8-9 yaşlarında birşeydim,okuldan eve geldim baktım annem bitkincene oturmuş sigarasını içiyor.klasik bir temizlik savaşı verdiği herhalinden belli.80'li yılların modası o zaman,evin her yeri halıflex ile kaplı.girer girmez bana:'salondaki halıyı sildim,canım çıktı,tam kurumadan girme.' 'iyi.'dedim.bu sigarasını içti alışverişe gitti,o sırada ben de mutfakta kendime bir bardak kola koydum.derken telefon çaldı ben de elimdeki bardakla salona girdim.bardağı sehpanın kenarına koyiim derken,rönk dedi bardak düştü!!!!beni bir panik aldı gitti.telefona baktıktan sonra,elime bir bez alıp sabunlu suyla temizliğim dedim,temiz olmasına emin gibi olduktan sonra içimden bi ses:'ama ya kurudyunca kahverengi bi halka bırakırsa?' diye içime bir kurt düştü...gittim çamaşır suyunu aldım ve açık kahve olan halıya direk olarak döktüm...bu sefer de gereğinden fazla temiz oldu...rengi açıldı

.çaresizlik ve panikle başladım ağlamaya...annem eve dönünce garibim önce boş boş halıya baktı,sonra boğazından yukarıya doğru git gide kızardı...bu hiç de iyi bir alamet değildi,ceketimi kaptığım gibi kaçtım evden...gideceğim yerler kısıtlı olduğu için,annemin talimatı ile abim okul dönüşünden sonra beni eliyle koymuş gibi arkadaşımda buldu,gülerek:'tırsma hadi gel,kriz anını atlattın...'demişti.evden içeriye girene kadar kalbim boğazımda atıyordu resmen,allahtan abimin dediği gibi cidden yatışmıştı,sadece bi katil bakışı atmakla sınırlı kalmıştı....