kızlar şimdi saydım bugünü ve son iş günümü saymazsak, izne ayrılana kadar sadece 9 iş günü daha var gelmem gereken.
bitti gibi bişey yani, ama gel gör ki, ben stres doluyum

hasta hasta işe geliorm, yöneticime hastalandım gelemiorm demekten çok usandım çok tekrarladı çünkü..
gerçi böyle giderse, pzt. de belki gelemem eğer haftasonu iyileşemezsem
ben şimdiden böyleyim, 2. doğunca nası çalışabilicem merak ediyorum..kendi hastalığım bi tarafa çocuk hastalandı mı daha beter aklım onda kalıyor, onu bırakıp işe gitmek çok üzüyor, anneme bıraktım düşünün ona rağmen...
annem çok yaşandı çünkü, çocugun laflarını anlamıyor. çocuk su verir misin diyo mesela, annem ..atıyorum şimdi diyo ki, olmaz onu isteme bunu istemecart curt, sonra çocuk yaklaşık 5 sefer diyor, en sonunda ağlıyor, annemde bu sefer aaa çocugum ne ağlıyosun sende güzel güzel su istesene diyiveriyor, geçen evde kaldığımda tiyatro gibi izledim odamdan
ben heralde izne çıkınca iş arıycam...sonra bu manager gitmezse buraya çaresiz dönmem gerekmez inşallah.sorun iş değil, manager

ve evin işe uzaklığı..