Merhaba arkadaslar basımdan gecen ve aylardır atlatamadigim bı konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. Üniversitede aynı odada 3 yıl kaldığım abartmıyorum kuru ekmegi paylaştığım aynı zamanda hemşerim olan arkadaşımla tesadüf bu ya aynı gunde evlendik ben il de o ilçede oturuyordu biz evlendikten sonrada muhabbetimiz devam etti eslerimiz tanıştı gittik geldik. Gel zaman git zaman bebek meselelerini actık birbirimize ikimizinde bebeği olmuyordu bu süreçte hep destek olduk birbirimize ve ikimizde aynı hastanede tedaviye başladık onlarda hic problem yoktu bizde ise pco ve hızlı sperm sayısı düşüktu. Once testler sonra rahim filmi bu süreçte ilçede oturduklarından eside esnaf oldugundan kendisine eşlik edemiyordu. biz esimle hep onunlada ilgileniyorduk manevi olarak .hep yanindaydik kocası gelmiyor diye ağlarken bile. Neyse rahim filminden sonra Dr mola verdi ve o molada arkadasım hamile kaldı fakat ben bunu tesadüfen öğrendim gunde iki kere konuştuğum arkadasım 1 hafta aramadı beni ben aradigimdada kemkum etti. Neyse dedim beni üzmek istememistir dedim sonra yine ben aradım ve yine ben aradım... Her aradığımda kocasının kendisini el üstünde tuttuğunu, bal kaymaklarla beslediğini,anne olmanın verdigi mutluluğu ,bebeğini hisstmenin hazzını ,cift çizgiyi görme zevki icin 20 tane test yaptığını, komşularının tepkilerini anlattı durdu sen ne asamadasin diye sormadı hic. Buna rağmen "kıskandı " olmamak icin bı kac kez daha görüştük ama sonuc hep aynı.1 aydırda hic konuşmadık . Ben bu duruma cok cok üzülüyorum hani birlikte yanıp tutusmustuk bebek icin.birbirimize cevrenin sıkıştırmalarını anlatıp anlatıp ağlamıştık hani . Cok şaşırıyorum cok üzülüyorum kac ay oldu hala atlatamadim. Sizce benmi abartıyorum . Onun yerinde olsam bendemi öyle olurdum. Allahım yardımcımız olsun inşallah hepimizin.