Ruhsal sorunlarım

Merhabalar onceden çok kez konu açmıştım. 1 yıl süren bir evlilik sonrasinda babaevinde 2.5 yıl süredir kalisim o sürede çekişmeli dava açıp sonrasinda Anlaşmalı biteli 1 yıl olan bir evlilik. Bu arada dünyalar tatlısı 2.5 yaşında bir oğlum..
Kısa zamanda tahmin bile edemeyeceğim çok şey yaşadım. Ruhsal anlamda bitigim şu an çünkü çok güçlü mutlu gözükmeye çalıştım ama bünyem kaldırmadı artık sanırım. Annemi kaybettim 4 Ay önce. Oğlumla bir yola çıkmak istedikce daha da zor oldu he4 şey benim icin. Oğlumun babası beni tüketti ilk günden beri sonra aile içindeki sorunlar derken günden güne eridim ama asla pes etmedim oğluma tutundum maddi manevi tek başımaydm. Babası 600 Tl nafaka veriyor ama sanki dunyayi yapıyor havalarında, işinde gucunde keyfinde ,bense babaevinde sıkışıp kaldım.Baba ,3 kardeş ve oğluma hizmet etmekten başka bi vasfım yok.Onca emeğe rağmen bir maddi karşılıkta yok,çalışamıyorum da.Tum bunlar beni iyice bunalıma surukledi. Her şeye şükrettim he5 zaman ama artık yapamiyorum.
Oğlumun babası vicdandan yoksun bir insan.Aglama sinir krizlerin3 girdim kaç kez ,o ise güldü alay etti benim caresizligimle. Simdi oyl3 bi duruma geldim ki oglumdan bile soğudum gibi, sanki o da onun gibi olacak gibi. Anneligimi bile küçümseyen bir adam ,al sen bak kolaysa dediğimde, bakarım kreşe veririm vs diyor çok basitmis gibi ,o yüzden sanırım artık pes ediyo4um kendimi kazanmam lazım çünkü.
Lütfen empati kurarak yorum yapın siz olsanız nasıl davranirdiniz
Çocuğunuz tam en zor döneminde. 3 yaş olunca anaokuluna verin. Siz çalışmasanız bile biraz üstünüzden yük kalkar. 1 sene dişinizi sıkın çocuk 4 yaşına gelince iş de bulursunuz. O zaman kendiniz de rahatlarsınız
 
Oğlum kreşe başladı zaten sosyal hizmetten ücretsiz gidiyor 1 aydır yarım gün gidiyoruz ama tam güne geçse bile benim kendi mesleğimi yapmam cok zor çünkü mesela 10 gündür hastaydi Oğlum ve evdeydik öyle bir durumda bakacak kimse yok, babası beni bu hale getirdi beni insan yerine koyup konuşsaydı adam akıllı ben bu kadar dibe çökmezdm belki cunku gercektwn ortamim cok zor yaşayan anlar. Kardeşlerim sorumluluk bilmezler babam desen kendi kafasında bi an da evin kadını oldum artık herkesten yoruldum en son da oglumdan olmak zorunda kaldim. Çünkü oylr bi şey ki bu sanki baba kapısında getirdim çocuğu tek başıma bakıyorum ama Oğlum ona gidince o mükemmel baba oluyo_Oglum evde baba dedikçe tüylerim diken diken oluyor ve sanıyorum ki ondan da nankörlük gorecegim dua edin lütfen
Sosyal hizmetten nasil gidiyor siznde calismaniz gerekmiyormu .
 
Genetik miras diye bir şey var tabi ama çocuklarımız kendi başlarına apayrı bireyler. Ayrıca onu siz yetiştireceksiniz. Erkek çocukları annelerine çok düşkün olurlar. İnanın oğlunuz sizi sarıp sarmalayacak sevgisi ile ondan asla vazgeçmeyin. Terapi alabiliyorsanız bu sizin için iyi olur. İlaç kullanmak da ihtiyaç dahilinde çok doğal hatta bu çağda psikiyatri hastası sayısı tahminimizin eminim çok üzerindedir.
Sizin farkındalığınız var, kendinizi kurtarmak istiyorsunuz. Bir adım atarsanız gerisi gelecektir. Ayrıca süreç sonunda ilaçsız da hayatınıza devam edersiniz. Her şey insan için.
Gönlünüzün ferahladığı, kalbinizin çiçeklendiği günlere... Hem dış dünyanıza hem iç dünyanıza baharlar gelmesi dileğiyle 🙏🏻🌸
Evet çok haklısınız gercekten durumumum farkindaym ve kendim için biseyler yapmak istiyorum artık. Babası Ömerin ateşi çıktı diye mesaj attı bugün 4 gündür orda ve anladı ki ben almicam bahaneden yazdı ,aradim istemiyorm ben tek ugrasabiliyosam sende yaoabilirsin dedjm ,seni de almaya geliyorm dedi ilk kez şok oldum ,hemen hazirlanacagimi dusundu tabi ordayiz 20 dkya dedi,ben gelmiyorm bi yere dedim,artık kendime bir saygım olmalı bunun farkindaym. Sırf çocuk onda kalmasın diye beni etkilicek aklinca, mesaj attm sonrasında, sonra da o yazdı ben oğlumla hayatıma bakicam çok sukur sende yoluna baktinda kurtuluyorm senden gibisinden hiçbir şey yazmadim .Biraz tereddutum var velayet konusunda ama bilmiyorm alamaz inşallah çünkü amacım biraz kendimle kalmak ve onun bu zorluğu gormesi
 
