Ben de Antep’teyim. Evimiz yıkılmadı çok şükür. Önce orta sonra az hasarlı raporu çıktı. Ama aylardır hala kendime gelemiyorum, özellikle de akşamları evde yalnız kalmak istemiyorum. Aynı sokakta binalar ağır hasarlı diye yıkıldı, enkazı hala kaldırmadılar. Onu görmek bile beni üzerken siz kendi evinizin enkazının önünden geçiyormuşsunuz. Sizinki gibi köklü bir değişim yaşamamış olmama rağmen acısı hala böyleyken sizi düşünemiyorum. Tüm kalbimle dualarımdasınız. Bir an önce tekrar düzeninizi kurarsınız inşallah. Hiç umut var mı peki, maddi olarak bir destek vs.?