S
SteelB
Ziyaretçi
- Konu Sahibi SteelB
- #1
Seni çok özlüyorum... Yokluğun tahammül edilir gibi değil. Adını anmadan geçen tek günüm yok.
Yerini hiçkimsenin dolduramayacağını biliyordum, dolduramadı, dolduramayacak.
O eski t-shirt'ün yerine ( ki yavaş yavaş uçmakta üstünde kalan kokuların ) yüzümü bir kerecik göğsüne gömebilmek için dünya üzerindeki tüm varlığımı feda edebilirdim. Yani o kadar, o kadar, oooo kadaaaaar özledim seni.
Kendimi avutuyorum meşgalelerle. Hayat içindeki saçma sapan işlerle, didişmelerle.
Senin prensiplerin, sevgin ve ışığın yolumu aydınlatıyor. Ama yetmiyor. Özlem bitmiyor. Kulağımda senin sesinden " akşam oldu, hüzünlendim ben yine..." "Şimdi uzaklardasın, gönül hicranla doldu, hiç ayrılamam derken, kavuşmak hayal oldu." şarkıları...Gün yorulup akşama teslim ederken şehri, biliyorum seni bir daha göremeyeceğimi, sesini işitemeyeceğimi, sarılıp öpemeyeceğimi...
Hep yanıldı " zamanla küllenir " diyenler. Ciğerime oturan hançer, ilk günkü tazeliğinde ne hikmetse. Mayıs ve bahar bana 6 yıldır karalarla geliyor. Zemheri estiriyor ruhumda, yeni yeni tomurcuklanan yasemin, hanımeli, beyaz zambaklarına inat... Ne kadar hayat dolu da olsam, senin "mutlu yaşa, bunun için çalış " tavsiyeni pusulam da yapsam, yokluğun hep yüreğimin bir köşesini tırmalıyor. Hiç bir mücadele, bu çaresizliğin acısı ile boy ölçüşemez. Yıllar sonra anladım ki bu özlem derinleşir, zorlaşır ama nafile çabama rağmen çoğalır, bitmez.
Ben de kanatlanıp yanına, cennete uçuncaya kadar seni özleyeceğimi biliyorum canım babacım. Nur içinde yat...
Yerini hiçkimsenin dolduramayacağını biliyordum, dolduramadı, dolduramayacak.
O eski t-shirt'ün yerine ( ki yavaş yavaş uçmakta üstünde kalan kokuların ) yüzümü bir kerecik göğsüne gömebilmek için dünya üzerindeki tüm varlığımı feda edebilirdim. Yani o kadar, o kadar, oooo kadaaaaar özledim seni.
Kendimi avutuyorum meşgalelerle. Hayat içindeki saçma sapan işlerle, didişmelerle.
Senin prensiplerin, sevgin ve ışığın yolumu aydınlatıyor. Ama yetmiyor. Özlem bitmiyor. Kulağımda senin sesinden " akşam oldu, hüzünlendim ben yine..." "Şimdi uzaklardasın, gönül hicranla doldu, hiç ayrılamam derken, kavuşmak hayal oldu." şarkıları...Gün yorulup akşama teslim ederken şehri, biliyorum seni bir daha göremeyeceğimi, sesini işitemeyeceğimi, sarılıp öpemeyeceğimi...
Hep yanıldı " zamanla küllenir " diyenler. Ciğerime oturan hançer, ilk günkü tazeliğinde ne hikmetse. Mayıs ve bahar bana 6 yıldır karalarla geliyor. Zemheri estiriyor ruhumda, yeni yeni tomurcuklanan yasemin, hanımeli, beyaz zambaklarına inat... Ne kadar hayat dolu da olsam, senin "mutlu yaşa, bunun için çalış " tavsiyeni pusulam da yapsam, yokluğun hep yüreğimin bir köşesini tırmalıyor. Hiç bir mücadele, bu çaresizliğin acısı ile boy ölçüşemez. Yıllar sonra anladım ki bu özlem derinleşir, zorlaşır ama nafile çabama rağmen çoğalır, bitmez.
Ben de kanatlanıp yanına, cennete uçuncaya kadar seni özleyeceğimi biliyorum canım babacım. Nur içinde yat...
