2.cocuk meselesi

mizirtilicizirti

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
14 Mayıs 2014
447
104
103
Istanbul
Merhaba 2.yasina girmek üzere olan bi evladim var ve 2.cocuk icin israr eden bir es. beraber büyürler beklemeyelim buyudukce zor olacak zaten tuvalet konusma cok yakinda olcak seyler diyor benimse gozum korkuyor oglum henuz tam konusmuyor kendini ifade ediyor ama tam cümleleri yok tuvalete alistirmadim haliyle daha ve nedense hamilelik gözümde büyüyor hani biri 9.aydasin dogurdun bitti dese tamam diyecegim normalde kadinlar hamilelik hallerini ozler ben o kadar zor hamilelik gecmirmeme ragmen heves etmiyorun oglumun uyku duzeni oturmadi hala uyumasi 12 1 i buluyor evet ev hanimiyim ama bu yinede beni yoruyor esim calismak istiyosun 2.doğduktan sonra o da buyuyunce ise baslarsin tekrar başa donmezsin diyo ama ben 2 cocuklu hayata hazir degilim .
Herkes cok zor eve kapali kaliyosun dedikce boyle bisey yasamak zor geliyo evet tek cocukta kalmak istemiyorum aralari fazla da olsun istemiyorum ama kendimde o gücü de bulamiyorum birde dış gorunumume fazlaca onem veren biriyim aldigim kilolari verdim ama tekrar kilo almak vucudun toparlamasi bunlarda var bir de buna ek ailem uzakta kv var ama ona guvenerek de hareket etmek istemem bana biraz gaz verebilir misiniz acaba :)
 
Kim diyor eve kapalı kalıyorsun diye?
Halt etmiş onlar.
Bebeklerimle her yeri geziyorum çünkü dışarısı daha kolay.
Eğer yardımcı alabilecek gücünüz varsa düşünmeyin, yapın.
Şuan çok rahatlamışsınız ve daha sonra gerçekten sil baştan olacak her şey.
Eğer kardeş düşünüyorsanız beklemeyin derim.
 
Kim diyor eve kapalı kalıyorsun diye?
Halt etmiş onlar.
Bebeklerimle her yeri geziyorum çünkü dışarısı daha kolay.
Eğer yardımcı alabilecek gücünüz varsa düşünmeyin, yapın.
Şuan çok rahatlamışsınız ve daha sonra gerçekten sil baştan olacak her şey.
Eğer kardeş düşünüyorsanız beklemeyin derim.
Ya acikcasi beni bu kadar korkutan cevremdekilerin tek çocuk hicbisey hele 2.olsun bak noluyo demesi korkutuyo yoksaki insan yasamadigi seyi bilemez tabi
 
benimkiler arasi tam 3 yas,
sanki 4 yas olsa daha kolay olurdu diye dusunuyorum,
cunku ilk bir yil cok zordu.

ama genel olarak cocuk zor bir gorev insana zaten, o yuzden gozunuz kesmiyorsa koca ipiyle kuyuya inmeyin derim.
 
benimkiler arasi tam 3 yas,
sanki 4 yas olsa daha kolay olurdu diye dusunuyorum,
cunku ilk bir yil cok zordu.

ama genel olarak cocuk zor bir gorev insana zaten, o yuzden gozunuz kesmiyorsa koca ipiyle kuyuya inmeyin derim.
En cok nelerde zorlandiniz sizi hatirliyorum çocuklarımız ekim dogumlu :)
 
Ya acikcasi beni bu kadar korkutan cevremdekilerin tek çocuk hicbisey hele 2.olsun bak noluyo demesi korkutuyo yoksaki insan yasamadigi seyi bilemez tabi
Araları 14 ay olan 2 bebeğim var.
Gerçekten tek çocukk hiçbir şey.
Neden öyle olduğunu anlatayım.
Siz şuan oğlunuza babası bakarken iş yapma, dinlenme ve gezme olanağınız var.
Ama 2 çocukta öyle bir şey olmuyor, biri daima sizinle.
Her işinize ortak bir çocuk var ortada.
Ve büyük olanı da kıskanacağı için, küçüğü bıraktığınız anda büyüğü almak ve ilgilenmek zorundasınız.
Ben bebeklerimle bugüne kadar 1 gece yalnız kaldım, sabah 4 te güne başladık.
Çünkü ikisi de kucağımı istiyor, ağlıyordu ve tek beden mümkün değil.
Zorluğu bundan ibaret.
Kendinize ayırdığınız 10 dakika yok.
Benim bakıcım var gündüzleri, temizlik ütü de yapıyor ama yetmiyor.
Yatılı kadın da aldım, kaçtı.
En nihayetinde çocuklar sizi istiyor.
Dışarıda çok rahatım ben, küçük oğlumu pusetibe alıştırdım, orada uyur ve uyku saatini doğduğu dün alıştırdım 9 a.
Büyükle de gezeriz, yer içeriz.
O da sizin oğlan gibi geç uyuyor, o sebeple haftada 4 gün falan akşmları dışarıdayız.
 
