Sürekli başkaları ile karşılaştırılmak....

Her doğuran anne olamiyor işte en büyük kanıtı. Ben boyle bir anneyi sevemezdim.
Senin de sevmek icin nedenlerin yok.
 
Yani bıçakla evladının ya da daha doğrusu herhangi bir canlının üzerine yürüyen birini neden ciddiye alıp kendinizi yetersiz hissedersiniz ki ❤️

Anneniz size bak o en pahalı hediyeleri getirmiş dediğinde “değenlere getirmiştir para benim param layık görsem ben de getirirdim” diyin. Ya da ne bileyim “anne sen de mi istesen bir şeyler malum yıllarını reklamına verdin onun” falan.. sevgi saygı kaldı mı içinizde bilmiyorum ama kalmadıysa bunlar söylenmek için güzel seçenekler :KK53:

Her şeyin en iyisi ve en kötüsü vardır.
Kuzeniniz doktor olmuş sorun annenize neden bulunduğu ülkede sağlık bakanı olmamış? Niye cumhurbaşkanı değilmiş? Hadi sorun hadi :KK53: Böyle saçma kıyaslara bakalım kendisi ne diyecek :deli:
Aklıma bir filmden sahne geldi;
babasına göre çalışmayan etmeyen işe yaramaz bir adam var. Babasına diyor ki sen ne yaptın peki? Sen nesin peki? Genel cerrah… arkadaşlarımın babası kalp cerrahı beyin cerrahı sen? Sen nesin? Genell cerrah. Uzman olduğun bir alan yok..” böyle devam eden bir diyalogtu :rolleyes:
Sizin de aynı o hikaye. Anneniz sizi beğenmiyo da kendisi ne yapmış. 0 pound kazanarak sizi aşağılaması beni yerle bir etti :deli:
 
Annen bilinçli bir insan değil. Söylediklerinde ciddiye alınacak bir taraf yok. Ancak bu yaştan sonra kendisini değiştiremezsin, ona çocuk psikolojisi öğretemezsin. O yüzden olur anne, inşallah anne, tamam anne deyip geçeceksin. Dışarıdan ne üzücü bir şey yaptığını görseydi emin ol yapmazdı. Onu affet ve yoluna devam et
 
Annen bilinçli bir insan değil. Söylediklerinde ciddiye alınacak bir taraf yok. Ancak bu yaştan sonra kendisini değiştiremezsin, ona çocuk psikolojisi öğretemezsin. O yüzden olur anne, inşallah anne, tamam anne deyip geçeceksin. Dışarıdan ne üzücü bir şey yaptığını görseydi emin ol yapmazdı. Onu affet ve yoluna devam et
Ayy ne kucaklayıcı ne hoşgörülü bir yorum. Ben o kadar bileylenmişim ki bayır aşağı saldım yazdım da yazdım. Yorumunuzu görünce içim cız etti.
Burası insana en çok başka açılardan bakmayı öğretiyor ❤️ Teşekkür ederim size kendi adıma.

Buradaki annenin anlayacağını sanmıyorum ama keşke hep önerdiğinizi yapsak. vicdan rahatlığı güzel şey
 
annem gençken çok agresifti, size derecesini anlatmam bile çok zor inanın.
çok çok küçükken, (sanırım okula bile başlamıştım daha), ananemin evinde bir kuzenimin (bu o en zeki doktor kuzenim eğil hahha 😅 bende çok kuzen var) tüm sevdiğim kuruyemişleri yediğini ve benim ağladığımı hatırlıyorum; annem sinirlenip bir bıçağı eline alıp bana saldırmaya çalışmıştı ama diğer herkes onu tuttu....
Aşırı ama aşırı agresifti!! daha fazla nasıl denir bilmiyorum
Ve ben küçükken, o şiddete eğilimli olduğu için ve bunuda yaptığı için; babam akşamları işten eve geldiğinde vücudumda morluklar gördüğünde, annemle çok ciddi kavga ettiklerini hatırlıyorum (bunlar 7 yaş öncesi).. Annem hep beni kocasıyla arasına giren ve kavga sebebi olan bir madde gibi görüyordu ben küçükken... Cidden gençken çok agresif ve aptaldı.. sonradan sonraya yumuşadı çokça ama yine de, hatta bu yaşımda ve konumumda bile beni başkalarıyla kıyaslamayı bırakamadı
 
Ayy ne kucaklayıcı ne hoşgörülü bir yorum. Ben o kadar bileylenmişim ki bayır aşağı saldım yazdım da yazdım. Yorumunuzu görünce içim cız etti.
Burası insana en çok başka açılardan bakmayı öğretiyor ❤️ Teşekkür ederim size kendi adıma.

