- 2 Eylül 2008
- 117
- 18
- Konu Sahibi arzudreams
- #1
iki yıllık bir evliliğim var.eşim özel sektörde çalışıyor.evlenmeden önce ikimizde hiçbir birikim yapmamıştık aslında eşimin bir işi de yoktu üniversite mezunu olmasına rağmen özel sektörde iş bulmak çok zor.yaklaşık 9 - 10 yıllık da bir ilişkimiz vardı bizim yani ünv.den arkadaşımdı.ben onu çok sevdiğim için ailemle konuştum işi yok bulamıyor dedim...babam da ona iş yeri açtı.30binlirayı geçkin para verdi eşimin eline. daha evlenmeden eşimin askerlik borçlanmalarını falan ödedim ..neyse askerliği bitince evlenmeye karar verdik..fakat ne onda ne de bende para yoktu birikimimin hepsini zaten işi için ben ve babam vermiştik..o yüzden düğün ve eşyalar için kayınvalidem kredi çekmemi söyledi o da çalışan bir bayan kayınpederim de hem emekli hem çalışıyor..25bin kredi çektim..çok güzel düğün yaptık eşyalarımızı aldık...ödemeye gelince kayınvalidemler ödeme yapmadı düğün olduktan sonra.yani bi kaç ay ödediler sonra sesleri çıkmadı..eşim de ilk zamanlar çok çalıştığı işin para kazanıyordu daha sonra araba alım satım işine de girmek istedi..beni ikna etti ve bankadan 20binlira daha çektirdi..aydan aya öderim o parayı dedi.özel sektör olduğu için ona da kredi vermiyor bankalar..neyse..inandım çektim..sonuçta o benim eşim..birkaç ay geçti 8-9 ay falan ...ödemeyi bıraktı..verdiğim krediyi de işyerime harcadım dedi..hepsi bitti dedi..işler de kötü dedi ve o borcu da bana yıktı..şuanda elim kolum bağlı bütün kazancım eşimin borcuyla düğün borcuna gidiyor...bir de oğluşum var onun masrafları ..
eşim çocuğumuzu çok seviyor ama malesef ilgisiz yani çocuk bakımı bana evin temizliği bana çamaşır bulaşık bana..para kazanma yine bana..depresyona girdim..boğulacak gibi oluyorum....çünkü eşim son bir yıl para kazanamadığı gibi bir de piyasaya 30 binlira borç yapmış..müşterilerden paralarımı alamıyorum dedi hep.hala işe gidiyor ve biliyorum elemanların sigortası dükkan kirası elemanların haftalığı derken eline para geçmiyor..güzellikle dükkanı kapat daha küçüğüne geç dedim ama etrafa hava atmayı çok seviyor..dönmüyor..ben de sürekli kavga ediyorum onunla..biliyorum çok sıkıntıda ama bıktım artık sürekli borç yapıyor oğluma daha bir bez bile alamadı..gücüme gidiyor koca bakmak..içkisi vardı da borç yaptı desem içkili gelmez eve..kadın kız durumuna da ihtimal vermiyorum..nasıl yaptı bu borçları anlamıyorum..sürekli kavga ediyoruz boğuluyorum çünkü..onun erkeklik gururunu sürekli zedeliyorum ..evde çocuğumuza bak ben çalışırım sigortanı da öderim yeter ki sen çalışma diyorum..çünkü çalıştıkça borç yapıyor....yalan söyleyemem bikaç kere ağır küfürler de çıktı ağzımdan kadınlarla para yediğini düşünerek..evet çok tahrik ettim biliyorum..en son 5 gün boyunca elektrikler kesilince akşam eve geldiğinde tişortunu ve atletini yırttım sinirden ve en sonunda o da patladı..tekme tokat dayak yedim..hemde sanki bir erkeği döver gibi dövdü..ve o gece çekti gitti eve gelmedi..ertesi akşam geldi kapıy ı açmadım gitti..sonrak gün yine geldi yine kapıyı açmadım gitti.en son 3.gün açtım kapıyı özür diler sandım..sessizce geçti içeri çocuğunu sevdi gitti yattı..yine bağırdım çağırıdım bi öüzr bile di lemiyosun dedim: sanki dilini yuttu hiç konuşmadı..en son babam geldi memleketten yanımıza eşimle konuştu adam olacaksanız olun yapamıyosanız boşanın dedi bize.eşimin zoruna gitmiş bu konuşma şimdi ailemi de sevmiyor..ben babamla memlekete döndüm yıllı k iznimde..
