2012 Kasım Anneleri ve Doğum Hikayeleri

bulemsu .!.:

amin canım benim hepimizin çekirdek ailesinden rabbim huzuru mutluluğu eksiltmesin inşş
evet canım baya korktum ama şükür şimdi bebeğimde iyi benimde sıkıntım yok
doğumumun o kadar uzun süreceğini bilsem seni hiç aramazdım aslında biliyormusun burcum sabaha kadar aklın bende kaldı çünkü eltim söyledi aradığını sağolasın ve arayanları fatma abla ne kadar çok sevenin varmış telefonun hiç susmadı diyor

Genişletmek için tıkla...

cnm bebım bebışın uzun ömurlu sağlıklı olsun
sukurkı doğumarı atlatttık beım oğlumada ıkı kere kordon dolanmış dr umun demesı mosmormuş ay ıyıkı bende görmedım yoksa cok korkardım rabbım bagışladı yavrumu

kızlar hepinizin hikayeleri çok güzel çok duygulu , hayattaki en güzel şey bir kadının en unutulmaz anlarından birisi doğum anı bence .

bende oğlumdan fırsat bulabilirsem yazıcam inşallah,kaç kere yazmaya kalktım yarıda kaldı.

mervee :)

hulusi merveee

o acıyla hala espri yapabiliyosun yani maşallah sana

5 kasım sabahı saat 8,30 hasataneye gitmek için tüm hazırlıklar tamamdı geceyi yarı uykusuz geçirdim diyebilirdim , çünkü bebeğimi oğlumu kucağıma alacaktım , yıllardır beklediğim en özel gündü, her ay beklediğim hamillelik heberime bile okadar zor ulaşmıştım ki,Rabim nasip etti evet hamileydim, tek istedğim bebeğimin beni hiç bırakmaması, bana sımsıkı tutunması, sağlıkla kucağıma alabilmekti.
yatış işlemlerim yapıldı odamıza çıktık, ebe geldi tansiyonumu ölçtüler , sondam takıldı birazcık acı duydum.hemşireler ve benimle ilgilenen ebe çok rahatlatıyordu beni , yeşil ameliyat önlüğümü giydirdiler, sedyeye alındım odada herkeste bir hüzün, ben ise öyle heyecanlı ve duyguluyumki hala inanamıyorum bu mutlu sona yaklaştığıma , eşimle vedalaştık o an çok güzel ve hüzünlüydü, dua et dedim.
evet ve meliyathaneye doğru götürüyorlardı hemşireler ve hasta bakıcılar beninle konuşuyorlar ne cevap veriyorum heyecandan hatırlamıyorum bile hatta biri cinsiyeti sordu yanlışlıkla kız demişim , sonra kendime geldim .soğuk buz gibi bir ortam ameliyathane, anestezi uzmanı geldi bana spinali nasıl yapacağını anlattı hiç bir şey hissetmiyeceğimi rahat olmamı söyleyip sakinleştirdi.
önüme yeşil bir örtü serildi.damar yolu açıldı ve belimden iğne yapılırken hiç acı hissetmedim sonrasında belden aşağı bir sıcaklık indi. 2 dk. sonra bacaklarıma beton dökülmüş gibiydi.karnıma bir şey sürdüklerini hissettim. doktoruma soruyorum sürekli ne zaman çıkacak bebeğim ne kadar kaldı diyorum , sürekli karnımla birileri oynyıp duruyor hissettiğim tek şey buydu.bu arada benden dua isteyenlere , aklıma gelenlere , bekleyenlere , bebek sahibi olmak isteyen herkese dua ediyorum .........
saat 10,30 ve bir ses hayatımda duyduğum en güzel ağlama sesi, yavrumun sesi,sarıp hemen koklattılar , pamuk gibiydi yavrum , mis gibi kokuyordu ,dudakları titriyordu, teni tenime değince anladı sanırım hemen sustu bir süre . sonra yine ağlamaya devam etti.

sağlıklımı, kaç kilo diye sorularım devam ediyor tabii
3500 kilo 51 cm. herşey yolunda dedi doktorum
oh şöyle bir rahatladım o sırada .
hemen ilk kontrolleri yapılıp giydirip odamıza götürmüşler yavrumu. ben 40 dk. sonra çıktım . çok şükür sütüm azdı ama hemen geldi emzirebildim.
işte bizim hikayemiz de bu şekilde oğlum uynabilir diye çok acele yazmaya çalıştım,
çok şükür bize nasip oldu, Allahım isteyen her kadına bu muhteşem duyguyu yaşatsın diyorum

cvr .!.:

5 kasım sabahı saat 8,30 hasataneye gitmek için tüm hazırlıklar tamamdı geceyi yarı uykusuz geçirdim diyebilirdim , çünkü bebeğimi oğlumu kucağıma alacaktım , yıllardır beklediğim en özel gündü, her ay beklediğim hamillelik heberime bile okadar zor ulaşmıştım ki,Rabim nasip etti evet hamileydim, tek istedğim bebeğimin beni hiç bırakmaması, bana sımsıkı tutunması, sağlıkla kucağıma alabilmekti.
yatış işlemlerim yapıldı odamıza çıktık, ebe geldi tansiyonumu ölçtüler , sondam takıldı birazcık acı duydum.hemşireler ve benimle ilgilenen ebe çok rahatlatıyordu beni , yeşil ameliyat önlüğümü giydirdiler, sedyeye alındım odada herkeste bir hüzün, ben ise öyle heyecanlı ve duyguluyumki hala inanamıyorum bu mutlu sona yaklaştığıma , eşimle vedalaştık o an çok güzel ve hüzünlüydü, dua et dedim.
evet ve meliyathaneye doğru götürüyorlardı hemşireler ve hasta bakıcılar beninle konuşuyorlar ne cevap veriyorum heyecandan hatırlamıyorum bile hatta biri cinsiyeti sordu yanlışlıkla kız demişim , sonra kendime geldim .soğuk buz gibi bir ortam ameliyathane, anestezi uzmanı geldi bana spinali nasıl yapacağını anlattı hiç bir şey hissetmiyeceğimi rahat olmamı söyleyip sakinleştirdi.
önüme yeşil bir örtü serildi.damar yolu açıldı ve belimden iğne yapılırken hiç acı hissetmedim sonrasında belden aşağı bir sıcaklık indi. 2 dk. sonra bacaklarıma beton dökülmüş gibiydi.karnıma bir şey sürdüklerini hissettim. doktoruma soruyorum sürekli ne zaman çıkacak bebeğim ne kadar kaldı diyorum , sürekli karnımla birileri oynyıp duruyor hissettiğim tek şey buydu.bu arada benden dua isteyenlere , aklıma gelenlere , bekleyenlere , bebek sahibi olmak isteyen herkese dua ediyorum .........
saat 10,30 ve bir ses hayatımda duyduğum en güzel ağlama sesi, yavrumun sesi,sarıp hemen koklattılar , pamuk gibiydi yavrum , mis gibi kokuyordu ,dudakları titriyordu, teni tenime değince anladı sanırım hemen sustu bir süre . sonra yine ağlamaya devam etti.