Çocuğunuz tam en zor döneminde. 3 yaş olunca anaokuluna verin. Siz çalışmasanız bile biraz üstünüzden yük kalkar. 1 sene dişinizi sıkın çocuk 4 yaşına gelince iş de bulursunuz. O zaman kendiniz de rahatlarsınız
Evet çok zor bir dönem bi sure orda kalsin temelli veremem gibi zaten velayeti falan,Ah annelik çok başka bisey cok
 
Sosyal hizmetten nasil gidiyor siznde calismaniz gerekmiyormu .
Ben başvuru yapmıştım bosanma evraklariyla falan ,çıkmıştı bana ücretsiz olarak ama baslatamamistm annem hasta olduğu icin. Şimdilik yarım gün gidiyo iste tam güne geçince bende işe baslicaktim.Ama yine de zor çünkü hastaligi var bakacak kimse yok ben dışında, karşı taraf dersini alsın ki bu gibi durumlarda destek olmayı ogrensn istiyorm
 
Merhabalar onceden çok kez konu açmıştım. 1 yıl süren bir evlilik sonrasinda babaevinde 2.5 yıl süredir kalisim o sürede çekişmeli dava açıp sonrasinda Anlaşmalı biteli 1 yıl olan bir evlilik. Bu arada dünyalar tatlısı 2.5 yaşında bir oğlum..
Kısa zamanda tahmin bile edemeyeceğim çok şey yaşadım. Ruhsal anlamda bitigim şu an çünkü çok güçlü mutlu gözükmeye çalıştım ama bünyem kaldırmadı artık sanırım. Annemi kaybettim 4 Ay önce. Oğlumla bir yola çıkmak istedikce daha da zor oldu he4 şey benim icin. Oğlumun babası beni tüketti ilk günden beri sonra aile içindeki sorunlar derken günden güne eridim ama asla pes etmedim oğluma tutundum maddi manevi tek başımaydm. Babası 600 Tl nafaka veriyor ama sanki dunyayi yapıyor havalarında, işinde gucunde keyfinde ,bense babaevinde sıkışıp kaldım.Baba ,3 kardeş ve oğluma hizmet etmekten başka bi vasfım yok.Onca emeğe rağmen bir maddi karşılıkta yok,çalışamıyorum da.Tum bunlar beni iyice bunalıma surukledi. Her şeye şükrettim he5 zaman ama artık yapamiyorum.
Oğlumun babası vicdandan yoksun bir insan.Aglama sinir krizlerin3 girdim kaç kez ,o ise güldü alay etti benim caresizligimle. Simdi oyl3 bi duruma geldim ki oglumdan bile soğudum gibi, sanki o da onun gibi olacak gibi. Anneligimi bile küçümseyen bir adam ,al sen bak kolaysa dediğimde, bakarım kreşe veririm vs diyor çok basitmis gibi ,o yüzden sanırım artık pes ediyo4um kendimi kazanmam lazım çünkü.
Lütfen empati kurarak yorum yapın siz olsanız nasıl davranirdiniz
çalışmalısın kesinlikle çalışırsan çocuğunla kaliteli vaktin olur haftasonu alır çıkarsın dışarı yazık çocuğunu harcama lütfen o seçmedi dünyaya gelmeyi çalışki güçlü anne güçlü evlatlar demek kreşe ver oda sosyalleşsin
 
çalışmalısın kesinlikle çalışırsan çocuğunla kaliteli vaktin olur haftasonu alır çıkarsın dışarı yazık çocuğunu harcama lütfen o seçmedi dünyaya gelmeyi çalışki güçlü anne güçlü evlatlar demek kreşe ver oda sosyalleşsin
Bunların hepsini biliyorum adım da attım kreşe yarım gün gidiyor ama bu babaevi beni mahvetti öyle ki oğlumu gözden cikarcak duruma geldim. Her iş güç yemek benim üzerimde burda zaten harcaniyorum bi de o adamın cocugumuza en iyi sekilde bakmama ragmen beni eziklemesi asagilamasi kaldiramadim artık tüm bunlari
 
