Bebek Beslenmesi 1 yasinda oglum var,emerek uyuyor doktor aglatarak uyut dedi neyapacagimi sasirdim:(

Bebek Beslenmesi, Ek Besin Önerileri, Mamalar, Anne Sütü, 3 yaştan büyük çocukların çok yeme ya da yememe, obezlik, iştahsızlık, okulda beslenme, beslenirken dikkat edilecek konuların yani her türlü yeme problemlerinin paylaşıldığı alan.
benim daha 31 günlük bebğim karnı nekadar doyarsa doysun emerek uyuyor hatta öyleki uykusu çok gelse bile bir defa çekip yine uyuyor ama o bir defada bile ayrılmıyor bu yazıyı okuyunca korktum inşallah ilerde ayrılır ama insan kıyamıyorki bence sakın ağlatma
 
akşamları emzirdikten sonra emzikle uyumasını sağlamayı denetin. kendi yatağında uyuyabilmesi içinde kokunuzun sindiği bir tişörtününüz filan çocuğunuzun üzerine örtün sizin kokunuzu almaya devam ederse rahatlar belki. bu yöntem başarılı oluyormuş genelde . sabiha paktuna da öneriyordu. deneyin bence

1 yaşından sonra emzik olmaz, onu bıraktırmakta bir dert.kızım 3 yaşına doğru çok zor bıraktı emziği,konuşması ve diş yapısı bozulmaya başlamıştı.bu sefer 1 yaşından önce bıraktıracağım oğluma.
 
benim oğlumda 17.5 aylık ve meme için gece okadar sık kalkıyorki,sayamıyorum bile.
keşke yanımda yatmaya alışsada uyusa diyorum bazen.uyandığında memede olmadığını farkedince basıyor çığlığı
aman tek emsinde 2 yaşına kadar dayanmaya razıyım diyorum artık.
inşallah memeden kesilince düzelir.alışkanlık yapmaz
 
Kauçuk uçlu biberon emzikleri anne gögsüne en yakın emziktir. .
Çocuğunuzu bunları alıştırmakta çok zorlanacağınızı zannetmiyorum . Birde uyutmadan önce iyice doğurun karnını sonra 2-3 dakika emzrip bırakın yatağına yada kucağınıza alıp uykuya tam dalmasını bekleyin . . Benimde oğlum emerek hemen uyuyor gecede şu sıralar fazla kalkıyor çalışan bir anne olmama rağmen uykusuz kalmama rağmen mama değilde emzirme taraftarıyım . . En fazla 2 yaşına kadar emicek sonuçta:emir_bebek:
 
size adem güneş'in çocukluk sırrı kitabını şiddetle tavsiye ederim.. ne demek ağlasın? sizin durumla ilgili kısmı özet geçeyim:

günümüzde doktorların da başucu edindikleri çocuk yetiştirme yöntemleri batı tesiriyle olanlardır. batıda çocuğun 18 yaşına geldiğinde ayakları üzerinde durabilmesi, ailesinden bağımsız bir hayat kurması istenir. onlara göre dünya kötüdür ve çocukta ne kadar duygu, hissiyat kalırsa o derece incinir..o yüzden yatır kaldır, ağlat gibi bizim kültürümüze kesinlikle uymayacak yöntemleri vardır..

oysa çocuk 4 yaşına kadar güven duygusu gelişmeye devam eder. bu duyguyu ona verecek ilk ve en önemli insan da ANNEdir.hatta adem güneş 2 yaşına kadar bebeklerin annesiyle uyuması gerektiğini düşünüyor.

ben oğlumu beşiğinde yatırıyordum. ya memede ya sallayarak uyurdu ama geceleri hep huzursuzdu. artık gündüz beşikte, gece benimle yatıyor. o gece ağlamaları bitti..kıpırdanınca emziriyorum ya da emziğini veriyorum, geri dalıyor. hele sabah uyanıp yüzümü gözümü sevmesi, saçımı çekiştirmesi...:))

lütfen bebeklerinize evlatlarınıza bunu yapmayın.

evet ağlata ağlata uyuttuğunuz bebek bu duruma alışır. ama asıl neye alışır, neyi benimser biliyor musunuz?

bu dünyada yalnız olduğuna ve güvenecek kimsesi olmadığına...o minik kalpleri küstürmeyin. bırakın emsin...size ne zararı var? uykusuzluk mu? e cennet bedava mı ki ayaklarımızın altına vermiş Rabbim?
 
valla bn batının bebek yetiştirmesini beğeniyorum anneyi yıpratmıyor ve çocuk anneye güven duyup seviyor da...trt 1 de süper dadı diye bir program var şimdi bi başka topic te paylaştım...ne çocukları disipline ediyor hem de anne ve babaya güven duymasını sağlayarak...bebeği emerken uyuyan bir çocuğa şöyle yapılmıştı:

anne emzirirken baktı bebek gözleri kapadı ve emmiyor hemen bıraktı memeyi tabi çocuk uyandı anında ve ağlamaya başladı yine de beşiğe yatırdı ama çocuğa küçük bir uyku arkadaşı verdi yani peluş bir kediydi ( çok tüğlü olmayandan) tabi çocuk hala ağlıyor anne pışpışladı ama biraz sabır tabiki taaki uyuyana kadar belini okşadı anne..uyuyunca da çıktı odadan..5 gün bu şekilde yaptılar ve artık bebek beşiğe konunca anne çok pışpışlamadan bile uyuyor...izleyin tavsiye ederim...
 
