2009 Ekim anneleri 'nden çalışan var mı ?

H

handan2546

Hoşgeldin Meleğim:))))
Kayıtlı Üye
18 Kasım 2008
7.321
0
156
İstanbul
Merhaba kızlar uzun zamandır siteye giremedim aras çok yaramaz bir bebek , maşallah kuzucum 10 aylık oldu ve ben dün işe başladım çok zor durumdayım işten gelince aras beni cezalandırıyor sanki yüzüme bile bakmıyor ben yokmuşum gibi davranıyor çok üzüldügünü hissediyorum çaresizim sabah anneme bırakıp akşam alıyoruz annem ne kadar ilgileniyor bilemiyorum benim kadar olmıyacagı kesin aranızda çalışan varmı kızlar ? ne apmalıyım bu durum düzelcekmi işe aglayarak geliyorum oglum gözlerime bakmıyor kaçırıyor içim eziliyor ona kokumu bıraktım sürekli giydigim bi badi ona sarılıp uyuyormuş , akşam gelicem oglum diye vedalaşıyorum ama alışacakmı acaba hep benden kaçacakmı böle:gitme:
 
ben emre 3,5 aylık olduğundan beri çalışıyorum. zor ama bir şekilde alışılıyor. ona bakan kişiye alışması benimsemesi çok önemli. akşam eve geldğinde herşeyi bırak yarım saat en az onunla doya doya ilgilen
 
Evet çok zor ne yarım saati cnm ya uyuyana kadar ilgileniyorum yemek bile yemiyorum inş alışacak farklı taktikler varsa paylaşın lütfen
 
Zaman ne kadar çabuk geçti, işe mi başladın akannehir
Benim de 5 ayım kaldı çok korkuyorum, bi de bakıcı bulacam ben. Nasıl tepki vereceğini hiç bilmiyorum. Bugüne kadar sadece 3 sefer kayınvalideme bıraktım uyurken uyanınca da bi 1 saat sonra döndüm. İçimde hep bi kuşku nasıl bakıyo acaba diye. Bi de iyi bakılsa bile onun küsmesi nasıl dayanırım bilmiyorum. Allah yardımcımız olsun canım. Takipteyim seni
 
Gülücan inanılmaz zor ya anlatamam dün akşam daha iyi karşıladı beni biraz sevindi inş alışıyor diye düşündüm ama akşam uyumak istemiyor b,izi bırakmamak için geceleri aglayarak uyanıyor şuan bakalım ne zaman düzelcek çok çaresiz durumdayım ya çalışan anne olmak çok zor gerçekten
 
canım genelde bütün çocuklarda oluyor.büyük oğlum 11 yaşında.4 aylıkken bırakıp çalıştım.her sabah hem ben hemde o ağlıyordu.zamanla alışıyor.biraz büyüdükçe anne işe gidecek akşam gelecek diyordu.şimdi büyük oğlum keşke çalışsan diyor.çalışan anneler daha hoşuna gidiyor.şimdi evdeyim.ama iyi bir iş bulsam yine çalışırım.çocukların geleceği için çalışmak en iyisi.tek kişinin çalışmasıyla olmuyor.şimdi üzülüyorsun ama bana inan geçecek bunlar.belki üzüldüğünü hissedip öyle davranıyordur.rahat olmaya çalış.çok uzun oldu kusura bakma canım.
 
teşekkür ederim yediveren haklısın çalışmak en iyisi kendimi daha iyi hissediorum oglumun gelecegi için çalışıyorum ama onun üzülmesi beni üzen inş büyüdükçe anlıcak beni annelik işte bensiz büyüyor diye onu mahrum bırakıyorum benden die düşünüyorum ama alışıcam zamanla inş
 
