2012 Kasım Anneleri ve Doğum Hikayeleri

DeliKizinDirdiri

Yangına Körük , Kavgaya Sırık...
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2008
6.154
427
363
Daha erken ama tatlı ve mutlu sona doğru hepimizin heyecanı arttıkça artıyor...
Rabbim hepimize bebeğini sağlıkla kucaklamayı nasip etsin inşallah....

Sevgili Kasım anneleri, doğum hikayelerinizi (tarih-doğum türü - bebeğin kilosu ve boyu - doğum yapılan il - hastane ve doktor bilgileri ile birlikte) burada paylaşalım...
Hem bu güzel anı hep birlikte bir kere daha paylaşırız, he mde doğumu yakın olan annelere fikir vermiş oluruz....

Hepimize sağlıklı ve kolay doğumlar diliyorum....
Rabbim hepimizi esirgesin, korusun inşallah....

[table="width: 500"]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[/table]
 
Son düzenleme:
Daha erken ama tatlı ve mutlu sona doğru hepimizin heyecanı arttıkça artıyor...
Rabbim hepimize bebeğini sağlıkla kucaklamayı nasip etsin inşallah....

Sevgili Kasım anneleri, doğum hikayelerinizi (tarih-doğum türü - bebeğin kilosu ve boyu - doğum yapılan il - hastane ve doktor bilgileri ile birlikte) burada paylaşalım...
Hem bu güzel anı hep birlikte bir kere daha paylaşırız, he mde doğumu yakın olan annelere fikir vermiş oluruz....

Hepimize sağlıklı ve kolay doğumlar diliyorum....
Rabbim hepimizi esirgesin, korusun inşallah....
canım bana mesaj atmışsın ama mesaj sayım dolmadığı için özelden cevap yazamadım henüz doğum yapmadım sabırsızlıkla beklemedeyim şuan başkent hastanesine gidiyorum doktorumdan memnunum tek kişilik odaları varmış ama şansına boş olursa demişlerdi insan tabikide o durumda özel oda istiyor.metro hastanesinin bütün odaları tek kişilik ama bilgin olsun. doğumun gece olrsa nöbetçi doktor yaptırıyormuş gündüz de kendi doktorun .epiduralle normal doğumda epidural farkı alınmıyormuş ama getirmeyi düşünüyorlarmış diğer özellerde alınıyor şimdilik bunlar hakkında bilgim var doğum yapıncada detaylı anlatırım
 
Daha erken ama tatlı ve mutlu sona doğru hepimizin heyecanı arttıkça artıyor...
Rabbim hepimize bebeğini sağlıkla kucaklamayı nasip etsin inşallah....

Sevgili Kasım anneleri, doğum hikayelerinizi (tarih-doğum türü - bebeğin kilosu ve boyu - doğum yapılan il - hastane ve doktor bilgileri ile birlikte) burada paylaşalım...
Hem bu güzel anı hep birlikte bir kere daha paylaşırız, he mde doğumu yakın olan annelere fikir vermiş oluruz....

Hepimize sağlıklı ve kolay doğumlar diliyorum....
Rabbim hepimizi esirgesin, korusun inşallah....

Hayırlısı olsun şimdiden.. Bakalım ilk doğum hikayesi kimden gelecek.. Rabbim güzel , sağlıklı ve kolaylıkla geçen doğumlar nasip etsin hepimize..
 
Büyük güne az kaldı demek... Topiği görünce, bu gerçeğin daha bir farkına vardım.. Hepimize kolay hayırlı doğumlar ve sağlıklı evlatlar nasip etsin allahım :16::16:
 
21 eylul sabahı mıde bulantısı ıle uyandım esımı ıse gonderdıkten sonra kustum ögleye dogru bıraz kendıme gelıp evı toparladım ne olur olmaz dıye. Sonrada anneme gectım annemle aramız 2 saat suruyor . Neyse anneme vardım ama basımda sureklı bı agrı kafamı yastıktan kaldıramıyorum cumartesı tum gun boyle bas agrısı ıle gectı annemın alt kat komsuda aynı benım zaman hamıleydı yanıma geldı aksama dogru nerde aklımıza geldıyse tansıyon ölctuk 15/10 cıktı hıc böle cıkmazdı neyse demek basımın agrısı bundan dedım ama yapacak bısı yok zaten seker ve tuz dıyetım oldugu ıcın tuzu keseyımde dussun dıyemedım. Pazar gunu tekrar kusunca esım yakındakı bı tıp merkezıne goturdu tansıyon dahada yukselmıs ultrasonda bebegıme baktı ıyı dedı bıde dahılıye gorsun dedı oda serum taktırdı antıbıyotık yazdı ama kullannadım, hastaneden cıkarken tekrar kd ugradım tansıyonum 16 10 du 16 11 olurrsa bak yatıs sebebıdır dıkkat et proteın al dedı cıktım. Neyse pazartesı sbahı 10 uyandım sag gözum tam olarak gormuyordu dedım yuzumu yıkayayım belkı capaklanmıstır yuzumu yıkadım tansıyonumıu olctum 18 11 dı. Esımı aradım gormuyorum dedım kapattım hemen geldı capa tıp fakultesıne gıdelım dedı annem ıyıkıde ole yapmısız hastaneye gırdım gormuyorum dıyınce guvenlıgınden uzmanına herkes pesımde dolastı hemen yogun bakıma alındım tansıyonumu dusurmek ıcın dıl altı catı muayenesı sonda 3 serum aynı anda mg takıldı saat 1 oldu sunı sancı verıldı gece 5 kadar o sancıyı cektım ama hıc acılma olmadı sezeryane alın dedım almadılar 6 gıbı artık sancılar dayanılmazdı oksıjen vermye basladılar soluma yatırdılar aynı zamanda sureklı nst ye baglıyıım oksıjenı cıkarınca nefes alamıyordum sancılar tavan yaptıgında artık hıc sesımı cıkartmadım dua ede ede uyuya kalmısım halsızlıkten suyumun gelmesıyle uyandım bırden 8 de ve acılmamın 4 5 cm oldugunu söyledıler 9.20 de gelıp benı gıydırdıler ve dogum haneye goturduler bu arada da ufak ufak ıkınma gelıyordu bana

