korkuları bitti. Ama tuvalete yalnız başına gidememeye devam ediyordu. Kahramanlık oyunu oynadık. Tuvalete tek başına gidip geldiğinde ona bir pelerin ve bir taç taktık. Ve rozet verdik. Öyle öyle gitti bitti. Bunun bir süreç olduğunu bilmek içinizi az da olsa rahatlatsın.Kardeş kıskançlığına gelince geçen mart 2020 de küçük oğlum doğdu. Dersiniz ki kıskanmamıştır oğlunuz büyük aklı ermiştir. Yok işte öyle değil. Kıskançlık her türlü olur oluyor da. Ben büyük oğlumu nasıl severim ballı ballı kelimeler söylerim. Oyunlar oynarız. Ama kardeşi yeni doğduğu sıralarda büyük oğlum kendi odasınd uyurken küçüğü de yatakodasından miyavlamaya başladı Gayri ihtiyari giderken yanına "aman aman benim meleğim uyandı" diyerek gitmiştim. Onu uyuttum geldim. Baktım büyük oğlum başlamıi ağlamaya noldu dedim. Ben artık senin meleğin değil miyim? Dedi ben şok Sen benim baş meleğimsin dedim konuştum. Sen onu mu beni mi daha çok seviyorsun dedi. Ben de aldım karşıma." Kalk bakalım." dedim. "Gözlerime bak. Benim kalbim bir tane. Bir yarısı senin öbür yarısı kardeşinin. Ben bu kalbi ikiye bölsem birini çöpe atsam nolur? Ölürüm dedim. Yani benim kalbim sizsiniz. İkiniz birsiniz. Bir yarısı olmazsa hayatım olmaz benim." dedim. Sarıldık öpüştük koklaştık. Ondan sonra bir daha hiç böyle bir şeyle karşıma gelmedi. Şimdi ikiye gidiyor. Öbürü de bir buçuk yaşında. Öyle güzel oynuyorlar ki. Üzülmeyin. Geçecek. Konuşun onunla sürekli her zaman olduğu gibi. Eminim güzel güzel atlatırsınız. Bol şans