- Konu Sahibi boncukboncuk
- #1.001
Hepinize çok ama çok teşekkür ederim, acımı paylaştığınız için. Dünden bu yana evin hiçbir yerine sığmadım, evet içimde tarifsiz bir boşluk...Köşeye öyle sıkıştım ki çıkmak için küçücük bir ışık arıyorum. Rabbim beni cezalandırıyor, kimin canını yaktım ki canım böylesine yanıyor diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Dünyada babalık duygusunu en çok tatmak isteyenlerden biri eşim ve bunu yaşayamıyor. Gözlerimin önünde içine akıtıyor tüm acısını. Kendi acımı bıraktım, onun acısına dayanamıyorum artık. Evet belki biçoğunuza umut oldum ama benim umutlarım tükendi.mafoldumbenmafoldumbenmafoldumben...
Canım krishazelinde dediği gibi gerçekten ilaçsız olmuyor..Benim eşimde başladı ilaca. Sende biz de doğru olanı yaptık, herşey doğal olsun diye hep savaş verdik..Ama hep te hayal kırıklığı yaşadık..Sonucu uykusuz heyecanla beklerken birden kafamıza balyoz indirdiler hep. Artık kısa yoldan sonuca ulaşmak benim emelim. Ne ilaç ne para umurumda değil..Yeterki anne ve baba olabilelimmm..Hep ağlamaklı gezmekten gerçekten çok sıkıldımm artık..Asla çocugumuzun olmaması gibi bir durum yok. Bunu biliyorum. Tek tesellim de bu. Sende bişeylere tutunmaya çalış canım. Rabbim hayırlı , sağlıklı evlatlar versinn..