Buradaki annenin anlayacağını sanmıyorum ama keşke hep önerdiğinizi yapsak. vicdan rahatlığı güzel şey
Haklı olmak değil de mutlu olmak var ya benimki o… konudaki kadar olmasa da annem de küçükken beni az üzmedi. Ne kadar sevimsiz olduğunu görebilseydi yapmazdı. O yüzden ben anneme kin tutmuyorum. Keskin sirke küpüne zarar zaten, gerek yok. Bir faydam olduysa çok memnun olurum. Ben de size teşekkür ederim 💐
 
Bence çok güzel şeyler başarmışsın
Bir kere dili halletmişsin yurtdışında bir yaşam kurmuşsun
13 yıldır yurtdışında yaşayan olarak söylüyorum hiç kolay değil bunlar
Bence sen kendine değer vermiyorsun
Burdan başla ve ailene karşı sesini çıkarıp sınırlarını belirle
Seni yıpratmalarına izin verme
Devam ederlerse yavaş yavaş irtibatı azalt
Resmen seni aşağı çekiyorlar
 
Haklı olmak değil de mutlu olmak var ya benimki o… konudaki kadar olmasa da annem de küçükken beni az üzmedi. Ne kadar sevimsiz olduğunu görebilseydi yapmazdı. O yüzden ben anneme kin tutmuyorum. Keskin sirke küpüne zarar zaten, gerek yok. Bir faydam olduysa çok memnun olurum. Ben de size teşekkür ederim 💐
❤️❤️❤️
 
Yani bıçakla evladının ya da daha doğrusu herhangi bir canlının üzerine yürüyen birini neden ciddiye alıp kendinizi yetersiz hissedersiniz ki ❤️

Anneniz size bak o en pahalı hediyeleri getirmiş dediğinde “değenlere getirmiştir para benim param layık görsem ben de getirirdim” diyin. Ya da ne bileyim “anne sen de mi istesen bir şeyler malum yıllarını reklamına verdin onun” falan.. sevgi saygı kaldı mı içinizde bilmiyorum ama kalmadıysa bunlar söylenmek için güzel seçenekler :KK53:

Her şeyin en iyisi ve en kötüsü vardır.
Kuzeniniz doktor olmuş sorun annenize neden bulunduğu ülkede sağlık bakanı olmamış? Niye cumhurbaşkanı değilmiş? Hadi sorun hadi :KK53: Böyle saçma kıyaslara bakalım kendisi ne diyecek :deli:
Aklıma bir filmden sahne geldi;
babasına göre çalışmayan etmeyen işe yaramaz bir adam var. Babasına diyor ki sen ne yaptın peki? Sen nesin peki? Genel cerrah… arkadaşlarımın babası kalp cerrahı beyin cerrahı sen? Sen nesin? Genell cerrah. Uzman olduğun bir alan yok..” böyle devam eden bir diyalogtu :rolleyes:
Sizin de aynı o hikaye. Anneniz sizi beğenmiyo da kendisi ne yapmış. 0 pound kazanarak sizi aşağılaması beni yerle bir etti :deli:
annemi ciddiye alıp saygı duyuyorum tabiii , o burada söylediği bıçaklı an yada başka diğer agresifleri benim çok çok küçüklüğüme ait. Sorsanız başka anı da hatırlamıyorum o yaşlarıma dair, sadece bu travmalarım. Aşırı korkardım ondan aşşşıırıı.. Aslında o kadar uslu, normal ve de güzel aslında sarışın kıvır kıvır bir bebek; yinede bana dayak atacak neden bulurdu o zamanlar 😅 Ama annem yaş aldıkça yumuşadı ve düzeldi, ilgi ve sevgi gösteren bir insan haline geldi. Şimdi çoğunlukla hatırlamıyorum o zamanları ama, yeri gelip benim üstüme o kadar psikolojik olarak yüklendiğinde, tüm herşey gözümün önünden yine geçiyor. Bünyemin savunma mekanizması 'eeeh dur orada!!! burada mantıklı olmayan şeyler ve insanlar var, hatırla geçmişi' diyor sanki
 
