benzer şeyleri ben de yaşadım canım o yüzden çok ok iyi anlayanlardanım seni ..
yumurta takipleri ,
geciken adetlerden sonra umutla yapılan BHcg testleri ,
sonra aşılama ile yapılamayacağının haberini alıp soluğu bir tüp bebek merkezinde almalar
olumsuz sonuç alınan ilk deneme
aman noolcak sanki deyip 6 ay sonra ikincisini deneyip o da olumsu sonuçlansın
sonra eşimde sorun var diye varikosel amliyeatı olsun
1 ene geçin ama hala gebelik elde edilmesin
Türkiyeniin en iyisi burası denen yerde 3. denemeyi yapıp yumurta toplamadan ( OPU )sonra küçük bir iç kanama geçirip , olumuz soncu da alınca , OPU sonrası iç knamadan yurt dışında bir kadının hayata veda ettiğini de öğrenince tedaviye dair herşeyi bir kenara atmalar
aradan 1 sene geçip te " acaba yeniden denesem mi " deyince görüş alının bir kaç dr.un önerisiyle laparoskopi ameliyatının yapılması ,
derken 4. tedaviyi eşimin " bu kez her zamankinden çok yanında olucam , gerekirse işimi - kendimi riske atıcam ama her aında yanında olucam " sözünü yerine getrememesi ve tedaviyi ayrı şehirlerde yaşayarak onun manevi desteğini , okşayan elini başımda hisedemeden tamamlamak ..
aralarda yaşadığım , sizlerin de yaşadığı hem evlilik yılından hem artık yaımın geldiğinden dem vurulan çocuk muhabbetlerine " itemiyoruz , daha erken " yada ters günümdeysem " sadece sizin itemenizle olmuyo O'nun da istemesi gerekiyo " gibi cevaplarla arşılık vermek ... bir süre sonra bebek mevlütlerine bahaneler bularak katılmamak , tedavilerden sonra aldığın kiloların arkadaşlarınca fark edilip " hamile misin " sorularına dişini sıkarak , gözünün yaşını içine akıtarak cevap vermek ... başkalarıın çocuklarına yada yeğenlerine değil de artık kendi bebeğine-çocuğuna bir şeyler almayı istemek ve bazen o günün hiç gelmeyeceğni düşünüp içideki annelik güdüsünü-beklentisini öldürmeye çalışmak ...
4. tedavinin sonucuna 1 gün kala regl olup dünyanın yeniden başına yıkılması ve ağlamaktan yorulmak ..
sonuç kağıdına bakıp sana sımsıkı sarılıp ağlayan eşinin bu davranışına anlam veremeyip " heralde yine olumsuz sonuç aldık , eşim çok üzüld şimdi " diye içinden geçirip onu ağlamasına bin kat daha üzülmek ve sonuç kağıdındaki 207,5 i görünce bile , bunca şeyin üstüne bir de sevinmemek , donup kalmak ...
her ultrasonda önce yüreğin ağzıında uzanmak ve dr.un bebekle ilgili sağlıklı sözlerini duyuncaya kadar ekrana bakamamak ..
bebeklerden birini kaybetmek ve çok küçük de olsa evlat acısı yaşamak ve öbür düünyada onu görmeyi dilemek her cuma ..
her şeyi bir mucizeden çok rüya gibi algılayıp uyanmaktan korkmak ve o yüzden belki anneliğe kendini çok kaptıramamak ..
bunları yazarken geçmişe dönüp yaşadıkarıın ağırlığını hissetmek yürğinde ve bir koca düğüm boğazında ....
umarım meleğim dünyaya sağlıkla gelir ve tüm bunları bana unutturur teker teker ...