Ne yapacağımı bilmiyorum.

melek_3535

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
12 Mart 2024
3
2
28
Herkese merhabalar.28 yaşında ve bekarım.Bütün arkadaşlarım, hatta benden küçükler bile evlendi.Ben konuşacak birini dahi bulamıyorum.Konustugum insanlarla da uzun süreli olmuyor zaten bir süre sonra konuşma bitiyor.Ciddi düşünen, özellikle ülke sartlarindan dolayi evlenmek isteyen erkek hiç kalmamış artık.Evlenenler de uzun sureli iliskisi olan insanlar zaten.Bunlar yetmezmiş gibi etrafımdaki insanlar (ailem en yakin arkadaslarim,isyerimdekiler özellikle)da ne zaman evleneceksin,evde kaldın,30 olmadan birini bulmazsan kimse seni istemez artık,yaşıtların evleniyor sen hala evlenemedin,çocuğun olunca gec anne olacaksın enerjin olmayacak,kısmetin kapanmış,yasin geciyor evlenmen lazım gibi yorumlar yapıyor.Ben bu islere hep nasip gozuyle bakardım olmuyorsa vardir bir hayır derdim.Evlenip mutsuz olacagima zamaninda dogru insanla olsun derdim.En baslarda takmıyordum hep boyle dusunuyordum ama artık bu durum beni çok zorlamaya başladı.Geceleri korkuyla uyanıyorum ya kimse beni istemezse ya evlenemezsem gec kaldim niye kimse beni beğenmiyor ne yapacağım diye.Yine gündüz gelen anksiyete atakları da cabası.Isyerinde de çok erkek ortamı olmadığı için şirketten de bulamıyorum.Arkadaslarim evlendiği için ve yoğun çalışma tempomdan dolayi artık haftada bir gün kafeye çıkmak dışında bir sosyal aktivite de yapmıyorum
İyice eve kapandım.Bu şekilde birini zaten bulamam diye düşünüp duruyorum.Artık çok yoruldum Yalnız kalma korkusu,evlenememe korkusu derken kendimi çok yorgun ve güçsüz hissediyorum.
 
Herkese merhabalar.28 yaşında ve bekarım.Bütün arkadaşlarım, hatta benden küçükler bile evlendi.Ben konuşacak birini dahi bulamıyorum.Konustugum insanlarla da uzun süreli olmuyor zaten bir süre sonra konuşma bitiyor.Ciddi düşünen, özellikle ülke sartlarindan dolayi evlenmek isteyen erkek hiç kalmamış artık.Evlenenler de uzun sureli iliskisi olan insanlar zaten.Bunlar yetmezmiş gibi etrafımdaki insanlar (ailem en yakin arkadaslarim,isyerimdekiler özellikle)da ne zaman evleneceksin,evde kaldın,30 olmadan birini bulmazsan kimse seni istemez artık,yaşıtların evleniyor sen hala evlenemedin,çocuğun olunca gec anne olacaksın enerjin olmayacak,kısmetin kapanmış,yasin geciyor evlenmen lazım gibi yorumlar yapıyor.Ben bu islere hep nasip gozuyle bakardım olmuyorsa vardir bir hayır derdim.Evlenip mutsuz olacagima zamaninda dogru insanla olsun derdim.En baslarda takmıyordum hep boyle dusunuyordum ama artık bu durum beni çok zorlamaya başladı.Geceleri korkuyla uyanıyorum ya kimse beni istemezse ya evlenemezsem gec kaldim niye kimse beni beğenmiyor ne yapacağım diye.Yine gündüz gelen anksiyete atakları da cabası.Isyerinde de çok erkek ortamı olmadığı için şirketten de bulamıyorum.Arkadaslarim evlendiği için ve yoğun çalışma tempomdan dolayi artık haftada bir gün kafeye çıkmak dışında bir sosyal aktivite de yapmıyorum
İyice eve kapandım.Bu şekilde birini zaten bulamam diye düşünüp duruyorum.Artık çok yoruldum Yalnız kalma korkusu,evlenememe korkusu derken kendimi çok yorgun ve güçsüz hissediyorum.
Bence yaşın gayet iyi yani okadar geç kalmadın 35 yaşında- 40 yaşında olup evlenmeyen hala var.
Evlilik öyle çokda matah bişi değil.
Sende çalış gez toz yeni ülkeler gör. Aktif ol . İlerde evlensende gezmedim demessin en azından. Hayatını yaşa.
Düzgün biriyle karşılaşırsan 6 ay içinde bile evlenirsin doğru kişiyse . Yaş geçince zaten şipşak hemen oluyor 🥰
Takma kafana
Onlarada söyleeee ben gezicem tozucam sizin yapamadıklarınızı yapıcam de
 