Sevgili anneler!
Lütfen kendi haline bırakmayalım bebeklerimizi, lütfen! Onların bize, kucaklarımıza, kokumuza, ilgimize en ihtiyaç duydukları dönemler... dünyayi bizim onlara davranis sekillerimize gore taniyip anlamlandiracaklar.

Lutfen birakalim su yontemleri de, sarip sarmalayip, hafif sallayip pispislayip, dokunup opup koklayip, yanlarina uzanip, isi gucu erteleyip birakip anneligimizi yasayalim ve guven icinde hissettirelim bebeklerimize. Onlar daha minicikler.

Ozellikle ilk iki yil annelerine gece gunduz doymalilar. Bagimli olmazlar korkmayin. Tersine, doyumsuzluk besler bagimliligi. Hem de bir omur boyu. Yapmayin, birakin beklesin is. Az daha vakit ayiramayin kendinize. Cok cabuk geciyor zaten bu surecler. Sonra ozleyecek, arayacaksiniz bu gunleri inanin. Pismanlik duyacaginiz sekilde gecirmeyin derim. Hele hele bazi yontemlere takilip da sakin aglatmayin yok yere meleklerinizi.

Kendi kendine uyumayi ogrendiginde, siz iyi bir sey basardiginizi dusunuyor olabilirsiniz ama bilin ki o surecte miniginizden cok sey gidiyor pozitif duygu adina. Ogrenilmis caresizlik deniyor, o kabullenip de susma durumuna psikolojide. Kiymayin.

Doktorlar bile tavsiye etse yapmayin. Ben doktorumu dinleseydim, 40 gunlukken gece emmesini kesmeliydim mesela, anlatabiliyor muyum? 6 saat emmeden uyumaya alistirmak benim elimdeymis. Ben de rahat edermisim. Doktordu bunu tavsiye eden bana! 15 senelik!

Biz anneler, dunyaya gelmelerini istedigimiz gibi, onlar icin rahatsiz olmayi, uykusuz kalmayi vs. anneligin şanindan bilelim lutfen ve bebeklerimizi kurallarin icine hapsederek onlari lutfen uzmeyelim. Birakin neye istiyorsa ona alissin, mutlu mu? Sorun olmasin. Nasıl olsa gecici.

Bir gun gelecek siz onun yolunu gozleyecek, yaninizdan uzaklastiginda gozyasi dokeceksiniz. Ardinizda, iyi anilar birakin. Yoksa sonra cok aci ceker, gecmis gunleri de geri getiremezsiniz.

Bu acidan degerlendirin ve hatta cok muhtac degilseniz lutfen ozellikle ilk 3 sene calismayip kendi yavrunuzla kendiniz ilgilenin. Ona asil o zaman her seyi vermis olursunuz, bunu kesinlikle boyle bilin. Sevgiler...
 
Sevgili anneler!
Lütfen kendi haline bırakmayalım bebeklerimizi, lütfen! Onların bize, kucaklarımıza, kokumuza, ilgimize en ihtiyaç duydukları dönemler... dünyayi bizim onlara davranis sekillerimize gore taniyip anlamlandiracaklar.

Lutfen birakalim su yontemleri de, sarip sarmalayip, hafif sallayip pispislayip, dokunup opup koklayip, yanlarina uzanip, isi gucu erteleyip birakip anneligimizi yasayalim ve guven icinde hissettirelim bebeklerimize. Onlar daha minicikler.

Ozellikle ilk iki yil annelerine gece gunduz doymalilar. Bagimli olmazlar korkmayin. Tersine, doyumsuzluk besler bagimliligi. Hem de bir omur boyu. Yapmayin, birakin beklesin is. Az daha vakit ayiramayin kendinize. Cok cabuk geciyor zaten bu surecler. Sonra ozleyecek, arayacaksiniz bu gunleri inanin. Pismanlik duyacaginiz sekilde gecirmeyin derim. Hele hele bazi yontemlere takilip da sakin aglatmayin yok yere meleklerinizi.

Kendi kendine uyumayi ogrendiginde, siz iyi bir sey basardiginizi dusunuyor olabilirsiniz ama bilin ki o surecte miniginizden cok sey gidiyor pozitif duygu adina. Ogrenilmis caresizlik deniyor, o kabullenip de susma durumuna psikolojide. Kiymayin.

