simdi odamda oturmus resimlerimize bakiyordum -biliyorum yine diyeceksin "her gun gordugun birini nasil oluyor ozluyorsun da bi de yalnizken resimlerine bakiyorsun?!" diye..ama dinle sevgilim...hatiralarimi geriye sayiyorum bu aksam ve iste ilk goruntu olarak ben geliyorum ekrana..
sonbahar..yapraklar dokuluyor..can sIkIntisi..evdeyim ve nette arkadaslarimla konusuyorum. yeni evlenmek uzere olan bir arkadasimla ask uzerine ahkam kesiyoruz..benim daha once hic asik olmadigimi bilen biri..ben umudumu kaybetmiyorum dostum diyorum, biliyorum bir kis gecesi, ben dunyanin herhangi bir yerinde bilmedigim bir yerde otururken, birden kapi acilacak ve o iceri girecek..gozlerimiz ilk karsilastiginda ben onun benim hayatimda iz birakicak kisi oldugunu anlayacagim diyorum...bil ki bu masali ben kurgulamadim, yazip yonetende takdir-i ilahi...guluyoruz...
aradan bir kac ay zaman geciyor..10 Subat 2005..hava nasil soguk anlatamam..iki arkadasimla bulusuyorum..bir cafede oturuyoruz..konusup gulerken, iclerinden bir tanesi telefonuna elini atiyor ve bilmedigim biriyle konusuyor.."hmm evet oturuyoruz, sen de gelsene" diyor..sormuyorum kimi cagirdigini, zaten pek de onemsemiyorum..sohbete devam ediyoruz..iceriye sayisiz insan girip cikiyor...ama bir sey oluyor...gozum kapiya gidiyor bir anda, ve sen giriyorsun iceriye...gozlerim gozlerine takiliyor..oyle guzel gozlerin var ki...sanki o gulusmeler, konusmalar, insanlar hersey ama hersey bir anda yok oluyor..sadece seninle ben variz dunyada...gozlerinde hayat duruyor sevgilim..yuruyorsun..gozlerim gozlerine kilitlenmis durumda...ve tam bizim masanin onunde duruyorsun. "merhaba" diyorsun, ben cevap verip vermedigimin bilincinde degilim henuz. karsimdasin..cagirdiklari kisi senmissin..konusuyorsun, anlatiyorsun, guluyorsun..ben afallamis durumdayim..kalbim saniyede kac atiyor, beynimden kac dusunce geciyor bilmiyorum...odaklandigim tek sey gozlerin..iki dipsiz siyah kuyu gibi atliyorum durmadan en derine..
cok uzatmiycam cunku sen bu filmin en yakin sahidisin...3 ay geciyor..omrumuz kadar uzun, askimiza sigamayacak kadar kisa 3 ay..arkadasiz..ama ondan daha yakin..ismi konulmamis bir sicaklik, gulusune saklanmis bir kipirti..8 mayis 2005..dogumgunume gelisin...herkes alkisliyor, ve mumlari sondurmemi bekliyor, sen tam karsimda oturmussun..."Eger kaderimdeki kisiyse, beni onunla mutlu kil lutfen" diyorum icimden ve mumlar sonuyor...tam 11 gun geciyor..kimi zaman umutsuz..kimi zaman tavan yapan bi heyecanla 11 gun..sozlere dokememistik hatirliyor musun yasama sebebim? demistik ki ikimizde profillerimize yazalim nette...bizi 5 yasindaki cocuklara ceviren sevgimizi yaziya dokmustuk...senin yazini gordugumde sabaha karsi 3:30du...
beraberiz..aylar geciyor..arkadasim evlenmis internette konusuyoruz yine..ne kadar mutlu oldugumu anlatiyorum..nasil tanistin diyor cafe'de mi diyor gulerek...zaman duruyor iste o saniye biliyor musun?? seni daha tanimiyorken ettigim sozler, kurdugum senaryo benim kaderim olmus..inanamiyorum, kilitleniyorum resmen ekrana...tipki dedigim gibi sen o soguk kis gecesi o kapidan iceri girmekle kalmamis, hayatimin en bas kosesine oturmus, yuregime kendini silinmiycek harflerle yazdirmistin iste...
