10 yaşındaki kızımla bitmeyen kavgalar! yardım lütfen!

10 yıl aradan sonra yeniden bebek sahibi oldum.hamilelik, lohusalık,bebeğimin uykusuzlukları derken gerçekten zorlu bir süreçten geçiyorum. Henüz 10 yaşında olmasına rağmen genç bir kız gibi davranan büyük kızımla da sürekli çatışıyoruz.gerginliklerimi ona yansitmak istemiyorum ama gerçekten beni çok zorluyor. Yaşından büyük davranışları, saçı,kıyafetleri, ukalalıkları,derslerine karşı yeterince ilgi göstermemesi, evdeki sorumsuzlukları,daha bu yaşta karşı cinsle duygusal ilişki yaşaması kavgalarimızın sebepleri... Nasıl koruyacagımı,nasıl doğru yönlerdirecegimi bilemiyorum.öyle çok üzülüyorum ki aramızdaki anne kız ilişkisi gittikçe sarsılıyor. Tecrübeli annelerden yardim bekliyorum.

İçine kapanık çocuklar sonradan açılabiliyor, psikologlar bunun nispeten kolay olduğunu söylüyor
fakat gereğinden açık çocukları biraz kapatmak çok çok zor olabiliyormuş.
bu yüzden, henüz yolun başındayken, yapabiliyorsanız mutlaka profesyonel destek alın.

alamıyorsanız:
her şeyden önce sizin hareketlerinizin mutlaka tutarlı ve istikrarlı olması gerekiyor.
birşeye hep aynı tepkiyi verin, mesela söylediği bir söze, bir kızıp bir kızmamazlık yapmayın.

karşı cinsle duygusallık yaşamasına asla aşırı tepki göstermeyin. bunun onun yaşına uygun olmadığını konuşarak, gerekirse defalarca defalarca konuşarak anlatın. "ayıp, kötü, günah" sözcüklerini kullanmayın. "özel, yaşına uygun değil, zamanı geldiğinde" gibi sözcükler kullanın.

ukalalığına gelince, siz akranı değil, annesisiniz - sert bir çizgi çekmeniz, iplerin sizde olduğunu anlatmanız gerekiyor. bu durumlarda 2-3 kez üst üste (dövmeden, hırpalamadan) aynı katı tutumu sergilediğinizde 4.cüde o da mutlaka ders almış olacaktır.

kıyafetleri derken, kıyafetlerini siz alıyorsunuzdur mutlaka, daha çocukça şeyler alın

bir de çevresindeki diğer kızlara dikkat edin, bir arkadaşından etkileniyor olabilir.

son olarak : çocuklarla konuşmak, sürekli konuşmak, defalarca konuşmak çok işe yarıyor. :))))

caniremcan .!.:

10 yıl aradan sonra yeniden bebek sahibi oldum.hamilelik, lohusalık,bebeğimin uykusuzlukları derken gerçekten zorlu bir süreçten geçiyorum. Henüz 10 yaşında olmasına rağmen genç bir kız gibi davranan büyük kızımla da sürekli çatışıyoruz.gerginliklerimi ona yansitmak istemiyorum ama gerçekten beni çok zorluyor. Yaşından büyük davranışları, saçı,kıyafetleri, ukalalıkları,derslerine karşı yeterince ilgi göstermemesi, evdeki sorumsuzlukları,daha bu yaşta karşı cinsle duygusal ilişki yaşaması kavgalarimızın sebepleri... Nasıl koruyacagımı,nasıl doğru yönlerdirecegimi bilemiyorum.öyle çok üzülüyorum ki aramızdaki anne kız ilişkisi gittikçe sarsılıyor. Tecrübeli annelerden yardim bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Merhaba
Ben tecrübeli anne Değilim ama tecrübeli ve biraz fazla korumacı bi ablayım.
Kardeşimde aynı dönemde öyle davrandı. Bu ergenliğe giriştir ve maalesef günümüzde ergenlik çok erken Başlıyor. Sosyal medya sayesinde çocuklar herşeyi çok iyi biliyor. Ve karşı cinse ilgi aslında okulun ilk Çağlar'ında Başlıyor. Sadece isteseniz de istemeseniz de Çocuğunuz büyüyor. Karşı cinse ilgisi olmasaydı bi psikoloğa görünün derdim, kızınız insan doğasının Gereği olarak karşı cinse ilgi duyuyor.
Burada siz anne olarak kızınıza güvendiğinizi belli etmelisiniz. Ve mümkünse hergün sohbet etmelisiniz. Ben kardeşimle sohbet etmenin bir yolunu bulmuştum. Mesela sınıfında sevmediği Kızın dedikodusunu birlikte yapıyorduk. Sınıfa yeni gelen Çocuktan bahsediyordu. Bir süre sonra bahsetmedi, çünkü erkek Arkadaşı vardı, bunu kendim anladım, o söylemeye cesaret edemez tepkinizden korkar yada utanır.
Kızınızın daha çok süslenmesi açık kıyafetlere yönelmesi maalesef medyanın etkisi, bunu değiştirmek çok zor ama zamanla doğruyu kendisi anlıyor, yada hiç istemediğiniz erkek Arkadaşı bunu sevmediği için kendisi dikkat ediyor. Bunlar benim Yaşadığım Örnekler. Size nacizane önerim doğasına aykırı davranmasını beklemeyin ve ona güvenin

