- 12 Eylül 2007
- 7.588
- 15.235
- 498
- Konu Sahibi Azkullanilmiskaynanamvar
- #1
Merhaba Arkadaşlar,
Doğum öncesinde, deneyimi olan annelerin hikayelerini çok okuyup araştırdığım için belki benim maceram da doğum öncesi bir anneyi rahatlatır diye yazmak istedim.
38+2 de saat 9da ameliyathaneye alındım. Belimden iğne yapıldı ki yapıldığını hissetmedim bile. Sırt üstü uzandım ve daha öncesinde okuduğum “bacaklarım, belden aşağım komple uyuşuyor” lafları sebebiyle “duruun kesmeyin ayaklarımı hissediyorum, bakın oynatıyorum, bakın bu bacağımı kaldırıyorum “ şeklinde epey bir böğürdüm.
Anestezi doktoru en son “hanımefendi bacaklarınız ile işimiz yok oynatabilirsiniz” diye beni yatıştırdı ve karnıma iğne batırıp “bakın bunu hissediyor musunuz?” Diye sorup hissetmediğimi söyleyince karnımı batikonla silmeye başladılar. Saate baktım 9u çeyrek geçiyordu. Doktorum “biraz miden bulanabilir şimdi” dedi, elimi tutan anestezist yardımcısına “başım dönüyyy” derken gözümü bir açtım saat 9.22 yanımda tarhana renginde kızım yatıyor. Hain domdom anestezi doktoru hafif uyutmuş demek 5-6 dakika...
Sonra kızım alınıp dışarı çıkartıldığı, 20 dakika kaporta toplama işlemi sürdü. Birisi belinizden sizi hafif itekleyip dürtüklüyor gibi hissediyorsunuz ama gram acı, rahatsızlık yok.
Tabii aklım bebekte, kilosu boyu, sağlığı... O 20 dakika çok sıkıcıydı diyebilirim.
Daha sonra ekip “geçmiş olsun” diye göbeğimden uzaklaşırken birden bir titreme geldi sanki onların nefesleriyle ısınmışım da yanımdan gidince karda yatmışım gibi. Battaniyeler örte örte odama çıkartıldım.
Bebeğim geldi, hemen sütüm de geldi.
Daha önceden okumuştum bol kafein alınırsa baş ağrısı olmazmış, 4-5 kupa nescafe içtim.
Ağrısız, sızısız ve 2 gün sonra eve gidip balkon yıkayıp tüm evi silip süpürecek güçte bir sezaryen yaşadım.
Darısı spinal sezaryen olacak tüm annelere olsun.
(2. Spinal maceramı da bir ara yazarım.)
Doğum öncesinde, deneyimi olan annelerin hikayelerini çok okuyup araştırdığım için belki benim maceram da doğum öncesi bir anneyi rahatlatır diye yazmak istedim.
38+2 de saat 9da ameliyathaneye alındım. Belimden iğne yapıldı ki yapıldığını hissetmedim bile. Sırt üstü uzandım ve daha öncesinde okuduğum “bacaklarım, belden aşağım komple uyuşuyor” lafları sebebiyle “duruun kesmeyin ayaklarımı hissediyorum, bakın oynatıyorum, bakın bu bacağımı kaldırıyorum “ şeklinde epey bir böğürdüm.
Anestezi doktoru en son “hanımefendi bacaklarınız ile işimiz yok oynatabilirsiniz” diye beni yatıştırdı ve karnıma iğne batırıp “bakın bunu hissediyor musunuz?” Diye sorup hissetmediğimi söyleyince karnımı batikonla silmeye başladılar. Saate baktım 9u çeyrek geçiyordu. Doktorum “biraz miden bulanabilir şimdi” dedi, elimi tutan anestezist yardımcısına “başım dönüyyy” derken gözümü bir açtım saat 9.22 yanımda tarhana renginde kızım yatıyor. Hain domdom anestezi doktoru hafif uyutmuş demek 5-6 dakika...
Sonra kızım alınıp dışarı çıkartıldığı, 20 dakika kaporta toplama işlemi sürdü. Birisi belinizden sizi hafif itekleyip dürtüklüyor gibi hissediyorsunuz ama gram acı, rahatsızlık yok.
Tabii aklım bebekte, kilosu boyu, sağlığı... O 20 dakika çok sıkıcıydı diyebilirim.
Daha sonra ekip “geçmiş olsun” diye göbeğimden uzaklaşırken birden bir titreme geldi sanki onların nefesleriyle ısınmışım da yanımdan gidince karda yatmışım gibi. Battaniyeler örte örte odama çıkartıldım.
Bebeğim geldi, hemen sütüm de geldi.
Daha önceden okumuştum bol kafein alınırsa baş ağrısı olmazmış, 4-5 kupa nescafe içtim.
Ağrısız, sızısız ve 2 gün sonra eve gidip balkon yıkayıp tüm evi silip süpürecek güçte bir sezaryen yaşadım.
Darısı spinal sezaryen olacak tüm annelere olsun.
(2. Spinal maceramı da bir ara yazarım.)
okudum en güzel Doğum hikayesi bitmeseydi keşke 