tam 15 gun sonra 3. senemizi geride birakicaz..ben hala dusundukce inanamiyorum bazi seylerin olduguna...bu film henuz bitmedi bebegim, tam tersine yeni basliyor...ve yanimda senin gibi mucizevi birinin varligi beni bu hayatta herseyin mumkun olabilecegine daha cok inandiriyor...seni cok ama cok seviyorum hayatimin anlami... :asigim:
sonbahar..yapraklar dokuluyor..can sIkIntisi..evdeyim ve nette arkadaslarimla konusuyorum. yeni evlenmek uzere olan bir arkadasimla ask uzerine ahkam kesiyoruz..benim daha once hic asik olmadigimi bilen biri..ben umudumu kaybetmiyorum dostum diyorum, biliyorum bir kis gecesi, ben dunyanin herhangi bir yerinde bilmedigim bir yerde otururken, birden kapi acilacak ve o iceri girecek..gozlerimiz ilk karsilastiginda ben onun benim hayatimda iz birakicak kisi oldugunu anlayacagim diyorum...bil ki bu masali ben kurgulamadim, yazip yonetende takdir-i ilahi...guluyoruz...
aradan bir kac ay zaman geciyor..10 Subat 2005..hava nasil soguk anlatamam..iki arkadasimla bulusuyorum..bir cafede oturuyoruz..konusup gulerken, iclerinden bir tanesi telefonuna elini atiyor ve bilmedigim biriyle konusuyor.."hmm evet oturuyoruz, sen de gelsene" diyor..sormuyorum kimi cagirdigini, zaten pek de onemsemiyorum..sohbete devam ediyoruz..iceriye sayisiz insan girip cikiyor...ama bir sey oluyor...gozum kapiya gidiyor bir anda, ve sen giriyorsun iceriye...gozlerim gozlerine takiliyor..oyle guzel gozlerin var ki...sanki o gulusmeler, konusmalar, insanlar hersey ama hersey bir anda yok oluyor..sadece seninle ben variz dunyada...gozlerinde hayat duruyor sevgilim..yuruyorsun..gozlerim gozlerine kilitlenmis durumda...ve tam bizim masanin onunde duruyorsun. "merhaba" diyorsun, ben cevap verip vermedigimin bilincinde degilim henuz. karsimdasin..cagirdiklari kisi senmissin..konusuyorsun, anlatiyorsun, guluyorsun..ben afallamis durumdayim..kalbim saniyede kac atiyor, beynimden kac dusunce geciyor bilmiyorum...odaklandigim tek sey gozlerin..iki dipsiz siyah kuyu gibi atliyorum durmadan en derine..
cok uzatmiycam cunku sen bu filmin en yakin sahidisin...3 ay geciyor..omrumuz kadar uzun, askimiza sigamayacak kadar kisa 3 ay..arkadasiz..ama ondan daha yakin..ismi konulmamis bir sicaklik, gulusune saklanmis bir kipirti..8 mayis 2005..dogumgunume gelisin...herkes alkisliyor, ve mumlari sondurmemi bekliyor, sen tam karsimda oturmussun..."Eger kaderimdeki kisiyse, beni onunla mutlu kil lutfen" diyorum icimden ve mumlar sonuyor...tam 11 gun geciyor..kimi zaman umutsuz..kimi zaman tavan yapan bi heyecanla 11 gun..sozlere dokememistik hatirliyor musun yasama sebebim? demistik ki ikimizde profillerimize yazalim nette...bizi 5 yasindaki cocuklara ceviren sevgimizi yaziya dokmustuk...senin yazini gordugumde sabaha karsi 3:30du...
beraberiz..aylar geciyor..arkadasim evlenmis internette konusuyoruz yine..ne kadar mutlu oldugumu anlatiyorum..nasil tanistin diyor cafe'de mi diyor gulerek...zaman duruyor iste o saniye biliyor musun?? seni daha tanimiyorken ettigim sozler, kurdugum senaryo benim kaderim olmus..inanamiyorum, kilitleniyorum resmen ekrana...tipki dedigim gibi sen o soguk kis gecesi o kapidan iceri girmekle kalmamis, hayatimin en bas kosesine oturmus, yuregime kendini silinmiycek harflerle yazdirmistin iste...
tam 15 gun sonra 3. senemizi geride birakicaz..ben hala dusundukce inanamiyorum bazi seylerin olduguna...bu film henuz bitmedi bebegim, tam tersine yeni basliyor...ve yanimda senin gibi mucizevi birinin varligi beni bu hayatta herseyin mumkun olabilecegine daha cok inandiriyor...seni cok ama cok seviyorum hayatimin anlami... :asigim:
