benim baştan belliydi sezeryan olacağım ama doğumuma 1 hafta kalana kadar hep koktum ama sonradan cesaret geldi.sabahtan hastaneye yatışım yapıldı kan-idrar tahlillerim, nts yapıldı.öğleden sonra 4 te alırız dendi.ben erkenden hastanede yatmak istemedim dr. dan izin aldık ve saat 3e kadar evime gittim.sonra 3te hastanede odamdaydım.hemen hemşire geldi üzerimi değiştirdim sondam ve serumum takıldı ,tansiyonum ölçüldü ardından sedye geldi sedyeye bindirildim ve ameliyathaneye doğru yola çıktık.aslında şoka girmiştimherşeyin bu kadar hızlı gerçekleşmesi garipti.ameliyathane hiçte düşündüğüm gibi biryer değilmiş.kalabalık va çok sevecen personel vardı.masaya atırdılar benimle sohbet eden çok şeker bi hemşire vardı başımda sonra birden uyandım evet herşey bitmişti.ilk sorum oğlum nasıl oldu.başımdakiler çok iyi meraketme dediler.sonra ameliyathaneden çıkarıldım kapıda eşim bekliyordu,annem,babam hepsi bebeğin yanındaymış.odama geldim ve bebeğimi gördüm canım acıyordu biraz ağrı kesici yaptılar hemen geçti.2 gün kaldım .hemen kendimi topladım.çok şükür şimdi bebeğim kollarımda