O kadar akraba arkadaş evlenemedin diye baskı yapacağına etraflarındaki erkeklerden uygun olan varsa tanıştırsa mesela daha iyi olurmuş bazen kendin ne kadar istesen karşına çıkmaz ama bi aracı olursa daha hızlı ilerleyebilir. Bu arada yaşın da çok büyük değil bunu hiç kafana takma
 
Kimsenin ne söylediğine bakma canım, ben yıllarca okudum iş sahibi oldum beş yılda çalıştım ve bu söylemler yüzünden 32 yaşımda evlendim, evliliğim iki buçuk ay sürdü ve ayrıldık. Şu an babasını hiç görmemiş iki yaşında bir kİzim var ve inan böylesi çok daha zor. Bulunduğun durumun kıymetini bil, işini seviyorsan işine odaklan, inan sen ne yaparsan yap nasibin seni illa bulacaktır. Bu işler öyle birilerinin baskısıyla karar verilecek şeyler değil, düşünmemeye ve duymamaya çalış lütfen
 
sana bu lafları söyleyip kendini yetersiz hissetmene sebep olan herkes halt etmiş. her şeyin bir zamanı var hiçbir şey için geç değil doğru insan doğru zamanda karşına çıkacaktır 🌷
 
27 yaşında evlenmiş biri olarak söylüyorum eşimi seviyorum evlilikte şuan bir sorunum yok ama gene de 30 dan sonrayı beklemeyi isterdim. Kimin ne dediğine takılmayın gezin yiyin için sana bunları diyen genelde evli dışarı çıkmaya bile fırsatı olmayan tipler olur. Bi arkadaşımla aramızda bi espri var "senin benden daha mutlu olmaya hakkın yok EVLEN" 🤣🤣🤣 o yüzden oluruna bırakın evlilik sorumluluk yüklü bir yol. Ne kadar geç olursa o kadar iyi
 
Herkese merhabalar.28 yaşında ve bekarım.Bütün arkadaşlarım, hatta benden küçükler bile evlendi.Ben konuşacak birini dahi bulamıyorum.Konustugum insanlarla da uzun süreli olmuyor zaten bir süre sonra konuşma bitiyor.Ciddi düşünen, özellikle ülke sartlarindan dolayi evlenmek isteyen erkek hiç kalmamış artık.Evlenenler de uzun sureli iliskisi olan insanlar zaten.Bunlar yetmezmiş gibi etrafımdaki insanlar (ailem en yakin arkadaslarim,isyerimdekiler özellikle)da ne zaman evleneceksin,evde kaldın,30 olmadan birini bulmazsan kimse seni istemez artık,yaşıtların evleniyor sen hala evlenemedin,çocuğun olunca gec anne olacaksın enerjin olmayacak,kısmetin kapanmış,yasin geciyor evlenmen lazım gibi yorumlar yapıyor.Ben bu islere hep nasip gozuyle bakardım olmuyorsa vardir bir hayır derdim.Evlenip mutsuz olacagima zamaninda dogru insanla olsun derdim.En baslarda takmıyordum hep boyle dusunuyordum ama artık bu durum beni çok zorlamaya başladı.Geceleri korkuyla uyanıyorum ya kimse beni istemezse ya evlenemezsem gec kaldim niye kimse beni beğenmiyor ne yapacağım diye.Yine gündüz gelen anksiyete atakları da cabası.Isyerinde de çok erkek ortamı olmadığı için şirketten de bulamıyorum.Arkadaslarim evlendiği için ve yoğun çalışma tempomdan dolayi artık haftada bir gün kafeye çıkmak dışında bir sosyal aktivite de yapmıyorum
İyice eve kapandım.Bu şekilde birini zaten bulamam diye düşünüp duruyorum.Artık çok yoruldum Yalnız kalma korkusu,evlenememe korkusu derken kendimi çok yorgun ve güçsüz hissediyorum.
İyide artık evlilik yaşı 30 lara çıktı bence.
Eskidenmiş o hemencik evlenelim başımız göğe ersin muhabbeti.
Çevrenize doğru düzgün cevap vermeniz lazım ki bir daha ağızlarını açamasınlar.
Misal "30 olmadan önce birini bulamazsan kimse seni istemez" mi dedi, "seni bile istemişler beni niye istemesinler" gibi. Şimdi diyeceksiniz ki insanları kırmak istemiyorum, e ama onlar sizi kırıyor.
 