Dogum masasına cıkarttılar nstye baglandım sancım cok oldugu ıcın nefes alamıyordum hala dr soyledım nefes alamıyorum dıye oda hemen gıttı oksıjen tupu getırdı taktı nstde yavruma oksıjen gıtmedıgını fark ettıler ve hemen uzman dr cagırdılar sezeryane almak ıcın danıstılar tam benı masadan ındırdıler amelıyathaneye gorurecekler acılamamın 7 8 genıs oldugunu soyledıler ben ıkınmak ıstıyorum sezeryan ıstemıyorum dıyınce uzman hadı bakalım dedı ve tekrar sandalyeye cıktım soluma yatırdılar ıkınıyorum ıkınıyorum yeterlı olmuyordu bı kesı attı dr sureklı bana aferın aferın dıyerek moralde verdıler ıkındıkca ve sonunda yavrumu Allah Allah dıyerek 25.09 10, 05de 35+0 2200 gr 43 cm dogurdum gobek bagını kestıgı an sesını duydum hemen alıp goturduler nefes alamadıgı ıcın. banada 2 tane akcıger gelıstırıcı ıgne yaptılar bunu solemeyı unutmayayım bende plesentayı dogurdum dıkıs attılar 11 de tamamen ısım bıttı masada su ıstedım Allah razı olsun hemsırenın bırı 1 bardak su verdı olmustum susuzluktan 36 saat. Cıkmadan ordakılerle muhabbet bıle ettım bana maşallah dedıler dun aksam kı fb ts mac sonucu ne dıye sorunca bana hepsı guldu nıye soruyosun dedıler esım fb ınsallah yenmıstırde mutlu olmustur dıyınce sen esını dusunuyon bu halde dedıler gulduler cıkardılar yogun bakıma tekrar odemler ıcın bol su ıcmemı ve sıvı takıbı yapmamı soledıler 24 saat sonra normal odaya cıkardılar hala yatıyorum yavruma dun ılk kez dokundum oda artık kuvezde ama kendı basına zorda olsa nefes alabılıyormus kızlar yazacagım cok sey var ara ara yazarım ama lutfen yavruma Zeynebıme dua edın banada atesımın dusmesı ıcın dua edın nolur anne olmak cok guzel bıde yavrumu kucagıma alabılsem koklayabılsem aglamalrım ve attesım dusecek sanırım aeo unutmayın benı duaya ıhtıyacım var
 
merhaba canım tebrik ederim. geçmiş olsun. umarım en kısa zamanda ikinizde toparlanıp evinize gidersiniz.ve bebeşin mis kokusunu doya doya içine çekebilirsin. bende kasım 22 de 40.haftamı dolduruyorum. kasım 2012 hep takip ettim ama ilk mesajı sana yazmak kısmetmiş. size sağlıklı, mutlu ve birlikte geçireceğiniz nice yıllar diliyorum.
 
Gozunuz aydin olsun zeynep bebek de sagsaglim annesjiylle kucaklassin ins.cok zor bi dogum yapmissin massallah Rabbim her seyi yoluna koyar atez vakitte ins.
 
Rabbim sen Zeynep bebeğimize ve annesine sağlık sıhhat nasip et, hayatlarında başka sıkıntı çektirme, sağlıklarını huzurlarını daim et Allah'ım....
 
jasmınıum hayırlı olsun canım..zeynep bebeğe de sanada acil şifalar inşallah...rabbim ikinizide sağlığınıza kavuştursun en kısa zamanda yuvanız şenlensin...
bebeğinin sağlıklı,hayırlı bi ömrü olsun...

kızlar sercunu çok merak ediyorum bebekleri nasıl sercun nasıl bilen var mı?eşim sorup duruyo arkadaşınızın bebekleri nasıl diye?
 
evet hazır nöbet bende iken bende size doğum hikayemi yazayım istedim :)

12.09.12 günü yoğun bi iş gününden sonra alışveriş yapmak için eşimle çarşıya gittik biraz dolandık ama zaten arada bir tutan bel ağrılarım başladı hafiften (2 tane bel fıtığım olduğundan bir başladımı sol ayağımı hissetmeyene kadar kitleniyordu belim ) yeni evine taşınan bi arkadaşım vardı doğum yapmadan gidelim diye tutturuyordum eşime bide ona uğradık eve gitmeden ( ben biraz kaşındım açıkcası ) akşam 23.00 gibi eve geldik ama artık ağrım dayanılmaz olmaya başladı hemen koltuğa uzandım fakat orada kaldım felaket şiddetli bir ağrı ile yatakta kıvranmaya başladım bir gün öncede belimin ağrısı nedeni ile arveles almak zorunda kalmıştım ki gebelikte kullanımı yok doktorum son çare olarak çok ağrın olduğunda 3 gün ara ile bir tane alabilirsin demişti minoset içtim ama nafile ( bi de hemşireyim ama insan kendi başına gelince herşeyi unutuyor, terzi sökük hesabı.. neden bu kadar oyalandıysam hastaneye gitmek için bilemedim ) en son 02:30 da eşimin zoru ile hastaneye gittik yürüyemiyordum bir ağrı kesici iğne olur döneriz diye düşünüştük, ta ki o heyecanla beklediğim ilk NST ye bağlanana kadar. sancılarım vardı 70 80 lere çıkıyordu ağrılarım.. meğersem okadr şiddetli hissetmemin sebebi oymuş ağrılarımı, hemen masaya alıp açıklığım olup olmadığına baktılar çalıştığım hastane olduğu için herkesi tanıyordum ve doktorum korku dolu bakıi attı suratıma 2 cm açıklığın var bebeğin başına dokunabiliyorum çok aşağıda dedi hemen prepar tedavisine başlamalıyız inşallah durdururuz sancıları dedi ve maraton başladı..

1. gün prepar + feci derecede çarpıntı ile geçti sonuç hala sancılarım vardı, hemen bebeğimin akciğer gelişimi için iğnemi oldum
2. gün prepar + izoptin (çarpıntım için çünkü ilacın dozunu arttırdılar nefes alamıyordum ellerim zangır zangır titriyorudu sonuç sancılar devam, bebeğin akciğer gelişimi için iğnenin ikinci dozunuda oldum şimdi amaç 24 saati geçirmek..
3. gün adalat+ prepar+izoptin sonuç yine devam
4. gün hepsi kesildi açıklık 3,5 cm oldu magnezyum başlandı yüksek dozda + nidilat alıyordum 20 dk da bir
5. gün son umut olan magnezyumda işe yaramadı açıklık 4 cm oldu ve doktorumla konuşup sezeryana karar verdik öğlen 11:00 de ben giyinip hazırlanmıştım küçük zeynebim sanki heyecanlanmış gibi hiç durmuyordu karnımda

