severek ayrildik ona yaniyorum

yorguntired

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
14 Şubat 2024
20
3
26
Ben esimi cok seviyorum ona karsi icimde inanilmaz bir merhamet duygusu var. cok fazla empati kuruyorum. bensiz ne yapar diye dusunup uzuluyorum. ama mutlu degilim. beni mutlu etmiyor. ruhuma hitap etmiyor. gonul almasini bilmiyor. biraz okuz. bazen asagilamalari oluyor. enerjisi cok dusuk ve surekli basi kici agriyor. hic bi is yapmaz sadece kendi isine gidip gelir cikardigi kiyafeti nerde cikardiysa birakir yere coraplari da oyle. ictigi iceceklerin bardaklarini evin her tarafindan ben toplarim kisacasi bakicisi oldum. benim hayalim bi bebek bakmak degildi beraber bir seyler yapip mutlu olmakti. artik devam edemiyorum istmemiyorum mutsuzum. ama onsuz da nasil yapacagimi bilmiyorum bagimlilik oldu galiba. suan evi terk edip anneme geldim ama duygularim cok zorluyor surekli agliyorum ne yapacagimi bilmiyorum. geri donersem ayni olacak degismeyecek hicbir sey kendimi secip gelecekte daha mutlu olmam icin suan ayrilmam gerek buna inaniyorum. umarim en kisa zamanda toparlarim kendimi ve atlatirim biter gider. surec uzarsa duygularima yenik dusebilecegimden korkuyorum.
( neredeyse 2 yil once evlendik. cocuk yok. 31 yasinda. bende 25 )
 
Ben esimi cok seviyorum ona karsi icimde inanilmaz bir merhamet duygusu var. cok fazla empati kuruyorum. bensiz ne yapar diye dusunup uzuluyorum. ama mutlu degilim. beni mutlu etmiyor. ruhuma hitap etmiyor. gonul almasini bilmiyor. biraz okuz. bazen asagilamalari oluyor. enerjisi cok dusuk ve surekli basi kici agriyor. hic bi is yapmaz sadece kendi isine gidip gelir cikardigi kiyafeti nerde cikardiysa birakir yere coraplari da oyle. ictigi iceceklerin bardaklarini evin her tarafindan ben toplarim kisacasi bakicisi oldum. benim hayalim bi bebek bakmak degildi beraber bir seyler yapip mutlu olmakti. artik devam edemiyorum istmemiyorum mutsuzum. ama onsuz da nasil yapacagimi bilmiyorum bagimlilik oldu galiba. suan evi terk edip anneme geldim ama duygularim cok zorluyor surekli agliyorum ne yapacagimi bilmiyorum. geri donersem ayni olacak degismeyecek hicbir sey kendimi secip gelecekte daha mutlu olmam icin suan ayrilmam gerek buna inaniyorum. umarim en kisa zamanda toparlarim kendimi ve atlatirim biter gider. surec uzarsa duygularima yenik dusebilecegimden korkuyorum.
( neredeyse 2 yil once evlendik. cocuk yok. 31 yasinda. bende 25 )
Bir ömür böyle devam edemem diyorsan uzatmanın manası yok, kimi kabullenir rahatsız olmaz kimine de batar... şu an sevmediğin şeylere 10 sene sonra müptela olacak halin yok yine sevmeyeceksin..

Eşine olan aşkın da fark etti isen tek başına yetmiyor bir yerden sonra..

Uyum ahenk denilen şeyi yakalamamış olabilirsiniz, tek önerim hem sen hem eşin psikoloğa gidip evliliğinize bir şans daha verebilirsiniz
 
25 yaşında hayatının başındasın ömrünü bir erkeğin peşini toplayarak geçirmek istememek en doğal hakkın. herkes kendi çocuğunu büyütsün bir zahmet.
hayır yani nasıl hala seviyorsun sana bu kadar saygısız davranan adamı onu anlamadım. az saygısı olsa kirli çoraplarını ortada bırakıp sana attırmaz kirli sepetine.
 
Ya olduğu gibi kabul edeceksin, ya da yeni bir sayfa açacaksın.

Şikayet etmeden ömür boyu olduğu gibi kabul edebilecek misiniz? Burayı çözerseniz kararınızı verirsiniz zaten. Adam sentetik ruh yok gibi valla zor bir hayat bence.
 
