- 25 Eylül 2011
- 7.567
- 11.484
- 498
- Konu Sahibi ManzaramDeniz
- #1
Biraz evvel uyuttum..Uyuyunca ne masum oysa..
Deneyimli anneler dertleşmek belkide yol göstermenizi istiyorum.
Kızım nerdeyse 25 aylık olacak özellikle son 2 haftadır inanılmaz ağlama krizlerine giriyor.
2 yaş sendromu olduğununun farkındayım ama bu kadar ağır geçmemışti hiç.
Ögretmenim.
Haftanın 3 günününe topladım derslerimi.
Bakıcıya bırakır giderdim rahatça eskiden.
şimdi yırtiyor kendini ağlamaktan.
gizli çıkmak zorunda kaliyorum.
eve geldiğimde gulümseyerek kucağıma koşuyor.
"okul bitti" diyor sarılıyor.
Ama okula gitmelerim zor oluyor stres oluyorum.
Bugün boş günüm.
mutlu uyandık.
ama sonra yine başladı ağlamaya.
oyunlar oynuyorum yok.
kahvaltisini hazirladim inat etti koy diyor istemiyorum diyor.
zorla mutfağa tasittirdi hepsini.
sonrada geri istiyorum dedi tekrar getirdim.
agliyor hep agliyor.
en son bardagin icine elini sokmak istedi.
annecim dur kollarini katlayayım islanmasi. dedim diye bir agladi bi kriz anlatamam.
o arada bardak haliya döküldü.
o sinirle ilk defa sertce kucagima aldim koltuğa oturttum.
yeter neden agliyorsun surekli dedim kızdım.kokrktu.
sonra bende ağladim sinirle.
ben aglayinca daha çok agladi.
allahım nerelere gideyim dedim burda gurbetteyim aileler yok.
ha diyince yardim alacak kimse yok.
hiç ama hic bu kadar zorlanmamıstim bakarken.
surekli aglama krizleri beni tüketti bitirdi.
lojmanda yasiyorum.
komsularimin coğu mesai ogretmen arkadaslarim.
allah bilir neden aglatiyor bu kadar diye soyleniyorlardir.
sanki dayak yemiş gibi agliyor.
sakinlestirmek cok uzun süruyor.
ne zaman geçecek bu büyüme atagimiz.
yoruldum.cok pismanim kızdığım icin..
optum uyuyunca annecim seni cok seviyorum dedim.
hic iyi değilim şuan.
içimi dökmek için yaziyorum..
Deneyimli anneler dertleşmek belkide yol göstermenizi istiyorum.
Kızım nerdeyse 25 aylık olacak özellikle son 2 haftadır inanılmaz ağlama krizlerine giriyor.
2 yaş sendromu olduğununun farkındayım ama bu kadar ağır geçmemışti hiç.
Ögretmenim.
Haftanın 3 günününe topladım derslerimi.
Bakıcıya bırakır giderdim rahatça eskiden.
şimdi yırtiyor kendini ağlamaktan.
gizli çıkmak zorunda kaliyorum.
eve geldiğimde gulümseyerek kucağıma koşuyor.
"okul bitti" diyor sarılıyor.
Ama okula gitmelerim zor oluyor stres oluyorum.
Bugün boş günüm.
mutlu uyandık.
ama sonra yine başladı ağlamaya.
oyunlar oynuyorum yok.
kahvaltisini hazirladim inat etti koy diyor istemiyorum diyor.
zorla mutfağa tasittirdi hepsini.
sonrada geri istiyorum dedi tekrar getirdim.
agliyor hep agliyor.
en son bardagin icine elini sokmak istedi.
annecim dur kollarini katlayayım islanmasi. dedim diye bir agladi bi kriz anlatamam.
o arada bardak haliya döküldü.
o sinirle ilk defa sertce kucagima aldim koltuğa oturttum.
yeter neden agliyorsun surekli dedim kızdım.kokrktu.
sonra bende ağladim sinirle.
ben aglayinca daha çok agladi.
allahım nerelere gideyim dedim burda gurbetteyim aileler yok.
ha diyince yardim alacak kimse yok.
hiç ama hic bu kadar zorlanmamıstim bakarken.
surekli aglama krizleri beni tüketti bitirdi.
lojmanda yasiyorum.
komsularimin coğu mesai ogretmen arkadaslarim.
allah bilir neden aglatiyor bu kadar diye soyleniyorlardir.
sanki dayak yemiş gibi agliyor.
sakinlestirmek cok uzun süruyor.
ne zaman geçecek bu büyüme atagimiz.
yoruldum.cok pismanim kızdığım icin..
optum uyuyunca annecim seni cok seviyorum dedim.
hic iyi değilim şuan.
içimi dökmek için yaziyorum..
Son düzenleme: