amin canım...ttg nin yorumları benim umrumda değil zaten anlasaydı yazdıklarımı bu yorumu yapmazdı
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
2 buçuk yaşındaki kızımın yaşının üstünde davranışları canımı sıkıyor
- Konu Sahibi eflatun81
- Başlangıç Tarihi
amin canım...ttg nin yorumları benim umrumda değil zaten anlasaydı yazdıklarımı bu yorumu yapmazdı
- 9 Ekim 2009
- 9.108
- 26
- 363
- 11 Ocak 2012
- 469
- 6
- 96
Kiziniz cok ozel bir cocuk olacak ki yasitlarindan daha ilerde davraniyor ve dusunuyor.Kizinizin suskunluguyla ilgili alay edenlere benimde cok sevdigim bir soz var bunu soyleyin anlayan anlar.Cocuklariniza once susmayi ogretin zira konusmayi zaten ogrenecekler..Suskunlugu bir zaman sonra gecer once susmayi ogrenmis ki bu kadar iyi analiz edebiliyor kendince herseyi.Sirada konusarak kendini savunmasi kaldi bence cok sanslisiniz.Bu zeka kabiliyetindeki bir kiz zaten onuda ogrenicekdir kisa zaman sonra.Hemde kardesini bile koruyacak, korumaci bir cocuk olmayi da ogrenicek.Biraz zaman taniyin onu asagilamayin bence.Bizler cocuklarimizin toplumda kendini ezdirmesini yediremiyoruz.. bu hali biliyorum benim oglumda dovmeyi bilmiyor, kendini savunmuyor.Yanliz yetisiyor benimkisi en buyuk etken de bu..Kizinizi akranlariyla bir arada tutun dahada gelistirecekdir kendini.Krese gidiyormus zaten bunlari cok kolay asacakdir..sevgiler..
Son düzenleme:
Birde siz böyle anlatinca , oglumun evden bir yere giderken henüz merdivenlerdeyken telefonunu aldin demi yanina demesi ,veya disarda parkta falan oturduktan sonra kalktigimizda arkasina bakip birsey unutmadik degilmi demesi geldi
ay cok sirin yaa, cok guldum inanin
yani biraz once agliyodum, su uzgun halimde iyi geldi gulmek..
kreşe gitmyor henüz ama bir sene sonra mecbur gidecek..acaba diyorum şimdiden kreşte oyun gruplarına katsam iyi olur mu yoksa ezilir mi erkenden kara veremiyorum..biraz önce de parktaydık..kalabalık bir parktı..esra kalabalıkta çok şaşkındı..(anne beni salla )cümlesini bile zor duyuyordum..çünkü çevresindekilerden utanıyor..kayarken önündeki 4 yaşındaki bir çocuk esraya bağırarak birşeyler söylüyordu esra da sanıyor ki kendine bağırıyor ,korkuyor..orada kalakaldı..kreş soruna çare olur mu yoksa ezilir mi?bilemiyorum..benim kızın sosyal fobisi mi var yoksa..gün içinde benden başka kimeyi görmüyor..galiba sorun burdan kaynaklanıyor..
çocuğun fazla çocuk görmemesi de etkiliyor. çünkü itiş kakış,bağırma,önce ben yapıyım falan gibi şeyleri evde görmüyor ki çocuk.ben de büyük bir hevesle pedagoga gittim,internetten araştırdım,uzman diye gittim ama fiyasko. 350 lira boşa gitti. 1 saat konuştuk kadınla ama hiçbir soruma cevap alamadım. sonraki sonraki seanslarda ne yapacığını anlattı ve hemen kreşe vermemi söyledi.yapmasını istediğiniz şeyleri ona anlattığınız masallarda bahsedin başka biri yapıyormuş gibi,biraz işe yaradı sayılır. yine de çok bi gelişme yokbenim kızda. ama eskisi gibi de değil
Son düzenleyen: Moderatör:
öncelikle merhaba
ben de şubat 2010 doğumlu bir kız çocuğuna sahibim yani kızım 2,5 yaşında. çocuğu 2,5 yaşında olan 3 tane daha arkadaşım var onlarda şubat annesi burda tanıştık. çocukları gözlemlemeyi onların davranışlarını anlamayı lise çağımdan beri çok severek yaparım.
artı öğretmenim yıllarca çocuklarla ilgili konuları çok büyük ilgiyle okudum araştırdım.