Bunların hepsini biliyorum adım da attım kreşe yarım gün gidiyor ama bu babaevi beni mahvetti öyle ki oğlumu gözden cikarcak duruma geldim. Her iş güç yemek benim üzerimde burda zaten harcaniyorum bi de o adamın cocugumuza en iyi sekilde bakmama ragmen beni eziklemesi asagilamasi kaldiramadim artık tüm bunlari
kardeşim kusura bakam bizde sabah 8 akşam 5 çalışıyoruz eşim bir bardagını bile kaldırmaz evin temizliği yemeği bende maddi olarakta yarı yarıya benim katkım ama çocuğumu gözden çıkarmayı hiç düşünmedim kolaya kaçmak istiyosun bi kap yemek yapmak evi silip süpürmek bu kadarmı zor bizde yapıyoruz aynını üstelik bide çalışıyoruz yazık çocuğa kurtulunması gereken eşya gibi görülüyor
 
kardeşim kusura bakam bizde sabah 8 akşam 5 çalışıyoruz eşim bir bardagını bile kaldırmaz evin temizliği yemeği bende maddi olarakta yarı yarıya benim katkım ama çocuğumu gözden çıkarmayı hiç düşünmedim kolaya kaçmak istiyosun bi kap yemek yapmak evi silip süpürmek bu kadarmı zor bizde yapıyoruz aynını üstelik bide çalışıyoruz yazık çocuğa kurtulunması gereken eşya gibi görülüyor
Sen kocana cocuguna yuvana yapiyosun ,ben kime yapıyorum elime beş kuruş vermeyen babama ve kardeşlerime yapıyorum. İkisi aynı şey değil,ben kurtulmak istesem ilk dogurdugum an da verirdim, kimsenin hayatını yasadiklarinj bilmeden böyle keskin yorumlar yapmayın bence. Ben oğlumla 15 gün sığınma evinde de kaldım asla ondan vazgeçmedim ki şu anda da vazgeçmiş degilim sadece o şahıs benim anneligimi kucumsememeyi öğrenmeli yasayarak
 
Bunların hepsini biliyorum adım da attım kreşe yarım gün gidiyor ama bu babaevi beni mahvetti öyle ki oğlumu gözden cikarcak duruma geldim. Her iş güç yemek benim üzerimde burda zaten harcaniyorum bi de o adamın cocugumuza en iyi sekilde bakmama ragmen beni eziklemesi asagilamasi kaldiramadim artık tüm bunlari
Lütfen çocuğundan vazgeçme annesi, o daha çok küçük ve sana ihtiyacı var. Ve düşünki ne kadar masum ve günahsız, onu babası yüzünden , kendinden mahrum ederek cezalandırma, inanki yaşadıklarının hepsi geçecek, bende boşandıktan sonra 7.5 yıl baba evinde yaşadım. kaç defa annem tarafından kovuldum, neler neler yaşadım. şimdi çok şükür hepsi geçti. sadece biraz zamana ihtiyacın var, birde Devlet hastanesi bile olsa, psikolojik destek al kuzum. Bol bol dua et, Allah yardımcın olsun.
 
Bir süre çocuğunuzu babasına bırakmak yanlış mı olur?
Bir süre
Kendinizi toplayana kadar.
Sonuçta bu çocuk bir işbirliğinin sonucu, onun da bakması gerekiyor.
Annesiniz diye tüm yükü omuzlamanizs gerek yok.
 
Lütfen çocuğundan vazgeçme annesi, o daha çok küçük ve sana ihtiyacı var. Ve düşünki ne kadar masum ve günahsız, onu babası yüzünden , kendinden mahrum ederek cezalandırma, inanki yaşadıklarının hepsi geçecek, bende boşandıktan sonra 7.5 yıl baba evinde yaşadım. kaç defa annem tarafından kovuldum, neler neler yaşadım. şimdi çok şükür hepsi geçti. sadece biraz zamana ihtiyacın var, birde Devlet hastanesi bile olsa, psikolojik destek al kuzum. Bol bol dua et, Allah yardımcın olsun.
Evet tabi vazgeçemem her ne kadar desemde kaç gündür nefesim yarım elim kolum boş. Bende çok şeyler yasadim burda Rabbım kimseyi kimseye muhtaç etmesin kimseden fayda yok insana ,inşallah bende ilerde senin gibi çok şükür diyebilirim. E devletten psikolog için başvuru yaptım direk psikiyatriye gitmek istemiyorm o ilaçlara bağlanmak istemiyorm
 
Bir süre çocuğunuzu babasına bırakmak yanlış mı olur?
Bir süre
Kendinizi toplayana kadar.
Sonuçta bu çocuk bir işbirliğinin sonucu, onun da bakması gerekiyor.
Annesiniz diye tüm yükü omuzlamanizs gerek yok.
Evet kendimi toplamam gerek gercekten. Enfeksiyon kapmış cigerleri oglumun, beni manipule ediyor halen daha ,aradi dün hastaneye götürelim diye ben gitmek istemedim çünkü o her dediğinde hazır oldugum için bu muameleyi gördüm ondan hep o yüzden artık bi duruşum olmalı diye gitmedim ve bugün bana diyor ki ne kadar vicdansizsin! Allahim boyle insanlardan korusun hepimizi kadın olmak anne olmak çok zor
 
X