22.Ağustos.2013
39.hafta
06.50
Doğuma daha bi hafta var bebeğimde herşey yolunda bende gayet enerjiğim.. Eşimin yurtdışından gelen kuzeni ve eşiyle bi haftadır geziyoruz. Bi önceki gün Ihlara vadisine gittik ama ne olur ne olmaz diye eşimle ben inmedik. Belisırma diye bi yer var vadinin kıyısında su üzerine lokantalar var, saatlerce oralarda gezip yemek yedik, gece eve döndük. Ertesi gün piknik var, öğleden akşama mangal keyfi ben sadece oturdum herkes etrafımda pervane şunu ye bunu iç sen kalkma.. keyfim yerinde eşimle elele yürüyüş yaptık bi kaç tur ardından eve döndük. Erkenden yattık 22 gibi. Sabah nst ye gireceğim. Dr herşey yolunda derse h.sonu çk yakın bi ark. Düğünü için Nevşehir e gitme izni alacağım.. Gece sancım var gibi yok gibi kıvranıyorum kalkıyorum geri yatıyorum. Eşim gözü yarı kapalı yarı açık bakıp dönüyo. En son 3 te kalkıp ışığı yaktım eşim uyandı. Galiba yalancı sancı bunlar ya içim bulanıyo gibi bişiler oluyo dedim. Tuvalete gittim yattm. Yarım saat sonra aynı.. eşime ya dedim aceba gerçek sancı mı ama ben hazır diilim yok yalancı bunlar. Eşim şaşkın. Sanki oğlum tam gününü doldurmak zorunda
Saat 4 5 sancılar arttı gibi (gibi diyorum hala emin olamıyorum duvara tutunup iki kıvranıyorum sonra hiç bişey yok ) En son 5.20 tuvalete gittm peçete de kan!!! Eşime bağırdım galiba doğum başladı:18::18: koooşş........şaşkın şaşkın geldi:26: napcaz die..duş dedim çabuk.. hemen duşa girdim sakinleştim. eşim hala inanamıyor git giyin diom tepemde bişi olur die başımı beklio. En son giyindik annemi aradım. (o konyada ben aksarayda biz hastaneye gidiyoruz die.) saat 5.30 arabadayız. Bi kez sancı girdi çıktı zorlandım aaaa gelioo diye..hast. girdik bni odaya aldılar ebe bi bakim dedi. Benim komşum (o hastanenin baş ebesi) gelicek az sonra mesai saati yakın ya onu beklicem diom. Ebe sen beklersin de bebek beklemez dio gülerek.. en son bari sancını ölçiim dedi. Baktı sancı var. Eşime aşağı inin yatışı yapın dedi. Ben hala inanamıyorum. En son alttan bakmamız lazım dedi. Ben nolur bakmaa
diom (hiç alttan muayene olmadım.) Israr etti mecburmuş .. baktı ve bebeğin başı elime geliyor dedi. O an heyecan başladı bnde titredim (inandım doğuruyomuşum demek..)
Doğumhaneye aldılar eşim kapıda sakın gitme diye tembihledim. Güldü..dr geldi ebe suyumu patlattı ama hala bişi hissetmiyorum sancı arada gelip gidio. Dr. İki ıkınmada gelecek bebek bağırıp yorma kendini ıkın tüm gücünle dedi. Ve ikinci ıkınmada bağırabilirsin dedi gülerek bebeğimi çıkardılar
Oğlumu bana gösterip babasına uzattılar ben kapıdan görüyorum. Eşim almadı bni bekleyeceğini söyledi. Dikişlerim bitince eşimle asansöre bnp odaya indik. Kv. Görümcem vardı. Annemde bi saate geldi ve annemi görünce ağladım
ilk kez
Çk güzel bi duyguydu. Normal doğumu başardığıma inanamıyorum. Çk korkak biriyim normalde.. Hastaneye girişimiz ve doğum sadece 1saat sürdü
inş. Herkes bnm gibi kolay doğurur..
(doğum hikayem çk kısa ama öncesi uzun oldu, gezmek yürümek galiba normal doğumumu kolaylaştırdı diye anlattım. Mutluluk da en önemli etken bide..)