çocuğunuzla ilgili karar vermeden önce hangi gelişim dönemine olduğunu hangi davranışlarının normal hangilerinin anormal olduğunu araştırmanızı tavsiye ederim.
size çocuğunuz hakkında yazdıklarınızı göz önüne alarak kısaca bilgi vermek istiyorum:
çocuğunuzun kompozisyon şeklinde resim yapması çok da olağan birşey değil. küçük el kaslarının hala gelişimini resim yapacak kadar tamamlamamış olması lazım. ki benim ve arkadaşlarımın çocuklarından örnek vereyim, boyama kitabında bir nesnenin içini bile boyayamıyorlar. gelişigüzel karalıyorlar. ki şu anki gelişim aşamasında kızımın yaptıkları çok normal. asla bir insan resmi araba ev yapamıyorlar ve bu da gelişim aşamalarında normal.
kolay öğrenmeye gelince: 2,5 yaş çocuğu için anne varlığı çok önemlidir. hala kendini anneden bağımsız bir varlık olarak göremez. anne yokluğu ölümle eşdeğerdir onlar için. bundan dolayı (ki işin içinde kardeş de var, yani anneyi kaybetme korkusu, anne ilgisini kaybetme korkusu yaşıyor olabilir) annenin söylediklerini annenin tasdikini sevgisini ilgisini almak için koşulsuz kabul eder. her dediğinize tamam demesinin sizden gözleriyle onay beklemesinin sebebidir bu.
böyle bir çocuğun kreşe verilmesi kesinlikle sakıncalıdır bence. kreşte daha içine kapanacak ne yapacağını bilemeyecek hale gelebilir.
yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla kızınız anksiyete (kaygı) yaşıyor olabilir.
size tavsiyem sabiha paktuna keskinin kitaplarını alıp okumanız. (maddi gücünüz varsa kliniğine götürün.) öncelikle "davranışlara söz geçirmek" ve "çocuk davranışlarındaki korkuyu tanımak ve baş etmek" kitaplarını okuyarak başlayabilirsiniz. bir de "çocuklarla doğru iletişim" kitabını ısrarla tavsiye ederim. ben kitapları iki günde bitirdim nerdeyse. gerçekten çok faydalı oluyor. hele ki sizin kızınız için.
Allah yardımcınız olsun. kolay gelsin.
Son düzenleyen: Moderatör:
- 15 Aralık 2008
- 4.118
- 18
- 318
bence bir pedegogla gorusup sagliki bilgi almalisin canim
belki muayene ucreti biraz fazla ama kizin soz konusu
ve bu yaslarda kisiligi sekilleniyor kesinlikle git canim bilmeden yanlis davranislar yada yanlis sozler soylereyerek
onu bocalatabilirsin. bende cok bilgili degilim bu onularda benimde kizim 3,5 yasinda
2 yas sendromunu biz atlattik ama hic hosuma gitmesede ona saygi duyuyorum
mesela yazin sicaginda saclari acik boynu hep isilik oldu
baglayalim kizim diyorum asla kabul etmiyor bak diyorum boynun yara olmus he cok sicak ama yok baglasada atiyor 1 dk sonra
artik kabullendim:) israr etmiyorum saclari bagliyken prenses olamiyormus. elbisesini kendi seciyor
cok sacma istekleri olmadigi surece kabul etmeye calisiyorum bende ondan ogreniyorum yani yavas yavas bazi seyleri.
belki muayene ucreti biraz fazla ama kizin soz konusu
ve bu yaslarda kisiligi sekilleniyor kesinlikle git canim bilmeden yanlis davranislar yada yanlis sozler soylereyerek
onu bocalatabilirsin. bende cok bilgili degilim bu onularda benimde kizim 3,5 yasinda
2 yas sendromunu biz atlattik ama hic hosuma gitmesede ona saygi duyuyorum
mesela yazin sicaginda saclari acik boynu hep isilik oldu
baglayalim kizim diyorum asla kabul etmiyor bak diyorum boynun yara olmus he cok sicak ama yok baglasada atiyor 1 dk sonra
artik kabullendim:) israr etmiyorum saclari bagliyken prenses olamiyormus. elbisesini kendi seciyor
cok sacma istekleri olmadigi surece kabul etmeye calisiyorum bende ondan ogreniyorum yani yavas yavas bazi seyleri.
- 31 Temmuz 2012
- 640
- 23
- 68
Benim kızımda tıpkı sizinki gibi. babasıyla biraz sesli konuşsak sakin olun diye uyarır bizi. her yaptığı şeyde özür diler, her aldığı şeyde teşekkür eder. misafir gelince sehpalara peçetelere yardım eder. yemeğini ne zamandan beri kendi yiyor hatırlamıyorum yani çok küçüktü..geçenlerde kek yaptım 3-4 dilim koydum. yemiş ve 2 dilimi bırakmış, annecim neden yemedin dedim; oda babamla senin hakkın anne onları size bıraktım dedi. geçenlerde bize kızdı bi anlık sinirle evden kaçarsam görürsünüz ozaman dedi. bende; sensiz ne yaparız biz, kim benim kızım olacak ben seni çok özlerim falan dedim ağlamaya başladı. tamam ağlama diye sakinleştirmeye çalşırken. ben kendime ağlamıyorum dedi.. şimdi böyle söyleyipte sizi üzdüğüm için bana üzüldüğünüz için ağlıyorum dedi.
ama biri ona diklensin cevap vermez ya bırakır gider yada bidaha onunla konuşmayacam, onlara gitmeyelim gibi sözler eder. kreşe gitti bu sene ve çok zor alıştı çocuk topluluğuna. bayağı bi süre arkadaşlarıyla oynamamış. etkinliklere katılmamış hep kenarda tek başına oynamış (kızımın arkadaşı yok çevrede). ama zamanla alıştı şimdi az çok tepki veriyor. mesela öğretmenine şikayet edebiliyormuş daha önce yapmadığı bi davranıştı. kızım sana vuran olursa sen de vur diyorum mesela.. o benim arkadaşım canı yanar vurmam diyor aynen parka gidince sırasını bekller.karnesindede arkadaşlarının haklarına çok fazla saygılı notunu yazmıştı öğretmeni.daha önce çocuk gelişimi kursuna gitmiştim, geçen aylarda hocamı görünce sordum; tepkisiz, yarın okulda biri bunaltsa gelip bana anlatmaz tepkide vermez çok ezilecek hocam napıyım diye. benim oğlumda aynı ama şimdiye kadar hiç sorun yaşamadık fazla kafana takma dedi. bende kızımın bu derce iyi niyetli olmasından hoşnut değilim ama sanırım okulda mücadele vere vere alışacaklar. huyunu değiştiremeyeceğim biliyorum ama yarın birgün onu sıkıştıran biri olursa, içine kapanık olmasın diye bana söyleyebilmesi için (yani annem kızar duymasın gibi) arkadaş gibi olmaya çalışıyorum. başka yolunu bulamadım.kızım 5buçuk yaşında şimdi ama doğduğundan beri böyle.seninki küçükmüş daha kreşe gönderirsen daha çabuk açılır benim kızda çok fazla değişiklik var
ama biri ona diklensin cevap vermez ya bırakır gider yada bidaha onunla konuşmayacam, onlara gitmeyelim gibi sözler eder. kreşe gitti bu sene ve çok zor alıştı çocuk topluluğuna. bayağı bi süre arkadaşlarıyla oynamamış. etkinliklere katılmamış hep kenarda tek başına oynamış (kızımın arkadaşı yok çevrede). ama zamanla alıştı şimdi az çok tepki veriyor. mesela öğretmenine şikayet edebiliyormuş daha önce yapmadığı bi davranıştı. kızım sana vuran olursa sen de vur diyorum mesela.. o benim arkadaşım canı yanar vurmam diyor aynen parka gidince sırasını bekller.karnesindede arkadaşlarının haklarına çok fazla saygılı notunu yazmıştı öğretmeni.daha önce çocuk gelişimi kursuna gitmiştim, geçen aylarda hocamı görünce sordum; tepkisiz, yarın okulda biri bunaltsa gelip bana anlatmaz tepkide vermez çok ezilecek hocam napıyım diye. benim oğlumda aynı ama şimdiye kadar hiç sorun yaşamadık fazla kafana takma dedi. bende kızımın bu derce iyi niyetli olmasından hoşnut değilim ama sanırım okulda mücadele vere vere alışacaklar. huyunu değiştiremeyeceğim biliyorum ama yarın birgün onu sıkıştıran biri olursa, içine kapanık olmasın diye bana söyleyebilmesi için (yani annem kızar duymasın gibi) arkadaş gibi olmaya çalışıyorum. başka yolunu bulamadım.kızım 5buçuk yaşında şimdi ama doğduğundan beri böyle.seninki küçükmüş daha kreşe gönderirsen daha çabuk açılır benim kızda çok fazla değişiklik var
- 30 Ocak 2011
- 1.717
- 62
- 363
Çocuğunuzun duygusal değil duyarlı bir insan olarak yetiştirilmesinden yanayım.Yani ne ezilsin ne ezsin.Haklarını bilsin savunsun ama başkasının hakkını da görmezden gelmesin.Kendine güvensin ama diğer insanları küçümsemesin.Problemleri pratik olarak çözsün ama bu hikayede ne köle ne efendi rolüne soyunsun.İyi niyetli olsun ama aptalca davranmasın.Alıngan olmasın ama yüzsüz de olmasın.İçindeki sevgiyi' insanlar hep kötüdür , dünya anlamsızdır,,kötüler hep kazanır' diye diye öldürmesin ,ruhu ekşimesin.
Parktaki 4 yaşındaki çocuğun kızınıza sevgi göstermesi için izin vermenizde hiçbir terslik göremedim.Esas o yaştaki çocuklar saf sevgidirler.Daha yetişkinler gibi zihinleri ön yargılarla ,ayrımlarla ,öfkeyle ,kinle ,kavgalarla ,iç hesaplaşmalarla puslanmamış.Ne güzel o çocuğa izin vererek içindeki sevginin biraz daha büyümesi ,onaylanması için katkıda bulunmuşsunuz.
Çok doğru bir tespit yapmışsınız .Kızınızın da sizin gibi duygusal davranmasını istemiyorsunuz.Ama sizin de bildiğiniz gibi çocuklar bir kayıt cihazıdır.Onlar siz bir şeye sinirlendiğinizde olayı nasıl yönettiğnize çok dikkat ederler ve bunu taklit edebilirler.Bir problemle karşılaşınca , hemen paniğe kapılıyor,durmadan söylenmeye, başkalarını suçlamaya ,bağırmaya mı başlıyorsunuz ? Hemen kavga moduna mı geçiyorsunuz? Sadece ağlıyor ,sızlanıyor ,yakınıyor uzunca bir süre,öfke ya da hüzünle mi dolaşıyorsunuz?Yoksa o olay karşısında soğukkanlı kalıp saygıyı ve ölçüyü yitirmeden sakince çözüm ,uzlaşma arıyor, olmayınca başka alternatifi deneyip pozitifliği ya da en azından nötr kalmayı başarabiliyor musunuz?Diliniz ,kelimeleriniz çoğunlukla kötümser mi , nötr mü ,iyimser mi ?
Dişli insanlar masumları eziyor ama buna bazen aklını ve kapasitesini kullanmayan 'masum' da izin veriyor.Dünyada hep kötülerin galip geldiğine inanmıyorum.Bize öyle gözüküyor çünkü biraz da öyle kabul etmek istiyoruz.Üstelik o kötünün bütün hikayesini bilmiyoruz .Sınırlı bilgi ve algılarımız var hepimizin.Ama gerçek şu ki 'bilmediklerimiz bildiklerimizden çok daha fazla'.Kötü olanın da ne gerçek arkadaşları , ne gerçek sevenleri , ne doğru dürüst bir uykusu ne de sağlılklı bir ruh hali vardır vs.Kime göre neye göre galip ?