11:30da sezeryana alındım bel fıtığım olduğundan epidural önermedi doktorum, ülserim olduğu içinde genel anesteziyi de çok öenrmedi en son spinal anesteziye karar verdik, tek seferde anestezi verildi sıkıntı yoktu uyuşmayad başladım kontrollerden sonra ameliyata başladılar fakat belli bir aşamadan sonra çok ağrı duymaya başladım ve uyutmak zorunda kaldılar. kızımı gördüm küçücük minik yanaklarına öpücük kondurdum ve hemen koştura koştura yoğun bakıma gitti zeynebim 31 hflık 1700 gram 42 cm doğdu, pamuğum ilk 3 gün gitgide kötüleşti durumu solunum cihazına bağlı kaldı hep 1500 grama kadar geriledi kilosu akciğerlerinde enfeksiyon vardı çok fazla zannedersek benim geçirdiğim idrar yolu enfeksiyonundan kaynaklanmış olabilir dedi doktorum buda erken doğuma neden olmuuş olabilir dedi. çok kuvvetli antibiyotikler kullanarak sınunda toparlamaya başladı pamuğum 8. gün oksijenden kesildi artık kendi nefes alabiliyordu ama emme refleksi olmadığından onu beklemeliyiz dedi doktorum Rabbim nasıl yaratmış tam 33. haftada oluşuyor emme refleksi dedi ve kızım 33. haftasını doldurduğu gün kca biberonu bitirdi :)

şimdi 2 gün oldu evimize çıkalı 17 gün sonra 1900 gram ile taburcu olduk bugün kontrole gideceğiz baklaım umarım sıkıntısı yoktur pamuğumun işte bizim hikayemiz sonu mutlu bitti çok şükrü ama çok sancılı bir dönemdi he bu arada doğum yaptığım gün eşim şiddetli grip oldu ve 3 gün yanıma gelemedi o zamanda okadar çok ihtiyacı oluyorki insanın sabahlara kadar ağlayarak geçirdim eşim acilde kızım yoğunbakımda yatıyordu... neyse soonunda geçti Rabbim hepinize zamanında sağlıklı sıhhatlı doğumlar nasip etsin inşallah, hiç bişrşeyi düşünmeyin derim ben kafaya takmayın sakın, birşeylerin yolunda gitmediğini düşünüyosanız da hemen doktora gidin ..
 
evet hazır nöbet bende iken bende size doğum hikayemi yazayım istedim :)

12.09.12 günü yoğun bi iş gününden sonra alışveriş yapmak için eşimle çarşıya gittik biraz dolandık ama zaten arada bir tutan bel ağrılarım başladı hafiften (2 tane bel fıtığım olduğundan bir başladımı sol ayağımı hissetmeyene kadar kitleniyordu belim ) yeni evine taşınan bi arkadaşım vardı doğum yapmadan gidelim diye tutturuyordum eşime bide ona uğradık eve gitmeden ( ben biraz kaşındım açıkcası ) akşam 23.00 gibi eve geldik ama artık ağrım dayanılmaz olmaya başladı hemen koltuğa uzandım fakat orada kaldım felaket şiddetli bir ağrı ile yatakta kıvranmaya başladım bir gün öncede belimin ağrısı nedeni ile arveles almak zorunda kalmıştım ki gebelikte kullanımı yok doktorum son çare olarak çok ağrın olduğunda 3 gün ara ile bir tane alabilirsin demişti minoset içtim ama nafile ( bi de hemşireyim ama insan kendi başına gelince herşeyi unutuyor, terzi sökük hesabı.. neden bu kadar oyalandıysam hastaneye gitmek için bilemedim ) en son 02:30 da eşimin zoru ile hastaneye gittik yürüyemiyordum bir ağrı kesici iğne olur döneriz diye düşünüştük, ta ki o heyecanla beklediğim ilk NST ye bağlanana kadar. sancılarım vardı 70 80 lere çıkıyordu ağrılarım.. meğersem okadr şiddetli hissetmemin sebebi oymuş ağrılarımı, hemen masaya alıp açıklığım olup olmadığına baktılar çalıştığım hastane olduğu için herkesi tanıyordum ve doktorum korku dolu bakıi attı suratıma 2 cm açıklığın var bebeğin başına dokunabiliyorum çok aşağıda dedi hemen prepar tedavisine başlamalıyız inşallah durdururuz sancıları dedi ve maraton başladı..

1. gün prepar + feci derecede çarpıntı ile geçti sonuç hala sancılarım vardı, hemen bebeğimin akciğer gelişimi için iğnemi oldum
2. gün prepar + izoptin (çarpıntım için çünkü ilacın dozunu arttırdılar nefes alamıyordum ellerim zangır zangır titriyorudu sonuç sancılar devam, bebeğin akciğer gelişimi için iğnenin ikinci dozunuda oldum şimdi amaç 24 saati geçirmek..
3. gün adalat+ prepar+izoptin sonuç yine devam
4. gün hepsi kesildi açıklık 3,5 cm oldu magnezyum başlandı yüksek dozda + nidilat alıyordum 20 dk da bir
5. gün son umut olan magnezyumda işe yaramadı açıklık 4 cm oldu ve doktorumla konuşup sezeryana karar verdik öğlen 11:00 de ben giyinip hazırlanmıştım küçük zeynebim sanki heyecanlanmış gibi hiç durmuyordu karnımda

11:30da sezeryana alındım bel fıtığım olduğundan epidural önermedi doktorum, ülserim olduğu içinde genel anesteziyi de çok öenrmedi en son spinal anesteziye karar verdik, tek seferde anestezi verildi sıkıntı yoktu uyuşmayad başladım kontrollerden sonra ameliyata başladılar fakat belli bir aşamadan sonra çok ağrı duymaya başladım ve uyutmak zorunda kaldılar. kızımı gördüm küçücük minik yanaklarına öpücük kondurdum ve hemen koştura koştura yoğun bakıma gitti zeynebim 31 hflık 1700 gram 42 cm doğdu, pamuğum ilk 3 gün gitgide kötüleşti durumu solunum cihazına bağlı kaldı hep 1500 grama kadar geriledi kilosu akciğerlerinde enfeksiyon vardı çok fazla zannedersek benim geçirdiğim idrar yolu enfeksiyonundan kaynaklanmış olabilir dedi doktorum buda erken doğuma neden olmuuş olabilir dedi. çok kuvvetli antibiyotikler kullanarak sınunda toparlamaya başladı pamuğum 8. gün oksijenden kesildi artık kendi nefes alabiliyordu ama emme refleksi olmadığından onu beklemeliyiz dedi doktorum Rabbim nasıl yaratmış tam 33. haftada oluşuyor emme refleksi dedi ve kızım 33. haftasını doldurduğu gün kca biberonu bitirdi :)