Verdiğiniz tavsiyelerin bazılarını uyguluyorum. Mesela karşı cinse ilgi duyma konusunda tutucu bir tavır sergilemedim.ama diğer tavsiyelerinizi de dikkate alacağım. Gerçekten ergenlik dönemi erken başlıyor artık.umarım kızimla bağlarımı sağlamlaştırıp ideal bir anne-kız olabiliriz. Teşekkür ederim güzel yorum ve tavsiyeleriniz için.

muzurtilki .!.:

İçine kapanık çocuklar sonradan açılabiliyor, psikologlar bunun nispeten kolay olduğunu söylüyor
fakat gereğinden açık çocukları biraz kapatmak çok çok zor olabiliyormuş.
bu yüzden, henüz yolun başındayken, yapabiliyorsanız mutlaka profesyonel destek alın.

alamıyorsanız:
her şeyden önce sizin hareketlerinizin mutlaka tutarlı ve istikrarlı olması gerekiyor.
birşeye hep aynı tepkiyi verin, mesela söylediği bir söze, bir kızıp bir kızmamazlık yapmayın.

karşı cinsle duygusallık yaşamasına asla aşırı tepki göstermeyin. bunun onun yaşına uygun olmadığını konuşarak, gerekirse defalarca defalarca konuşarak anlatın. "ayıp, kötü, günah" sözcüklerini kullanmayın. "özel, yaşına uygun değil, zamanı geldiğinde" gibi sözcükler kullanın.

ukalalığına gelince, siz akranı değil, annesisiniz - sert bir çizgi çekmeniz, iplerin sizde olduğunu anlatmanız gerekiyor. bu durumlarda 2-3 kez üst üste (dövmeden, hırpalamadan) aynı katı tutumu sergilediğinizde 4.cüde o da mutlaka ders almış olacaktır.

kıyafetleri derken, kıyafetlerini siz alıyorsunuzdur mutlaka, daha çocukça şeyler alın

bir de çevresindeki diğer kızlara dikkat edin, bir arkadaşından etkileniyor olabilir.

son olarak : çocuklarla konuşmak, sürekli konuşmak, defalarca konuşmak çok işe yarıyor. :))))

Genişletmek için tıkla...

Eliftkr .!.:

Merhaba
Ben tecrübeli anne Değilim ama tecrübeli ve biraz fazla korumacı bi ablayım.
Kardeşimde aynı dönemde öyle davrandı. Bu ergenliğe giriştir ve maalesef günümüzde ergenlik çok erken Başlıyor. Sosyal medya sayesinde çocuklar herşeyi çok iyi biliyor. Ve karşı cinse ilgi aslında okulun ilk Çağlar'ında Başlıyor. Sadece isteseniz de istemeseniz de Çocuğunuz büyüyor. Karşı cinse ilgisi olmasaydı bi psikoloğa görünün derdim, kızınız insan doğasının Gereği olarak karşı cinse ilgi duyuyor.
Burada siz anne olarak kızınıza güvendiğinizi belli etmelisiniz. Ve mümkünse hergün sohbet etmelisiniz. Ben kardeşimle sohbet etmenin bir yolunu bulmuştum. Mesela sınıfında sevmediği Kızın dedikodusunu birlikte yapıyorduk. Sınıfa yeni gelen Çocuktan bahsediyordu. Bir süre sonra bahsetmedi, çünkü erkek Arkadaşı vardı, bunu kendim anladım, o söylemeye cesaret edemez tepkinizden korkar yada utanır.
Kızınızın daha çok süslenmesi açık kıyafetlere yönelmesi maalesef medyanın etkisi, bunu değiştirmek çok zor ama zamanla doğruyu kendisi anlıyor, yada hiç istemediğiniz erkek Arkadaşı bunu sevmediği için kendisi dikkat ediyor. Bunlar benim Yaşadığım Örnekler. Size nacizane önerim doğasına aykırı davranmasını beklemeyin ve ona güvenin

Genişletmek için tıkla...

caniremcan .!.:

10 yıl aradan sonra yeniden bebek sahibi oldum.hamilelik, lohusalık,bebeğimin uykusuzlukları derken gerçekten zorlu bir süreçten geçiyorum. Henüz 10 yaşında olmasına rağmen genç bir kız gibi davranan büyük kızımla da sürekli çatışıyoruz.gerginliklerimi ona yansitmak istemiyorum ama gerçekten beni çok zorluyor. Yaşından büyük davranışları, saçı,kıyafetleri, ukalalıkları,derslerine karşı yeterince ilgi göstermemesi, evdeki sorumsuzlukları,daha bu yaşta karşı cinsle duygusal ilişki yaşaması kavgalarimızın sebepleri... Nasıl koruyacagımı,nasıl doğru yönlerdirecegimi bilemiyorum.öyle çok üzülüyorum ki aramızdaki anne kız ilişkisi gittikçe sarsılıyor. Tecrübeli annelerden yardim bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Benimde aynı yaşlarda bir kızım var.
Henüz ergenliğe girmediği için bu tarz problemlerimiz yok.Ama yazınızı okurken yakında benimde başıma gelirse ne yaparım diye düşündüm.
Sanırım sabırlı olmak gerek.Tartışmadan onu destekleyici ama yol gösterici olabilirsiniz.Asla eleştirmeyin.Misal kıyafetlerine bakıp ''aaa taytın harika olmuş,bunun üzerine şu kazağında nefis olur'' gibi yorumlarla belki daha iyi bir ilişki kurabilirsiniz.
Karşı cinsle olan duygusal ilişkisinide mutlaka uzaktan takip edin.Artık çocuklar herşeyi çok daha erken yaşıyorlar.Mesajlarını falan arada kontrol edin ,ama asla bundan haberi olmasın.

parkon .!.:

Benimde aynı yaşlarda bir kızım var.
Henüz ergenliğe girmediği için bu tarz problemlerimiz yok.Ama yazınızı okurken yakında benimde başıma gelirse ne yaparım diye düşündüm.
Sanırım sabırlı olmak gerek.Tartışmadan onu destekleyici ama yol gösterici olabilirsiniz.Asla eleştirmeyin.Misal kıyafetlerine bakıp ''aaa taytın harika olmuş,bunun üzerine şu kazağında nefis olur'' gibi yorumlarla belki daha iyi bir ilişki kurabilirsiniz.
Karşı cinsle olan duygusal ilişkisinide mutlaka uzaktan takip edin.Artık çocuklar herşeyi çok daha erken yaşıyorlar.Mesajlarını falan arada kontrol edin ,ama asla bundan haberi olmasın.

Genişletmek için tıkla...

