selam kızlar,
canım çok sıkkın, emir alp çok fena bi çocuk oldu, zaten zordu iyice delirtiyo artık beni. nefes alamıyorum, gece en az 3,4 kere uyanıyo. hadi ona alıştıkta, gündüz sürekli ağlama halinde, armutluya ihlasa gittim 3 gün annemler teyzemlerin yanına, resmen burnumdan getirdi. evde 8 kişiydik düşünün , teyzemn kızlarını çok seviyo gezdiriyolar oynatıyolar yine de sürekli anneee annee diye yakamda.hava bozdu denizede giremedik zaten o ayrı bi facia, ayağını bile sokamıyoruz kıyamet kopuyo..plajı inletti resmen.. denizotobüüsünde yalnız döndük cts günü, yol boyunca baba diye bağırdı,ağladı. cts arkadaşımın nikahındada durmadı babası gezdirdi ben nikahta yalnız oturdum. gittiğimiz heryerde ağlamasıyla bağırmasıyla farkedilmemesinin imkanı yok. neden bu kadar huysuz bu çocuk, arkadaşım nikahta şey dedi, senin kucağındada ağlıyo bu nası çocuk, annesinin kucağında susar çocuklar..ben de böyle işte dedim..sabır falan kalmadı, sürekli barut gibi dolaşıyorum. o ağladıkça ben de bağırıyorum. napıcam bilmiyorum, kimseyi gördüğüm yok bu çocuk yüzünden , anca nikahtı düğündü arkadaşlarımı o şekilde görür oldum..bi tek dışarda parkta duruyo, onda da peşinden koştur dur, evde ne tvye bakıyo ne oyalanıyo, sürekli kucağıma aliym istiyo. yoruldumm çok, psikolojim çok bozuk nası düzelcem bilmiyorum. kardeşi olsun istiyorum ama 4, 5 yaşından önce düşünemiyorum belki de ilkokulda..
çok doluyum çok yazdım, yemek konusunu hiç açmiym zaten, yediği bikaç şey dışında bişey yemiyo, suyun başında oynatarak yediriyorum. midesine bişey gitsin yeter diyorum sürekli..
konuşsa belki biraz rahatlarız, derdini anlatabilse ama o konuşana kadar ben deliricem iyice..