şimdi 2 gün oldu evimize çıkalı 17 gün sonra 1900 gram ile taburcu olduk bugün kontrole gideceğiz baklaım umarım sıkıntısı yoktur pamuğumun işte bizim hikayemiz sonu mutlu bitti çok şükrü ama çok sancılı bir dönemdi he bu arada doğum yaptığım gün eşim şiddetli grip oldu ve 3 gün yanıma gelemedi o zamanda okadar çok ihtiyacı oluyorki insanın sabahlara kadar ağlayarak geçirdim eşim acilde kızım yoğunbakımda yatıyordu... neyse soonunda geçti Rabbim hepinize zamanında sağlıklı sıhhatlı doğumlar nasip etsin inşallah, hiç bişrşeyi düşünmeyin derim ben kafaya takmayın sakın, birşeylerin yolunda gitmediğini düşünüyosanız da hemen doktora gidin ..

canım hayırlı olsun kızın Allah sağlıkla büyütmek nasip etsin inş. gözünüz aydın :nazar:
 
evet hazır nöbet bende iken bende size doğum hikayemi yazayım istedim :)

12.09.12 günü yoğun bi iş gününden sonra alışveriş yapmak için eşimle çarşıya gittik biraz dolandık ama zaten arada bir tutan bel ağrılarım başladı hafiften (2 tane bel fıtığım olduğundan bir başladımı sol ayağımı hissetmeyene kadar kitleniyordu belim ) yeni evine taşınan bi arkadaşım vardı doğum yapmadan gidelim diye tutturuyordum eşime bide ona uğradık eve gitmeden ( ben biraz kaşındım açıkcası ) akşam 23.00 gibi eve geldik ama artık ağrım dayanılmaz olmaya başladı hemen koltuğa uzandım fakat orada kaldım felaket şiddetli bir ağrı ile yatakta kıvranmaya başladım bir gün öncede belimin ağrısı nedeni ile arveles almak zorunda kalmıştım ki gebelikte kullanımı yok doktorum son çare olarak çok ağrın olduğunda 3 gün ara ile bir tane alabilirsin demişti minoset içtim ama nafile ( bi de hemşireyim ama insan kendi başına gelince herşeyi unutuyor, terzi sökük hesabı.. neden bu kadar oyalandıysam hastaneye gitmek için bilemedim ) en son 02:30 da eşimin zoru ile hastaneye gittik yürüyemiyordum bir ağrı kesici iğne olur döneriz diye düşünüştük, ta ki o heyecanla beklediğim ilk NST ye bağlanana kadar. sancılarım vardı 70 80 lere çıkıyordu ağrılarım.. meğersem okadr şiddetli hissetmemin sebebi oymuş ağrılarımı, hemen masaya alıp açıklığım olup olmadığına baktılar çalıştığım hastane olduğu için herkesi tanıyordum ve doktorum korku dolu bakıi attı suratıma 2 cm açıklığın var bebeğin başına dokunabiliyorum çok aşağıda dedi hemen prepar tedavisine başlamalıyız inşallah durdururuz sancıları dedi ve maraton başladı..

1. gün prepar + feci derecede çarpıntı ile geçti sonuç hala sancılarım vardı, hemen bebeğimin akciğer gelişimi için iğnemi oldum
2. gün prepar + izoptin (çarpıntım için çünkü ilacın dozunu arttırdılar nefes alamıyordum ellerim zangır zangır titriyorudu sonuç sancılar devam, bebeğin akciğer gelişimi için iğnenin ikinci dozunuda oldum şimdi amaç 24 saati geçirmek..
3. gün adalat+ prepar+izoptin sonuç yine devam
4. gün hepsi kesildi açıklık 3,5 cm oldu magnezyum başlandı yüksek dozda + nidilat alıyordum 20 dk da bir
5. gün son umut olan magnezyumda işe yaramadı açıklık 4 cm oldu ve doktorumla konuşup sezeryana karar verdik öğlen 11:00 de ben giyinip hazırlanmıştım küçük zeynebim sanki heyecanlanmış gibi hiç durmuyordu karnımda

11:30da sezeryana alındım bel fıtığım olduğundan epidural önermedi doktorum, ülserim olduğu içinde genel anesteziyi de çok öenrmedi en son spinal anesteziye karar verdik, tek seferde anestezi verildi sıkıntı yoktu uyuşmayad başladım kontrollerden sonra ameliyata başladılar fakat belli bir aşamadan sonra çok ağrı duymaya başladım ve uyutmak zorunda kaldılar. kızımı gördüm küçücük minik yanaklarına öpücük kondurdum ve hemen koştura koştura yoğun bakıma gitti zeynebim 31 hflık 1700 gram 42 cm doğdu, pamuğum ilk 3 gün gitgide kötüleşti durumu solunum cihazına bağlı kaldı hep 1500 grama kadar geriledi kilosu akciğerlerinde enfeksiyon vardı çok fazla zannedersek benim geçirdiğim idrar yolu enfeksiyonundan kaynaklanmış olabilir dedi doktorum buda erken doğuma neden olmuuş olabilir dedi. çok kuvvetli antibiyotikler kullanarak sınunda toparlamaya başladı pamuğum 8. gün oksijenden kesildi artık kendi nefes alabiliyordu ama emme refleksi olmadığından onu beklemeliyiz dedi doktorum Rabbim nasıl yaratmış tam 33. haftada oluşuyor emme refleksi dedi ve kızım 33. haftasını doldurduğu gün kca biberonu bitirdi :)

şimdi 2 gün oldu evimize çıkalı 17 gün sonra 1900 gram ile taburcu olduk bugün kontrole gideceğiz baklaım umarım sıkıntısı yoktur pamuğumun işte bizim hikayemiz sonu mutlu bitti çok şükrü ama çok sancılı bir dönemdi he bu arada doğum yaptığım gün eşim şiddetli grip oldu ve 3 gün yanıma gelemedi o zamanda okadar çok ihtiyacı oluyorki insanın sabahlara kadar ağlayarak geçirdim eşim acilde kızım yoğunbakımda yatıyordu... neyse soonunda geçti Rabbim hepinize zamanında sağlıklı sıhhatlı doğumlar nasip etsin inşallah, hiç bişrşeyi düşünmeyin derim ben kafaya takmayın sakın, birşeylerin yolunda gitmediğini düşünüyosanız da hemen doktora gidin ..

hoşgeldin zeynep bebeğimiz topiğimizin 4. bebeği oldu ilk sercunun ikizleri sonra jasminun bebeği şimdi zeynep bebek rabbim sağlık sıhaht versin hepinizieee:16:
 
evet hazır nöbet bende iken bende size doğum hikayemi yazayım istedim :)