annemi ciddiye alıp saygı duyuyorum tabiii , o burada söylediği bıçaklı an yada başka diğer agresifleri benim çok çok küçüklüğüme ait. Sorsanız başka anı da hatırlamıyorum o yaşlarıma dair, sadece bu travmalarım. Aşırı korkardım ondan aşşşıırıı.. Aslında o kadar uslu, normal ve de güzel aslında sarışın kıvır kıvır bir bebek; yinede bana dayak atacak neden bulurdu o zamanlar 😅 Ama annem yaş aldıkça yumuşadı ve düzeldi, ilgi ve sevgi gösteren bir insan haline geldi. Şimdi çoğunlukla hatırlamıyorum o zamanları ama, yeri gelip benim üstüme o kadar psikolojik olarak yüklendiğinde, tüm herşey gözümün önünden yine geçiyor. Bünyemin savunma mekanizması 'eeeh dur orada!!! burada mantıklı olmayan şeyler ve insanlar var, hatırla geçmişi' diyor sanki
Çok tanıdık bir durum diyip geçiştireceğim:))
Ne hissettiğini anlayabiliyorum.
Ama çok iyi yerlere geldiğini, muhteşem bir hayatının olduğunu, çok büyük işler başardığını ve “en” diye bir şey olmadığını bil❤️
 
Ben okurken sizinle gurur duydum. Ve bence pek çok insanın imrendiği hayatı elde etmişsiniz. Başarılarınızın devamını diliyorum. Anne babaya gelecek olursak böyle gelmiş böyle gider, beklentiler de sadece üzer.. Üzülmeyin.. Bence çok güçlü ve harikasınız 💪
 
Benim kuzenimde böyleydi annem hiç övmezdi o kızı. Keşke övseymiş bi kıyaslama nelere kadir. Hayatın kurtulmuş
Ne saçmalıyorsunuz Allah aşkına hiç mi psikoloji bilginiz yok hiçbir zaman hiçbir insana kıyaslama yapılmaz anası övmüş de ne olmuş kadın 2 master yapmış ama içte yareeee
 
Ne saçmalıyorsunuz Allah aşkına hiç mi psikoloji bilginiz yok hiçbir zaman hiçbir insana kıyaslama yapılmaz anası övmüş de ne olmuş kadın 2 master yapmış ama içte yareeee
Hırslanmış ve güzel yerlere gelmiş. İyice içinede kapanabilirdi. Güçlü biriymiş
 
Anneniz ile kısıtlı görüşün bir benzerini ben de yaşadım asla kendimi kıyaslatmaya izin vermiyorum artık anne madem o kişi koştursun senin her işine diyorum böyle yapacaksan uzaklaşırım senden diyorum öncedendi o üzülmeler psikoterapi aldım bana çok iyi geldi tavsiye ederim anne baba da olsa sınırlarımız olmalı
 
Hırslanmış ve güzel yerlere gelmiş. İyice içinede kapanabilirdi. Güçlü biriymiş
Hayır iyi yerlere gelse bile kadın mutlu mu içine yara olmuş konu açmış içine kapanık mı değil mi bilmiyoruz iş hayatı iyi de sosyal hayatı nasıl acaba kıyaslama hiçbir şekilde yapılmaz o evlat okusa da okumasa da her şeyiyle kabuldür insan olması kâfi kıyaslandığı kişi ile ilişkisini soralım isterseniz ne düşünüyor hanımefendi o kişiden nefret ediyor tahminimi söyleyim vay be ben neler yaptım ama o kişi kadar olamadım mı diyor anne baba gözünde evladın yaptıklarını küçük görmek kadar kötü bir şey olamaz
 
Merhabai
Hızlıca başlıyorum..

31 yaşıdayım.. küçüklüğümde başarılı bir çocuktum. Tembel yada akılsız değildim. Haylaz hiç değildim. Hep o sınıfın en sessiz kızıydım.
Ama zeka küpü bir kuzenim vardı, aynı yaştayız, o okulda ödül falan alırdı, okul birincisi seçilirdi her yıl. Annem, girdiğimiz her ortamda kuzenimi över ondan bahsederdi. Benim konum hiç geçmezdi.
Bana çok sevgi göstermezdi küçükken, bir şekilde memnun olmazdı (ayrıcada gençken çok agresif biriydi).. En güzel, en zeki, en başarılı, en yetenekli falan değildim. Normal bir çocuktum, bende takdir edecek bir şey bulamazdı. Beni aşağılık kompleksine sokan şey beni övmemesindense, sürekli en olanlardan bahsetmesiydi. Mesela kuzenimden bahsederken onun teyzesi olduğu için gururlana gururlana konuşurdu ama ben çok siliktim.

