- 20 Mayıs 2017
- 11
- 2
- 36
- 45
3 yaşında kızım ve 1 yaşında oğlum var ve şükür sağlıklıları yerinde . Eşim uzakta olduğu için ailemle yaşıyorum .Kızımın kıskançlıkları ve öfke nöbetleri tavan yapıyor oğlum ise çok hareketli ve sürekli izlemem gerekiyor ikisini yanlız bırakamıyorum. Kızım tavırları dedesini ve annanesinide çok üzüyor ve önemli olan kızımın bu davranışları ve öfke nöbetleri artık bana yansıdı ve sürekli sinirli asabi biri oldum çevremdeki insanlara karşı sabrım kalmadı onlarına kırıyorum. Normalde sakin ve hiçkemseyi kırmamak için çabalayan çoçuklarımı rahat birakan sıkmayan biriydim sesimi bile yükseltmezdim oysa şimdi kendimi kontrol edemiyorum. Kısaca kendimden nefret ediyorum. Ne yapacağım bilemiyorum