12.09.12 günü yoğun bi iş gününden sonra alışveriş yapmak için eşimle çarşıya gittik biraz dolandık ama zaten arada bir tutan bel ağrılarım başladı hafiften (2 tane bel fıtığım olduğundan bir başladımı sol ayağımı hissetmeyene kadar kitleniyordu belim ) yeni evine taşınan bi arkadaşım vardı doğum yapmadan gidelim diye tutturuyordum eşime bide ona uğradık eve gitmeden ( ben biraz kaşındım açıkcası ) akşam 23.00 gibi eve geldik ama artık ağrım dayanılmaz olmaya başladı hemen koltuğa uzandım fakat orada kaldım felaket şiddetli bir ağrı ile yatakta kıvranmaya başladım bir gün öncede belimin ağrısı nedeni ile arveles almak zorunda kalmıştım ki gebelikte kullanımı yok doktorum son çare olarak çok ağrın olduğunda 3 gün ara ile bir tane alabilirsin demişti minoset içtim ama nafile ( bi de hemşireyim ama insan kendi başına gelince herşeyi unutuyor, terzi sökük hesabı.. neden bu kadar oyalandıysam hastaneye gitmek için bilemedim ) en son 02:30 da eşimin zoru ile hastaneye gittik yürüyemiyordum bir ağrı kesici iğne olur döneriz diye düşünüştük, ta ki o heyecanla beklediğim ilk NST ye bağlanana kadar. sancılarım vardı 70 80 lere çıkıyordu ağrılarım.. meğersem okadr şiddetli hissetmemin sebebi oymuş ağrılarımı, hemen masaya alıp açıklığım olup olmadığına baktılar çalıştığım hastane olduğu için herkesi tanıyordum ve doktorum korku dolu bakıi attı suratıma 2 cm açıklığın var bebeğin başına dokunabiliyorum çok aşağıda dedi hemen prepar tedavisine başlamalıyız inşallah durdururuz sancıları dedi ve maraton başladı..

1. gün prepar + feci derecede çarpıntı ile geçti sonuç hala sancılarım vardı, hemen bebeğimin akciğer gelişimi için iğnemi oldum
2. gün prepar + izoptin (çarpıntım için çünkü ilacın dozunu arttırdılar nefes alamıyordum ellerim zangır zangır titriyorudu sonuç sancılar devam, bebeğin akciğer gelişimi için iğnenin ikinci dozunuda oldum şimdi amaç 24 saati geçirmek..
3. gün adalat+ prepar+izoptin sonuç yine devam
4. gün hepsi kesildi açıklık 3,5 cm oldu magnezyum başlandı yüksek dozda + nidilat alıyordum 20 dk da bir
5. gün son umut olan magnezyumda işe yaramadı açıklık 4 cm oldu ve doktorumla konuşup sezeryana karar verdik öğlen 11:00 de ben giyinip hazırlanmıştım küçük zeynebim sanki heyecanlanmış gibi hiç durmuyordu karnımda

11:30da sezeryana alındım bel fıtığım olduğundan epidural önermedi doktorum, ülserim olduğu içinde genel anesteziyi de çok öenrmedi en son spinal anesteziye karar verdik, tek seferde anestezi verildi sıkıntı yoktu uyuşmayad başladım kontrollerden sonra ameliyata başladılar fakat belli bir aşamadan sonra çok ağrı duymaya başladım ve uyutmak zorunda kaldılar. kızımı gördüm küçücük minik yanaklarına öpücük kondurdum ve hemen koştura koştura yoğun bakıma gitti zeynebim 31 hflık 1700 gram 42 cm doğdu, pamuğum ilk 3 gün gitgide kötüleşti durumu solunum cihazına bağlı kaldı hep 1500 grama kadar geriledi kilosu akciğerlerinde enfeksiyon vardı çok fazla zannedersek benim geçirdiğim idrar yolu enfeksiyonundan kaynaklanmış olabilir dedi doktorum buda erken doğuma neden olmuuş olabilir dedi. çok kuvvetli antibiyotikler kullanarak sınunda toparlamaya başladı pamuğum 8. gün oksijenden kesildi artık kendi nefes alabiliyordu ama emme refleksi olmadığından onu beklemeliyiz dedi doktorum Rabbim nasıl yaratmış tam 33. haftada oluşuyor emme refleksi dedi ve kızım 33. haftasını doldurduğu gün kca biberonu bitirdi :)

şimdi 2 gün oldu evimize çıkalı 17 gün sonra 1900 gram ile taburcu olduk bugün kontrole gideceğiz baklaım umarım sıkıntısı yoktur pamuğumun işte bizim hikayemiz sonu mutlu bitti çok şükrü ama çok sancılı bir dönemdi he bu arada doğum yaptığım gün eşim şiddetli grip oldu ve 3 gün yanıma gelemedi o zamanda okadar çok ihtiyacı oluyorki insanın sabahlara kadar ağlayarak geçirdim eşim acilde kızım yoğunbakımda yatıyordu... neyse soonunda geçti Rabbim hepinize zamanında sağlıklı sıhhatlı doğumlar nasip etsin inşallah, hiç bişrşeyi düşünmeyin derim ben kafaya takmayın sakın, birşeylerin yolunda gitmediğini düşünüyosanız da hemen doktora gidin ..
çok zor seyler yaşamışsın canım için kuş gibi titremişdir kızın yoğun bakımdayken ama rabbim seni sevindirmiş bebeğin sağlıklı şekilde evine dönmüş ne mutlu sana
allah analı babalı büyütsün sağlıklı güzel günlerini göstersin yavrucuğunun inşş
 
çok zor seyler yaşamışsın canım için kuş gibi titremişdir kızın yoğun bakımdayken ama rabbim seni sevindirmiş bebeğin sağlıklı şekilde evine dönmüş ne mutlu sana
allah analı babalı büyütsün sağlıklı güzel günlerini göstersin yavrucuğunun inşş

cnm hem okudum hem agladım wallaa allah uzun ömur versın bebegıne eşımede anlattım sende artık fazla yurumıceksın tamam yurudugun yheter demeye başladı korktu bılıosun erkekler daha korkak oluo bu konularda ....:nazar:
 
evet hazır nöbet bende iken bende size doğum hikayemi yazayım istedim :)

