Siz yine 2. ye cesaret edemiyorsunuz.:)
Benim yaşım 30 a doğru gidiyor 1 tane yapmaya cesaretim yok...
Eşimle de aramızda yaş farkı var, çok ister olmasını ama bende cesaret sıfır.
Annem babam çok anaç insanlar, çok mutlu geçti çocukluğum da gençliğim de ama bunlardan feyz alıp ya benim de çocuklarım olsun diye hiç heveslenemiyorum nedense.
Bir de işimiz gereği eşim dalga geçiyor bizim çocuk ortada kalır kim bakacak ona diye, haklı da...
Ama işin enteresan yanı ben çocukken de genç kızken de, şimdi yetişkin halimle de bebeklerle pek ilgilenmedim :) Arkadaşlarımınkini bile uzaktan seven bir tipim.
Gördüğümde hoşuma gider, şefkat duyarım ama hiç cesaretim yok.
Ona bakabileceğimi, yetebileceğimi hiç düşünemiyorum sanki bencillik yapıp ona vakit ayırmak istemeyecekmişim gibi geliyor.
Benim gibi olup fikri değişen arkadaşlar var mı merak ediyorum..:)
Yani 30 larımda da değişmicekse bu fikrim 40 ımda mı doğuracağım? Böyle gelip böyle gider mi bilmiyorum hiç.