Eflatun'cm sana da küçük pırlantantana da kolay gelsin diyorum
Parktaki 4 yaşındaki çocuğun kızınıza sevgi göstermesi için izin vermenizde hiçbir terslik göremedim.Esas o yaştaki çocuklar saf sevgidirler.Daha yetişkinler gibi zihinleri ön yargılarla ,ayrımlarla ,öfkeyle ,kinle ,kavgalarla ,iç hesaplaşmalarla puslanmamış.Ne güzel o çocuğa izin vererek içindeki sevginin biraz daha büyümesi ,onaylanması için katkıda bulunmuşsunuz.
Çok doğru bir tespit yapmışsınız .Kızınızın da sizin gibi duygusal davranmasını istemiyorsunuz.Ama sizin de bildiğiniz gibi çocuklar bir kayıt cihazıdır.Onlar siz bir şeye sinirlendiğinizde olayı nasıl yönettiğnize çok dikkat ederler ve bunu taklit edebilirler.Bir problemle karşılaşınca , hemen paniğe kapılıyor,durmadan söylenmeye, başkalarını suçlamaya ,bağırmaya mı başlıyorsunuz ? Hemen kavga moduna mı geçiyorsunuz? Sadece ağlıyor ,sızlanıyor ,yakınıyor uzunca bir süre,öfke ya da hüzünle mi dolaşıyorsunuz?Yoksa o olay karşısında soğukkanlı kalıp saygıyı ve ölçüyü yitirmeden sakince çözüm ,uzlaşma arıyor, olmayınca başka alternatifi deneyip pozitifliği ya da en azından nötr kalmayı başarabiliyor musunuz?Diliniz ,kelimeleriniz çoğunlukla kötümser mi , nötr mü ,iyimser mi ?
Dişli insanlar masumları eziyor ama buna bazen aklını ve kapasitesini kullanmayan 'masum' da izin veriyor.Dünyada hep kötülerin galip geldiğine inanmıyorum.Bize öyle gözüküyor çünkü biraz da öyle kabul etmek istiyoruz.Üstelik o kötünün bütün hikayesini bilmiyoruz .Sınırlı bilgi ve algılarımız var hepimizin.Ama gerçek şu ki 'bilmediklerimiz bildiklerimizden çok daha fazla'.Kötü olanın da ne gerçek arkadaşları , ne gerçek sevenleri , ne doğru dürüst bir uykusu ne de sağlılklı bir ruh hali vardır vs.Kime göre neye göre galip ?
Eflatun'cm sana da küçük pırlantantana da kolay gelsin diyorum
Son düzenleyen: Moderatör:
Ben de 1-2 şey yazayım:
Oğlum Mirza bu sene anasınıfına başlıyor. Şu ana kadar 2 sene kreşe gitti. Ilk defa bir okul bünyesine katılacağından, okul hayatına güzel bir başlangıç yapalım dedik ve bir pedagogla çalışmak istedik. Uzman bir pedagog bulmak için kendim bir araştırma yaptım ve internette bahsi sıkça geçen doktorda, cumartesi günü için randevu istedim. Görüşme 1 saat 20 dakika sürüyormuş ve ücreti 380 liraymış. Çok yüksek geldi açıkçası ama neyse dedik, oğlumuz okula iyi bir başlangıç yapsın, bir fedakarlık yapalım, madem bu kadar tanınan bir pedagog, bir faydası olur.. Neyse, benim oğlumun paylaşıma en açık olduğu saatler sabah saatleridir ama kendisi sabah doluymuş, ancak 16'ya verebildiler. Yeri Bahçeşehir-Bizimevler sitesindeymiş. Görüşmeye gitmek için saat 15'te Şişli'deki evimizden çıktık. Tem'e bir çıktık ki nasıl sıkışık bir trafik, resmen dur-kalk ilerliyoruz. 