12.09.12 günü yoğun bi iş gününden sonra alışveriş yapmak için eşimle çarşıya gittik biraz dolandık ama zaten arada bir tutan bel ağrılarım başladı hafiften (2 tane bel fıtığım olduğundan bir başladımı sol ayağımı hissetmeyene kadar kitleniyordu belim ) yeni evine taşınan bi arkadaşım vardı doğum yapmadan gidelim diye tutturuyordum eşime bide ona uğradık eve gitmeden ( ben biraz kaşındım açıkcası ) akşam 23.00 gibi eve geldik ama artık ağrım dayanılmaz olmaya başladı hemen koltuğa uzandım fakat orada kaldım felaket şiddetli bir ağrı ile yatakta kıvranmaya başladım bir gün öncede belimin ağrısı nedeni ile arveles almak zorunda kalmıştım ki gebelikte kullanımı yok doktorum son çare olarak çok ağrın olduğunda 3 gün ara ile bir tane alabilirsin demişti minoset içtim ama nafile ( bi de hemşireyim ama insan kendi başına gelince herşeyi unutuyor, terzi sökük hesabı.. neden bu kadar oyalandıysam hastaneye gitmek için bilemedim ) en son 02:30 da eşimin zoru ile hastaneye gittik yürüyemiyordum bir ağrı kesici iğne olur döneriz diye düşünüştük, ta ki o heyecanla beklediğim ilk NST ye bağlanana kadar. sancılarım vardı 70 80 lere çıkıyordu ağrılarım.. meğersem okadr şiddetli hissetmemin sebebi oymuş ağrılarımı, hemen masaya alıp açıklığım olup olmadığına baktılar çalıştığım hastane olduğu için herkesi tanıyordum ve doktorum korku dolu bakıi attı suratıma 2 cm açıklığın var bebeğin başına dokunabiliyorum çok aşağıda dedi hemen prepar tedavisine başlamalıyız inşallah durdururuz sancıları dedi ve maraton başladı..

1. gün prepar + feci derecede çarpıntı ile geçti sonuç hala sancılarım vardı, hemen bebeğimin akciğer gelişimi için iğnemi oldum
2. gün prepar + izoptin (çarpıntım için çünkü ilacın dozunu arttırdılar nefes alamıyordum ellerim zangır zangır titriyorudu sonuç sancılar devam, bebeğin akciğer gelişimi için iğnenin ikinci dozunuda oldum şimdi amaç 24 saati geçirmek..
3. gün adalat+ prepar+izoptin sonuç yine devam
4. gün hepsi kesildi açıklık 3,5 cm oldu magnezyum başlandı yüksek dozda + nidilat alıyordum 20 dk da bir
5. gün son umut olan magnezyumda işe yaramadı açıklık 4 cm oldu ve doktorumla konuşup sezeryana karar verdik öğlen 11:00 de ben giyinip hazırlanmıştım küçük zeynebim sanki heyecanlanmış gibi hiç durmuyordu karnımda

11:30da sezeryana alındım bel fıtığım olduğundan epidural önermedi doktorum, ülserim olduğu içinde genel anesteziyi de çok öenrmedi en son spinal anesteziye karar verdik, tek seferde anestezi verildi sıkıntı yoktu uyuşmayad başladım kontrollerden sonra ameliyata başladılar fakat belli bir aşamadan sonra çok ağrı duymaya başladım ve uyutmak zorunda kaldılar. kızımı gördüm küçücük minik yanaklarına öpücük kondurdum ve hemen koştura koştura yoğun bakıma gitti zeynebim 31 hflık 1700 gram 42 cm doğdu, pamuğum ilk 3 gün gitgide kötüleşti durumu solunum cihazına bağlı kaldı hep 1500 grama kadar geriledi kilosu akciğerlerinde enfeksiyon vardı çok fazla zannedersek benim geçirdiğim idrar yolu enfeksiyonundan kaynaklanmış olabilir dedi doktorum buda erken doğuma neden olmuuş olabilir dedi. çok kuvvetli antibiyotikler kullanarak sınunda toparlamaya başladı pamuğum 8. gün oksijenden kesildi artık kendi nefes alabiliyordu ama emme refleksi olmadığından onu beklemeliyiz dedi doktorum Rabbim nasıl yaratmış tam 33. haftada oluşuyor emme refleksi dedi ve kızım 33. haftasını doldurduğu gün kca biberonu bitirdi :)

şimdi 2 gün oldu evimize çıkalı 17 gün sonra 1900 gram ile taburcu olduk bugün kontrole gideceğiz baklaım umarım sıkıntısı yoktur pamuğumun işte bizim hikayemiz sonu mutlu bitti çok şükrü ama çok sancılı bir dönemdi he bu arada doğum yaptığım gün eşim şiddetli grip oldu ve 3 gün yanıma gelemedi o zamanda okadar çok ihtiyacı oluyorki insanın sabahlara kadar ağlayarak geçirdim eşim acilde kızım yoğunbakımda yatıyordu... neyse soonunda geçti Rabbim hepinize zamanında sağlıklı sıhhatlı doğumlar nasip etsin inşallah, hiç bişrşeyi düşünmeyin derim ben kafaya takmayın sakın, birşeylerin yolunda gitmediğini düşünüyosanız da hemen doktora gidin ..

Allah sizi sıkıntılardan, üzüntülerden sakınsın, saklasın inşallah....
Ömrünüzde başka acı, sıkıntı, üzüntü görmeyin.....
Rabbim evladınla, huzurlu, sağlıklı, güzel, uzun bir ömür bahşetsin size inşallah canım....
 
evet hazır nöbet bende iken bende size doğum hikayemi yazayım istedim :)

12.09.12 günü yoğun bi iş gününden sonra alışveriş yapmak için eşimle çarşıya gittik biraz dolandık ama zaten arada bir tutan bel ağrılarım başladı hafiften (2 tane bel fıtığım olduğundan bir başladımı sol ayağımı hissetmeyene kadar kitleniyordu belim ) yeni evine taşınan bi arkadaşım vardı doğum yapmadan gidelim diye tutturuyordum eşime bide ona uğradık eve gitmeden ( ben biraz kaşındım açıkcası ) akşam 23.00 gibi eve geldik ama artık ağrım dayanılmaz olmaya başladı hemen koltuğa uzandım fakat orada kaldım felaket şiddetli bir ağrı ile yatakta kıvranmaya başladım bir gün öncede belimin ağrısı nedeni ile arveles almak zorunda kalmıştım ki gebelikte kullanımı yok doktorum son çare olarak çok ağrın olduğunda 3 gün ara ile bir tane alabilirsin demişti minoset içtim ama nafile ( bi de hemşireyim ama insan kendi başına gelince herşeyi unutuyor, terzi sökük hesabı.. neden bu kadar oyalandıysam hastaneye gitmek için bilemedim ) en son 02:30 da eşimin zoru ile hastaneye gittik yürüyemiyordum bir ağrı kesici iğne olur döneriz diye düşünüştük, ta ki o heyecanla beklediğim ilk NST ye bağlanana kadar. sancılarım vardı 70 80 lere çıkıyordu ağrılarım.. meğersem okadr şiddetli hissetmemin sebebi oymuş ağrılarımı, hemen masaya alıp açıklığım olup olmadığına baktılar çalıştığım hastane olduğu için herkesi tanıyordum ve doktorum korku dolu bakıi attı suratıma 2 cm açıklığın var bebeğin başına dokunabiliyorum çok aşağıda dedi hemen prepar tedavisine başlamalıyız inşallah durdururuz sancıları dedi ve maraton başladı..

