Merhaba, ben aslında aranızdan biriyim pek tanınan biri olmasam dahi, fakat çekindigimicin burdan sormak sormak istedim. Lincleyecek olanlar yazmasın rica ediyorum. Ben 16 yaşımda iken bana çok yakın biri tarafından sabaha karşı uyuyor iken cinsel istismara uğradım. Korktuğum için sesimi çıkaramadım uyuyormus gibi yaptım... Sonrasında bu kişi ile aynı evde yaşadığımız için yalnız kalmak en büyük korkum oldu, 2 ay felan kadaar her yalnız kaldığmzda bana yaklaşmaya çalışıyordu ve ben korktuğum için sesimi yukseltemiyordum ama müsade de etmiyordum. O eve geleceği zamanlar yalnız başıma bir odada kalmak kâbus gibiydi benim için birde utaniyordum neden utaniyordum bilmiyorum onun utanması gerekirdi. Şu an hayatımda cesitli sorunlar var caresiz kaldığım duzeltemedigim konular var. Psikolojik olarak herşey yolunda gitse bile sanki içimde bir yerlerde bı sıkıntı var , tamamen mutlu olamıyorum. Acaba diyorum şu an yaşadığım sorunlardan dolayı mı ? Yani onlar geçerse bitecek mi bu huzursuzluğum, yoksa benim psikolojim mi iyi değil. Cocugum da var en çok da onun için psikolij olarak iyi olmak istiyorum. Çocuğuma karşı değil de, eşime insanlara karşı tahammülsüz biri oldum çok fazla olmasa da öyle olduğumu düşüyorum. Psikologa gidersem acaba anlatmak istiyorum ona bu yaşadığım şeyi. Ama hukuki birşey yapmaz değil mi? Bundan korkuyorum. Lütfen bilgi verir misiniz? Birde karakterime çok etkisi oluyor mudur o yaşamış olduğum şeyin korkunun. Ben çocuğuma her yönden iyi bir anne olmak istiyorum. Elimden geldiği kadar en azından.