20 senedir ben Tem'de bir cumartesi günü, hem de gidiş yönünde böyle bir trafik görmedim. Baktım randevuya geç kalacağız, aradım doktorun sekreteri Nazan Hanım'ı, durumu anlattım, geç kalacağımızı söyledim. Tamam, önemli değil, bekliyoruz dedi. Buraya dikkat!!! Önemli değilmiş... Biz dura kalka ilerlerken çocuğu araba tutmasın mı! 2 defa kustu çocuk, içi dışına çıktı resmen. Biz de hem onunla uğraşmaktan, hem trafikle cebelleşmekten helak olduk. Ofise güç bela ulaştık ki resmen böyle, ailelerin yaşadığı normal bir sitede. Sitenin girişindeki görevli de bizi yanlış yönlendirince biz bir güzel site içinde de tur attık. Bu arada doktorun sekreteriyle devamlı konuşuyoruz, ofise varana kadar trafikten tutun da çocuğun kustuğundan, sitede yanlış yere yönlendirildiğimizden her şeyden haberdar ettik kadını. Neyse, biz ofisten içeri nihayet girdik. Saat 17 idi. Sekreterde bir telaş, aman ödemenizi alayım, doktor sizi bekliyor. Parayı çabucak aldı. Elimize bir form verdiler, vakit geçmesin, bunu da doktorla görüşürken doldurursunuz çabuk, çabuk diye bizi ofise aldılar. Oturduk, doktor hanım hemen "evet, görüşmeye başlayalım, vaktimiz az" dedi. Ben bir durdum. "Nasıl yani, doktor hanım, bizim görüşmemiz 16'da başlasaydı 17.20de sona erecekti, ama 17de gelebildik, şimdi bizim 20 dakikamız mı kaldı?" dedim. "Evet" dedi kadın, vaktinizi ayarlasaydınız, 20 dakikanız kaldı. Dedim, kusura bakmayın, biz buraya gelene kadar sekreterinizle sürekli irtibattaydık, normalde 1 saat sürmesi gereken yol 2 saat sürdü, geç kalacağımızı bildirdik, bize önemli değil, dediniz. Yok, dedi, kusura bakmayın, randevu iptallerinde para vermiyoruz. Dedim ki bu bir randevu iptali değil, biz geldik, geç kalacağımızı da bildirdik, siz kesinlikle sürenin zaten 16da başlamış olduğunu söylemediniz. Yani biz olsak da olmasak da görüşme başlamış kabul ediliyor! Ben kesinlikle 20 dakika için 380 lira vermem dedim, paramızı aldığımız gibi ofisten çıktık. Çocuk kustuğuyla, biz o tarifte harap olduğumuzla kaldık.
Şimdi, Allah için söyleyin, 15te Şişli'den çıkıp gitmişim, ne bileyim trafik her zamankinden beter, sabahtan erzağı omuzumuza vurup mu yola düzülseydik, ne demek geç kaldık diye vakti saydırmak?? Bu durumda yapılacak şeyler belliydi:
- Geç kalıyoruz diye aradığımda kesinlikle "önemli değil, bekliyoruz" denmemeliydi. Saat 16da "kum saatinin ters döndürüldüğü" bize söylenmeliydi.
- Yolda kaç defa görüştüğümüzde, kalan saate göre değil tam görüşme süresine göre ücret alınacağı bize bildirilmeliydi (gerçi bildirselerdi biz vazgeçerdik, onlar da para alamazdı tabii, istemediler söylemeyi)
- Bir şekilde ofislerine vardık. Ben çocuğu bir temizlemek, üstünü değiştirmek istiyorum. Apar topar para almaya çalışacağına, bizimle görüşme yapmayacak olsa bile çocukla ilgilenmeme fırsat vermeliydi. Onlar ise para alıp bizi görüşmeye sokma derdindelerdi. Sekreter çocuğu aldığı gibi uzaklaştı ki daha fazla dakika geçmesin.
- Illa para almak derdinde ise 20 dakika için görüşme yapabilir, kalan 1 saat için sonra ayarlama yapabilirdi.
- Görüşme bir bütün halinde olacaksa bize sonra başka bir zaman için randevu verilebilirdi.