şimdi beni hiç aramıyor..çok üzülüyorum biz nası bu hallere geldik..çok yıprandım resmen yaşladım bıktım..ben arıyorum arama beni diyor.gururum mahvoldu.neden gittin babanla diyor..boşanma davası açacağım dedim ..ne yapmak istiyorsan yap dedi...zaten yapıyosun dedi.sonra da mesaj attı oğlumu anasız ve ya babasız bırakmaya kimsenin gücü yetmez yazmış...ben eşimin her istediğini yaptım..çok iyi bir anne ve ev kadını oldum..haketmediğim çok şey yaşattı ..ama sıkıntılarımız sadece maddiyat..o olmasa o kadar iyi geçiniyordukki..çok da sevdim...şimdi ailemin yanındayım oğlumla beraber.arama beni dediğinin gecesinde saat 3.50 de beni aramış duymadım..dediği gibi aramıyorum..o da aramıyor..ne yapacağımı şaşırdım . inanın dışarda kimseye belli etmiyorum mutsuzluğumu..gayet iyi bir aileymişiz gibi davranıyorum..napmam gerek bilmiyorum..akıl verin nolur...çok uzattım özür dilerim..
eşim çocuğumuzu çok seviyor ama malesef ilgisiz yani çocuk bakımı bana evin temizliği bana çamaşır bulaşık bana..para kazanma yine bana..depresyona girdim..boğulacak gibi oluyorum....çünkü eşim son bir yıl para kazanamadığı gibi bir de piyasaya 30 binlira borç yapmış..müşterilerden paralarımı alamıyorum dedi hep.hala işe gidiyor ve biliyorum elemanların sigortası dükkan kirası elemanların haftalığı derken eline para geçmiyor..güzellikle dükkanı kapat daha küçüğüne geç dedim ama etrafa hava atmayı çok seviyor..dönmüyor..ben de sürekli kavga ediyorum onunla..biliyorum çok sıkıntıda ama bıktım artık sürekli borç yapıyor oğluma daha bir bez bile alamadı..gücüme gidiyor koca bakmak..içkisi vardı da borç yaptı desem içkili gelmez eve..kadın kız durumuna da ihtimal vermiyorum..nasıl yaptı bu borçları anlamıyorum..sürekli kavga ediyoruz boğuluyorum çünkü..onun erkeklik gururunu sürekli zedeliyorum ..evde çocuğumuza bak ben çalışırım sigortanı da öderim yeter ki sen çalışma diyorum..çünkü çalıştıkça borç yapıyor....yalan söyleyemem bikaç kere ağır küfürler de çıktı ağzımdan kadınlarla para yediğini düşünerek..evet çok tahrik ettim biliyorum..en son 5 gün boyunca elektrikler kesilince akşam eve geldiğinde tişortunu ve atletini yırttım sinirden ve en sonunda o da patladı..tekme tokat dayak yedim..hemde sanki bir erkeği döver gibi dövdü..ve o gece çekti gitti eve gelmedi..ertesi akşam geldi kapıy ı açmadım gitti..sonrak gün yine geldi yine kapıyı açmadım gitti.en son 3.gün açtım kapıyı özür diler sandım..sessizce geçti içeri çocuğunu sevdi gitti yattı..yine bağırdım çağırıdım bi öüzr bile di lemiyosun dedim: sanki dilini yuttu hiç konuşmadı..en son babam geldi memleketten yanımıza eşimle konuştu adam olacaksanız olun yapamıyosanız boşanın dedi bize.eşimin zoruna gitmiş bu konuşma şimdi ailemi de sevmiyor..ben babamla memlekete döndüm yıllı k iznimde..
şimdi beni hiç aramıyor..çok üzülüyorum biz nası bu hallere geldik..çok yıprandım resmen yaşladım bıktım..ben arıyorum arama beni diyor.gururum mahvoldu.neden gittin babanla diyor..boşanma davası açacağım dedim ..ne yapmak istiyorsan yap dedi...zaten yapıyosun dedi.sonra da mesaj attı oğlumu anasız ve ya babasız bırakmaya kimsenin gücü yetmez yazmış...ben eşimin her istediğini yaptım..çok iyi bir anne ve ev kadını oldum..haketmediğim çok şey yaşattı ..ama sıkıntılarımız sadece maddiyat..o olmasa o kadar iyi geçiniyordukki..çok da sevdim...şimdi ailemin yanındayım oğlumla beraber.arama beni dediğinin gecesinde saat 3.50 de beni aramış duymadım..dediği gibi aramıyorum..o da aramıyor..ne yapacağımı şaşırdım . inanın dışarda kimseye belli etmiyorum mutsuzluğumu..gayet iyi bir aileymişiz gibi davranıyorum..napmam gerek bilmiyorum..akıl verin nolur...çok uzattım özür dilerim..