SELAM KIZLAR BEN 2 yıllık evliyim ve gurbetteyim yurt dışındayım eşimle severek evlendik 1 yıl kadar uzaktan birbirimizi tanıdık ve benim yurt dışını kabul etmem için elinden geleni yaptı ve başardı hiç istemiyordum ailemden uzağa gitmeye beni hep korkuturdu üniversite okurken okumamı istemedi paikolojik baskı yapıp gitmeme engel oldu üniversitem yarım kaldı herneyse evlendik yurt dışına gittim herşey çok iyi ilerledi ben yurt dışına gitmeye 2 ay kalası evi tuttu ama evin tadilatı vardı ve ev sahibi bize çok yanlış yaptı 4 ay bekletip evi vermedi oyaladı en sonunda da evi vermedi 4 5 ay kaynanamda kalmak zorunda kaldık çok zor ağır depresyonlar geçirdim kayınvalidem bu süreçte çok iyi davrandı zaten ailesinden yana sıkıntı çekmedim şükür anneci veya aileci birisi değil en sevdiğim yönü bu daha sonra biz taşındık bu sefer aile işi olduğu için haftanın 7 günü çalışıyor fırıncı kendisi gece çalışıp gündüz yatıyor gece 2 de işe gidip eve akşama doğru geliyor 5 6 bu süreçlerde hep yalnızdım bir tane halden anlayan yoktu kayınvalidem zaten çok karışmaz etliye sütlüye o yönden de iyi herşey ama yurt dışı dil bilmiyorsun vs vs iyi yanlarıda oldu tabi ben hep olumsuzluklarsan bahsediyorum ama gurbette olmanın verdiği ağırlık kalbime çok zarar vermeye başladı eşim hep çalışıyor ve ben 2 yıl çok iyi sabrettim gerçekten kendime şaşırıyorum türkiyedeyken eğlenceli neşeli hergün aktif olan biriyken pasif bitik biri mutsuz birisi oldum çıktım çok üzülüyorum kendime eşim hep çalışıyor ve düzeleceğini söylüyor olmuyor işte işten sonra eve gelir telefonla ilgilenir yemek yer uyur bende akşama kadar oturup uyurum sonra hayatım bundan ibaret dil kursuna gittim o iyi geldi mesela ama yurt dışının ağırlığını ve eşimin ilgisiz hep yoğun çalışma hayatına tahammül edemiyorum bu arada çok merhametli vicdanlı birisi aldatma vesaire öyle hareketleri hiç yoktur çok eminim ama artık kaldıramıyorum gerçekten hep çalışıyor ilgilenmiyor ben şuan türkiyedeyim buradayken çok huzurluyum boşansam üniversitesi bile okutmadı bana ayakta durmam için bir mesleğim yok onun pişmanlığı ile kendimi yiyip bitiriyorum sizce ne yapmalıyım çok yoruldum bıktım çocuğum yok birkaç sene de düşünmüyorum eşime güvenemiyorum hep çalışıyor yalnız başıma nasıl büyüteyim bebeği arkadaşlar çok yoruldum neşem yok mutluluk yok robot gibiyim ailem çok üzülüyor halime çok neşeliydin diyorlar neden bu hale geldin diyorlar çok yorgunum ruhen sadece vakti gelince gömülmeyi bekliyorum işte