- Ha bir de, pedagog olmuşsun, bu insanlar çocuklarını alıp geliyor, dakika konusunda bu kadar ama bu kadar hassas isen taaaaa şehrin bir ucunda ofis tutacağına adam gibi merkezi bir yere taşınırsın. Nerede yaşadığın benim için önemli değil ama ofisini bu kadar uzakta tutmak anlaşılır şey değil.
Olan, gidiş-geliş tam 5 saatimize, kusan çocuğuma ve bizim başka ve değerli bir pedagogla geçireceğimiz zamanı yollarda geçirmemize sebep oldu.
Size önerim, birebir çalıştığınız bir pedagog veya kurum varsa onlar üzerinden ilerlemeniz. Daha fazla vkit harcamadan sağlam adımlarla ilerlemek gerek çünkü.
Oğlum Mirza bu sene anasınıfına başlıyor. Şu ana kadar 2 sene kreşe gitti. Ilk defa bir okul bünyesine katılacağından, okul hayatına güzel bir başlangıç yapalım dedik ve bir pedagogla çalışmak istedik. Uzman bir pedagog bulmak için kendim bir araştırma yaptım ve internette bahsi sıkça geçen doktorda, cumartesi günü için randevu istedim. Görüşme 1 saat 20 dakika sürüyormuş ve ücreti 380 liraymış. Çok yüksek geldi açıkçası ama neyse dedik, oğlumuz okula iyi bir başlangıç yapsın, bir fedakarlık yapalım, madem bu kadar tanınan bir pedagog, bir faydası olur.. Neyse, benim oğlumun paylaşıma en açık olduğu saatler sabah saatleridir ama kendisi sabah doluymuş, ancak 16'ya verebildiler. Yeri Bahçeşehir-Bizimevler sitesindeymiş. Görüşmeye gitmek için saat 15'te Şişli'deki evimizden çıktık. Tem'e bir çıktık ki nasıl sıkışık bir trafik, resmen dur-kalk ilerliyoruz. 20 senedir ben Tem'de bir cumartesi günü, hem de gidiş yönünde böyle bir trafik görmedim. Baktım randevuya geç kalacağız, aradım doktorun sekreteri Nazan Hanım'ı, durumu anlattım, geç kalacağımızı söyledim. Tamam, önemli değil, bekliyoruz dedi. Buraya dikkat!!! Önemli değilmiş... Biz dura kalka ilerlerken çocuğu araba tutmasın mı! 2 defa kustu çocuk, içi dışına çıktı resmen. Biz de hem onunla uğraşmaktan, hem trafikle cebelleşmekten helak olduk. Ofise güç bela ulaştık ki resmen böyle, ailelerin yaşadığı normal bir sitede. Sitenin girişindeki görevli de bizi yanlış yönlendirince biz bir güzel site içinde de tur attık. Bu arada doktorun sekreteriyle devamlı konuşuyoruz, ofise varana kadar trafikten tutun da çocuğun kustuğundan, sitede yanlış yere yönlendirildiğimizden her şeyden haberdar ettik kadını. Neyse, biz ofisten içeri nihayet girdik. Saat 17 idi. Sekreterde bir telaş, aman ödemenizi alayım, doktor sizi bekliyor. Parayı çabucak aldı. Elimize bir form verdiler, vakit geçmesin, bunu da doktorla görüşürken doldurursunuz çabuk, çabuk diye bizi ofise aldılar. Oturduk, doktor hanım hemen "evet, görüşmeye başlayalım, vaktimiz az" dedi. Ben bir durdum. "Nasıl yani, doktor hanım, bizim görüşmemiz 16'da başlasaydı 17.20de sona erecekti, ama 17de gelebildik, şimdi bizim 20 dakikamız mı kaldı?" dedim. "Evet" dedi kadın, vaktinizi ayarlasaydınız, 20 dakikanız kaldı. Dedim, kusura bakmayın, biz buraya gelene kadar sekreterinizle sürekli irtibattaydık, normalde 1 saat sürmesi gereken yol 2 saat sürdü, geç kalacağımızı bildirdik, bize önemli değil, dediniz. Yok, dedi, kusura bakmayın, randevu iptallerinde para vermiyoruz. Dedim ki bu bir randevu iptali değil, biz geldik, geç kalacağımızı da bildirdik, siz kesinlikle sürenin zaten 16da başlamış olduğunu söylemediniz. Yani biz olsak da olmasak da görüşme başlamış kabul ediliyor! Ben kesinlikle 20 dakika için 380 lira vermem dedim, paramızı aldığımız gibi ofisten çıktık. Çocuk kustuğuyla, biz o tarifte harap olduğumuzla kaldık.