31e 1 ay kala evlendim, hiç de geç kalmış hissetmedim. 33e az kaldı çocuğum da yok.
kimsenin ne düşündüğünü umursamıyorum, sen de umursama derim.
 
Herkese merhabalar.28 yaşında ve bekarım.Bütün arkadaşlarım, hatta benden küçükler bile evlendi.Ben konuşacak birini dahi bulamıyorum.Konustugum insanlarla da uzun süreli olmuyor zaten bir süre sonra konuşma bitiyor.Ciddi düşünen, özellikle ülke sartlarindan dolayi evlenmek isteyen erkek hiç kalmamış artık.Evlenenler de uzun sureli iliskisi olan insanlar zaten.Bunlar yetmezmiş gibi etrafımdaki insanlar (ailem en yakin arkadaslarim,isyerimdekiler özellikle)da ne zaman evleneceksin,evde kaldın,30 olmadan birini bulmazsan kimse seni istemez artık,yaşıtların evleniyor sen hala evlenemedin,çocuğun olunca gec anne olacaksın enerjin olmayacak,kısmetin kapanmış,yasin geciyor evlenmen lazım gibi yorumlar yapıyor.Ben bu islere hep nasip gozuyle bakardım olmuyorsa vardir bir hayır derdim.Evlenip mutsuz olacagima zamaninda dogru insanla olsun derdim.En baslarda takmıyordum hep boyle dusunuyordum ama artık bu durum beni çok zorlamaya başladı.Geceleri korkuyla uyanıyorum ya kimse beni istemezse ya evlenemezsem gec kaldim niye kimse beni beğenmiyor ne yapacağım diye.Yine gündüz gelen anksiyete atakları da cabası.Isyerinde de çok erkek ortamı olmadığı için şirketten de bulamıyorum.Arkadaslarim evlendiği için ve yoğun çalışma tempomdan dolayi artık haftada bir gün kafeye çıkmak dışında bir sosyal aktivite de yapmıyorum
İyice eve kapandım.Bu şekilde birini zaten bulamam diye düşünüp duruyorum.Artık çok yoruldum Yalnız kalma korkusu,evlenememe korkusu derken kendimi çok yorgun ve güçsüz hissediyorum.
Yazınızı okuyunca aklıma görümcem geldi direkt
Onun yaşı epey vardı tabii ki o çalışmıyordu da tek işi evde telefonla birileriyle konuşmak vakit geçirmekti.Evlilik en büyük hayaliydi,40ında evlendi,tanıma görüşme faslını bile istemedi adam vazgeçecek korkusu inanılmaz vardı,adam da farkındaydı hep şimdi kadını ezdikçe eziyor o da keşke bekar olsaydım babamın evinde kalsaydım diyor 🤷🏻‍♀️
Bazen bekarlık gerçekten sultanlıktır,hayırlısı olsun hakkınızda inşallah 🙏🏼
 
İyide artık evlilik yaşı 30 lara çıktı bence.
Eskidenmiş o hemencik evlenelim başımız göğe ersin muhabbeti.
Çevrenize doğru düzgün cevap vermeniz lazım ki bir daha ağızlarını açamasınlar.
Misal "30 olmadan önce birini bulamazsan kimse seni istemez" mi dedi, "seni bile istemişler beni niye istemesinler" gibi. Şimdi diyeceksiniz ki insanları kırmak istemiyorum, e ama onlar sizi kırıyor.
28 29 yasinda çoğu insan evleniyor ya ben niye evlenemedim ya da diğer insanlardan farkim ne diye düşünmedin mi peki?
 
