Eğitim: ben ne alaka sldlflfşfşşg neyse sustum.Bilmemek değil anlamlandıramamak. Yer sofrasına şaşırmadık, günümüz şartlarında her türlü imkana sahip eğitimli diyebileceğimiz kesimden insanların yer sofrasında misafir ağırlamasına şaşırdık. Buna her duyduğumda ve şahit olduğumda da şaşırırım. Elit bir insan olduğum için anlam veremiyorum maalesef
Çok alaka aslında ama neyse diyeyim ben de
Niye yahu?Bilmemek değil anlamlandıramamak. Yer sofrasına şaşırmadık, günümüz şartlarında her türlü imkana sahip eğitimli diyebileceğimiz kesimden insanların yer sofrasında misafir ağırlamasına şaşırdık. Buna her duyduğumda ve şahit olduğumda da şaşırırım. Elit bir insan olduğum için anlam veremiyorum maalesef
Yorumların alnından öpmek istiyorum ya rabbi tutun beni
Konunun başında ‘keşke 16 kişilik masa alsaydım’ yazan ben aksjsjsjYorumların alnından öpmek istiyorum ya rabbi tutun beni
Teee en başta dedim yaşam tarzı ve aileden alınan görgüyle alakalı bişey. Bana göre en yakınını dahi yer sofrasında ağırlamak tuhaf bişey. İmkan yoktur, yörenin kültürü öyledir vs bunlar hoşgörülür ama aksi tuhaf. Ailenle istersen yatakta istersen küvette ye ama misafir işin içine girince olmaz. Dediğim gibi şaşırmaya devam edeceğim. Hiç olağan gelmiyor bana bu durum.
Abes tabiki. Aa nasıl yer sofrasına hiç oturmazsınız demiyorum. Ama yer sofrasında hatta mutfak masasında ağırlayan ev sahibini garipserim diyeni de ben çok garipsiyorum. Bugüne kadar gittiğim evlerde nerede oturduğumu garipsemedim hatta bir keresinden mutfağı aşırı geniş bi eve misafir olmuştum. Mutfakta masa yoktu kocamaaan yuvarlak bir sinide yedik yemeği. Ama yemekler çok lezzetliydi ve ev sahibi çok sıcaktı.Konunun başında ‘keşke 16 kişilik masa alsaydım’ yazan ben aksjsjsj
Öyle ki bazen ‘ikinci masa alacağım olmuyor böyle’ diye evde kaos çıkarırım, çok da severim fine dining.
Yer sofrası gördüysem de hop kırar dizimi otururum afiyetle yerim, hanımlar bağdaş kurmaz yer sofrasında yanlış bilmiyorsam
Ama bu benim yani, siz sizsiniz ve tercihleri ötelemek, bu topraklarda hele varolanın sürdürüldüğünü görünce şaşırmak cidden abes.
Konsol diyip vitrin/büfe fotosu atıp ama kitaplardan yani kültürden bahsetmek de ayrı bir olay gerçekten
Oydar in yorumlarına katılmamam mümkün değil.
Çok şık özenle hazırlanmış sofralardan doymadan kalktığım oldu ya da bir daha gitmem diyeceğim durumlar. Ha hepsi böyle mi hayır tabi ki. Ama ben de böyle düşünüyorum önemli olan ev sahibi ve ağırlanmadaki samimiyet. Gerisi hiç önemli değil. Karşımdaki şekili şükülü masayı evi dekoru eşyayı önemsiyorsa pat koyarım mesafeyi.
Bunların hiç eğitim, imkan ya da kültürle de alakası olduğunu sanmıyorum.
Her birimiz biliyoruz, kullanmıyorsak tercih, kullanıyorsak da tercih, bu kadar.
Altını eşelemek anlamsız.
Öyle evlerde ağırlandım ama oturacak yer bulamayınca halıya çöktüm, masadaki mackenzie sunumları, en avrupai yemekleri muzlu ekmekleri beni alakadar etmiyor.
Ev sahibinin bana özeni, kıymeti önemli.
Herkesi aynı konforda ağırlayamayacak ise yer sofrası kursaydı keşke ya da mutfağa da açsaydı, belimin ağrısından küçük emrah gibi halıya çökmeseydim bir başıma, gelmeden önce hesap etseydi kaç kişi masada koltukta ağırlayabildiğini.
Bazı şeyler samimiyettir, içtenliktir.
Özeni bana göstermeli, şaşasına değil.
Belki de hayat deneyimim bunu böyle görmemi sağlıyor, bilemem.
Katılıyorum, ben de yer sofrasında çok ağırlandım eşimin memleketine gelince, belki et yemem diye ayrıca sebze de yapmışlardı. Önemli olan özen, güler yüz, tatlı dil, hoş muhabbet.
Bunların hiç eğitim, imkan ya da kültürle de alakası olduğunu sanmıyorum.
Her birimiz biliyoruz, kullanmıyorsak tercih, kullanıyorsak da tercih, bu kadar.
Altını eşelemek anlamsız.
Öyle evlerde ağırlandım ama oturacak yer bulamayınca halıya çöktüm, masadaki mackenzie sunumları, en avrupai yemekleri muzlu ekmekleri beni alakadar etmiyor.
Ev sahibinin bana özeni, kıymeti önemli.
Herkesi aynı konforda ağırlayamayacak ise yer sofrası kursaydı keşke ya da mutfağa da açsaydı, belimin ağrısından küçük emrah gibi halıya çökmeseydim bir başıma, gelmeden önce hesap etseydi kaç kişi masada koltukta ağırlayabildiğini.
Bazı şeyler samimiyettir, içtenliktir.
Özeni bana göstermeli, şaşasına değil.
Belki de hayat deneyimim bunu böyle görmemi sağlıyor, bilemem.
Yani dediğim gibi belki hayat getirilerimiz altına bulanmış zehirle karşılaşmaktan, çamurdan yapılmış bardakta saf suyu seviyordur.
Ya bu kesinlikle çok doğru. Mesela benim de en sevdiğim yer mutfaktır. Millet salonu dizayn eder ben mutfağı. Tavalarım hep duvarda asılı, baharatlarım tezgah üstünde. Misafirle yemek yaparım bazen. Orda yeriz yemeğimizi. Kendimi mutfakta çok iyi hissederim. Sanırım hepimizin kendi doğrusu var.*Yani dediğim gibi belki hayat getirilerimiz altına bulanmış zehirle karşılaşmaktan, çamurdan yapılmış bardakta saf suyu seviyordur.
İçerikleri bizi etkiliyorsa dışıyla ilgilenmiyorsak illa ki bir yaramız vardır samimiyetle alakalı, ki benim kendi annemdir
Malum utanılan evladım ben onun sosyetikliğine bu takıntı kural şekilciliğine bakın bakın tarzı hayatına karşı.
Protokol daveti değil sonuçta evler, en mutlu olunması, en güvenli anların en saf haliyle yaşanması gereken, kesin kaide kural vs nin olmadığı kişiye özgü alanlar.
En içteni en güzeli, kimi masada kimi ayakta kimi yerde.
O mimar ve mühendislerin iş güzarlığı bence ama banyoda manzara ve ışık da en ihtiyaç duymayacağım şeyler. Ayrıca o nemin içine perde takılmaz, takılmasa mahremiyet kalmaz, evler iç içe malum. Eleştireceğim son şey bile olmazdı ışık almayan banyo. Zira bizde küvete yatıp keyif yapma kültürü yok. İşimizi yapıp çıktığımız bir alan