Şimdi, Allah için söyleyin, 15te Şişli'den çıkıp gitmişim, ne bileyim trafik her zamankinden beter, sabahtan erzağı omuzumuza vurup mu yola düzülseydik, ne demek geç kaldık diye vakti saydırmak?? Bu durumda yapılacak şeyler belliydi:
- Geç kalıyoruz diye aradığımda kesinlikle "önemli değil, bekliyoruz" denmemeliydi. Saat 16da "kum saatinin ters döndürüldüğü" bize söylenmeliydi.
- Yolda kaç defa görüştüğümüzde, kalan saate göre değil tam görüşme süresine göre ücret alınacağı bize bildirilmeliydi (gerçi bildirselerdi biz vazgeçerdik, onlar da para alamazdı tabii, istemediler söylemeyi)
- Bir şekilde ofislerine vardık. Ben çocuğu bir temizlemek, üstünü değiştirmek istiyorum. Apar topar para almaya çalışacağına, bizimle görüşme yapmayacak olsa bile çocukla ilgilenmeme fırsat vermeliydi. Onlar ise para alıp bizi görüşmeye sokma derdindelerdi. Sekreter çocuğu aldığı gibi uzaklaştı ki daha fazla dakika geçmesin.
- Illa para almak derdinde ise 20 dakika için görüşme yapabilir, kalan 1 saat için sonra ayarlama yapabilirdi.
- Görüşme bir bütün halinde olacaksa bize sonra başka bir zaman için randevu verilebilirdi.
- Ha bir de, pedagog olmuşsun, bu insanlar çocuklarını alıp geliyor, dakika konusunda bu kadar ama bu kadar hassas isen taaaaa şehrin bir ucunda ofis tutacağına adam gibi merkezi bir yere taşınırsın. Nerede yaşadığın benim için önemli değil ama ofisini bu kadar uzakta tutmak anlaşılır şey değil.
Olan, gidiş-geliş tam 5 saatimize, kusan çocuğuma ve bizim başka ve değerli bir pedagogla geçireceğimiz zamanı yollarda geçirmemize sebep oldu.
Size önerim, birebir çalıştığınız bir pedagog veya kurum varsa onlar üzerinden ilerlemeniz. Daha fazla vkit harcamadan sağlam adımlarla ilerlemek gerek çünkü.
Son düzenleyen: Moderatör:
- 13 Nisan 2010
- 197
- 50
- 318
* * * * * * *
biselle' nin yazdıkları fikrimi değiştirdi. Kendislui son derece haklı. Başka uzman mı yok sanki....Bahsedilen uzman" tutarlı davranış programı eğitimi ve oyun terapisi " ile çocuklarında düzeltme yoluna gidiyor internetten okuduğum kadarıyla. Gerçekten gidipte faydasını gören varsa yazabilir: tutarlı davranış programı eğitimi nedir ve oyun terapisi nedir ? Gerçek mi ? Reklam olabilir mi ?
biselle' nin yazdıkları fikrimi değiştirdi. Kendislui son derece haklı. Başka uzman mı yok sanki....Bahsedilen uzman" tutarlı davranış programı eğitimi ve oyun terapisi " ile çocuklarında düzeltme yoluna gidiyor internetten okuduğum kadarıyla. Gerçekten gidipte faydasını gören varsa yazabilir: tutarlı davranış programı eğitimi nedir ve oyun terapisi nedir ? Gerçek mi ? Reklam olabilir mi ?
- 13 Nisan 2010
- 197
- 50
- 318