Yaşınız müsaitse biraz daha bekleyin derim,biz herkesin aksine eşimle hazır olmayı bekledik ben hazırım dedikten bi üç dört ay sonra eşim anca ben de hazırım diyebildi,ikisi bi arada büyür diyenlere de bi çift lafım var,evet büyüyor da nasıl büyüyor yıpranma yanımıza kar kalıyor ya da bozulan bi karı-koca ilişkisi. Ben kızım beş buçuk yaşına gelince tamamdır ikinciyi yapalım diyebildim,şuan 32 yaşında ve hamileliğimde 14. Haftadayım,eğer destek olmayan bi eşse bence eşin bile ne dediğinin önemi yok,anne hazır olmalı.
 
Tek çocuk hiç çocuk lafına katılmıyorum, tek çocuk büyüttüm, kızım genel mana da uyumlu ama 10 çocuk enerjisine sahip hareketli bir bebekti, kaldı ki bir çocuk sadece wc eğitimi, uyku düzeni gibi belli eğitimlerde kalmıyor, topluma faydalı, vicdanlı, şefkat ve merhamet sahibi saygılı bir birey yetiştirmemiz gerekiyor, eğitimi, ahlakı herşeyiyle en iyi şekilde ilgilenmemiz lazım, herkes herşeyi der, hayatınıza karışır ama önemli olan sizin ne istediğinizdir, sağlıklı, huzurlu ve mutlu bir anne sağlıklı huzurlu ve mutlu çocuklar demektir, kaç çocuğunuz olduğu değil çocuklarınızı nasıl yetiştirdiğiniz mühim.



 
En cok nelerde zorlandiniz sizi hatirliyorum çocuklarımız ekim dogumlu :)

benim en basta hamileligim cok zor gecti. Ilk hamileligimde 7. ayda kosuyordum ben, ikincide 4. aydan itibaren fiziksel sorunlar bas gosterdi, uzun yolda yurumekte zorlanmaya basladim. bu tabi ki buyuk oglumla iliskime cok yansidi, o oyun oynamak istiyor, kucaga gelmek istiyor ancak ben ona eslik edemiyorum.
Dogumdan sonra yine kucugun ilk bir yili cok zor gecti, ilk oglumda his yasamadigim kolik problemini yasadik 3 ay boyunca. Sonrasinda kolaylasmaya basladi ama kucuk sipa tam bir yil kendini kucakta tasittigi icin, buyuk sipayla da ayni oranda ilgilenmeye calismak beni ekstradan cok cok yordu.
 
Benim de ikinci bebeğim yeni doğdu 24 günlük henüz :anne:, ablası ile aralarında 6 yaş var kolay mı oluyor ? hayır .
Kıskançlık krizini atlattık sayılır, ama ben büyük kızıma gereken ilgiyi , özeni gösteremiyorum sanki o_O
İki çocuklu olmak her durumda zor yani anlayacağınız...
 
benim en basta hamileligim cok zor gecti. Ilk hamileligimde 7. ayda kosuyordum ben, ikincide 4. aydan itibaren fiziksel sorunlar bas gosterdi, uzun yolda yurumekte zorlanmaya basladim. bu tabi ki buyuk oglumla iliskime cok yansidi, o oyun oynamak istiyor, kucaga gelmek istiyor ancak ben ona eslik edemiyorum.
Dogumdan sonra yine kucugun ilk bir yili cok zor gecti, ilk oglumda his yasamadigim kolik problemini yasadik 3 ay boyunca. Sonrasinda kolaylasmaya basladi ama kucuk sipa tam bir yil kendini kucakta tasittigi icin, buyuk sipayla da ayni oranda ilgilenmeye calismak beni ekstradan cok cok yordu.
Şu an hemen hemen aynı durumdayım :(
 
Çocuklarımın arası 3 yaş fakat benm için hc kolay olmadı . sorumluluğu çok ağır ,plansız da olunca zorluğu katlandı. Son bebis sürpriz yumurta :) ilkini büyüttüm ,sıkıntılarım azaldı derken ,sonraki doğdu .tekrar başa döndüm ve aynı yolları aynı gözyaşlarıyla adimladim :) evet gözyaşı ,çünkü çocuk bakmak hiç bana göre değil :) Ee niye yaptın o zaman ,diyecekler için : canım öyle istedi :))) son sürpriz olmasaydı aralarının 6 - 7 yıl olmasını isterdim .sırf onlar arkadaş olacak ,ikiz gibi büyüyecek diye kendimden taviz veremem .zaten bir dünya arkadaşları olacak .parklar ,bahçeler ,okullar bunun için ..Babam çok kızmıştı bana niye 3.çocuk (ilkini kaybettim) diye ,yahu baba bir sor bakalım ben istedim mi acaba :) kuluçka makinesi misin sen ,demişti ..doğru ,sadece üremek üzere doğmadım .o yüzden ne zaman hazır hissedersem o zaman doğururum .hatta dogurmama hakkımı kullanıyorum sonuncudan sonra ..sen de öyle yap ..bakma eşine ,o dogurmayacak nasıl olsa ,konuşmak kolay ...
 
hazır hissetmiyorsanız bence kimseden gaz alarak da yapmayın 2.yi.. yani "2. çocuk olacak, şart" diye birşey de yok bence. eşiniz istiyor olabilir.siz istiyor musunuz? eş ne kadar yardım etse de bunun büyük sorumluluğu kadında. hamilelikte de belli semptomlara siz katlanıyorsunuz, doğumdan sonrada bebeği siz emziriyorsunuz.eşin desteği güzel ama iş genelde annede bitiyor. bir de bir çocuğunuz daha varken ufakken işiniz daha zor.
 
Back
X