sağlıklımı, kaç kilo diye sorularım devam ediyor tabii
3500 kilo 51 cm. herşey yolunda dedi doktorum
oh şöyle bir rahatladım o sırada .
hemen ilk kontrolleri yapılıp giydirip odamıza götürmüşler yavrumu. ben 40 dk. sonra çıktım . çok şükür sütüm azdı ama hemen geldi emzirebildim.
işte bizim hikayemiz de bu şekilde oğlum uynabilir diye çok acele yazmaya çalıştım,
çok şükür bize nasip oldu, Allahım isteyen her kadına bu muhteşem duyguyu yaşatsın diyorum

Genişletmek için tıkla...

senin adına çok sevindim canım Allah sana oğlunu bağışlasın çok güzel bir duygu gerçekten inşallah en kısa zamanda bende tadacağım

cvr .!.:

5 kasım sabahı saat 8,30 hasataneye gitmek için tüm hazırlıklar tamamdı geceyi yarı uykusuz geçirdim diyebilirdim , çünkü bebeğimi oğlumu kucağıma alacaktım , yıllardır beklediğim en özel gündü, her ay beklediğim hamillelik heberime bile okadar zor ulaşmıştım ki,Rabim nasip etti evet hamileydim, tek istedğim bebeğimin beni hiç bırakmaması, bana sımsıkı tutunması, sağlıkla kucağıma alabilmekti.
yatış işlemlerim yapıldı odamıza çıktık, ebe geldi tansiyonumu ölçtüler , sondam takıldı birazcık acı duydum.hemşireler ve benimle ilgilenen ebe çok rahatlatıyordu beni , yeşil ameliyat önlüğümü giydirdiler, sedyeye alındım odada herkeste bir hüzün, ben ise öyle heyecanlı ve duyguluyumki hala inanamıyorum bu mutlu sona yaklaştığıma , eşimle vedalaştık o an çok güzel ve hüzünlüydü, dua et dedim.
evet ve meliyathaneye doğru götürüyorlardı hemşireler ve hasta bakıcılar beninle konuşuyorlar ne cevap veriyorum heyecandan hatırlamıyorum bile hatta biri cinsiyeti sordu yanlışlıkla kız demişim , sonra kendime geldim .soğuk buz gibi bir ortam ameliyathane, anestezi uzmanı geldi bana spinali nasıl yapacağını anlattı hiç bir şey hissetmiyeceğimi rahat olmamı söyleyip sakinleştirdi.
önüme yeşil bir örtü serildi.damar yolu açıldı ve belimden iğne yapılırken hiç acı hissetmedim sonrasında belden aşağı bir sıcaklık indi. 2 dk. sonra bacaklarıma beton dökülmüş gibiydi.karnıma bir şey sürdüklerini hissettim. doktoruma soruyorum sürekli ne zaman çıkacak bebeğim ne kadar kaldı diyorum , sürekli karnımla birileri oynyıp duruyor hissettiğim tek şey buydu.bu arada benden dua isteyenlere , aklıma gelenlere , bekleyenlere , bebek sahibi olmak isteyen herkese dua ediyorum .........
saat 10,30 ve bir ses hayatımda duyduğum en güzel ağlama sesi, yavrumun sesi,sarıp hemen koklattılar , pamuk gibiydi yavrum , mis gibi kokuyordu ,dudakları titriyordu, teni tenime değince anladı sanırım hemen sustu bir süre . sonra yine ağlamaya devam etti.

sağlıklımı, kaç kilo diye sorularım devam ediyor tabii
3500 kilo 51 cm. herşey yolunda dedi doktorum
oh şöyle bir rahatladım o sırada .
hemen ilk kontrolleri yapılıp giydirip odamıza götürmüşler yavrumu. ben 40 dk. sonra çıktım . çok şükür sütüm azdı ama hemen geldi emzirebildim.
işte bizim hikayemiz de bu şekilde oğlum uynabilir diye çok acele yazmaya çalıştım,
çok şükür bize nasip oldu, Allahım isteyen her kadına bu muhteşem duyguyu yaşatsın diyorum

Genişletmek için tıkla...

allah bağışlasın bende 5 kasım sabahı saat 10:30 da sezeryanla ikinci oğlumu kuağıma aldım


ismi ismail esad ilk oğlumun adı ali sadi sizinkinin ismi nedir acaba

vedi .!.:

allah bağışlasın bende 5 kasım sabahı saat 10:30 da sezeryanla ikinci oğlumu kuağıma aldım


ismi ismail esad ilk oğlumun adı ali sadi sizinkinin ismi nedir acaba

Genişletmek için tıkla...

Amin canım inşallah. topikte 5 kasımda doğum yapan çok arkadaş var demek seninle saatlerimiz bile aynıymış ne güzel . Allah bağışlasın yavrularını isimleri çok güzel.benimkinin ismide Muhammed Emir .

Bende faruk beyin hastasıydım o gidince cok üzülmüş ve doktorkonusunda çok strese giriştim sonra olruna bıraktım. Ve yusuf üstünle yola devem ettim. İlk başta tedirgindim forum yazılan olumsuzluklar beni çok etkilemişti ama şimdi her işte bir hayır varmış diyorum ve kendisine çoook teşekkür ediyorum.

Merak edenler için tüm ayrıntıları yazıcam umarım okurken sıkılmazsınız çünkü ben son haftalarımı merakla hep doğum hikayesi okuyarak geçirdim.
Daha doğuma 10 günüm var derken 2 gün sonra sezaryene alınacağımı öğrendim o şokla ve hazırlıksızolduğum için son koşturmalarla ne olduğunu anlamadan doğum sabahı kendimi hastanede buldum diğer arkadaşın dediği gibi doğum katları doluydu (13. Ve 14. Kat) beni 12. Kata aldılar çok sinirlendim çünkü orda unutulacağımı düşündüm dedim terslikler şimdiden başladıeşim çok uğraştı üst kattaki odalarda rezerve varmış nasıl oluyorsa sonra bu günü stresle geçirmemek için daha da uğraşmayalım dedik iyikide öyle yapmışsız çünkü bundan sonrası süperdi.bulunduğum katta başka doğum yapanlarda vardı zaten oldukça yoğun bi güne denk gelmişim. Önce bone ve önlük getirdiler onları giydim damar yolu açıldı yarım saatsonra sedye geldi üzerine aldılar ve doğru ameliyathaneye...lavmanda yapılmadı merak edenler için söylüyorum. İçeriye girdim anestezi uzmanları beni oturur vaziyette aldılar biri elimi tuttu resmen çoçuğa şevkat gösterir gibi diğeri de epidural için omuriliğime girdi bu süreç boyunca beni acayip rahatlattılarki ben o sırada onlara kaç kişi felçli kaldı ölen kalan varmı gibi abuk subuk sorular soruyordum:)) öyle elektrik çarpması filan olmadı yavaş yavaş uyuşma başladı bu arada spinal oldum epidural deilmiş beni yatırdılar üstümü örtmeyebaşladılar herşeyi hissediyorum ama bacaklarımı kaldıramıyorum sonra eşim geldi doktor geldi ve 4dakka sonra bebeğimin sesini duyduk.herkez okadar şevkatli yaklaştıki fotoğraflarımızı çektiler inanın süper sanki gerçekten fotoğrafçı gibi. Biz bu arada geyik yapıyoruz içimde bişi unutmayın neşter filan diye.buraya kadar hiç acı yok sadece çıkartırlarken kaburgalarıma baskı yaptılar birde içimi karıştırıyorlar gibi hissettim zaten sonra bebeği görünce onları unutuyorsunuz ameliyatta olduğumun bile farkına bebekle eşim gidince anladım. Bundan sonrası biraz daha zordu bir ara acayip midem bulandı yok böyle bir his bağırsaklara dokunuyorlarmış çok kısa sürdü aslında ama bana uzun geldi tabi sonrada dikişler kapanana kadar bir baskı vardı artık bitsin dedim.veee bitti.sonrasında ne bir ağrı ne bir sızı hemen bacaklarım acılmaya başladı odaya geldiğimde ayaklarım kıpırdatabiliyordum 3 saat sonra kaldırdılar arada bir ağrı için düğmeye bastım birde ağrı kesici yaptılar ama 2.gün hiç birine ihtiyaç duymadım çok şükür ağrım olmadı gaz sancısı çekmedim ve eve gelir gelmez her işimi yapıp eğilip kalkabildim.sütümde doğumdan hemen sonra geldi bu konudada endişelenmeyin sezaryen diye.beni korkutmuşlardı bir hafta gelmez diye. Kesik izimde 10 gün olmasına ragmen çok ince ve belirsiz. Gelelim hastanedeki hemşire ve personele hepsi mükembeldi çok ilgili ve alakalılardı düşünün doğumdan sonra ücretsiz makyaj ve saç için biri geldi.devamlı ilgi vardı okadar çok uzman gelipbişiler anlattıki ben şok oldum hiç bukadar ilgi beklemiyordum özellikle hemşireler en ufak bişide yanımızdalardı ve öyle geçiştirerek de değil bebeğin altını değiştirirken bile sanki kendi çoçuklarını sever gibiydiler 2.günde taburcu oldum

Anlayacağınız okadar endişeye ragmen hastanedende doktorumdanda inanılmaz derecede mennun kaldım daha yazacak çok şey var ama oğlum uyandığı için kafamı zor toparlıyıp yazıyorum ama sormak istediğiniz bişi olursa yardımcı olmaya çalışırım

Bu ara hamilelik boyunca 13 kilo aldım 10.günde 4 kilo fazlalığım kaldı ama hepsi göbekte olunca pek hoş durmuyo tabi umarım böyle kalmaz :)) kanamanda günlük ped kullanacak kadar az oldu

Hastane medicana
Kilo. 4020
Haftası. 39
Ücret. 3200

Xx3 .!.:

Bende faruk beyin hastasıydım o gidince cok üzülmüş ve doktorkonusunda çok strese giriştim sonra olruna bıraktım. Ve yusuf üstünle yola devem ettim. İlk başta tedirgindim forum yazılan olumsuzluklar beni çok etkilemişti ama şimdi her işte bir hayır varmış diyorum ve kendisine çoook teşekkür ediyorum.

Merak edenler için tüm ayrıntıları yazıcam umarım okurken sıkılmazsınız çünkü ben son haftalarımı merakla hep doğum hikayesi okuyarak geçirdim.
Daha doğuma 10 günüm var derken 2 gün sonra sezaryene alınacağımı öğrendim o şokla ve hazırlıksızolduğum için son koşturmalarla ne olduğunu anlamadan doğum sabahı kendimi hastanede buldum diğer arkadaşın dediği gibi doğum katları doluydu (13. Ve 14. Kat) beni 12. Kata aldılar çok sinirlendim çünkü orda unutulacağımı düşündüm dedim terslikler şimdiden başladıeşim çok uğraştı üst kattaki odalarda rezerve varmış nasıl oluyorsa sonra bu günü stresle geçirmemek için daha da uğraşmayalım dedik iyikide öyle yapmışsız çünkü bundan sonrası süperdi.bulunduğum katta başka doğum yapanlarda vardı zaten oldukça yoğun bi güne denk gelmişim. Önce bone ve önlük getirdiler onları giydim damar yolu açıldı yarım saatsonra sedye geldi üzerine aldılar ve doğru ameliyathaneye...lavmanda yapılmadı merak edenler için söylüyorum. İçeriye girdim anestezi uzmanları beni oturur vaziyette aldılar biri elimi tuttu resmen çoçuğa şevkat gösterir gibi diğeri de epidural için omuriliğime girdi bu süreç boyunca beni acayip rahatlattılarki ben o sırada onlara kaç kişi felçli kaldı ölen kalan varmı gibi abuk subuk sorular soruyordum:)) öyle elektrik çarpması filan olmadı yavaş yavaş uyuşma başladı bu arada spinal oldum epidural deilmiş beni yatırdılar üstümü örtmeyebaşladılar herşeyi hissediyorum ama bacaklarımı kaldıramıyorum sonra eşim geldi doktor geldi ve 4dakka sonra bebeğimin sesini duyduk.herkez okadar şevkatli yaklaştıki fotoğraflarımızı çektiler inanın süper sanki gerçekten fotoğrafçı gibi. Biz bu arada geyik yapıyoruz içimde bişi unutmayın neşter filan diye.buraya kadar hiç acı yok sadece çıkartırlarken kaburgalarıma baskı yaptılar birde içimi karıştırıyorlar gibi hissettim zaten sonra bebeği görünce onları unutuyorsunuz ameliyatta olduğumun bile farkına bebekle eşim gidince anladım. Bundan sonrası biraz daha zordu bir ara acayip midem bulandı yok böyle bir his bağırsaklara dokunuyorlarmış çok kısa sürdü aslında ama bana uzun geldi tabi sonrada dikişler kapanana kadar bir baskı vardı artık bitsin dedim.veee bitti.sonrasında ne bir ağrı ne bir sızı hemen bacaklarım acılmaya başladı odaya geldiğimde ayaklarım kıpırdatabiliyordum 3 saat sonra kaldırdılar arada bir ağrı için düğmeye bastım birde ağrı kesici yaptılar ama 2.gün hiç birine ihtiyaç duymadım çok şükür ağrım olmadı gaz sancısı çekmedim ve eve gelir gelmez her işimi yapıp eğilip kalkabildim.sütümde doğumdan hemen sonra geldi bu konudada endişelenmeyin sezaryen diye.beni korkutmuşlardı bir hafta gelmez diye. Kesik izimde 10 gün olmasına ragmen çok ince ve belirsiz. Gelelim hastanedeki hemşire ve personele hepsi mükembeldi çok ilgili ve alakalılardı düşünün doğumdan sonra ücretsiz makyaj ve saç için biri geldi.devamlı ilgi vardı okadar çok uzman gelipbişiler anlattıki ben şok oldum hiç bukadar ilgi beklemiyordum özellikle hemşireler en ufak bişide yanımızdalardı ve öyle geçiştirerek de değil bebeğin altını değiştirirken bile sanki kendi çoçuklarını sever gibiydiler 2.günde taburcu oldum

Anlayacağınız okadar endişeye ragmen hastanedende doktorumdanda inanılmaz derecede mennun kaldım daha yazacak çok şey var ama oğlum uyandığı için kafamı zor toparlıyıp yazıyorum ama sormak istediğiniz bişi olursa yardımcı olmaya çalışırım

Bu ara hamilelik boyunca 13 kilo aldım 10.günde 4 kilo fazlalığım kaldı ama hepsi göbekte olunca pek hoş durmuyo tabi umarım böyle kalmaz :)) kanamanda günlük ped kullanacak kadar az oldu

Hastane medicana
Kilo. 4020
Haftası. 39
Ücret. 3200

Genişletmek için tıkla...

gözünüz aydın çok güzel,stressiz,sorunsuz bir doğum olmuş ne mutlu size zihninizde böyle hoş hatıralar kalıcak benim de spinal sezeryan oldu doktor ve hastane personeli sayesnde çok iyi geçti hastane ve doktor seçimi gerçekten çok önemli..

benim minik kuzum Poyraz Mete'm 13 günlük olduk bugün 3550 kg 50 cm

nymphbs .!.:

Eki Görüntüle 562407 benim minik kuzum Poyraz Mete'm 13 günlük olduk bugün 3550 kg 50 cm

Genişletmek için tıkla...

oh maşalla tospık e cok ttalı maşalla annesı

nymphbs .!.:

Eki Görüntüle 562407 benim minik kuzum Poyraz Mete'm 13 günlük olduk bugün 3550 kg 50 cm

Genişletmek için tıkla...

masallah prensese çok tatlı Allah bağışlasın

teşekkür ederim arkadaşlar :)) darısı olmayanların başına inşallah..

nymphbs .!.:

Eki Görüntüle 562407 benim minik kuzum Poyraz Mete'm 13 günlük olduk bugün 3550 kg 50 cm

Genişletmek için tıkla...

maşallah Allah sizlere bağışlasın darısı bizimde başımıza inşallah

merhaba arkadaşlar işte benim hikayem 6 kasım günü sabah eşimi uyandırmak için uyandıgımda hafif bi dogum anında çektiğim gibi sancı hissettim ve anlıktı ve geçti eşimi uyandırdım sonra oglumda uyandı bizde seninle gelsek dedim annem ve kayınvalideyle eşimin iş yeri aynı yerdeydi tamam gelin dedi hazırlandık bizde düştük yola akşama kadar eşimin yanında gelen müşterilere baktım hafiften karnım kasılmaya başladı adet agrısı gibi bi agrı karnımın kasılması beni huzursuz etti dükkanda çalışan ablaya gelen müsterilere espiri yapıp durdum akşama kadar ben bugun dogururmuyum ki kimsede demedi sen bugun dogurursun sende o potansiyel yok diye doktorumu aradım gel bakalım dedi 1 hafta öncesindende 2 cm açılmam vardı merakla gittik tabi oglum kayınvalidede kaldı biz çıktık nstye girdim sancılar 20lerde sonra 1 2 lere düştü doktor baktı gayet iyi dedi bide bakalım dedi ultrasonda gayet iyiydi alttan bakalım bide dedi baktı bebegin başı iyice aşagıya inmiş yatışını yapalım dedi sabaha kadar dogurmuş olursun dedi telaşlıydık 37+5 günlüktük ama 1 hafta geriden gidiyodu gelişimimiz hep çok minik olursa diye korkuyodum hep hamileliğimde zaten amniyon suyu azalmasından dolayı problemli geçmişti hep bi stresti neyse yatışımızı yaptık eşim eşyalarımı almaya gitti mahalleden annem kaynana kayınbaba oglum büyük görümcem geldi benim koca ortada yok daha meger kanını doyurmaya gitmiş neyse 19,30 da yatışım yapıldı 8,15 de suni takıldı herkes odamda bende bi gerginlik kimsenin yanında sancı çekmek istemiyorum ama herkesde odada allahtan açıklıgı bakmak için doktor herkesi çıkarıyodu çıkıyolardı nsttede bişey çıkmıyodu 1 2 bi ara 40 larda gezdi sonra yine 1 2 dedim benim bugun dogum olmaz hani diyolar ya 100 leri vuran nst ben hiç görmedim nasıl iş se neyse açıklıgım artmaya başladı suninin dozunu en sona getirdi hemşire her geldiğinde benim yüzüm gülüyo dedi doguma gelmiş gibi degilde tatile gelmiş gibisin dedi saat 10 a geldi doktor geldi 2,5 santim açıklıgın var dedi o zamana kadar yarım santim açılmış ellerinde bi şişle geldiler suyunu patlatalım hızlansın biraz dedi patlattılar tabi sancılarım artmaya başladı tabi artık ne zaman dogum yaparım dedim saat den önce olmaz dedi dışardakilerede demiş eşime dedim kimse kalmasın gitsinler boşuna beklemesinler dedim benim daha dogum yok dedim kayınababa demiş gitmeyelim bekleriz ben iyice gerildim tabi sancılar başladı işte artmaya başladı sonunda 23,10 gibi sancılar tavan yaptı hemşireye dedim ebe gelsin açıklıga baksın olmaz saat başı bakılıyo dedi enfeksiyon kapılmasın diye az bakılıyomuş dedim dayanamıycam gelsin neyse geldi baktı 4 cm epidural istiyomusun dedi dedim sabah 4 e kadar hayatta dayanamam tamam dedim hemen geldiler ama takana kadar mahvoldum ter içinde kaldım adam zor taktı benim kasılmalardan zor oldu neyse onlar tam çıktı odada kimse kalmadı bende bir ıkınma hissi ama nasıl dedim doguruyorum bagırıyorum kimse yokmu doguruyorum diye ebe duymuş nasıl zor duydular anlamadım herkes kapıdaydı çünkü neyse bi baktı bebek gelmiş dedi hemen doktora seslendi benim doktor dogum olmaz diye almış çantasını tam çıkıyomuş hemen koştu o da epiduralcı ben odadan çıkarken daha kapıdaydı dakikalarda olan bi olay adamın agzı açık kaldı gerçi herkesin bu kadar çabuk olmasını kimse beklemiyodu ebeye kızdılar nasıl baktın diye neyse dogumhaneye zor yetiştim allahtan dibindeydi oda çatala çıkmamla zaten üstümü örttüler hemencecikte kuzum çıktı kesik atmadı ama biraz yırtıgım oldu o da ıkınmadan dolayıymış kuzucum 23,40 da dünyaya gözlerini açtı 2940 gr 49 cm olarak dogdu ama biraz mor dogdu niye öle oldu anlayamadık kuzum kanalda beklemedide kordon dolanmasıda olmadı bebek doktoru hemen muayene etti sen ne izledin bakayım borsa haberi filan mı dedi bebegi sıkıntıya sokmuşsun dedi kuzum solunum sıkıntısı çekmiş biraz yanıma ben çıktıktan 1 saat sonra gece 1 gibi verdiler dünyalar benimde kuzumu koklayıp durdum herkeste oradaydı kolay bi dogum olmuştu herkes şaşkınlık içinde kaldı hayret ettiler ne çabuk oldu diye bebişim kar beyazı gibiydi ilk gün çıkma ümidiyle beklerken kuzumun nefesi kesildi morarmaya başladı hemen geldiler aldılar saniyede sıkıntılı bi 3 gün geçirdik hem erken olması hem küçük olmasından kaynaklanan bişeymiş herşeyimiz iyi çıktı şükür ama 2 kezde yogun bakımda tekrarlamış sonra sarılık çıktı halende ugraşıyoruz dogumdan sonra 2 kez daha hastanede yattık sarılıktan sınır degere gelmiş kan değişimi için yatıp kalkıp şükrediyorum beterin beteri var diye buna şükürler olsun bugun 24 günlük olduk kuzum 3400 oldu bile boyumuzda uzamış 50,5 olmuş kuzucum hastaneden ayrılırken minicikti 2750 ile ayrılmıştık pıtırcıgımın adı bu arada dogana kadar konmamıştı dogumda bebek doktorumuz adı elif olsun dedi bana hiç adı ne olucak demeden kızının adıymış koy pişman olmuyacaksın dedi bende eşimde istiyo demiştim bebişi gösterirken elifiniz geldi gözünüz aydın demiş adımızda Elif Serra oldu güzel kızım benim adıyla saglıkla yaşasın allah tüm hamişlere benim dogumum gibi kolay bi dogum nasip etsin...

BEN ECRİN AFRA
BOYUM 46
KİLOM 2760
30 EKİM SAAT 21.46
BEN İÇERİDEYKEN SİZ ANNEMLE DERTLEŞİP BİRBİRİNİZE HEP YARDIMCI OLMUŞSUNUZ O YÜZDEN HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM ŞİMDİ ANNEM SİZE BENİM DÜNYAYA MERHABA DEYİŞ HİKAYEMİ ANLATACAK :)




Öncelikle doğum yapan tüm arkadaşları tebrik ediyorum , bazılarınızın doğumlarını ne zaman oldu nasıl oldu bilemiyorum tabi uzun bir süre girmedik bir ara , umarım hepiniz sağlıklı güzel günler yaşıyorsunuzdur :) Uzun zaman oldu ama ancak yazabiliyorum doğum hikayemi malum bebekler fırsat vermiyor








Şubat ayında tamda tanışma yıldönümümüzde hamile kaldığım öğrendim, bu kadar erken beklemiyorduk ama istiyorduk kızımızı eşimle ben taaa çıkarkenden kız istiyorduk hep ilk bebeğimiz kız olsuk diye konuşurduk o yüzden eşim hep kız diye bekledi ve istediğide oldu hamileliğim sancılı ve zor bir hamilelikti hem pisikolojik olarak hemde bedenen zor geçti benim için ama sonundaki mutluluk için değerdi :):):)


27,28.29 ekimi gezerek geçirdim kızlar ablam bayram için gelmişti e bende ablamı görünce son gezmalerim diye gezelim tozlaım dedim ( doktorum bayramda azıtma çok yorma evde otur demişti aslında ) tabi ben kaşındım bir şey olmaz dedim e altımızda araba gezelim dedim öce ıkea , sonra forum , oradan ortaköye kumpir yemeğe gittik bitmedi üzerine birde sultanahmedde çıktık eve geç geldik , pazar günüde eyüpte gezdik , pazartesi sosyete pazarı derken baya bir gezmişim anlayacağınız ,pazartesi ablam gitti ama bende eşimde giderken şakayla abla bak gitme bu yarın doğurur ararım gel diye seni dedi ablama ( çağırdık mı ne doğumu secret yaptık sanırım heheeh )




Tabi salı günü bir güzel dinleneyim dedim kendime bütün gün uzandım film filan izledim , ama sürekli tuvalete gitme istediği çok afedersiniz hep çişim varmış gibi gidiyorum bir damla diyorum herhelde benim kız tekme atıyorda ondan böyle , akşam eşim işten çıktı pazara git dedim direk eve gelmeden sipariş filan verdim telefonu kapattım 15- 20 dk sonra sırtımda bir ağrı ama sert yere yatarsında ağırır ya öyle yorgunluktan herhalde dedim , kalktım bir yürüdüm sonra tuvalate gittim yine kalktım daha kendimi toparlayamadan bacaklarımdan aşağıya şorrr diye sıcacık su ama öyle böyle değil biraz bekledim belki altıma kaçırmışımdır diye 2 saniye sonra tekrar şorr diye sıcacık su dedim suyum geliyor , hemen eşimi aradım aşkım napıyorsun cevap ( muz arıyorum bebeğim sana , ama pazar toplanıyor bulmaya çalışıyorum ) benden cevap aşkım şuan muza ihtiyacım yok sana ihtiyacaım var hemen eve gelirmisin




Tabi bu bunu duyunca hemen ne oldu ne oldu filan dedim eve gel doktora gideceğiz panik yapma iyiyim ( evde tektim çünkü ) sonra annemi aradım annem hemen sesimden anladı bir panikte o ben çok sakin sanki duygularımı aldırmış gibiyim , anneme panik yapmayın ya iyiyim hazırlan gel ben rahatım dedim ağrım filan yok:)


buradan sonrası doğum serüveni önce eşim sonra annem geldi ben herkese direktif çantayı al cüzdanını unutma , benim çantamı al , o arada tabi hastaneyi arayıp haber verdim , çıktık evden taksiyle hastane 5 dk , hemen nst bebeğin kalp atışı güzel sorun yok ,gelelim en civcivli yere alttan muayene dedi ebe bakalım bebek dönmüşmü , ben şok kaldım öyleiyi dedim bakalım ama nasıl korkuyorum doktorum yolda o yapsa o kaadr korkmam ama onu bekleyelimde diyemiyorum durum acil , ebe beni rahatlatmaya çalıştı ilk elini soktu ben zor tuttum kendimi , sonra ikinciye biraz daha ileri ben dedim durun ben yapamayacağım çok canım acıyor kendimi kasıyorum daha çok acıyor dedim doktorum gelsin o gerekli görürse yapar lütfen bırakın , ebe tamam canım korkma yapmayalım o zamn sen kendini kasma dedi gidelim odana yatıralım seni dedi ama benden hala su geliyor tüm hastenede geçtiğim yerler ıslak yatış işlemleri yemek yediğim için beklenen süre filan 19:00 da girmiştik 21:30 da alacağız demiş doktorum telefonlahiç üzerini değiştimeden hemen yanıma geldi nasılsın canım filan , yüzümü okşadı sakin ol herşey güzel olacak dedi :):) sonta takmak için geldile ben dedim yok beni bayıltın öyle takın istemiyorum ( en çok korktuğum şeydi ameliyatta ) tamam dediler ameliyathaneye girdik ordada dedim beni bayıltın sonra takın ( anestezi uzmanı hayır kabul etmiyrum onu takıp seni hazırlayana kadar bebek narkoz yiyecek en az narkozla doğmasını istiyorum şimdi takılacak dedi bana ve doktoruma ) bende o zman tamam dedim sonda takıldı , karnım temizlendi , herşey hazırlandı aletler bile ele alındı o zman anestezi uzmanı şimdi veriyorum hemen başlayalım bebeğe gelmaden alın dedi ben doktoruma her şey güzel olacak dedim oda bana el salladı güldü ve ben bayıldım :):)


21:30 doğuma girişim 21:46 ecrinin doğuşu üç kere kordon boynunda ve bir kerede başka bir yerinden düğüm küçücük bir rahime sahipmişim , bebek mosmor kakasını yapmaya başlamış artık stresten , benim ameliyathaneden çıkışım 23:00 sonra dktorların ebelerin ve hemşirelerin dediği tek şey mucize bebek bu rahimde bu kadar büyümesi bile bir mucize ayılmaya başldım ama gözümü açamıyorum ,kızım nerde iyimi dedim çok iyi dediler ben ağlıyorum ama , kızımı getirdiler mememi açtılar ve ben yatarken o emmeye başladı
nasıl şapur şupur yapıyor ama bende sütün S si yok ........












sonra aç aça bir şekilde bekelme , uzun uzun uyumalar uyanmamalar ve sarılık hemen mama ama benim süt gelmiyor diye moral sıfır hemen çay içmeye başladım filan 6 .3 sarılıkla hastaneden çıktık ikinci gün eve geldik memeyi almıyor mama yaptım memeye damlattım öyle mamemi emdi hem mamayla karnı doydu hemde mememi çektiği için az az sütüm gelmeye başladı sonra tabi bir haftalık kntrol sarılık olmuş 13,6 ben hüngür hüngür ağladım çoçuğumu alıcaklar diye doktor dedi 17 olmadan yatırmıyoruz diye oh dedim 2 gün uyumadım emzirdim 12 ye düşürdüm ve sonra düştü zaten allahıma şükür








benden ameliyat nasıldı derseniz çıktım önce kum torbası 1 saat sonra 3 saat geçince sabaha kadar amerikan bezi, sonra özel korse 1 haftalık olana kadar tak dedi doktorum ,ama istersen sonrada devam edebilirsin dedi takmaya kendin bilirsin 25 gün boyunca taktım tabi bende iyi oldu çünkü rahattım kum torbası alınır alınmaz gazımı çıkardım , idrarımı ve tuvaletimi hemen yaptım doktorum sen hasta değil misafirsin artık burda dedin ama 1 gün daha bırakmadı , hastanemde ilgi alaka , hizmet ,temizlik ,güleryüz %100 verdim :d.d
eve geldim hiç yatmadım , normal hayatıma devam ettim allahıma şükür ............








teyzeleri bugün 32 günlüğüz , dün gittik aşımızı olduk
boyumuz 51
kilomuz 3650 olmuş sarılığımız yok denecek kadar az görüntü olarak ama zaten 3 aya kadar normalmiş işte bizden böyle çooookkkkk uzun oldu kafanızı ütüledim ama herşeyi anlatmak istedim rabbim evlatlarımızı bize bağışlasın, ne yazıkki lohusalıkta deprosyon değil ama korku yaşıyorum az ağlamaya başlasa kendimi zor atıyorum yanına :)

Bu sitede çok doğum hikayesi okudum çok duygulandım hep bende bir gün yazacağımı düşündüm. Çok şükür bu günleride gördüm :)

Hamileliğim çok güzel geçmişti, tek sorun şeker rahatsızlığımın çıkmasıydı. Onunda diyetle üstesinden geliyordum. 39 haftayı tamamladığım pazartesi günü rutin kontrolümüz vardı. Nst de sancım çıkmamıştı. Fakat tansiyonum 14-9 çıktı. Doktor biraz dinlen tekrar bakılsın dedi. Yarım saat sonra tekrar bakıldı hala aynıydı. Doktor salı tekrar gelin dedi. Salı günü tansiyonum bu defa 16 ya çıktı. Zaten 2 gündür başımda korkunç bir ağrı uğultu vardı. Doktora tansiyonumu söyledikten sonra bebeği almamız gerekiyor, tehlikeli bir durum, kanaman olursa durduramayız bebeği feda etmemiz gerekebilir dedi. O lafı duyunca çok kötü oldum. Tabi doktor anladı. Bebek her zaman 2. plandadır, önce anne dedi. Son aylarda doğum şeklinin bir önemi kalmamıştı benim için. Hatta bir önceki kontrolde doktor sezeryan doğumda anne, normal doğumda bebek hırpalanıyor demişti ve ben o an içimden umarım bir sebep çıkarda sezeryan olurum diye geçirmiştim. Hiçbir riski göze alamıyordum artık. Yarına ne dersin? dedi. Doktora gelmeden önce böyle olacağını tahmin etmiştim aslında ama eşimin çok önemli bir işi çıktığı için benimle gelmemişti. Kayınvalidem yanımdaydı. Hamileliğimin başından beri hep benle doktora gelen eşim en önemli günde yanımda yoktu. Doktora eşime sorayım dedim. Çıktık muayeneden eşimi aradım. Bizimki kasım bebeği olacaktı 1 kasımda yani mübarek gün Perşembe günü doğsun dedi. Zaten hemen ertesi güne doğum için hazır olamazdım. Kafam çok karışıktı. Sanki onu zorla doğurtacakmışım gibi daha vakti varmış gibi geliyordu. Nerden çıktı bu tansiyon hiç anlamamıştım. Doktor tansiyon düşürücü ilaç yazdı, ilk içişte başımdaki ağrı geçti ama tansiyonum hala aynıydı. Çarşamba günü bol bol alışveriş yaptım. Bebişime ciciler aldım. Akşamında da eşimle dışarı çıktık geç saate kadar gezdik. Yalnız son gecemizdi ve ben koca göbeğimi son kez gezdirmeyi istedim. Eve geldiğimizde tansiyonum 17 ye fırladı. Sabaha kadar kızım karnımda döndü durdu. Durum acil olduğu için doktor en erken saati yazmıştı. 7 de ameliyat başlayacaktı 6:30 da giriş yapılacaktı. Sabah uyandım. Kendime baktım. Her yerim şişti. Ama ben bu halimi çok sevmiştim. Çantalar alındı arabaya yüklendi. Havaya baktım. Doğmak için güzel bir gün dedim. Bahar havası vardı ne sıcak ne soğuk. Yollar boştu. Çok suskundum ama arabanın camını açıp ben doğuma gidiyorum diye bağırmak istiyordum. Hastaneye girdik herkes gelmişti. Gülümsüyorlardı aslında doğum benim için düğün gibi olacaktı çok heyecanlı ve mutlu olacaktım sözde. Nedense endişem herşeyin üzerine çıktı. Odamıza çıktık ameliyat elbisemi giydim. Son kez fotolar çekildi. Sonra sedye geldi, yatırdılar evet gidiyorum dedim. Eşim asansöre bindi benle kapıya kadar gelebileceğini söylediler. Hiç konuşamadım, Öyle baktım yüzüne oysa helalleşecektim. Çok hakkı vardı üzerimde biliyorum dediğim anda ağlayacaktı ona bunu yapmak istemedim. Eşim hemşireye eşimi bir kez öpeyim dedi. Öpüştük sonra el salladım ve ayrıldık. O bakışı gitmiyor gözümün önünden. Başka bir sedyeye aldılar sonra ameliyathaneye doğru ilerledik. Daha önce hiç ameliyat olmamıştım. Çok ürkütücü geldi bana o oda. İncelemeye başladım. Bizim salondan küçük mü diye düşündüm. Kafamı dağıtmaya çalışıyordum. O kadar çok doğum hikayesi okumuştum ki başıma gelecekleri adım adım biliyordum. Yazan herkesten Allah razı olsun. O yüzden hikayemi yazmayı bir borç bildim. 2 tekniker geldi önce. Damar yolumu açtılar biraz acıdı. Baktılar çok heyecanlıyım lafa tuttular bebekle ilgili. Sonra doktor geldi. Elimi tuttu. Nasılsın dedi kısacık bir iyiyim diyebildim. Konuşamıyordum. Anestezi uzmanı gecikmişti. Etrafı incelemeye devam ettim, baktım ameliyat aletlerini diziyorlar Allahım oda ne kocaman kazma kürek gibi metal parçalar bunlara gerek var mıydı?? Bakma burcu dedim. Diğer tarafta boş bir silindir anladım buna kanım dolacak dedim. Dua okumaya başladım. Hadi ya gelsin bu adam derken geldi. Epidural iğnesi takıldı. Fazla acımadı. Ama çok kastım kendimi bir tekniker omuzlarımdan tuttu beni. Adamın koluna bir yapıştım sanırım acımıştır. Ayaklarım uyuştu. Yatırdılar. Sonda takıldı. Hiç hissetmedim. Takıldığını konuşurlarken anladım. Sonra doktorum Bismillah dedi ve 07:15 te ameliyat başladı. Aneztesi uzmanı yanıma oturdu. Her şeyi adama soruyordum. Ayaklarımı hala hissediyorum bakın sorun yok dimi? Hayır normal. Benim başım dönüyor normal mi? Normal. Adamın başını yedim resmen. Sağolsun sıkılmadan cevap verdi. Arada doktorum bana bakıyordu. Başım çok dönmeye başlamıştı. Çilekeş kadınlar gibi çatma şu kaşlarını burcu dedi. Üfff ne uğraşıyor bu benle ya dedim kendi kendime. Dua okumaya devam ediyordum. Biliyordum çok kısa süreceğini saat tam 07:28 de o güzel sesi çok boğuk bir şekilde duymaya başladım. Hemen netleşti. Bebişim ağlıyordu. Çok şükür. Doktor havaya kaldırdı bu erkek dedi, yanlış görmüşüz. Bebeğin poposu görünüyordu cinsiyetini göremedim. O an aklıma ilk gelen eşimin ne kadar çok kız bebek istediği ydi ve o pespembe oda. Nasılda heyecanla boyamıştı. Tühh erkekmiş diyebildim sadece. Doktor tepkimi beğenmedi sanırım, bebek kız şaka yaptım, sanada şaka yapılmıyor dedi. Ayy adamı boğasım geldi. Ben ne haldeyim o şaka peşinde diye düşündüm. Sonra bebişimi hemşireye verdiler. Oda beze sardı yavrumu yanıma getirdi. Bebek mor olabilir, buruşuk olabilir, pis kanlı olabilir diye hazırlamıştım kendimi. Ama benim bebişim tertemiz ak paktı. Pembemsi bir rengi vardı. Başını kokladım öptüm. Ne kadarda güzeldi. Mis gibi kokuyordu Allahım ne büyüksün dedim bu koku nasıl bu kadar güzel olabilir demin karnımdan çıktı. Kuveze koydular götürmek için yöneldiler. Eşime haberdar edeceksiniz değil mi dedim. Evet merak etmeyin dediler benim adım burcu diye bağırdım. Sonra dikişe başladılar. Tepemdeki spotun kenarları parlak metalden yapılanları görebiliyordum. Bakma burcu dedim. 15 dakika sürdü işim sonra yukarıya çıkardılar. Aklım eşimdeydi bebeği gördü mü acaba diye düşünüyordum. Bebeği dışarı çıkardıklarında seslenmeden evvel eşim görmüş yavrumuzu. Ne kadar güzel bebek keşke bizim olsa diye aklından geçirmiş :)) maşallah kuzuma. Odaya çıkınca baktım herkes ve minik yavrum beni bekliyor. Bebişimi hemen verdiler emzireyim diye meme arıyordu hemen emmeye başladı. İşte o an çok duygulandım hıçkıra hıçkıra ağladım beni gören herkes ağlamaya başladı. Doğum yapmak çok büyük bir mutluluk keşke bin kere yaşasam o günü.

Güzel bir hamilelik ve sağlıklı bir bebek için bin kere şükürler olsun.

Bebek Atamer :)medikalpark İzmir 30.11.2012 Muhtemel dogum tarihi degildi arkadaslar oğlum yaklaşık 25 gün öncesinden ve mucizevi bir sekilde dünyaya geldi hamileligimin son dönemlerinde preaklamsiye yakalandım oldukça ileri düzeydeydi ve bebek artık gerilemeye başlamıştı Dr um 37.haftana girer girmez almamız gerekir çünkü artık senide zehirlemeye başlayacak ve bu ölüme kadar götürebilecek dedi cok korktum eve geldim Dr umun söyledikleri hala cınlıyordu bu kadar hafta beklemişler bebeğimi kucağıma alabilecekmiydim?derken ptesi itibariyle sıkıldım ve Dr a gittim protein testi istedi testi verdim ve eve geldim aksam üzeri beni aradı degerler suanda ortada ama tansiyonun yüksek olması sıkıntı yaratabilir sürekli evde ölç be beni bilgilendir dedi dediği gibi yaptım.3gün Dr uma ulaşamadım sürekli ameliyatta olduğunu ne zaman çıkacağını bilmediklerini söylediler (Dr um gercekten mükemmel biri be oldukça yogun biriydi bende onun dışında kimseye güvenmedim)pazartesiden perşembeye kadar aklımda milyonlarca soruyla bekledim Dr ulaşamamak daha cok canımı sıkıyor ve endişemi artırıyordu.persembe bindik esimle sabahın köründe hastaneye gittik Dr ameliyata girmeden yakaladık:) tansiyon ve protein sonucumu görünce bebeği yarın alıcam 7de hastane olun dedi esimle ikimizde dumur olduk sonra bi muayenede edelim dedi muayene etti ve zaten 3cm açıklık olmuş dedi 😳eve geldik hemen annemi aradım Dr yarın beni doguma alacak çantanı al gel dedim Ogün son tüm hazırlıklarımı yaptım aksama duş aldım kuaföre gittim saçlarıma gön çektirdim 😀😀derken yarın erken kalkacağız diye 12de yattık gece 2de belimden inanılmaZ ağrılar başladı megert dogum sancısı oymus😃(ilk bebek olunca hep merak ederdim nasıl acaba diye)daha sonra dayanılmaZ hal aldı ağrılar cde dolanmaya başladım saat 2:45ti lavaboya girdim be kan geldigini gördüm hemen annemi uyandırdım 2denberi ağrı çekiyorum böylede kan geldi dedim dogum başlayacak hazırlan suyunda gelir dedi hemen hazırlandık eşim ben kızkardesim(Kocaeli'den Ogün gelmişti dogum icin)görümcem çıktık yola ama öyle biseyki yollar bomboş yağmur cisil cisil yağıyor arabanın dörtlülerini yaktık ambiyans olsun diye Ankara havalarını dinleye dinleye gittik:) beni cok rahatlattı.hemen acilden giriş yaptık dogum yapacagım odaya aldılar nöbetçi Dr hemşire falan derken nst ye bağladılar açıklığa baktılar açıklık 4cm olmuş bebek kanalda nst ye bağladılar ve odama çıkardılar ağrılar ara ara şiddetli olmaya süre giderek azalmaya başlamıştı bu sırada ebeler devamlı gelip kontrol edip duruyorlar sonra epidural icin beni götürdüler epiduralle cok rahatladım saat7:00 açıklık 7cm Dr um geldi (normalde konuştuğumuz gibi cuma7:00da doguma alacaktı beni ama ben gece 3:00ten beri hastanedeydim )nöbetçi Dr yapılan işlemlerden açıklıktan herseyden bahsetmişler (ben odamdayım)Dr kontrol etti saat 09:00 ve evet Özge hanım dogumu baslatıcam hayırlısıyla sizi alalım dedi sedyeyle götürdüler beni dogumhane kapısından girerken arkama dönüp baktığımda annem kızkardeşim görümcem ağlamaya baslamıslardı.ben gayet ketum bi sekilde içeri girecem ve dogurup çıkacağım hayırlısıyla dedim ve dogum başladı epidural normal yaptım kesinlikle tavsiye ederim dogurmanın o anlatı canlı canlı yasamanın tadı hiç bi yerde yok 09:30 da oğlumu göğsüme koydular ve işte o zaman dedi gibi agladım:) Dr um gercekten mükemmel biriydi dikişlerime kadar kendi ilgilendi ve basımdagece nöbetçi olan Dr da dahil kimseye bırakmadı dogum sırasındada rahatlattı sürekli motive edici seyler söylüyordu bebegim bebek hemşiresi tarafından hazırlanırken benimde dikişlerim yapılıyordu ikimizde aynı aynda hazırlandık giyindik ve beni sedyeyle bebeğimide küçük arabaya koydular ve önde ben olmak üzere odamıza götürdüler bizi dogumhane kapısının önünde Esim annem kızkardeşim görümcem (ağlamaktanşişmiş gözlerle hala beni bekliyorlardı)güldüm fırlama arkada geliyor dedim hepsi önce benim yanına koştu pabucum atılmadı hemen😄daha sonra atamerin.odamıza geçtik ve ben hemen emzirmeye başladım.cok güzel bir duygu Allah isteyen herkese yaşatsın ..suanda bile tekrar o duyguları yasadım sanki sağlayarak yaZdım:) mutluluk gözyaşlarımız..şimdi 2bucuk aylık ve parmağında oynatıyor hepimizi fırlama😜hepinize hayırlı doğumlar iyi büyütmeler bebişlerimizi👼