Valla benim çevremde 28,30 yaş öncesi evlenenlerin çoğu lise mezunu veya üniversiteden sonra doğru dürüst çalışmayan tiplerdi. Okulunu okuyan ,yüksek lisans yapan,atanmaya çalışan insanlar gidip 18,19 yaşında teknik olarak evlenemez zaten. Mezun olmak,iş bulmak birikim yapmak derken yaş 25'i geçiyor. Çoğu insan da artık 25-35 arası evleniyor. Geç kalma gibi bir durum yok kime göre geç? Size evlilik baskısı yapanlar da emin olun evliliklerinde çokta mutlu değiller. Kendi ilişkisinden memnun olan insan başkasına böyle zorbalık yapmaz. Kendinizi ezdirmeyin,cevaplarını verin.
 
İyide artık evlilik yaşı 30 lara çıktı bence.
Eskidenmiş o hemencik evlenelim başımız göğe ersin muhabbeti.
Çevrenize doğru düzgün cevap vermeniz lazım ki bir daha ağızlarını açamasınlar.
Misal "30 olmadan önce birini bulamazsan kimse seni istemez" mi dedi, "seni bile istemişler beni niye istemesinler" gibi. Şimdi diyeceksiniz ki insanları kırmak istemiyorum, e ama onlar sizi kırıyor.
28 29 yasinda çoğu insan evleniyor ya kendini ben niye evlenemedim ya da diğer insanlardan farkim ne diye düşünmedin mi peki?
 
İstediğin kadar iş değiştir istediğin kadar kursa katıl gezilere katıl nasip olmayınca olmuyo gerçtken. Gayet büyğk bi yerde aktif bi çalışma hayatım var ama gel sor 1 kişi bile yok evlenicek konumda. Aktif kurslaara gidiyprum ya emekli ya öğrenci gemelde yaşıt olanşarda kız😅 gezilere katılıyorum herkes eşi yada sevgilisi ile geliyo. Hayatımda 1 tane çok mantıklı biri ile tanıştırıldım onada aslaaa ama aslaaa kalbim ısınnamdı 1 gün bile onu görünce kalbim çarpmadı heee evlenirmiydim onla evlenilirdi ama ben kalbimde çarpsın istiyorum 28 den sesleniyorum aşkı sevgiyi beklemek için bemce azııck daha vaktimiz var biraz daha aramalıyız heee bide bayadır beğendiğim biri vardı sabah akşam kızlara diyodum bi denk gelsek nolurr diye allaha yalvarıyodum shhshsjsjs 3 4 ay sonra denk geldik bi ortamda 3 saat vakit geçiridk sadece 3 saat ve anladım neden olmadığını olmamasında gerçekten hayır varmış baana göre biri deilmiş bir zamanlar denk gelelim diye yalvardığım adaamı Allahım nolur bi daha karşılaşmayalım diye yalvatıyorum şimdide shhsjsjs ayyy uzatttumm yani diyeceğim gerçektwn nasip istediğin şey hayırsız olabiliyo nasip olmamasında bi sebep vafmış bunu gerçekren yaşadım. Ben birşeylerden korunduğumuzu düşünüyorum. Belki yaşayacağın bi ilişki seni çok yorucak üzücek Allah üzülmemen için bekletiyo vaktinde nasibini sadece çıkarıcak karşına ve de emin ol evlenenlerde o kadar mutlı deil çevrenden yada burdan açılan konulardan görmüyo musun 🤷‍♀️
 