Çok zor tabii şimdi ama ben de 2 sene sonrayı düşünerek rahatlamaya çalışıyorum. O kreşe gitmek isticek sıkılıcak evde oturmaktan bu sefer ben işimden olduğumla kalacam.Gerçi şu anda hiç çalışmamış gibi hissediyorum bi zorluk da tekrar her sabah işe gitmekte olacak
 
dandanım hoşgeldin, özlettin kendiniopuyorumnanaktan
walla ne yalan sölim yazını okuyunca iyiki işten atmışlar diyorum benimde en korktuğum şeydi bu durum...
Ela şimdi bile ben ona biraz kızınca küsüyor, bırakıp gitsem neler olcaktı bilemiyorum...
İnşallah zamanla düzelir cnm oda sende alışırsınız, herşey onun daha rahat bi hayat sürmesi için sonuçta...
 
ela seni iştenmi attılar çok sevindim:) beni atmadılar yaaa , bu sabah agladı arkamdan aras öyle bıraktım çıktım şuan berbat haldeyim allahım nasıl alışıcam bilmiyorum akşam 3 saat görüyorum doyamıyorum nası geçicek günler işkence gibi her sabah kızlar bana dua edin lütfen
 

gülücan işe erken kaklmak hiç zor gelmiyor işede hemen alışıyorsun ben hiç zorlanmadım , sabah 6 da uyanıyorum arasla 7,30 da onu bırakıyoruz anneme 1,30 saat daha onu görücem oynucam diye öyle mutlu oluyorum ki uykusuzluk vız geliyor gecede uyanıyor sıksık ama onu sevmek için uyanmasına bile seviniyorum yani
 
oyy canım yaa benide işten attılar :) evdeyim ama keşke atmsalarmış şimdi miracı bırakıp çalışmak çok zro geliyor helede senin yazını okuduktan sonra ama evde otur otur olmuyor çalışmam lazım iyi bi gelecek verebilmek için iş bulsam giricem hemen ama oğlumu bırakma düşüncesi varya ahh ahhhh.....
 
ben de bebeğim 3 aylıkken başladım.ilk günler senn dediğin gibiydi.hala da eve gelice başını öne eğiyor bekliyor bi süre.kıyamıyorum ama onun iyiliği için çalışarak ona daha iyi bakıyorum.onunla çok vakit geçirmen değil önemli olan kaliteli vakit geçirmen.herkes yaşıyor bunu sıkma canını.
 

bende sevindim delümkaydirigubbakcemile3
cnm zamanla ikinizde alışırsınız mutlaka kendini yıpratma, keşke senide atsalarmış ben senden daha çok istemişim demekkikaydirigubbakcemile3
 
evet mutlaka alışıcaz ama bebegimin hep bi yanı eksikmi büyücek diye endişeleniyorum içine kapanmasından korkuyorum böle bi durum yaşayan varmı acaba bebegi büyüyünce ?
 
Ben kuzucuğum iki aylıkken başladım işe Her öğlen eve gelip emziriyordum. Ama ayrılık o kadar zordu ki. Annem üç aylık olana kadar yanımızdaydı, sonra bakıcı bulduk. Ama içim hiç rahat değildi. Her sabah gözlerim dolu dolu gidiyordum. Neyse ki sonra bakıcımı değiştirdim. Kuzum da onu çok seviyor. Benim de içim rahat. Ama tatilde bana öyle alıştı ki, şimdi işe başlayınca -ilk gün- bana surat yaptı; yarım saat yüzüme bile bakmadı. Sonra alıştı. Ben onunla her şeyi konuşuyorum. Anlar ya da anlamaz demiyorum. Anne bay bay yapacak, işe gidecek falan gibi.
Bİr de doktorlar kesinlikle kaçmayın, o uyurken bir yere gitmeyin diyorlar. Terk edilme korkusuyla güvensizlik yaşıyorlarmış. Benden size bir tavsiye-işe hala başlamamış olanlara- bakacak olan kimse siz işe başlamadan ona alıştırın.
 