Birkaç gündür biraz daha sakin karşılamaya çalışıyorum,sanki biraz daha olumlu davranışlar sergiliyor gibi.karşı cinsle ilgili tavsiyelerinizi de dikkate alacağım. Teşekkür ederim yorumlarınız için.

caniremcan .!.:

Birkaç gündür biraz daha sakin karşılamaya çalışıyorum,sanki biraz daha olumlu davranışlar sergiliyor gibi.karşı cinsle ilgili tavsiyelerinizi de dikkate alacağım. Teşekkür ederim yorumlarınız için.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten işe yaracaktır. Ama sizi daha çok zorlayacağı zamanda olacaktır. Odasından hiç çıkmama yada sizinle konuşmama gibi.. Bu da erkek Arkadaşının ona yeteceği düşüncesinden kaynaklanıyor. Umarım harika bir anne kız olursunuz..

Eliftkr .!.:

Gerçekten işe yaracaktır. Ama sizi daha çok zorlayacağı zamanda olacaktır. Odasından hiç çıkmama yada sizinle konuşmama gibi.. Bu da erkek Arkadaşının ona yeteceği düşüncesinden kaynaklanıyor. Umarım harika bir anne kız olursunuz..

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler iyi dileklerin için Eliftkr,umarım öyle oluruz.

Bu aralar kızımla biraz daha iyiyiz çok şükür. Tavsiye veren herkese teşekkürler.

Hayatınızda ne değişiklik yaptın? Işe yarayan ne oldu? Belki başkalarınında işine yarar anlatırsan canım..

Canım öncelikle bir anda sihirli değnek değmiş gibi değişmiyor herşey. Ama biraz daha sabırlı davranınca farkettim ki o da bana adım atıyor. Aslında herşey sürekli onu eleştirdiğimi ve suçladığımı farketmemle başladı. Bazı şeyleri çok üstelememeye karar verdim.mesela kendi dolabının dağınıklığıyla ilgili söylenmelerimi bıraktım, bu şekilde rahat ediyorsa karışmayacağımı,ona ait bir alan olduğunu, isterse kendisinin düzenlemesi gerektiğini söyledim. Sonra sınıf annesiyle konuşup okulda üniformaya aykırı kıyafet giymekle ilgili bir sıkıntı olup olmadığını sordum.bir problem olmadığını söyleyince kıyafetlerine çok fazla karışmamaya başladım. Okul düzenine çok aykırı bişey giyerse,çok rüküş olur, hoş kaçmaz diye tatlı tatlı uyarıyorum.sonra akşam eşim eve geldikten sonra miniğimi ona bırakıp kızımla vakit geçiriyorum.ek gıdaya geçtiğimizden beri küçük hanımı anneannesine bırakıp büyük meleğimle sinemaya, alışverişe gidebiliyoruz. Çok mutlu oluyor. Yapmasını istemediğim birşey için saatlerce tartışıyordum.sonunda tartışmaktan yorulup pes eden taraf ben oluyordum.onun istediği gerçekleşiyordu.artik isteklerimi tartışmadan,net,açık ve kesin bir dille ifade ediyorum.örneğin geçen gün soğuk havada kot montla okula gitmek istedi.bende üşütüp hasta olmasını istemediğim için kesinlikle buna izin veremeyeceğimi söyledim.baktım gitmiş kalın montunu giymiş.daha önce olsa ben direkt onu eleştirerek başlıyordum cümleye.işte sen ne kadar düşüncesizsin,bu havada bunu giymemek gerektiğini aklın almıyor mu gibi kırıcı davranıyordum.Artık daha yapıcı olmaya çalışıyorum.Yani kısacası dırdırcı anne pozisyonundan anlayışlı anne pozisyonuna geçmeye çalışıyorum.bütün tartışmalar bıçak gibi kesilmedi henüz tabii.ama doğru yoldaymışım gibi hissediyorum.aslında hepsi bildiğim ama uygulayamadığım şeylerdi. Burada sıkıntımı paylaşıp arkadaşlardan da tavsiyeleri alınca bir cesaret giriştim işe çok da iyi oldu. İnşallah daha da iyi olacak.

hepburn .!.:

Hayatınızda ne değişiklik yaptın? Işe yarayan ne oldu? Belki başkalarınında işine yarar anlatırsan canım..

Genişletmek için tıkla...

Tebrikler valla, bu iyi başlangıç