Liseye geçtiğimde eskisi kadar iyi de değildi notlarım artık 3ler 4ler vardı karnemde. Zar zor taktir teşekkür falan alıyodum okulda. Bana annemde babamda hep aşağı zekalıymışım gibi davrandı o dönem. Çünkü onlar çevrede okul birinciliklerini falan görüyorlardı.Çıtaları hep en üstteydi. Ailede benim hiç üniversiteyi kazanabileceğime dair umut yoktu. Ha bu arada, onların bu kadar üstün şeylerde gözü varkende, ya ders çalıştıralım, kursa gönderelim destek olalım gibi bir düşünceleride olmadı. Maddi imkanımız yoktu - annem hayatı boyunca hiç çalışmadı, babam ise sadece 7 yıl biryerlerde işçi olarak çalıştı -, ben dersane yüzü görmedim yada ailem eğitimli insanlar değildi biri lise diğeri ortaokul mezunu, hiç bişeyde bilgileri yoktu. Kendi kendime ne isem oydum. Ve onlar için bu hiç yeterli değildi. Bana üniversite sınavından önce okusanda bişey olamazsın çünkü bu hayatta önemli olan en iyisi olmak demişti annem.

Neyse üni. sınavını kazandım. İyi bir şehir iyi bir okulda. Ama yine en top nokta değil (Koç, Boğaziçi falan değil yani bi tık altı).. Kimse memnun olmadı.
Bu arada ben okudum, çalışma hayatına girdim sonra yurtdışında master yaptım, sonra ikinci masterımı yaptım, uluslar arası bir firmada çalışmaya başladım.. Kısa bir süre memnun oldular...Ama kuzenim doktordu türkiyede geçen seneye kadar ve Londra'ya taşındı eylül ayında. Maaşı 10 bin pound'muş.. benim tabi yarısından bile az ama mutluydum ve zengin hissediyordum - onlara bile üç beş birşeyler gönderyordum-, her ihtiyacımı karşılıyordum. (ben Londra da değilim daha fakir bir avrupa ülkesindeyim 😅).. Şimdide başladı annem sürekli söylenmeye 'aah onun maaşı şöyle böyle, okudu kazandı ve oldu, seninde en azından şöyle olmalı, o türkiyeye ziyarete gelirken herkese en üst markalardan, çanta mont ayakkabı hediyeleri alıp gelmiş, yapabilmiş.. şirketinle konuş sana zam gelmeli bunun zamanı geldi, yada işini değiştir, madem gurbettesin sende iyi kazanır olabilmelisin'. Önceden yoktu bu, (benim kuzen Londra ya gitmeden önce) buraya ilk geldiğimde bin euro bile kazansan ne iyi para modundaydık. Hay o çocuk Londra ya taşınmaz olaydı diyorum şuan.......

Karşılaştırma hiç bitmedi hayatımda. Annem yaşlandıkça yumuşadı bana davranışları vs. ama hala benimle hiç övünmez. Belki diceksiniz amaan hangimizin ailesi bizle övünüp duruyor ki... Ama benimki çok takıntılı bir şeylerde en iyi olunmasına, ve bana hissettirdiği hep, herkesi övüp beni övmediğine göre ben hiç yeterli değilim.

Bende hep taktım kafama. Neden ben o mevkide değilim. Daha çok yapmalıyım daha çok yapmalıyım. Koş koş... Yıllardır çok yoruldum koşmaktan, çünkü yetişemeyeceğim ciğere koşuyorum. Ve hep özgüvensizim, yetersiz hissediyorum.
Annemse hala daha, başkasının evliliğindeki mutluluğu, başkasının işinde ki makamını, başkasının çalışmaktaki hırsını, başkasının başarılarını ve kazancını konuşmaktan kendisini alamaz.