Herkese merhabalar.28 yaşında ve bekarım.Bütün arkadaşlarım, hatta benden küçükler bile evlendi.Ben konuşacak birini dahi bulamıyorum.Konustugum insanlarla da uzun süreli olmuyor zaten bir süre sonra konuşma bitiyor.Ciddi düşünen, özellikle ülke sartlarindan dolayi evlenmek isteyen erkek hiç kalmamış artık.Evlenenler de uzun sureli iliskisi olan insanlar zaten.Bunlar yetmezmiş gibi etrafımdaki insanlar (ailem en yakin arkadaslarim,isyerimdekiler özellikle)da ne zaman evleneceksin,evde kaldın,30 olmadan birini bulmazsan kimse seni istemez artık,yaşıtların evleniyor sen hala evlenemedin,çocuğun olunca gec anne olacaksın enerjin olmayacak,kısmetin kapanmış,yasin geciyor evlenmen lazım gibi yorumlar yapıyor.Ben bu islere hep nasip gozuyle bakardım olmuyorsa vardir bir hayır derdim.Evlenip mutsuz olacagima zamaninda dogru insanla olsun derdim.En baslarda takmıyordum hep boyle dusunuyordum ama artık bu durum beni çok zorlamaya başladı.Geceleri korkuyla uyanıyorum ya kimse beni istemezse ya evlenemezsem gec kaldim niye kimse beni beğenmiyor ne yapacağım diye.Yine gündüz gelen anksiyete atakları da cabası.Isyerinde de çok erkek ortamı olmadığı için şirketten de bulamıyorum.Arkadaslarim evlendiği için ve yoğun çalışma tempomdan dolayi artık haftada bir gün kafeye çıkmak dışında bir sosyal aktivite de yapmıyorum
İyice eve kapandım.Bu şekilde birini zaten bulamam diye düşünüp duruyorum.Artık çok yoruldum Yalnız kalma korkusu,evlenememe korkusu derken kendimi çok yorgun ve güçsüz hissediyorum.
Sana baskı kuranları hiiiiiç dinleme o hayatı sen yaşayacaksın kimse değil. Ben 31 yaşındayım yeni evlendim hamileyim hiçte bu yaşımda evlendiğim için pişman değilim. Kariyerim, gezdiğim tozduğum her şey bana kâr kaldı 😂 valla şimdi çokta mutluyum bu yaşımda evlendiğim için. Boşver sal kendini
 
Ben de aile baskısıyla sizinle aynı düşüncelerle birlikte aman evde kalmayayım diye evliliği aceleye getirdim ve şuan diyorum afedersin ama bir b.k da yokmuş.
Bu aileler akrabalar çevre, evliliği sanki olmazsa olmaz bir şeymiş gibi bize yansıttıkları için bu psikolojiye girmeniz çok normal fakat evlendikten sonra çektiğiniz hiç bir sıkıntıda evlen diye baskı yapanlar sizin yanınızda olmayacak.
Aileden ayrı kalacaksınız, alışma süreci zor geçecek, yalnız kalacaksınız, eşinizle çok aşık olarak evlenmediyseniz evde sorunlar yaşayacaksınız, bazen kendinizi köle gibi hissedeceksiniz, sonra çocuk ne zaman? Diye baskı yapmaya başlayacaklar hamile kalacaksınız hamilelik depresyonu, lohusa depresyonu, derken çocuk büyütmek çok zor, yıllar alıp başını gidecek.Ve siz keşke diyeceksiniz bu kada acele etmeseydim.
Yeni evliyim ve bekar hayatımı çookkk özlüyorum.
Lütfen acele etmeyin, benim iki halam da 43, 45 yaşlarında hiç evlenmediler ve gayet mutlular..
Kocan mı var derdin mi var
Evlilik demet akalın ın şarkısındaki gibi
Evli mutlu çocuklu değil malesef..
 
Etrafın dedikleri yüzünden kendini baskılıyorsun ama gördüğüm kadarıyla evlilik o kadar güzel bir şey değil. O sana evlen çocuk sahibi ol diyenlerin çoğu seni de kendileri gibi mutsuz bir hayata çekmek istiyor. Sana evlilik konusunda baskı yapanlar eminim ki bekarlık günlerine dönmek istiyordur. Ayrıca çoğu erkek ekonomik sıkıntıdan ziyade mutsuz huzursuz bir hayat yaşamak istemedikleri için evlenmek istemiyorlar. Annen de dahil kimsenin lafına takılma daha gençsin gez toz eğlen hayatını yaşa
 
X