1. gün prepar + feci derecede çarpıntı ile geçti sonuç hala sancılarım vardı, hemen bebeğimin akciğer gelişimi için iğnemi oldum
2. gün prepar + izoptin (çarpıntım için çünkü ilacın dozunu arttırdılar nefes alamıyordum ellerim zangır zangır titriyorudu sonuç sancılar devam, bebeğin akciğer gelişimi için iğnenin ikinci dozunuda oldum şimdi amaç 24 saati geçirmek..
3. gün adalat+ prepar+izoptin sonuç yine devam
4. gün hepsi kesildi açıklık 3,5 cm oldu magnezyum başlandı yüksek dozda + nidilat alıyordum 20 dk da bir
5. gün son umut olan magnezyumda işe yaramadı açıklık 4 cm oldu ve doktorumla konuşup sezeryana karar verdik öğlen 11:00 de ben giyinip hazırlanmıştım küçük zeynebim sanki heyecanlanmış gibi hiç durmuyordu karnımda

11:30da sezeryana alındım bel fıtığım olduğundan epidural önermedi doktorum, ülserim olduğu içinde genel anesteziyi de çok öenrmedi en son spinal anesteziye karar verdik, tek seferde anestezi verildi sıkıntı yoktu uyuşmayad başladım kontrollerden sonra ameliyata başladılar fakat belli bir aşamadan sonra çok ağrı duymaya başladım ve uyutmak zorunda kaldılar. kızımı gördüm küçücük minik yanaklarına öpücük kondurdum ve hemen koştura koştura yoğun bakıma gitti zeynebim 31 hflık 1700 gram 42 cm doğdu, pamuğum ilk 3 gün gitgide kötüleşti durumu solunum cihazına bağlı kaldı hep 1500 grama kadar geriledi kilosu akciğerlerinde enfeksiyon vardı çok fazla zannedersek benim geçirdiğim idrar yolu enfeksiyonundan kaynaklanmış olabilir dedi doktorum buda erken doğuma neden olmuuş olabilir dedi. çok kuvvetli antibiyotikler kullanarak sınunda toparlamaya başladı pamuğum 8. gün oksijenden kesildi artık kendi nefes alabiliyordu ama emme refleksi olmadığından onu beklemeliyiz dedi doktorum Rabbim nasıl yaratmış tam 33. haftada oluşuyor emme refleksi dedi ve kızım 33. haftasını doldurduğu gün kca biberonu bitirdi :)

şimdi 2 gün oldu evimize çıkalı 17 gün sonra 1900 gram ile taburcu olduk bugün kontrole gideceğiz baklaım umarım sıkıntısı yoktur pamuğumun işte bizim hikayemiz sonu mutlu bitti çok şükrü ama çok sancılı bir dönemdi he bu arada doğum yaptığım gün eşim şiddetli grip oldu ve 3 gün yanıma gelemedi o zamanda okadar çok ihtiyacı oluyorki insanın sabahlara kadar ağlayarak geçirdim eşim acilde kızım yoğunbakımda yatıyordu... neyse soonunda geçti Rabbim hepinize zamanında sağlıklı sıhhatlı doğumlar nasip etsin inşallah, hiç bişrşeyi düşünmeyin derim ben kafaya takmayın sakın, birşeylerin yolunda gitmediğini düşünüyosanız da hemen doktora gidin ..
tekrardan gözün aydın canım çok zor şeyler yaşamışsın bebişini sag saglim kucagına almış olmana çok sevindim Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin seninle bdt lerimiz aynı bakalım ben bekliyorum su azalmasından dolayı her an olabilir derken şükür o süreci atlattık sanırım hakkımızda hayırlısı
 
evet hazır nöbet bende iken bende size doğum hikayemi yazayım istedim :)

12.09.12 günü yoğun bi iş gününden sonra alışveriş yapmak için eşimle çarşıya gittik biraz dolandık ama zaten arada bir tutan bel ağrılarım başladı hafiften (2 tane bel fıtığım olduğundan bir başladımı sol ayağımı hissetmeyene kadar kitleniyordu belim ) yeni evine taşınan bi arkadaşım vardı doğum yapmadan gidelim diye tutturuyordum eşime bide ona uğradık eve gitmeden ( ben biraz kaşındım açıkcası ) akşam 23.00 gibi eve geldik ama artık ağrım dayanılmaz olmaya başladı hemen koltuğa uzandım fakat orada kaldım felaket şiddetli bir ağrı ile yatakta kıvranmaya başladım bir gün öncede belimin ağrısı nedeni ile arveles almak zorunda kalmıştım ki gebelikte kullanımı yok doktorum son çare olarak çok ağrın olduğunda 3 gün ara ile bir tane alabilirsin demişti minoset içtim ama nafile ( bi de hemşireyim ama insan kendi başına gelince herşeyi unutuyor, terzi sökük hesabı.. neden bu kadar oyalandıysam hastaneye gitmek için bilemedim ) en son 02:30 da eşimin zoru ile hastaneye gittik yürüyemiyordum bir ağrı kesici iğne olur döneriz diye düşünüştük, ta ki o heyecanla beklediğim ilk NST ye bağlanana kadar. sancılarım vardı 70 80 lere çıkıyordu ağrılarım.. meğersem okadr şiddetli hissetmemin sebebi oymuş ağrılarımı, hemen masaya alıp açıklığım olup olmadığına baktılar çalıştığım hastane olduğu için herkesi tanıyordum ve doktorum korku dolu bakıi attı suratıma 2 cm açıklığın var bebeğin başına dokunabiliyorum çok aşağıda dedi hemen prepar tedavisine başlamalıyız inşallah durdururuz sancıları dedi ve maraton başladı..

1. gün prepar + feci derecede çarpıntı ile geçti sonuç hala sancılarım vardı, hemen bebeğimin akciğer gelişimi için iğnemi oldum
2. gün prepar + izoptin (çarpıntım için çünkü ilacın dozunu arttırdılar nefes alamıyordum ellerim zangır zangır titriyorudu sonuç sancılar devam, bebeğin akciğer gelişimi için iğnenin ikinci dozunuda oldum şimdi amaç 24 saati geçirmek..
3. gün adalat+ prepar+izoptin sonuç yine devam
4. gün hepsi kesildi açıklık 3,5 cm oldu magnezyum başlandı yüksek dozda + nidilat alıyordum 20 dk da bir
5. gün son umut olan magnezyumda işe yaramadı açıklık 4 cm oldu ve doktorumla konuşup sezeryana karar verdik öğlen 11:00 de ben giyinip hazırlanmıştım küçük zeynebim sanki heyecanlanmış gibi hiç durmuyordu karnımda

11:30da sezeryana alındım bel fıtığım olduğundan epidural önermedi doktorum, ülserim olduğu içinde genel anesteziyi de çok öenrmedi en son spinal anesteziye karar verdik, tek seferde anestezi verildi sıkıntı yoktu uyuşmayad başladım kontrollerden sonra ameliyata başladılar fakat belli bir aşamadan sonra çok ağrı duymaya başladım ve uyutmak zorunda kaldılar. kızımı gördüm küçücük minik yanaklarına öpücük kondurdum ve hemen koştura koştura yoğun bakıma gitti zeynebim 31 hflık 1700 gram 42 cm doğdu, pamuğum ilk 3 gün gitgide kötüleşti durumu solunum cihazına bağlı kaldı hep 1500 grama kadar geriledi kilosu akciğerlerinde enfeksiyon vardı çok fazla zannedersek benim geçirdiğim idrar yolu enfeksiyonundan kaynaklanmış olabilir dedi doktorum buda erken doğuma neden olmuuş olabilir dedi. çok kuvvetli antibiyotikler kullanarak sınunda toparlamaya başladı pamuğum 8. gün oksijenden kesildi artık kendi nefes alabiliyordu ama emme refleksi olmadığından onu beklemeliyiz dedi doktorum Rabbim nasıl yaratmış tam 33. haftada oluşuyor emme refleksi dedi ve kızım 33. haftasını doldurduğu gün kca biberonu bitirdi :)

şimdi 2 gün oldu evimize çıkalı 17 gün sonra 1900 gram ile taburcu olduk bugün kontrole gideceğiz baklaım umarım sıkıntısı yoktur pamuğumun işte bizim hikayemiz sonu mutlu bitti çok şükrü ama çok sancılı bir dönemdi he bu arada doğum yaptığım gün eşim şiddetli grip oldu ve 3 gün yanıma gelemedi o zamanda okadar çok ihtiyacı oluyorki insanın sabahlara kadar ağlayarak geçirdim eşim acilde kızım yoğunbakımda yatıyordu... neyse soonunda geçti Rabbim hepinize zamanında sağlıklı sıhhatlı doğumlar nasip etsin inşallah, hiç bişrşeyi düşünmeyin derim ben kafaya takmayın sakın, birşeylerin yolunda gitmediğini düşünüyosanız da hemen doktora gidin ..


Canım çok çok geçmiş olsun,hayırlı uğurlu olsun vay bee artık doğum hikayeleri yazıyoruz.:16:
Allah analı babalı büyütsün inşallah..
 
işte benim minik kızımla buluşma hikayeeemmmm
37 hafta 6.günümün sabahı 3 gün öncesinde başlayan adet sancıları gibi ağrım sabah 6.00 da küçük bi sancıyla mışıl mışıl uyurken suyumun gelmesiyle şiddetlendi hemen eşimi kaldırdım işte o an gelmişti öyle kala kaldım saatler sonra bebeğimi kucağıma alacaktım normal doğum istiyordum ve neler olacak hiç bilmiyordum bildiğim bir acı değildiki korkuyim öyle saf saf etrafa bakıyodum eşim hemen doktorumuzu aradı hastaneye gitmemiz gerektiğini öncesinde hala devam eden su gelmesinden birazz temizlenmem ve rahatlamam için duşa girdim çantalarımızı alıp yola koyulduk...buarada hala suyum geliyordu sanki o karnımın şişliği sadece suymuş gibi :) neyse ..gittiğimde 2 cm açıklığım vardı sanırım yarım saat sonra suni sancı verilmeye başlandı yavaş yavaş sancılarım artmaya başlasada baş edebiliyodum plates ve güzel müzik eşliğinde eğitmenlerin gösterdiklerini yapmaya çalışıyordum bazen çömelerek bazen yürüyerek bazen topun üstünde zıplayarak nefes egzersizleriyle 4 cm açıklığa kadar devam edebildim ve sonrasııı epiduraaaaaaaaaaaal çığlıklarıyla son buldu ve o sancılardan sonra canımı başka birsey acıtamaz diye hiç önemsemediğim bir uygulamaydı ve öylede oldu iğneyi falan hiç hissetmedim sadece sonrasında kısa bir baş dönmesi yaşadım....uygulamadan 5 dk sonra sancılar bahsettikleri gibi dalgalanma kasılma olarak hissedilmeye başladı ama sol bacağımdaki normal olmayan uyuşukluk devam edince epidural 7 cm açıklığa kadar beni rahatlatmaya yaradı ve epidural kapatıldı :( sonraki sancılar ve doğumu hiç hazırlıklı olmadığım kasılmalarla gerçekleştirdim buarada sancılar sırasında bir an yanımdan ayrılmayan benimle hamile gibi nefes alıp veren :)kasılamaların en şiddetli anında gözleri dolan hayat arkadaşıma çooook teşekkür ederim eveeeet doğumhaneye geldik...aynı filmlerdeki gibi derin derin nefes deli gibi bağırarak :17: sanırım benim agrı eşiğim çok düşük...korkunç bir ıkınma isteği 5 dakikalık bir emek ve bebeğim kucağımda! okadar doğum hikayesinde ağlayan ben şaşkınlıktan dona kalmıştım bebeğimi sadece kokluyordum ne bir acı ne bir sancı hiç birşey kalmadı o anı bana yaşatan Allahıma şükürler olsun 8 ay sezaryen olmak zorunda olduğumu düşünürken sevgili doktorum pınar tokatlıoğlu ile normal doğuma karar vermem ve kendilerinin süper estetik dikişiyle estetik sorununu kafasına takmayan bir lohusayım şuanda ...
kızlar ilk gün bir daha doğurmam derken ikinci günü o anlar aklıma geldikçe o mucize anın hazzı tavan yaptıkça yine hamile olsam ve bir sorun olmassa yine normal doğururum diyorum şuan kızım yanımda uyuyor Allahım bütün hamilelerin yardımcısı olsun sağlıklı kolay şekilde bebişlerinizi kucağınıza almanız dileğiyle:emir_bebek: normal doğum ve sonrası ile ilgili sorularınızı zevkle yanıtlarım:16:
 
Back
X