Kendimi çok kötü hissediyorum bugün, çünkü son konuşmamızda telefonda bana o son söylediğim şeyleri dedi 'şirketinle konuş zam yapsınlar yada değiştir işini, o 10 bin pound kazanıyormuş herkese üst marka hediyeler getirdi' falan filan... Bende yapıyorum elimden geleni ama hayat bana daha ortalama şeyler sundu belki. Bilmiyorum..
Farkındalıklarım oluşmaya başladı, ama bunu nasıl aşacağımı bilmiyorum.
Ya kıyamam sana ama boşuna kafana takip uzuyosun kendini boş yere psikolojini bozmuslar. Kendilerinde gördükleri eksikleri başkasında tam olarak gördükleri için övüyorlar aslında kendilerinden memnun değiller. Kendi eksikleri sende tam olsun istiyorlar ama bunu yaparken ne kadar zarar vermişler sana ne yazık ki hala farkında değiller.
Şuan bulunduğun konum bı çok insanın hedefi ya da hayali. Bulunduğun yerden sadece kendi başına düşününce mutluysan sen olman gereken mevkidesin.
Benimde eğitim hayatım iyiydi vs. Ama bı anda işler ters gitti şuan evliyim ve bebeğime bakmak zorundayım. Etrafima göre belkide onca yıl boşuna okudum okumayanlar onlara göre bizden daha çok para kazanıyor vs. Yani demem o ki ne güzel işini meslegini eline almış paranı kazanıyorsun kıymetini bil ve seni daha fazla geriye çekmelerine müsade etme ❤️
 
yerimde olmak için can atan insanlar mı???? K.çını yırtıp, süreçte acı çeken herkes benim yaptığımı yapabilir. Ben özel falan değilim
Hayir bu dogru degil! Yapamaz ve yapamiyor da! Her isteyen master biterebilecek kapasiteye sahip degil. Pek cok kisi dogru duzgun bir universite egitimini bile bitiremiyor. Hep ivir zivir bolumler.
Siz ozelsiniz. Ama kendinize cok buyuk haksizlik yapiyorsunuz.

Biraz youtubeda beyhan budak, evrim balikci, tuna tuner izlemenizi tavsiye ederim.
 
annem gençken çok agresifti, size derecesini anlatmam bile çok zor inanın.
çok çok küçükken, (sanırım okula bile başlamıştım daha), ananemin evinde bir kuzenimin (bu o en zeki doktor kuzenim eğil hahha 😅 bende çok kuzen var) tüm sevdiğim kuruyemişleri yediğini ve benim ağladığımı hatırlıyorum; annem sinirlenip bir bıçağı eline alıp bana saldırmaya çalışmıştı ama diğer herkes onu tuttu....
Aşırı ama aşırı agresifti!! daha fazla nasıl denir bilmiyorum
Anneniz agresif falan degil ruh hastasi ve kompleksli . Hayata karsi olan butun
Ezikligink sizin uzerinizden cikarmis. Neden annenizi susturmuyorsunuz ? O size bunlari dediginde onun bu hayattaki basarisinin ne oldugunu ? Neden surekli baskalariyla kiyas yaptigini ? Kendini cok mu ezik hissettigini eger ouleyse ve bununla basa cikamiyorsa destek alabilecegini vs vs konusun biraz ya cevap verin susturun valla burdan ben sistim.
 
Sizi anlıyorım.. annem de mükemmeliyetçiydi. Durum sizin gibi dramatik değildi ama hep kıyaslardı. ( sevgisini gösteren ve kendi adına hiç bir beklentisi olmayan bir annedir ama) çok üzülürdüm.. devlet memuru öğretmen olunca en başarılı insan oldum bir anda… şansa! insan ne kadar büyürse büyüsün küçük bir kız çocuğu kalıyor bir yanı.. ve o yanı hep annesi babası gururlansın istiyor. Duygularınızı anlıyorum. Bende bu durum hafif düzeyli bir sosyal ansiyeteye yol açtı kendi gözlemlerimden.. aşırı mükemmelliyetçi oldum ki bu bünyeye çok zararlı.. şuan annemin tavrının değişmesiyle yaralarımı sarabiliyorum en azndan ve çocuğuma nasıl davranmamam gerektiğine eminim bu konuda.

Annezi sert bir şekilde uyarın devam ederse arayı açın tek tavsiyem. Evet zor ama size ne kadar kötü hissettirdiğini anlayabiliyorum. Ona da ders olur umarım. Ciddi sert bir tepki vermelisiniz size yansımasını nasıl kötü hissettirdiğini bilmeli . Artık annesi dövünce gidip yine onun koynunda teselli bulan sümüklü çocuk değilsiniz. Azcık pişmanlık duysun. Sen mükemmel anne misin ki benden bunu bekliyorsun.. kuzenimin ailesinin ona sunduğu imkanları sen bana sundun mu? Diye sorabilir onun bunun annesiyle siz de onu kıyaslayabilirsniz. Çivi çiviyi söker. Yaptığının korkunç birşey olduğunu ve anlasın artık.
 
X