- 15 Aralık 2022
- 424
- 453
- 26
Herkese selam Nadide çiçekler
Göğüslerim yok gibi olduğu için, yaptırma kararı verdim ve İzmir’de Burçe Karantinacı isminde dünya tatlısı bir doktora gittim. Ölçüler , ve süreç bana anlatıldı. Her aklıma takılanı da 7/24 aradığımda açtıkları için hem hep aydınlandım hem güven kazandı yüreğim. Çünkü insan yaptırma kararından sonra doktoruna güvenmesi çok önemlidir.
Doktor hanım ile görüşüldükten 1 hafta sonra ameliyatım olacaktı. İlk 250 CC denildi fakat, forumlarda 250 CC’nin çok küçük olduğunun fikrini aldım. Doktorum ile görüşüp, biraz daha büyük olmasını istedim. Sonuçta büyük olması için yatıyoruz değil mi bıçak altına :) doktorumun tek dediği kelime; Bana güven harika olucaksın ve küçük olmayacak. Seçeneklerimiz mevcut hangisi, vücut ölçüne ve meme çapına uyar ise onu yapacağım dedi. Bu arada kilom 47.8 boyum ise 1.67.
ameliyat günü o kadar hızlı geldi ki bir önceki gün asla uyuyamadım.
1. Gün: Hastaneye giriş yapıldı, tahliller ve gerekli tetkikler yapıldı 2 saat öncesinden. Ve ben son dakikaya kadar açılan damar yolum ile, korku ve heyecandan hastaneden kaçmayı düşündüm. Sonra olumlamalar yaparken hasta bakıcı beni geldi aldı . Sonrası zaten yoktu :) olmuş ve bitmişti herşey. Ağrım sızım ilk uyandığım da narkozunda verdiği etki ile hiç yoktu. Zaten doktorum da 1. Gün Ağrı olmayacağını iletmişti. Çok güzel uyudum akşamım güzel geçti. İlk çorba getiriyorlar sizlere , ve birinin yardımı ile onu içmek zorundasınız çünkü kollar kalkmıyor. Kalksa da güç olmuyor.
Neyse sabah 7 ve ben bir kesik ağrısı gibi bir ağrıya uyandım. Hemen hemşireden ağrı kesici yapmasını rica ettim. Çektiğim en kötü acı oydu. Fakat ben sürekli böyle bir acı çekeceğim sandım ve çok panikledim.
Ve şunu eklemeliyim ki ; yanınızda mutlaka size destek olacak birisi gerekli . Desteksiz kalkamıyor, tuvalete dahi yardım ile gidiyorsunuz . Her neyse doktorum geldi ve 300 CC takıldığını iletti. Çok sevindim olması zor bir ameliyattı . Çünkü çapım küçüktü .
İlk 3 gün evimde eşimin desteği ile tuvalete gittim, büyük bardak kaldıramıyordum, kapı kollarını zor açıyordum. Yürüyüş yaparak kendimi düzelmeye ve iyileşmeye zorluyordum . Çünkü yatıp kalkınca o kas katılaşması başa dönüyordu. Yani kalkmak yürümek vs bunların hemen iyileşmesi için hem istirahat etmek hem yerine göre yürüyüş yapmak çok önemli.
Sizi sıkıca sıkan bir korse var. Buna hazır olmalısınız.
4. Gün doktor kontrolüm vardı, herşey yolundaydı .
5. Gün artık desteksiz kalkabiliyor , tuvalete kendim gidebiliyordum.
6. Gün inanılmaz bir dikiş ağrım vardı tek taraflı, meğersem korse sıkı olduğundan , dikiş yeri tahriş olmuş. Doktorum pamuk koydu ve acı dindi .
7. Gün iyice ayaklandım, nikaha ve akşamına partiye gittim .
Ödemler vs anca geçiyor , fakat her acı ve ödem durumları çekilen bir kaç günlük cefaya değiyor arkadaşlar. Çok abartılacak bir durum değil. İlk 3 gün zor geçiyor ama ilaçlar ile zaten bu acıyı hissetmiyorsunuz.
Ben destek için buradayım
GÜNCELLEME:
Adım adım 2. Ay’a doğru yaklaşıyorum. Ve kendime şaşıyorum nasıl daha önce bu operasyonu olmamışım diye. Sıfır acı sıfır ağrı. Artık tamamen eskisi gibiyim. Ödemlerim gitti, memeye iyice alıştı protez. Görüntü doğallaştı. Nasıl mutluyum anlatamam.. isteyen herkes umarım olur bu ameliyatı , çok başka bir şey .
