Yurt dışında yaşayan kuzenim 2 yaşındaki çocuğunu doğduğundan beri karnını doyurup ,altını değiştirip odasına koyup kapıyı kapatırmış ,bebefonu da yanına alırmış ,ağlar ağlar susarmış ,öyle anlatırdı ,burda psikologlar böyle eğitim veriyorlar derdi ,inanamazdım ,aklım almazdı ,nasıl yani derdim o bebeğin anneye ihtiyacı var ,seninde bebeğini koklama sevme kucaklama duygun olması lazım derdim ,bebeğin özgüveni için şart derdi,bebeği 2 yaşında şimdi ,türkiyeye geldiklerinde ve bende kaldıklarında kızını çocuk odasına kapatır,o çocuk orda sesi çıkmadan uyur,ben kalkıp bakmak isterim izin vermez ,bende bu zihniyeti anlamıyorum ,gaddarlık resmen ,nasıl içi elverir bir annenin .bende çocuk büyüttüm ,hep kucağımdaydı ,7 yaşında ve oldukça özgüveni yüksek ,akıllı çalışkan bir çocuk .ben kızımın kızım da benim sevgimden mahrum kalmadı ,doya doya yaşadık
bence yalnış değil yaptığın ,bir daha bebek olmayacak onlar ,dilediğince kucaklal sarıl öp .