- 16 Nisan 2008
- 3.832
- 111
Merhaba Meltem hanim,
1 yildir bir beraberligim var. Erkek arkadasimla farkli ülkelerdeyiz.
Kendisi 24 yasinda, dogma büyüme istanbullu fakat doguda ünv okuyor ve bu son yili.
Bulundugu ortami hic sevmiyor. Tatillerde istanbul'a gittiginde cok neseli, cok mutlu. Fakat ne zaman o sehire geri dönse, 1-2 ay sonra agresiflesiyor.
Sürekli evde geciriyor zamanini. Ev arkadaslari disinda kimseyle görüsmek istemedigini söylüyor. Ev arkadaslariyla iyi anlasiyor ama onlarin bulundugu ortamlardada bulunmak istemiyor bazen.
Belki buraya kadar hersey normal.
Herkes her ortami sevecek diye bir sey yok.
3.5 yilin verdigi sIkIntili dönem, okulunun bitmesine 7 ay kala dahada sIkIntili bir hal almis vaziyette.
Hayattan zevk almadigini, insanlari sevmedigini, kendini taniyamadigini, okul yolunun artik daha uzun geldigini anlatti bugün. Oysa 3.5 yil öncesine kadar hayati seven, insanlari seven bir insandim diyor. Biz tabi 1 yildir beraber oldugumuz icin gecmisini anlattigiyla biliyorum sadece. Tek senle konusurken iyiyim diyor.
Birbirimizden uzak olmamizda bunlarin cabasi.
Mutlu oldugu günlerde oluyor. Kendini iyi hissettigi, olumlu düsündügü zamanlar.
Ama 3 gün iyiyse 4 gün kötü.
Öyle anlarinda hep dinliyorum. Yaninda oldugumu hissettiriyorum. Yorum yapip, teselli vermemi istemiyor. Sadece dinle diyor. Öyle yapiyorum bende.
Ama bu duruma cok üzülüyorum.
Sizce ne yapilmasi gerekiyor? Ve bu agresif, hayattan bezmis haller, sevmedigimiz bir ortamdan dolayi olusabilir mi?
Benim yapabileceklerimide aciklarsaniz sevinirim.
Simdiden cok tesekkür ediyorum.
Saygilar.
1 yildir bir beraberligim var. Erkek arkadasimla farkli ülkelerdeyiz.
Kendisi 24 yasinda, dogma büyüme istanbullu fakat doguda ünv okuyor ve bu son yili.
Bulundugu ortami hic sevmiyor. Tatillerde istanbul'a gittiginde cok neseli, cok mutlu. Fakat ne zaman o sehire geri dönse, 1-2 ay sonra agresiflesiyor.
Sürekli evde geciriyor zamanini. Ev arkadaslari disinda kimseyle görüsmek istemedigini söylüyor. Ev arkadaslariyla iyi anlasiyor ama onlarin bulundugu ortamlardada bulunmak istemiyor bazen.
Belki buraya kadar hersey normal.
Herkes her ortami sevecek diye bir sey yok.
3.5 yilin verdigi sIkIntili dönem, okulunun bitmesine 7 ay kala dahada sIkIntili bir hal almis vaziyette.
Hayattan zevk almadigini, insanlari sevmedigini, kendini taniyamadigini, okul yolunun artik daha uzun geldigini anlatti bugün. Oysa 3.5 yil öncesine kadar hayati seven, insanlari seven bir insandim diyor. Biz tabi 1 yildir beraber oldugumuz icin gecmisini anlattigiyla biliyorum sadece. Tek senle konusurken iyiyim diyor.
Birbirimizden uzak olmamizda bunlarin cabasi.
Mutlu oldugu günlerde oluyor. Kendini iyi hissettigi, olumlu düsündügü zamanlar.
Ama 3 gün iyiyse 4 gün kötü.
Öyle anlarinda hep dinliyorum. Yaninda oldugumu hissettiriyorum. Yorum yapip, teselli vermemi istemiyor. Sadece dinle diyor. Öyle yapiyorum bende.
Ama bu duruma cok üzülüyorum.
Sizce ne yapilmasi gerekiyor? Ve bu agresif, hayattan bezmis haller, sevmedigimiz bir ortamdan dolayi olusabilir mi?
Benim yapabileceklerimide aciklarsaniz sevinirim.
Simdiden cok tesekkür ediyorum.
Saygilar.
