Kızlar merhaba :) umarım herkes iyidir.İşimden dolayı çok sık nete giremiyorum ve konuları takip edemiyorum.Öncelikle boşanma aşamasında olan arkadaşlarım lütfen üzülmeyin evet çok zor bir süreç yaşadım biliyorum.hayaller, umutlar yıkılıyor.Aramayacağını bile bile bekliyorsun "keşke arasa dönsem, yeniden" diyorsun...Ama olmuyor.Odalara kapanıp, yada gece yatağa girdiğinde sırf ailende daha fazla üzülmesin diye gizli gizli ağlamalar...Sanki içinden bişeyler kopuyor,nefes alamıyorsun...Evet asla geçmez bu içimdeki sancı, bu yara kapanmaz asla diyorsun ve bir umutla yaşıyorsun...Ama hepsi geçiyor..Tek ilaçta zaman...Eski eşimden ayrılalı tam 17 ay oldu hiçbir şekilde ne o aradı nede ben.Davayı açtım oda boşanmayı hemen kabul etti tazminat ve nafakanın dışında.tazminat kazandım.Dosyam şuan temyizde.Resmen boşanalı da 7 aya yakın oldu.Duruşmalara bile katılmadı.Heryerden sildi engelledi beni.Ama kendisi orda burda kızlarla fink attı.Zamanında ona taşınalım buralardan dediğimde asla burdan taşınmam il değiştirmem demişti.Şimdi ailemle beraber yaşadığım şehire geldi burda yaşıyor karşılaşmadık hiç.İyi bir işi varmış.Bana gelince yaralarımı sardım :) İşe başlamıştım şimdi kurumsal bir şirketin kadrosunda çalışıyorum.Ailem destek arkadaşlarım var hayatıma yön verdim :) Onun naptığı ilgilendirmiyor ama arada akrabalar olunca ister istemez bilgiler geliyor.Eski kayınvalimde fotolarım elinde ağlayıp keşke barışsalar diye dua ediyormuş.Ama umurumda değil.Zamanında aramalarını çok beklemiştim.Sahipsiz bıraktılar gecenin bir yarısı dayak yiyip evi terkedip geldiğimde kimse aramamıştı.Allaha havale ettim hep.Biliyorum ki herşeyin bir zamanı var.Ağlaması belki rol kendini aklama millete karşı bilemiyorum ama inanıyorum ilahi adalet yerini bulacak.Kızlarrr yaralarda kapanıyor hayata yönde veriliyor.Önce aile :) Neticede biz doğarken o insanar yoktu hayatımızda.Olmasalarda olur :) Ayrıca kimse bizden değerli değil.Ailemiz dayak yiyelim, aldatılalım diye bizi evlendirmiyor.Öpüldünüzzz :)