Göğüslerim yok gibi olduğu için, yaptırma kararı verdim ve İzmir’de Burçe Karantinacı isminde dünya tatlısı bir doktora gittim. Ölçüler , ve süreç bana anlatıldı. Her aklıma takılanı da 7/24 aradığımda açtıkları için hem hep aydınlandım hem güven kazandı yüreğim. Çünkü insan yaptırma kararından sonra doktoruna güvenmesi çok önemlidir.
Doktor hanım ile görüşüldükten 1 hafta sonra ameliyatım olacaktı. İlk 250 CC denildi fakat, forumlarda 250 CC’nin çok küçük olduğunun fikrini aldım. Doktorum ile görüşüp, biraz daha büyük olmasını istedim. Sonuçta büyük olması için yatıyoruz değil mi bıçak altına :) doktorumun tek dediği kelime; Bana güven harika olucaksın ve küçük olmayacak. Seçeneklerimiz mevcut hangisi, vücut ölçüne ve meme çapına uyar ise onu yapacağım dedi. Bu arada kilom 47.8 boyum ise 1.67.
ameliyat günü o kadar hızlı geldi ki bir önceki gün asla uyuyamadım.
1. Gün: Hastaneye giriş yapıldı, tahliller ve gerekli tetkikler yapıldı 2 saat öncesinden. Ve ben son dakikaya kadar açılan damar yolum ile, korku ve heyecandan hastaneden kaçmayı düşündüm. Sonra olumlamalar yaparken hasta bakıcı beni geldi aldı . Sonrası zaten yoktu :) olmuş ve bitmişti herşey. Ağrım sızım ilk uyandığım da narkozunda verdiği etki ile hiç yoktu. Zaten doktorum da 1. Gün Ağrı olmayacağını iletmişti. Çok güzel uyudum akşamım güzel geçti. İlk çorba getiriyorlar sizlere , ve birinin yardımı ile onu içmek zorundasınız çünkü kollar kalkmıyor. Kalksa da güç olmuyor.
Neyse sabah 7 ve ben bir kesik ağrısı gibi bir ağrıya uyandım. Hemen hemşireden ağrı kesici yapmasını rica ettim. Çektiğim en kötü acı oydu. Fakat ben sürekli böyle bir acı çekeceğim sandım ve çok panikledim.
Ve şunu eklemeliyim ki ; yanınızda mutlaka size destek olacak birisi gerekli . Desteksiz kalkamıyor, tuvalete dahi yardım ile gidiyorsunuz . Her neyse doktorum geldi ve 300 CC takıldığını iletti. Çok sevindim olması zor bir ameliyattı . Çünkü çapım küçüktü .
İlk 3 gün evimde eşimin desteği ile tuvalete gittim, büyük bardak kaldıramıyordum, kapı kollarını zor açıyordum. Yürüyüş yaparak kendimi düzelmeye ve iyileşmeye zorluyordum . Çünkü yatıp kalkınca o kas katılaşması başa dönüyordu. Yani kalkmak yürümek vs bunların hemen iyileşmesi için hem istirahat etmek hem yerine göre yürüyüş yapmak çok önemli.
Sizi sıkıca sıkan bir korse var. Buna hazır olmalısınız.
4. Gün doktor kontrolüm vardı, herşey yolundaydı .
5. Gün artık desteksiz kalkabiliyor , tuvalete kendim gidebiliyordum.
6. Gün inanılmaz bir dikiş ağrım vardı tek taraflı, meğersem korse sıkı olduğundan , dikiş yeri tahriş olmuş. Doktorum pamuk koydu ve acı dindi .
7. Gün iyice ayaklandım, nikaha ve akşamına partiye gittim .
Ödemler vs anca geçiyor , fakat her acı ve ödem durumları çekilen bir kaç günlük cefaya değiyor arkadaşlar. Çok abartılacak bir durum değil. İlk 3 gün zor geçiyor ama ilaçlar ile zaten bu acıyı hissetmiyorsunuz.
Ben destek için buradayım
GÜNCELLEME:
Adım adım 2. Ay’a doğru yaklaşıyorum. Ve kendime şaşıyorum nasıl daha önce bu operasyonu olmamışım diye. Sıfır acı sıfır ağrı. Artık tamamen eskisi gibiyim. Ödemlerim gitti, memeye iyice alıştı protez. Görüntü doğallaştı. Nasıl mutluyum anlatamam.. isteyen herkes umarım olur bu ameliyatı , çok başka bir şey .
Son düzenleme: