Tek yemekli diyetlerde rejim yapan kişi sürekli olarak aynı yemeği yer. Bu tür diyetlerin tipik örneği olan pirinç diyeti ilk kez 1940 yılında Kempner tarafından yüksek kan basıncının tedavisinde kullanılmıştır. Daha sonra aynı tip diyetler zayıflama amacıyla uygulanmıştır. Duke Üniversitesi'nin pirinç diyetini de bu grupta sayabiliriz.
Günlük 400-800 kalorilik bu diyetlerde bol miktarda yenen pirince ek olarak meyve ve sebze de vardır. Kesinlikle süt
ve et grupları kullanılmaz. Diyet, protein ve tuz açısından çok fakirdir. Ayrıca, A vitamini, riboflavin, kalsiyum ve demir yönünden de çok yetersizdir. Bu eksiklikler tamamlanmadan rejimin uygulanması hayati tehlike oluşturur.
Günde yarım kilograma civarında kilo kaybı sağlayan tek yemekli diyetler kolay anlaşılan ve kolay hazırlanan basit diyetlerdir.
Uygulamadaki temel sorun, diyetin sıkıcılığı ve monotonluğudur. Böyle bir yemek düzenini uzun zaman sürdürmek genellikle imkansızdır. Çok hoşlanılan bir yemeği bile sürekli olarak yeme zorunluluğu kısa sürede bıkkınlığa yol açar ve rejim sürdürülemez; terk edilir.
Tek yemekli diyetler kadar popüler olmasa da çok sayıda insanın başvurduğu diğer diyet türlerinin arasında, formül diyetleri de saymak gerekir.
Bu ana gıda gruplarına 20 gram kadar lif, vitamin ve elementler eklenmiştir. Rejim yapan kişi bu sıvı veya toz kanşımdan belirtilen miktarlarda yer. Bunun dışınd