Ben esimi cok seviyorum ona karsi icimde inanilmaz bir merhamet duygusu var. cok fazla empati kuruyorum. bensiz ne yapar diye dusunup uzuluyorum. ama mutlu degilim. beni mutlu etmiyor. ruhuma hitap etmiyor. gonul almasini bilmiyor. biraz okuz. bazen asagilamalari oluyor. enerjisi cok dusuk ve surekli basi kici agriyor. hic bi is yapmaz sadece kendi isine gidip gelir cikardigi kiyafeti nerde cikardiysa birakir yere coraplari da oyle. ictigi iceceklerin bardaklarini evin her tarafindan ben toplarim kisacasi bakicisi oldum. benim hayalim bi bebek bakmak degildi beraber bir seyler yapip mutlu olmakti. artik devam edemiyorum istmemiyorum mutsuzum. ama onsuz da nasil yapacagimi bilmiyorum bagimlilik oldu galiba. suan evi terk edip anneme geldim ama duygularim cok zorluyor surekli agliyorum ne yapacagimi bilmiyorum. geri donersem ayni olacak degismeyecek hicbir sey kendimi secip gelecekte daha mutlu olmam icin suan ayrilmam gerek buna inaniyorum. umarim en kisa zamanda toparlarim kendimi ve atlatirim biter gider. surec uzarsa duygularima yenik dusebilecegimden korkuyorum.
( neredeyse 2 yil once evlendik. cocuk yok. 31 yasinda. bende 25 )
40 yaşında falan olsanız çekincelerinize hak verilebilir ama 25 yaşında da düşünülemez bile.koskoca hayat böyle geçmez ki.bir de duygusal bağ kurmayı beceremiyorsa nasıl seviyorsun ki.bence siz çok iyi bir insan olduğunuz için, insan olarak seviyorsunuz eşinizi, eş olarak değil.iyi insanların en büyük sorunu da herkesi sevdiğini sanması.
 
eşinizin pasaklı ve dagınık annesi muhtemelen hep arkasını toplamış şimdi siz barışsanız seni iş bekliyordur dünya kadar evde yanı ben hayatım boyunca dadılık annelık yaparım diyorsan barış birde neyine ağlıyorsun adam sorumsuzun teki duygusal açıdan da bencil ee
 
Ben esimi cok seviyorum ona karsi icimde inanilmaz bir merhamet duygusu var. cok fazla empati kuruyorum. bensiz ne yapar diye dusunup uzuluyorum. ama mutlu degilim. beni mutlu etmiyor. ruhuma hitap etmiyor. gonul almasini bilmiyor. biraz okuz. bazen asagilamalari oluyor. enerjisi cok dusuk ve surekli basi kici agriyor. hic bi is yapmaz sadece kendi isine gidip gelir cikardigi kiyafeti nerde cikardiysa birakir yere coraplari da oyle. ictigi iceceklerin bardaklarini evin her tarafindan ben toplarim kisacasi bakicisi oldum. benim hayalim bi bebek bakmak degildi beraber bir seyler yapip mutlu olmakti. artik devam edemiyorum istmemiyorum mutsuzum. ama onsuz da nasil yapacagimi bilmiyorum bagimlilik oldu galiba. suan evi terk edip anneme geldim ama duygularim cok zorluyor surekli agliyorum ne yapacagimi bilmiyorum. geri donersem ayni olacak degismeyecek hicbir sey kendimi secip gelecekte daha mutlu olmam icin suan ayrilmam gerek buna inaniyorum. umarim en kisa zamanda toparlarim kendimi ve atlatirim biter gider. surec uzarsa duygularima yenik dusebilecegimden korkuyorum.
( neredeyse 2 yil once evlendik. cocuk yok. 31 yasinda. bende 25 )
Biraz öküz başı kıcı ağrıyor ama seviyorum! ailesinin yetiştiremediği bir adamı eğitemezsiniz İyiki ayrılmışsınız yoksa ömrünüz heba olurdu
 
Son düzenleme:
Peki ne yapıyor siz şimdi annenizin evinize gelince, gönlünüzü almaya çalışmıyor mu? Ben çorap ve dağınıklık kısmına takılmadım, hiç gönlümü almıyor ve aşağılıyor diyorsunuz, o kısma takıldım. Bunu biraz açmak ister misiniz? Yani dağınıklık yüzünden boşanılmaz.
 
Sizinki alışkanlık bence.Kendone bakamayan,arkasını toplamaktan aciz adamı kim niye sevsin
 
Ben esimi cok seviyorum ona karsi icimde inanilmaz bir merhamet duygusu var. cok fazla empati kuruyorum. bensiz ne yapar diye dusunup uzuluyorum. ama mutlu degilim. beni mutlu etmiyor. ruhuma hitap etmiyor. gonul almasini bilmiyor. biraz okuz. bazen asagilamalari oluyor. enerjisi cok dusuk ve surekli basi kici agriyor. hic bi is yapmaz sadece kendi isine gidip gelir cikardigi kiyafeti nerde cikardiysa birakir yere coraplari da oyle. ictigi iceceklerin bardaklarini evin her tarafindan ben toplarim kisacasi bakicisi oldum. benim hayalim bi bebek bakmak degildi beraber bir seyler yapip mutlu olmakti. artik devam edemiyorum istmemiyorum mutsuzum. ama onsuz da nasil yapacagimi bilmiyorum bagimlilik oldu galiba. suan evi terk edip anneme geldim ama duygularim cok zorluyor surekli agliyorum ne yapacagimi bilmiyorum. geri donersem ayni olacak degismeyecek hicbir sey kendimi secip gelecekte daha mutlu olmam icin suan ayrilmam gerek buna inaniyorum. umarim en kisa zamanda toparlarim kendimi ve atlatirim biter gider. surec uzarsa duygularima yenik dusebilecegimden korkuyorum.
( neredeyse 2 yil once evlendik. cocuk yok. 31 yasinda. bende 25 )