Doktorlar bile tavsiye etse yapmayin. Ben doktorumu dinleseydim, 40 gunlukken gece emmesini kesmeliydim mesela, anlatabiliyor muyum? 6 saat emmeden uyumaya alistirmak benim elimdeymis. Ben de rahat edermisim. Doktordu bunu tavsiye eden bana! 15 senelik!

Biz anneler, dunyaya gelmelerini istedigimiz gibi, onlar icin rahatsiz olmayi, uykusuz kalmayi vs. anneligin şanindan bilelim lutfen ve bebeklerimizi kurallarin icine hapsederek onlari lutfen uzmeyelim. Birakin neye istiyorsa ona alissin, mutlu mu? Sorun olmasin. Nasıl olsa gecici.

Bir gun gelecek siz onun yolunu gozleyecek, yaninizdan uzaklastiginda gozyasi dokeceksiniz. Ardinizda, iyi anilar birakin. Yoksa sonra cok aci ceker, gecmis gunleri de geri getiremezsiniz.

Bu acidan degerlendirin ve hatta cok muhtac degilseniz lutfen ozellikle ilk 3 sene calismayip kendi yavrunuzla kendiniz ilgilenin. Ona asil o zaman her seyi vermis olursunuz, bunu kesinlikle boyle bilin. Sevgiler...

Şapka çıkarılır bu yazıya..
 
canım benim oğlumda bir yaşında ve ben doğduğundan beri tuvalet ve banyoya gitmek dışında yanından hiç ayrılmadım. herkesin tüm söylediklerine rağmen ve ilk bir ay gece 1de 2 de kalkardı ve ben 2 saat bir göğsümü 2 saat diğerini emzirdiğimi bilirim her ağladığında emzirdim.. hatta kayınvalidem çocuğa ıhh dedirtmiyor diye herkese beni anlattı çocuk dediğin ağlar diye.. ve şuan benim bebeğim senin benim gibi uyuyor deliksiz.. bırak nasıl uyumak istiyorsa uyusun en iyisini sen bilirsin çünkü çocuğunun ne istediğini anlayan tek kişisin o ne istiyorsa onu yap derim ben.
 
cevaplariniz icin cok tesekkurler emerek uyuyoruz gecede yanima gelmek istiyo aliyorum bende napalim boyle bir duzenimiz oldu ama cok sukur herkes hayatindan memnun elbette buyuyecekler herkesin kendi yontemi farkli hepinize saygi duyuyorum bem sahsen icgudulerimi dinliyorum artik cok cok tesekkurler:)

En güzelini yapıyorsunuz. Çocukluk bir kere yaşanan nadir bir duygudur. İnsan hayatında sadece tek bir kez çocuk olur. Bizler belki defalarca anne olabiliriz ama onlar bir daha çocuk olmayacaklar. Onları güven ve sevgi içinde büyütmeliyiz. Ben "çocuğu yatağına yatır, ağlat, en sonunda ağlamaktan bayılsın yorulsun, kendi kendine uyumaya alışsın" fikrine tamamen karşıyım. Kızımı da öyle büyütmedim, oğlumu da öyle büyütmeyeceğim. Memede uyusun, ne var ki? Ve ya yanınınzda uyusun, ne kaybedeceksiniz? Aksine çocuğunuz mutlulukla uyuyacak. Unutmayınız ki yiyip içtiğimiz besinler bedenimizi, mutlu olmak da ruhumuzu besler. Ruhi gelişimi de çok önemli onun. Mutlu ederek, severek, öperek kokunuzla uyutun. Ruhu da doysun çocuğunuzun. Elbet bir gün kendi başına uyumayı öğrenecek. Ben 3 yaşında yatakları ayırdım kızımla:) ve inanın hiç de zorlanmadı. Bağımlı falan da olmadı bana. Gayet sosyal, kendine güvenen, zeki bir çocuk. Şahsi fikrimdir bunlar. Yanlış anlaşılmasın. Sağlıkla büyütün yavrunuzu inşaallah.
 
Son düzenleme:
arkadaslar merhaba oglum 1 yasina yeni girdi neredeyse dogdugundan beri emzirerek uyumaya alisti,fakat doktoru yatagina koy aglayarak uyusun kendi kendine saatlercede aglasa kararli ol dedi ama ben buaksam denedim yapamadim yatagina koydum ayakta tutunup bakiniyo sonra okadar uykusu basina vurduki beni al der gibi kollarni uzatarak baya bi agladi bende kiyamadim emzirdim ve 2dkda uyudu.birde geceleri cok cok cok sik kalkiyor ben uzun zamandir yanima aliyodum ama artik yatagina alismasi icin almiycam.sik uyanmalar emmesinden dolayimi bi cozum yolu gosterirseniz cok sevinirim iyi aksamlar:)

biz nasıl süt içip yoğurt yedikten sonra rahat uyuyorsak bebekler de öyle emerek rahat uyurlar nasıl ağlayarak uyutacaksın anne bebek arasındaki bağ nasıl kuvvetlenecek öyle şey mi olur!!
 
Back
X