biz şimdi biraz daha alıştık bu duruma , akşamları almaya gittigimde kapıda alkış yapıyor bana oglum annem geldi diye nasıl seviniyor hemen kucagıma atlıyor çok mutlu oluyorum eve gidince uyuyana kadar hiçbir iş yapmadan sadece onunla ilgileniyorum işlerimi aras uyuduktan sonra yapıyorum,sabahlarıda anne işe gidiyor ama akşam gelicek artık biliosun tatlım felan gibi sürekli konuşarak onu severek götürüyorum şimdilik düzene girdik çok şükür , ama yinede az zaman geçiriyoruz haftasonları çok güzel oluyor ama evinde nasılda mutlu onu öyle görmek beni hem sevindiriyor hemde mahrum bıraktıgım için hüzünlendiriyor.

yani kısacası arkadaşlar çalışan anne hiçbirzaman tam olarak mutlu olamıyor hep bir yanı eksik hep bir vicdan azabıyla hergün gidip geliyor işine ve iş yerinde saatleri sayıyor şafak için hayat böyle geçecek galiba..
 
eminim çalışmayan annede aynı problemleri yaşıyordur. Hep bir yanı eksik, evde olmasına rağmen yetememezlik sendromu. Aslında çocukla ne kadar vakit geçirip geçirmediğinizde değil de problem, onunla iyi vakit geçirebilmekte bence. Ben ocak ayında başlıycam işe ama öne alabilirimde. Kızımla 24 saat dipdibe yaşıyoruz ve emin ol kaliteli vakit geçirebildiğimizi düşünmüyorum. Lakin zamanın çoğunluğu yemek problemleri ile geçiyor. Hava sıcak dışarıda çıkartamıyorum. Tıkıldık kaldık eve. Oyun oyna tamam ama ne kadar. Sürekli kucağında taşı gezdir evin içinde ne kadar anlamlı. Çelişki çelişki hep çelişki. Çalışanında çalışmayanında kendine has bu yetersizlik sorunları hep olucak bence. Anne olduğunda hep çelişkilerin olucak zaten.
 
aslında haklısın kaliteli zaman geçirme diye birşey var zaten yapılan araştırmalar çalışan annelerin çocuklarıyla daha kaliteli zaman geçirdigini ortaya koymuş birçok ev hanımından daha çok ilgileniyormuş çalışan anneler(ev hanımları alınmasın araştırma böyle diyor) ama yinede herşeyini kendi yapmak istiyor insan kendi egitmek istiyor günde 3 saat görmekle birçok şey yarım kalıyor ama olsun bizde böyle yaşamak zorundayız evlatlarımız iiçin zaten anneligin en önemli özelligi fedakarlık bence ve karşılıksız sevgi..
 
merhaba. ben de kızım 4 aylıkken başladım. aralarda emzirmeye gidiyordum ama son 2 aydır gün boyu gitmiyorum. Emince hem sütüm yetmiyor hem yemek yemiyordu. neyse. ben bir kaç tavsiyede bulunacağım. Prof. Sabiha paktuna'dan dinledim diyor ki asla çocuk görmeden çıkmayın yani ondan kaçmayın. ağlasa bile zamanla alışacak yoksa sizin onu ansızın terk edebileceğinizi düşünür ve size bağımlı olur hiç bırakmakistemez. biz her sabah eşimle çıkarken kızımıza bay bay yapıyoruz bakıcı ablasının kucağında kapıyı o kapatıyor mutlaka bazen onu öpemeden suratımıza kapıyı yiyoruz:) işten dönünce abartılı sevinçle karşılıyoruz onu. işte ufak taktikler başka şey bilen varsa ben de bekliyorum:) kızım uykusuzsa hariç ağlamıyor arkamızdan.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Çalışan Anne Ne Olmak Ne Kadar Zormuş Ben mi Kuramıyorum Dengeyi?
6 7 8
Yorumlar
150
Görüntüleme
17K
bisque
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…