Ya bu beceriksiz, aciz kendine bakamayan evde götünü yayarak yatan fok balığının neyi cazip? Adam birde terbiyesiz birisi, sana saygısızlık yapmış. İnsan gibi konuşmayı tartışmayı bilmiyor. Bırak fok balığı yerinde yatsın. Sen de hayatına bak. Kendini düşün.
 
Ben esimi cok seviyorum ona karsi icimde inanilmaz bir merhamet duygusu var. cok fazla empati kuruyorum. bensiz ne yapar diye dusunup uzuluyorum. ama mutlu degilim. beni mutlu etmiyor. ruhuma hitap etmiyor. gonul almasini bilmiyor. biraz okuz. bazen asagilamalari oluyor. enerjisi cok dusuk ve surekli basi kici agriyor. hic bi is yapmaz sadece kendi isine gidip gelir cikardigi kiyafeti nerde cikardiysa birakir yere coraplari da oyle. ictigi iceceklerin bardaklarini evin her tarafindan ben toplarim kisacasi bakicisi oldum. benim hayalim bi bebek bakmak degildi beraber bir seyler yapip mutlu olmakti. artik devam edemiyorum istmemiyorum mutsuzum. ama onsuz da nasil yapacagimi bilmiyorum bagimlilik oldu galiba. suan evi terk edip anneme geldim ama duygularim cok zorluyor surekli agliyorum ne yapacagimi bilmiyorum. geri donersem ayni olacak degismeyecek hicbir sey kendimi secip gelecekte daha mutlu olmam icin suan ayrilmam gerek buna inaniyorum. umarim en kisa zamanda toparlarim kendimi ve atlatirim biter gider. surec uzarsa duygularima yenik dusebilecegimden korkuyorum.
( neredeyse 2 yil once evlendik. cocuk yok. 31 yasinda. bende 25 )
Haklısın sensiz ne yapar ? Çöp ev gibi olur ev.
 
Ben esimi cok seviyorum ona karsi icimde inanilmaz bir merhamet duygusu var. cok fazla empati kuruyorum. bensiz ne yapar diye dusunup uzuluyorum. ama mutlu degilim. beni mutlu etmiyor. ruhuma hitap etmiyor. gonul almasini bilmiyor. biraz okuz. bazen asagilamalari oluyor. enerjisi cok dusuk ve surekli basi kici agriyor. hic bi is yapmaz sadece kendi isine gidip gelir cikardigi kiyafeti nerde cikardiysa birakir yere coraplari da oyle. ictigi iceceklerin bardaklarini evin her tarafindan ben toplarim kisacasi bakicisi oldum. benim hayalim bi bebek bakmak degildi beraber bir seyler yapip mutlu olmakti. artik devam edemiyorum istmemiyorum mutsuzum. ama onsuz da nasil yapacagimi bilmiyorum bagimlilik oldu galiba. suan evi terk edip anneme geldim ama duygularim cok zorluyor surekli agliyorum ne yapacagimi bilmiyorum. geri donersem ayni olacak degismeyecek hicbir sey kendimi secip gelecekte daha mutlu olmam icin suan ayrilmam gerek buna inaniyorum. umarim en kisa zamanda toparlarim kendimi ve atlatirim biter gider. surec uzarsa duygularima yenik dusebilecegimden korkuyorum.
( neredeyse 2 yil once evlendik. cocuk yok. 31 yasinda. bende 25 )

Yat kalk dua et çocuk yok.
Çokta iyi yaparsın.
İlla birine bakacaksan kedi sahiplen.
 
Sana kim acısın diyesim geldi çok aferdersiniz .....Severek ayrılmak değil acidigi için devam etmek olmuş bu....İki taraf içinde hoş değil o kaybetmek istemese yontulur sen kaybetmek istemesen bakıcı olmak yerine talepde bulunurdun olmuyorsa görürdün o adamın kaba bağırış dolu kavgalarını acıman biterdi ve su Ferhat ve Aslidan beri modası geçmiş severek ayrılmak repligini tekrar etmezdin .....Orda bitti o seven karşılıklı uyum kurar olmuyorsa efendi gibi yoluna gider severek ayrılmak budur ...Değer konusunda ilerisi için lütfen gerçekçi olmaya bakın işinize yaramaz gereksiz duygusal manipülatif düşünceler .....Mantığı göreve davet edin ilerde daha güzel bir hayat mümkün sizin için
 
İlk boşanan siz değilsiniz sonuncu da siz olmayacaksınız. Herkes nasıl unutuyorsa sizde unutursunuz.
 
X